رز سانگ

طرز تهیه رب انار

رب انار مخصوص شمال ایران از نوعی انار به نام ترشه انار (انار جنگلی) به‌دست می‌آید و بسیار ترش و تیره‌رنگ است و فسنجانی که با آن تهیه شود، ترش مزه و تقریبا سیاه رنگ خواهد شد.
اگر انار جنگلی یا انار ترش در دسترس نداربد می‌توانید برای ترش‌ترشدن رب انار خانگی، از مقداری آب انار ترش، آب نارنج یا آبغوره استفاده کنید.
شمالی‌ها نوعی فسنجان محلی تهیه می‌کنند که به آن سیاه فسنجان گفته می‌شود. برای تهیه این غذا معمولا از رب انار سیاه استفاده می‌شود. برای داشتن یک رب انار غلیظ و سیاه‌رنگ باید یک قطعه آهن تمیز را روی شعله گاز سرخ کنید و موقع پخت رب انار داخل رب یا موقع پخت خورشت فسنجان داخل خود فسنجان بیندازید. از ترکیب اکسید آهن با تانن موجود در رب انار، رنگ سیاه تندی پدید می‌آید و در نهایت به این رب، رب انار سیاه گفته می‌شود.
برای تهیه رب انار دو روش کلی وحود دارد که در یکی؛ از دانه‌های انار و در دیگری از آب انار استفاده می‌شود. در ادامه هر دو روش تهیه رب انار خانگی را به شما آموزش خواهیم داد.

طرز تهیه رب انار سنتی با استفاده از آب انار:

برای تهیه رب انار خانگی با استفاده از آب انار ابتدا انارها را شسته، از وسط نصف کنید.
دستگاه آب انار گیری سنتی را برداشته و انارها را آب بگیرید.
نکته: اگه حجم اناری که دارید بالاست، حتما از آقایان برای آب‌گیری انارها کمک بگیرید.
اگر آب انار گیر دستی ندارید می‌توانید از آبمیوه‌گیری یا غذاساز استفاده کرده و بعد آب انار را از صافی عبور دهید تا صاف و شفاف شود.

وقتی آب همه انارها را گرفتید، آب انارها را صاف کنید.
آب انارها را داخل یک دیگ یا قابلمه بزرگ ریخته و روی شعله با حرارت زیاد قرار دهید تا به جوش بیاید.
وقتی آب انار به نقطه جوش رسید، حرارت را کم کنید و مراقب باشید تا ته نگیرد و نسوزد.
هر چند دقیقه یک بار رب را هم بزنید.
مدت زمان حرارت دادن آب انار به قدری است که کم‌کم به غلظت رسیده و شبیه رب‌های حاضری شود. مثلا برای حدود 40 کیلو انار، شاید لازم باشد یک روز کامل آب آن را بجوشانید.
رب انار شما آماده است. رب اناری که با این روش تهیه می‌شود غلظتی شبیه به شربت دارد.

طرز تهیه رب انار خانگی با استفاده از دانه انار:

برای تهیه رب خانگی، ابتدا انارها را شسته و سر و ته آن‌ها را با چاقو جدا کرده و انارها را از وسط دو قسمت کنید.
سپس انارها را از قسمت دانه، کف دست بگیرید و با استفاده از یک وسیله سنگین مثل گوشت‌کوب یا پشت قاشق، به پوست انارها ضربه بزیند تا انارها دانه شوند و فقط پوست آن‌ها باقی بماند.
سعی کنید تمام دانه‌های انار داخل ظرف ریخته شود و چیزی هدر نرود.
دانه‌های خراب و زایدات را از داخل ظرف خارج کنید زیرا در غیر این‌صورت، طعم رب شما را خراب خواهند کرد.
دانه‌ها را فقط یک مرتبه شستشو دهید.
پس از این مرحله، دانه‌های تمیز را داخل قابلمه ریخته و روی آن‌ها مقدار 2 الی 3 لیوان آب بریزید و روی اجاق بگذارید تا کمی بپزد و آب انداخته و نرم شوند.
حالا یک سبد آبکش بزرگ برداشته و آن را روی یک قابلمه با سایز مناسب قرار دهید به طوری که سبد کاملا دهانه قابلمه را بپوشاند.
انار‌های پخته‌شده را داخل سبد بریزید تا آب انار از تفاله‌ها جدا شود.
سپس با دست یا پشت یک قاشق، دانه‌ها را به کف سبد آبکش بسایید و کمی با دست فشار دهید تا فقط تفاله و هسته‌ دانه‌ها باقی بماند.
آب انار به دست آمده را داخل قابلمه بزرگ و جاداری ریخنه و روی حرارت قرار دهید تا بجوشد.
در حین جوشیدن آب انار، کف روی آن را جمع کنید.
آب انار را مرتب هم بزنید تا سر نرود.
جوشاندن آب انار باید تاحدی ادامه پیدا کند که آب انار به غلظتی مشابه غلظت عسل برسد.
بعد از حدود 5-6 ساعت، رنگ آب انار تغییر کرده و شروع به قل‌قل زدن می‌کند و حباب‌های آن به بیرون از قابلمه پرتاب می‌شوند که این یعنی آب انار شما در حال تبدیل‌شدن به رب است و دارد به غلظت می‌رسد.
در این مرحله دیگر از پای دیگ تکان نخورید و مرتب رب را هم بزنید تا ته نگیرد و نسوزد.
مواظب باشید که حباب‌های رب به سر و صورت‌تان نپاشد و نسوزید.
وقتی رب انار به غلظت مناسب رسید قابلمه را از روی حرارت برداشته و صبر کنید تا کمی خنک شود.
حالا به آن نمک اضافه کرده و خوب مخلوط کنید.
رب انار آماده‌شده را داخل شیشه‌های کوچک تمیز و خشک بریزید. رب اناری که به روش دوم تهیه می‌شود، به دلیل استفاده از دانه انار غلیظ‌تر و گوشتی‌تر است.

چند نکته بسیار مهم درباره تهیه رب انار خانگی:
برای تهیه هر نوع رب مثل رب انار باید از قابلمه بزرگ یا دیگ استفاده کنید تا رب موقع به‌جوش‌آمدن سرریز نشود.
بهتر است نمک را رب بعد از غلیظ‌شدن و خنک‌شدن اضافه کنید. به این دلیل که نمک به خاطر واکنش‌های شیمیایی باعث کدرشدن رب می‌شود.
اگر می‌خواهید رب انار را به مدت طولانی و به خصوص بیرون از یخچال نگه دارید، غلظت آن را بیش از حد معمول در نظر بگیرید.
برای فهمیدن قوام رب انار می‌توانید مقداری از آن را برای تست‌کردن داخل ظرفی بریزید و کمی صبر کنید تا سرد شود. اگر ظرف را تکان دادید و رب انار به سختی حرکت کرد، یعنی قوام و غلظت رب مناسب است و می‌توانید آن را از روی حرارت بردارید.
هرچه مقدار انار‌ها بیشتر باشد مسلما مدت زمان جوشیدن و آماده‌شدن رب نیز طولانی‌تر است.
هرچه‌قدر به زمان پایان پخت رب انار نزدیک‌تر می‌شوید، رنگ رب شما تیره‌تر می‌شود.
اگر از انار شیرین استفاده کنید، تقریبا رب شما به رنگ قهوه‌ای سوخته یا سیاه درمی‌آید و این رنگ به درصد شیرینی انار شما بستگی دارد.
اگر انار شما ملس یا ترش باشد، رنگ رب آن تیره‌تر و سیاه‌تر خواهد شد.
تا وقتی که رب کاملا سرد نشده، آن را از دیگ به شیشه یا هر ظرف دیگری انتقال ندهید.
پس از سرد‌شدن، رب را داخل ظرف دلخواه بریزید و در جای خشک و خنک نگهداری کنید.
تقریبا از هر 10 کیلو انار، حدود 2 کیلو رب انار غلیظ و خوشمزه تهیه می‌شود.

منبع:طرز تهیه رب انار

طرز تهیه رب انار

فواید رب انار

در کل، انار سرشار از ترکیباتی به نام «پلی‌فنول‌»ها است که باعث پایین آمدن کلسترول بد خون یعنی LDL شده و اجازه نمی‌دهد صفحات چربی در عروق تولید شوند. فراموش نکنید که انار، مواد مغذی بسیاری دارد؛
یعنی در هر 100 گرم از این میوه 240 میلی‌گرم پتاسیم، 3 گرم فیبر، 13 میلی‌گرم ویتامین c، 80 درصد آب و 50 کیلوکالری انرژی یافت می‌شود. در ضمن، مقداری آهن دارد ولی به عنوان منبع آهن نمی‌توان روی آن حساب کرد.
میزان قندش نیز به حدی است که باعث منع مصرف بیماران دیابتی نمی‌شود.
درباره پلی‌فنول‌ها باید بگوییم که آنها ترکیباتی هستند که در اکثر میوه‌ها و سبزی‌ها به خصوص شا‌توت و انگور قرمز وجود دارند و البته در انار بیشتر به چشم می‌خورند.
در ضمن، اسید آلارژیک یکی از مهم‌ترین ترکیباتی است که در میوه‌های دیگر کمتر دیده شده اما ویژگی انار و رب آن مربوط به وجود همین اسید است.
بعضی‌ها نسبت به خوردن این میوه و رب آن در طعم‌های مختلف حساسیت نشان می‌دهند ولی بهتر است بدانید که معده خود اسیدکلریدریک ترشح می‌کند. افراد معدودی هستند که با مصرف انار ترش یا رب انار ترش، معده‌شان دچار مشکل می‌شود زیرا ترشحات معده هر فرد نسبت به ترشی یک نوع عکس‌العمل نشان می‌دهد.
اسید معده فرآیند هضم غذا را به عهده دارد حال مصرف میوه‌های ترش زمانی مانع هضم غذا می‌شوند که فرد خود این علت را درک کند، یعنی مصرف رب انار ترش یا ملس یا شیرین بسته به ذایقه و تحمل معده هر فرد می تواند پیامدهای مختلفی داشته باشد و این موضوع به خوب و یا بد بودن رب انار بر نمی‌گردد.
در حقیقت، انار خواص فراوانی داشته و طبیعتا رب حاصل از آن نیز بدون فایده نخواهد بود زیرا حدود 100 سال است که دنیا به خواص انار و مصارف درمانی آن پی برده است.
یادتان باشد که وقتی رب این میوه تهیه می‌شود، پلی‌فنول و اسیدآلارژیک آن در اثر حرارت از بین نمی‌رود و تنها ویتامین c آن کاهش پیدا خواهد کرد پس رب انار نیز ارزش غذایی بسیار دارد؛ البته اگر از انار مرغوب و طی فرآیند بهداشتی تهیه شده باشد.

خاصیت رب انار

منبع: خاصیت رب انار

خاصیت رب انار