رز سانگ

معرفی درخت سماق

نام فارسی : پستانک – تیس – سماق کوهی
نام انگلیسی : Mountain ash / White bean
نام فرانسه : Sorbier

یک دسته بزرگ از درختان مفید از بوته ای به ارتفاع 30 سانتیمتر S.pygmaea تا درخت به ارتفاع 15 متر S.Mitchellii مقاوم به سرما و مناطق کوهستانی و سرد را ترجیح می دهد. زیباترین آن Mountain ash (زبان گنجشک کوهی یا سماق کوهی یا بارانک) است. یک درخت استوانه ای شکل و با حالتی ایستا و رنگ سفید یا کرم و برگ دارای کتگره های نا منظم- زمانی که خوشه های گل در اردیبهشت یا خرداد باز می شوند درخت حالت با شکوهی پیدا می کند. میوه های بیضی که در پاییز به سمت طلایی می گرایند. در دامنه شمالی البرز در ارتفاع 1500تا 2500 متر دیده می شود.

واریته ها

دو گروه بزرگ وجود دارند: سماق های کوهی و دیو آلبالوها . سماق کوهی دارای بیشترین اهمیت هستند و شما می توانید آنها را به وسیله برگ های مرکب با تعدادی برگچه بشناسید. گونه پایه S.aucuparia (تیس) است. پرنده ای به نام توکای سیاه میوه های کروی کوچک و بسیار رش این درخت را می خورند. واریته Rowan به ارتفاع تا 7 متر با میوه های قرمز و روشن . واریته جالب دیگر شامل S.asplcnifolia به ارتفاع تا 7 متر – برگ ها به حالت برگشته Fastigiats به ارتفاع 5 متر با رشدی عمودی و ستون مانند S.joseph Rock دارای برگ های رنگی درخشان در پاییز و میوه های زرد که پرندگان آن را دوست ندارند.
دیو آلبالوها- دارای برگ های مفرد بیضی شکل هستند که در سطح بالایی سبز و در زیر خاکستری می باشند. روی تپه های گچی یا آهکی می رویند. و ما بین گونه های دیگر خیلی سفیدتر به نظر می رسند. دیمو آلبالوی معمولی S.aria Lutescens (به ارتفاع 10 متر با برگ های دندانه دار زیر برگ سفید- میوه های قرمز ) دیو آلبالوی سوئدی s.intermedia (به ارتفاع 9 متر میوه های نارنجی و قرمز). برای یک محیط باغچه ای کوچک s.hastii با ارتفاع 3.5 متر مناسب است . بارانک یا s.torminalis درختی دارای برگ های نوک تیز و لوب دار است. پستنک s.domestica دارای میوه گلابی شکل خرمایی رنگ است.

معرفی درخت سماق

جا و خاک مناسب

سخت گیر نیست و در هر نوع خاک به عمل می آید.هم در سایه و هم در آفتاب نمو می کند.

هرس

نیاز نیست-فقط شاخه های مرده یا شکسته را در زمستان خارج نمائید.

تکثیر

با کاشت بذر در اسفند و فروردین ازدیاد می شوند.
بذر ها را به محض اینکه میوه ها رسیدند انتخاب و قسمت های گوشتی میوه باید خارج و حذف شوند. بذر ها نیاز به استراتیفه شدن برای حداقل 2 ماه در حدود 5 درجه سانتیگراد برای جوانه زنی خوب دارند.
قلمه ها ریشه نمی دهند و خوابانیدن مشکل است. از طریق پیوند جوانه در شهریور یا پیوند رو میزی می توان تکثیر نمود. کولتیوار های انتخابی به خوبی بر روی پایه از گونه خود می گیرند. اگرچه نهالچه های s.cuspidata و s.aucuparia و s.aria (زبان گنجشک کوهی اروپائی) به عنوان پایه جهت پیوند سایر گونه ها انتخاب می شوند.
s.aucuparia از طریق ریز ازدیادی کثیر شده است.

معرفی درخت سماق

منبع:معرفی درخت سماق

معرفی درخت سماق

معرفی درخت لور

درخت لور

درخت همیشه سبز لور که به انجیر معابد نیز معروف است، در چند شهر جنوبی ایران، از جمله، کیش، قشم، چابهار، و بندرعباس وجود دارد. این درخت ، بومی مناطقی مانند هند و جنوب شرق آسیاست. عمر قدیمی ترین درخت انجیر معابد، حدود ۶۰۰ سال تخمین زده شده است و می توان گفت که این درختان در زمان ایلخانیان یا تیموریان، به ایران وارد شده اند. این درختان در مناطق گرمسیری و عمدتاً شرجی، رشد و زندگی می کنند و هم اکنون در منطقه ی تن سینتی یا به عبارتی توریان و در مجاورت مقبره ی پیر واقع شده است.
درختان لور را می توان از جمله زیباترین درختان مناطق حاره ای دانست. درختی با تاجی بزرگ و ریشه ها ی متعدد که میوه نارنجی رنگش نیز مطبوع و خوراکی است. پوست کهنسال ، برگ ها و ریشه هایش که از بدنه آن آویزان هستند ، این درخت را از سایر درختان متمایز می کند. رشد ریشه های آن بصورتی است که مانند چتری بر روی زمین ، سایه افکنده است.

این درخت زیبا و شگفت انگیز را با نام‌های دیگری چون انجیر هندی یا انجیر پرتغالی نیز می‌شناسند و معتقدند که از سرزمین هندوستان به خلیج فارس آورده شده است. این درخت حاره‌ای، تاجی بسیار بزرگ با ریشه‌هایی هوایی دارد.

این درخت عجیب و شگفت انگیز، بیش از آن که تمایل به ارتفاع و قامت افراشتن داشته باشد، به شاخه‌پراکنی و گسترش دادن حجم سبز خود متمایل است.

انجیر معابد، یکی از بلندترین درختان جنگل‌های بارانی است و چرخه زندگی غیر معمولی دارد. دانه‌های آن در درون فضله پرندگان بر روی درختان دیگر سقوط می‌کند. این دانه‌ها جوانه می زنند و ریشه‌هایش را به پایین به سمت زمین می‌فرستد. شاخه‌های گیاه تنه درخت میزبان را در برگرفته و به تدریج آن را خفه می‌کنند. سپس درخت انجیر معابد بر روی پای خود می‌ایستد. این درخت در مناطق گرمسیری ایران هم رشد می‌کند و هم اکنون جزو پوشش گیاهی جزایر خلیج فارس است.
این درخت زیبا، در ابتدا، فقط یک تنه است. اما با رشد درخت، شاخه های آن به سمت زمین آویزان می شوند و بعد از مدتی در آن فرو رفته و خود به تنه تبدیل می شوند. این روند آنقدر ادامه می یابد تا یک درخت ، چندین ساقه داخل زمین خواهد داشت.

علت نامگذاری این درخت به عنوان انجیر معابد، به زمان بودا بر می‌گردد و دلیل آن وجود درخت انجیر مقدسی که بنا به اعتقاد بوداییان، بودا، در زیر آن، به مراقبه پرداخت و به روشن بینی رسید است. در نماد شناسی مذهبی نیز، این درختان مقدس، از روی برگهای قلبی شکل خود مورد شناسایی قرار می‌گیرند.

معرفی درخت لور,

مشهورترین این درختان، درخت انجیر مقدسی در معبد ماهابودی است که زمان کاشت آن به ۲۸۸ سال قبل از میلاد مسیح باز می‌گردد و مستقیماً از درخت اصلی نشا زده شده است.

این درخت، در استان هرمزگان، به درخت لور معروف است. این درخت تا چند صد سال عمر می کند. برگهایش همیشه سبز بوده و یکی از روییدنی های شگفت انگیز جزیره قشم می باشد. میوه رسیده نارنجی رنگ آن مطبوع و خوراکی است. همچنین ریشه های متعدد بسیاری دارد که جلوه خاصی را به درخت بخشیده است.

تاریخ این جزیره ی زیبا، به نوعی با این درختان گره خورده است. قدمت حضور این درختان در این جزیره، نشان از آبادانی و رونق آن در گذشته های دور دارد و می توان اهمیت این جزیره را در گذشته های نه چندان دور، از آورده شدن قلمه ی این درختان به جزیره و کاشت آن در مرکز جزیره متوجه شد.

امیدواریم بار دیگر، با اهتمام منطقه ی آزاد قشم در بازگرداندن رونق به این جزیره ی زیبا، شاهد رشد و شکوفایی آن در آینده ی نزدیک باشیم و جذب گردشگر آن، به چندین برابر افزایش یابد.

منبع: معرفی درخت لور

معرفی درخت لور