من باشم و فکرت یه خیابون و دل دلتنگ و نم بارونو تا جنون میرم لحظه ی دوری همه میشناسن منو اینجوری هر جا لبخندم سرد و بی جونه هر جا تو حرفام غم بارونه خنده های تو مرحمم میشه خنده هات آب روی آتیشه پا به پای تو غمو دادم رفت بد دنیارو با تو یادم رفت تورو یادم هست از شبای سرد گرمیه دستات منو خوابم کرد