خواستگاه آن چین، ژاپن، کره جنوبی و بومی تایوان و چین است. در ایران با نام های درخت بهشتی، کول دار، کهل دار، کئول دار شناخته می شوند. نام چینی آن ailanto به معنی درخت بهشتی است. این درخت بومی آب و هوای استوایی است اما در آب و هوای گرم تا معتدل یافت می شود. گیاهی سازگار و تطبیق پذیر با محیط است، سرعت رشد زیاد و عمر متوسط از مشخصات آن است این درخت طی25 سال 15_20 متر رشد می کند. درخت عرعر دو پایه ( گل نر روی درخت نر و گل ماده روی درخت ماده قرار دارد.)، پهن برگ و خزان کننده و در دسته درختان غیر مثمر قراردارد. تاج درخت چتری نا آراسته یا گرد گلدانی نامنظم است. در اوایل بهار برای تامین برگ های فراوان و کنترل رشد نیاز به هرس دارد.
محیط آفتابی تا نیم سایه را می پسندد و به خاک حساسیتی ندارد و در هر خاکی با سرعت و قدرت زیاد می روید و رشد می کند اما خاک لومی مرطوب را ترجیح می دهد. به حمله انواع آفات و بیماری ها و دود مقاوم است ( مناسب برای حاشیه خیابان )؛ به سیل و سایه حساس است. به علت داشتن ریشه قوی و پراکنده با سرعت رشد زیاد از فرسایش آبی خاک جلوگیری می کند. درخت عرعر در شرایط مناسب تند و بوته ای یا درختی تنومند رشد می کند. نیاز آبی به خاطر داشتن چنین ریشه هایی کم است.
برگ ها بیضی، صاف و براق، مرکب،دمبرگ بزرگ تا 90 سانتی متر؛
گلدهی از اواخر اردیبهشت شروع می شود گل ها به رنگ ارغوانی، سبز، زرد؛
میوه آن شبیه زبان گنجشک است به رنگ نارنجی، قهوهای متمایل به زرد و در میان لایه بالدار که در انتها تا خورده است قرار دارد. جوانه ها صاف، قهوهای و میانه آنها پوک است.
از گیاهان مقاوم به شمار میرود. آب و هوای آلوده شهرها را میتواند تحمل نماید . به همین خاطر از آن به عنوان درخت کنار خیابان استفاده میشود. در انواع خاکها چه مرطوب و چه خشک رشد میکند. به PH و حاصلخیزی خاک حساسیت چندانی ندارد. در سواحل دریا نیز میتوان آن را کاشت. درختی است مناسب برای جنگلکاری حاشیه شهرها در خاکهای خشک و سنگلاخی. برای جلوگیری از فرسایش خاک در مناطق سیلابی میتوان از درخت عرعر استفاده کرد. از صفات بارز این درخت برگهای شانه ای طویل آن میباشد که طول آن به 90 سانتیمتر نیز میرسد.
هر برگ حدود 15 جفت برگچه دارد. برگهای جوان درخت عرعر سبز روشن هستند که با بالغ شدن سبز تیره می شوند.
این درخت دوپایه است یعنی دارای جنس نر و ماده میباشد. درختان تر گلهایی با بوی متعفنی تولید میکنند لذا از کاشت پایه های نر در حاشیه پیاده رو ها و مکانهای مسکونی باید خودداری کرد. غلاف قرمز رنگ میوه ها در فصل پاییز از عناصر تزیینی درخت به شمار میروند.
از طریق بذرکاری انجام میشود. هرچند بدون تیمار هم بذرها جوانه میزنند ولی نتیجه بهتر با تیمار سرمایی در دمای 4 درجه سانتیگراد در مدت دو ماه حاصل میشود.
1) بذر در فروردین ماه به عمق 0.5 سانتی متر کاشته شده و روی بذر را با لایه نازکی از ماسه بادی می پوشانند.
2) تقسیم ریشه یا قلمه گیری از ریشه و کاشت در خاک سبک که در بهار انجام میگیرد.
کاربرد:
در متون پزشکی چینی از این درخت بسیار یاد شده است و از آن به عنوان خنک کننده و قابض نام می برند؛ از ریشه، برگ، و پوست آن در طب سنتی چین استفاده می شود.
درخت عرعر میزبان کرم ابریشم است و برای پرورش آن استفاده می شود.
امروزه به خاطر رنگ زدر کمرنگ چوب این درخت و قابلیط انعطاف پذیری آن در کابینت سازی کاربرد زیادی دارد.
فضای سبز، درخت ماده به خاطر سایه اندازی، زیبایی و سرعت رشد زیاد در حاشیه خیابان ها کاشته میشود. اما درخت نر به علت تولید بوی نا مطبوع در زمان گلدهی کاربرد زیادی ندارد.
مضرات :
ریشه قوی و سریع الرشد این درخت با قدرت نفوذ زیادی ک دارد می تواند به راحتی به دیوار ها، لوله های آب، سیستم فاضلاب، جاده و ریل راه آهن آسیب زیادی بزند و یا با تولید مواد آللو پاتیک باعث کم شدن و از بین رفتن گیاهان بومی منطقه شود. گرده و مواد شیمیایی آن باعث ایجاد آلرژی هستند و در موارد نادر باعث مسمومیت و مرگ افراد می شود.
آموزش تصویری کاشت درخت انبه در خانه – درخت انبه بومی مناطق گرمسیری شبه جزیره هند، پاکستان و آسیای شرقی می باشد. این میوه خوشمزه در مناطقی از استان هرمزگان نیز کاشته می شود.
همانطور که می دانید انبه دارای هسته بسیار بزرگی می باشد که می توان از آن برای کاشت درخت انبه در خانه و گلدان استفاده کرد. اگر شما نیز دوست دارید این گیاه زیبا را در خانه پرورش دهید می توانید به آسانی با روش زیر یک درخت انبه خانگی داشته باشید.
پس از خوردن میوه انبه هسته آن را به مدت دو ساعت در آب گرم قرار دهید. هسته انبه از دو بخش غلاف رویی و بذر تشکیل شده است. هسته ای که شما مشاهده می کنید در واقع دارای یک بذر لوبیا شکل بسیار بزرگ در داخل خود می باشد. بهترین روش کاشت این بذر این است که آن را از داخل غلاف خود خارج کنید.
برای این کار با یک حوله یا دستمال زبر هسته انبه را در دستان خود محکم گرفته و با یک چاقوی تیز از وسط هسته یک شکاف ایجاد کنید . شکاف باید سطحی باشد تا به بذر آسیبی وارد نکند.
این شکاف را به اندازه دو سانتی متر ادامه دهید و سپس با دو دست خود دو طرف شکاف را گرفته و آن را باز کنید تا بذر انبه از داخل آن خارج شود. مانند تصویر زیر
پس از خارج کردن بذر انبه آن را با یک دستمال کاغذی پوشانده و در پلاستیک زیپک دار قرار می دهیم. سپس به اندازه دو قاشق غذا خوری آب داخل پلاستیک ریخته و درب آن را می بندیم. رطوبت داخل پلاستیک باعث می شود بذر ما پس از یک تا دو هفته جوانه بزند.
بزرگترین درخت دنیا ، درخت سکویای غول آسای کالیفرنیا است. این درخت در پارک ملی سکویا در شرق کالیفرنیا وجود دارد. این درخت همچنین بزرگترین موجود زنده جهان نیز هست!
بلندی این درخت حدود 90 متر و پهنای آن 9 حدود متر است و حدود 2500 تن چوب دارد. گفته می شود این درخت تقریبا چهار هزار سال عمر کرده است.
درخت ماموت، سرخچوب غولپیکر
سکویا درختی است سوزنی برگ این نوع درخت از شاخه مخروطیان رده ناژویان، راسته کاجیان، تیرهٔ سرویان و سردهٔ درختان غول است.
در تیرهٔ سرویان زیرتیرهای به نام سرخچوبان وجود دارد که درخت غول، به همراه سرخ چوب ساحلی و سرخ چوب پگاه در این زیرتیره قرار دارند.
درخت سکویا متعلق به خانواده Taxodiaceae می باشد و دارای دو گونه می باشد. یکی با نام علمی sequoiadendron giganteum و نام انگلیسی Big tree و گونه دیگرsempervirens sequoia و نام انگلیسی Redwood می باشد.
sequoiadendron giganteum
این درخت بومی آمریکای شمالی و کالیفرنیا است و از درختان عظیم به شمار می رود. یک اصله آن در سال 1315 در باغ نباتات دانشکده کشاورزی کرج کاشته شد که رشد آن در سالهای نخستین بسیار ظعیف بود. نام فارسی آن سکویا که همان نام بومی آن در آمریکا است بکار رفته و گاهی نیز درخت غول گفته می شود.
Sequoia sempervirens
این درخت که قامت آن به بیش از یکصد متر و به قطر تقریبی 7 متر می رسد، بومی ایالت متحده آمریکا است و اخیرا در باغات کشور ما انتشار یافته است.
نحوه تکثیر: تکثیر آن علاوه بر بذر با یک قطعه تنه درخت که با کمی پوست همراه باشد به سهولت انجام می پذیرد.
⇐ اندازه یک کاج به گونه اش بستگی دارد. ارتفاع کاج ها متنوع است و می تواند بین 3 تا 75 متر باشد. بیشتر کاج ها تا ارتفاع 45 متری رشد می کنند. قطر تاج کاج نیز می تواند به 9 متر برسد.
⇐ بیشتر کاج ها پوسته ضخیم و پوسته پوسته دارند. تعداد زیادی شاخه از نقاطی مارپیچی که به شکلی منظم بر روی کاج قرار گرفته اند رشد می کنند.
⇐ کاج ها برگ هایی سوزنی شکل دارند که در تمام طول سال نیز بر روی درخت باقی می مانند. (گیاهان همیشه سبز اند.)
⇐ کاج ها از طریق مخروط تولید مثل می کنند. مخروط ها ساختارهای مخروطی شکلی اند که حاوی اندام های جنسی نر و ماده اند.
⇐ کاج ها گیاهانی یک پایه اند. یک پایه به این معنی است که یک گیاه مخروط های نر و ماده جدا از هم تولید می کند.
⇐ گرده با کمک باد از مخروط های نر به مخروط های ماده منتقل می شود. مخروط های ماده قبل از لقاح، سبز و چسبناک اند. چند سال پس از لقاح، وقتی آماده انتشار دانه می شوند، رنگ شان به قهوه ای تغییر می کند و سخت می شوند.
⇐ دانه ها بال هایی دارند که پراکندگی توسط باد را تسهیل می کند.
⇐ با وجود این که دانه ها وزن کمی دارند ولی تنها تا فاصله 27 متری از گیاه مادر پراکنده می شوند.
⇐ سنجاب، دارکوب و دیگر جانوران جنگلی دانه های پنهان در مخروط ها را می خورند.
⇐ 20 نوع مختلف از کاج ها دانه هایی تولید می کنند که در رژیم غذایی انسان مورد استفاده قرار می گیرند. این میوه ها قبل از مصرف اغلب در فر پخته می شوند یا در تابه سرخ می شوند.
⇐ میوه کاج سفید چینی به میزان خفیفی سمی است. این میوه طعمی فلز مانند در دهان تولید می کند. این احساس ناخوشایند پس از چند روز ناپدید می شود. شرایط پزشکی مرتبط با مصرف کاج سفید چینی به عنوان سندرم دهان کاج شناخته شده است.
⇐ کاج ها به خاطر استفاده به عنوان درخت کریسمس معروف اند. کاج ها به خاطر این که از نظر ریخت شناسی زینتی اند در باغ ها و پارک ها کشت می شوند.
⇐ کاج ها رزین تولید می کنند که از پوست آسیب دیده جریان پیدا می کند. متأسفانه، رزین بسیار آتشگیر است و گسترش آتش سوزی در جنگل را تسهیل می کند.
⇐ چوب کاج در ساخت مبلمان، سقف، کف، راه آهن و بخش هایی از کشتی ها کاربرد دارد.
⇐ طول عمر کاج بستگی به گونه آن دارد. کاج ها می توانند از چند صد سال تا چند هزار سال زنده بمانند. قدیمی ترین نمونه شناخته شده ای که تاکنون یافت شده 4800 سال زندگی کرده است.
درخت کاکائو، درختی کوچک به طول 4 تا 8 متر است. این درخت همیشه سبز و از خانواده پنیرکیان و بومی نواحی گرمسیر آمریکای جنوبی و مرکزی می باشد. قسمت قابل استفاده این گیاه، بذرهای آن است که داخل غلاف هایی قرار گرفته و پس از فرآوری بصورت پودر کاکائو یا شکلات به بازار عرضه می گردد.
کاکائو، به دانه های چرب تخمیر شده و خشک شده درخت کاکائو اطلاق می شود. این گیاه از نظر خواص و خصوصیات، به قهوه شباهت دارد.
تقریباً 40 درصد از کاکائوی تولید شده در سراسر جهان را سه ناحیه ی ساحل عاج، غنا و اندونزی تولید می کنند. ولی کشورهای هلند و ایالات متحده آمریکا بیشترین تولید فراورده های کاکائو را بر عهده دارند.
خصوصیات گیاهشناسی: درخت کاکائو، درختی همیشه سبز به ارتفاع 4 تا 8 متر و از خانواده Malvaceae (پنیرکیان) می باشد. برگ های این گیاه، متناوب، یکپارچه، بدون لُب، به طول 10 تا 40 سانتیمتر و پهنای 5 تا 20 ساتیمتر است. گل های درخت بصورت خوشه هایی روی تنه اصلی یا شاخه های فصل های قبل تشکیل می شود. این گل ها کوچک و به قطر 1 تا 2 سانتیمتر و دارای کاسه گل صورتی رنگی هستند. درحالیکه بیشتر گل های درختان مختلف توسط زنبور یا پروانه ها گرده افشانی می کنند، گل های درخت کاکائو توسط یک سری حشرات کوچک بال به نام Forcipomyia گرده افشانی انجام می دهند. میوه این گیاه که بصورت غلاف است، 15 تا 30 سانتیمتر طول و 8 تا 10 سانتیمتر عرض دارد. غلاف های رسیده، زردرنگ یا نارنجی رنگ می باشند و حدود 500 گرم نیز وزن دارند. هر غلاف حاوی 20 تا 60 بذر می باشد.
درخت کاکائو برای رشد به سایه نیاز دارد. همچنین باید از وزش باد دور باشد. این درخت به خاک هایی با منافذ زاید و زهکش خوب نیاز دارد و در زمین های پست مرطوب بخوبی رشد نمی کند. این گیاه 4 تا 5 سال پس از کاشت، شروع به میوه دهی می کند. زمانی که گیاه کاکائو به سن محصول دهی رسید، سالانه 6000 شکوفه می دهد، اما تنها 20 غلاف تولید می نماید.
خواص درمانی و کاربردهای صنعتی: از کاکائو برای مصارف مختلف استفاده می کنند. در تهیه ی انواع کیک، انواع نوشیدنی ها و برای تزئین مواد غذایی مختلف از پودر کاکائو استفاده می شود. جدا از خوشمزه بودن و عطر و طعم آن، کاکائو برای سلامتی هم با اهمیت است. این ماده خواص آنتی اکسیدان داشته که ضد سرطان است. کاکائو سه برابر چای سبز، از ابتلا به سرطان جلوگیری می نماید.
کاکائو علاوه بر خوش عطر و طعم بودن، برای حفظ سلامتی نیز مهم است. این ماده خواص آنتی اکسیدان داشته که ضد سرطان است. کاکائو سه برابر چای سبز، از ابتلا به سرطان جلوگیری می نماید.
معرفی درخت کاکائو
همچنین کاکائو به عنوان دارویی انرژی بخش، شادی آفرین و تقویت کننده قلب شناخته می شود. مطالعات نشان می دهد که کاکائو سبب کاهش فشار خون و تنظیم کلسترول بد در خون می گردد. این گیاه به عنوان ضدعفونی کننده و انگل کش نیز مورد استفاده قرار می گیرد. از خواص دیگر کاکائو می توان به خاصیت ادرارآوری، قاعده آوری و سقط کنندگی آن اشاره کرد. در بعضی از نقاط دنیا از کاکائو برای درمان سوختگی، سرفه، خشکی لب ها و چشم استفاده می کنند. کاکائو انرژی بخش بوده و باعث از بین رفتن بی حالی، سختی های زایمان، حاملگی و روماتیسم می شود. محلی ها از کاکائو در درمان مارگزیدگی و جراحت ها نیز بهره می بردند. به علت وجود تانن در پوسته و ریشه کاکائو، فعالیت ضدتوموری برای این گیاه نیز پیش بینی شده است. کاکائوی خالص و تصفیه نشده اثر آنتی اکسیدانی قوی در پیشگیری از بیماری های قلبی و سرطان دارد، اما طی فرآیند شکلات سازی، مقدار زیادی از مواد آنتی اکسیدانی آن از بین می رود. بنابراین می توان گفت شکلات تهیه شده از کاکائو به دلیل انجام فرآیند در کارخانه خواص مفید دانه کاکائوی خالص را ندارد.
آفات و بیماری ها: از جمله آفات و بیماری هایی که می توانند برای کاکائو مشکل ایجاد کرده و خسارت وارد کنند شامل: حشرات برگ خوار بخصوص Sahlbergella singularis و Distantiella theobroma در غرب آفریقا و Helopeltis spp. در جنوب شرقی آسیا و همچنین حشره Conopomorpha cramerella در جنوب شرق آسیا که غلاف میوه را سوراخ می کند، می باشد. موش ها و بندپایان نیز از آفات این درخت محسوب می شوند. بیماری های قارچی که توسط قارچ های Moniliophthora roreri ، Moniliophthora perniciosa، Ceratocystis ، dahliae Verticillium ، Oncobasidium theobromae ایجاد می شود از جمله بیماری های قارچی درخت کاکائو است. از بیماری های ویروسی این گیاه نیز می توان به ویروس موزائیک توتون اشاره کرد.
هشدار: مصرف ناصحیح کاکائو باعث عوارض کبدی و قلبی می شود. کسانی که طبع گرمی دارند، باید از خوردن بیش از حد کاکائو و محصولات آن خودداری کنند. برای افراد دچار بیماری قند نیز خوردن شکلات های کاکائو ممنوع است.
دنیای ما پر است از عجایب و رازهای فراوان و مخلوقاتی که هر روز می توانند ما را شگفت زده کنند. در این مقاله، شما را به جنگل های ردوود کالیفرنیا خواهیم برد تا با بلندترین درخت جهان آشنا شوید. زمانی که دو طبیعت شناس به نام های کریس اتکینز و مایکل تیلور به بررسی گروهی از درخت های واقع در پارک ملی ردوود کالیفرنیا پرداختند و متوجه شدند که این درخت ها از تمامی درختانی که تا به حال دیده اند بلند تر هستند، از سکه افتاد.بلندترین درخت
همه چیز درباره بلندتین درخت جهان
بلندترین درختی که در حال حاضر در حال رشد کردن است Hyperion نام دارد و ارتفاعی برابر با 115.54 متر که در سال 2006 اندازه گیری شد به نامش ثبت شده است. این درخت که در سواحل پارک ملی ردوود واقع شده برای اولین بار توسط Chris Atkins و Michael Taylor که هر دو از کشور آمریکا هستند شناسایی شد. اگر بخواهیم تاریخ دقیق این کشف را به شما بگوییم باید به تاریخ 25 آگوست 2006 اشاره کنیم.
بزرگترین درخت دنیا
اندازه گیری این درخت
اندازه گیری دقیق این درخت توسط دکتر Steve Sillett صورت گرفت و دو کاشفی که کمی قبل درباره ی آن ها گفتیم برای کمک به اندازه گیری بوسیله ی طناب از درخت بالا رفتند.
شایان ذکر است این درخت در دامنه ی کوه قرار گرفته و زمینی مسطح و آبرفتی محل زندگی او می باشد.
جالب است که بدانید کمی قبل تر از کشف درخت این دو کاشف در همین پارک ملی دو درخت دیگر پیدا کردند ولی به این اندازه بلند نبودند. ردوود به داشتن درخت های بلند و زیبایش معروف می باشد و به همین دلیل گردشگران زیادی را به سوی خود جذب می کند. پوشش گیاهی ردوود به گونه ای است که زمانی که وارد پارک می شوید گویی به دوران ما قبل تاریخ قدم گذاشته اید و این یکی از ویژگی هایش به حساب می آید.
البته ممکن است در سال های آتی درختانی با ارتفاعی بیشتر پیدا شوند ولی تا رسیدن آن روز رکوردار ما Hyperion نام دارد.
گونه های جانوری زیادی نیز در این پارک به چشم می خورد مانند گرگ ها، انواع پرندگان، خرس و …
مشخصات:
اسم علمی این گیاه Euonymus japonicus،از خانواده celastraceae میباشد.این جنس شامل ۱۷۶ گونه مختلف می باشد گیاهانی همیشه سبز ، زیبا و مناسب برای پرچین ها و هرس پذیر هستند.
شمشاد رسمی
این گونه بومی ژاپن بوده و ارتفاع آن در طبیعت به ۴ متر هم میرسد. برگهای آن براق چرمی و سبز تیره بوده و به شکل وار تخم مرغی با دندانه های کوتاه در لبه می باشد. گل آزین گرزن آن به طول ۵ سانتی متر و گلهای آن سبز مایل به سفید است و در وسط بهار ظاهر می شود شمشاد رسمی میوه های صورتی ونارنجی دارد. مهمترین مسئله در مورد این نوع شمشاد، نگاه داری آن خارج از آپارتمان در فصل تابستان و دادن کود کافی در زمستان ونگه داری داخل آپارتمان در محل خنک می باشد.
نگهداری و مراقبت :
نور و گرما: به مکان آفتابی یا نیمه سایه نیاز دارد و حداقل دمای قابل تحمل آن ۵ درجه سانتی گراد است.
آبیاری :آبیاری شمشاد باید بطور منظم انجام شود و خاک گیاه بهتر است قبل از آبیاری مجدد مرطوب باشد،
رطوبت :۵۰تا ۷۰ درصد
کود: میتوان به میزان ۵ گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار، از اردیبهشت تا شهریور به این گیاه کود داد.
خاک: خاک باغچه با کمی ماسه برای رشد و نمونه شمشاد رسمی مطلوب میباشد این گیاه در هر نوع خاک بازهکش خوب رشد می کندو خاک قلیایی را ترجیح می دهد.
کاشت :شمشاد از انواع گیاهان رایج در نواحی گرم و مرطوب است. این گیاه را به راحتی می توان در حیاط و حتی در فضای آپارتمان پرورش داد. نورگیرترین قسمت آپارتمان را برای کاشت گیاه انتخاب کرده و گلدان ها را در آنجا قرار دهید. قبل از کاشت، گلدان ها را از خاک غنی از خاک برگ و کودهای گیاه پرکرده و آن را آبیاری کنید.
حداقل فاصله میان دو گیاه در کاشت در باغچه و فضای سبز باید ۷۰ سانتیمتر باشد.
ازدیاد: برای تکثیر شمشادرسمی، از اواسط بهارتا اوایل تابستان، قلمه های انتهایی ساقه را به اندازه ۵/۷سانتیمتر ، با یک چاقوی تیز، جدا کنید.انتهای آنهارا در پودر هورمون ریشه زایی فروببرید ودر گلدانی باقطر دهانه ۱۴سانتیمتر، حاوی کمپوست مخصوص بذر وقلمه بکارید وبا کیسه پلاستیکی شفاف روی قلمه را بپوشانید و قلمه ها را تا زمان ریشه دهی یعنی ۲۲ ماه سانتیگراد ونور مناسب نگاه دارید.
پرورش و نگهداری درخت شمشاد
سپس آنهار ا به تنهایی در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی، بکارید. در فرمهای ابلق گیاه، بسیار اهمیت دارد که داری قلمه گیری، از شاخه هایی که برگهایشان فرم ابلق خود را از دست داده اند، جهت ازدیاد، استفاده نشود. حتی زمانی که گیاه رشد کافی کرده، ضروری است ساقه هایی را که رنگ برگهایشان سبز خالص می شود، به محض ظهور حذف نمایید.تکثیر این گیاه به وسیله بذر و خوابانیدن شاخه نیز صورت میگیرد.
هرس شمشاد :
ـ زمان هرس: پائیز، بهار
شمشادها معمولاً هر مقدار و هر نوع هرسی را تحمل می کنند و بدون هرس نیز بوته ها زیبا و متراکم هستند. شکل و اندازه نهائی برای هرس بستگی به نوع شمشاد دارد. در بوته های جوان، هنگام انتقال به محل اصلی باید ریشه را نیز هرس نمود. پس از کاشت، بوته را تا سه سال مرتباً هرس کنیم تا متراکم گردد.
شمشادهائی را که به منظور استفاده از پرچین و با اشکال هندسی و مجسمه ای کاشته می شوند می بایستی مرتباً هرس نمائیم. قبل از پیدایش شاخه های جدید در بهار با استفاده از قیچی هرس، شاخه های تولید شده در اواخر تابستان قبل را هرس می کنیم، شاخه های جدید را بعد از آن که شروع به محکم شدن کردند قطع می نمائیم.
برای ایجاد شکل بوتهای باید مداوم با هرس پنسمان (چیدن نوک شاخهها) جوانههای جانبی را تحریک و شاخههای متراکم تولید کرد. در فرمهای پرچینی نیز میبایست با توجه به فرم پرچین و به نسبت میزان رشد، آن را در یک یا چند نوبت هرس نمود.
گاهی به دلیل بیماری سفیدک، قسمتهای داخلی را با هرس بازتر کرد؛ به طوری که از تجمع رطوبت در قسمتهای داخلی تاج جلوگیری و نفوذ هوا به مرکز بوته بیشتر شود.
در آب و هوای معتدل، پرچین و اشکال مجسمه ای را در اواخر پائیز باید هرس نمود تا در زمستان شکل جالب توجه و جمع و جور داشته باشند.معمولاً توصیه می شود که در هرس های پرچینی قسمت پائین بزرگتر یا مساوی قسمت بالا باشد تا قسمت بالا روی قسمت پائین سایه اندازی نداشته باشد.
پرورش و نگهداری درخت شمشاد
بیماری ها ، افات و درمان :
شمشادها به بیماری ها به خصوص سفیدک سطحی بسیار حساسند که به محض مشاهده بیماری و یا آثار پریدگی رنگ در برگ ها، سرشاخه و یا شاخه بیمار را سریعاً تا جائی که به نظر می رسد بیمار است قطع می نمائیم.
خرمالو بومی آسیا و کشور چین است و سپس به سایر نواحی آسیای شرقی برده شد. در اوایل قرن نوزدهم میلادی به اروپا و آمریکا برده شد و کاشت و پرورش یافت. در اساطیر یونان باستان به خرمالو الهه آتش یا The fire of zeuz میگفتند.
کاسه گل خرمالو همراه با میوه آن چیده میشود، ولی هنگامی که میوه کاملاً رسیده میشود، کاسه گل بهآسانی از میوه جدا میگردد. گونه ژاپنی آن به نام کاکی (KaKi (Diospynos kaki در حد بسیار گستردهای پرورش مییابد و تولید میگردد. گونه کاکی دارای بافت نسبتاً فیبری و دارای مزه شیرین و گس است. ارقام چینی خرمالو خوشمزهتر و درخت آن دارای برگهای ضخیم است.
خرمالو، این میوه خوش رنگ و خوش طعم، دارای خواص طبی فراوانی است. خرمالو سرشار از مواد مغذی مانند کلسیم، گوگرد، فسفر، منیزیم و آهن است. خرمالو سنگ کلیه را دفع و ناراحتیهای گوارشی را برطرف میکند و برای بیماران قلبی عروقی و دیابتی توصیه میگردد. پوست میوه خرمالو هنگامی که کاملا رسیده باشد محتوی 4/1 ماده تانن است. خرمالو علاوه بر آن که به صورت خام و تازه مصرف میشود، در آجیل و به صورت میوه خشک نیز یافت میگردد. با پختن خرمالو میتوان مربا، مارمالاد و نیز انواع شیرینی و کیک تهیه نمود. خرمالو دارای گلوکز کمی بوده و پروتئین موجود در آن در حد تعادل است.
چوب درخت خرمالو (آبنوس) بسیار سنگین و محکم است. مغز چوب در چندین گونه گرمسیری به رنگ سیاه براق است و در صنایع منبتکاری، معرقکاری و مبلسازی و غیره کاربرد فراوان دارد. همچنین در کشورهای اروپایی و آمریکا، چوب خرمالو از لحاظ اقتصادی حایز اهمیت و گرانقیمت است.
گیاه خرمالو آفتاب دوست است و در مناطق محصور و در مناطقی که دارای آب و هوای خنک و معتدل با آفتاب کافی است دارای رشد و عملکرد مطلوبی است و در مناطقی که هوا کمی سرد است باید اطراف آن محصور گردد تا از خسارات ناشی از سرما و یخزدگی محافظت گردد. خرمالو در عین حال گیاهی مقاوم به سرما است. گیاه خرمالو در مناطق گرم و نیمه گرم تا 12- درجه سانتیگراد را تحمل مینماید، ولی به سرمای زمستان نیازمند است.
درخت خرمالو در دامنه وسیعی از خاکهای مختلف با بافت متوسط و زهکشی مناسب و حاصلخیز و حتی در خاکهای رسی با بافت سنگین رشد مینماید. این درخت در مناطقی که اسیدیته خاک بین 5/6 تا 5/7 باشد دارای رشد مطلوب است و تحمل آن نسبت به خشکی و کمی آب قابل ملاحظه است، ولی آبیاری آن با آب کافی، عملکرد محصول را به نحو قابل توجهی افزایش میدهد. درخت خرمالو دارای ریشههای قوی است و هنگام غرس نهال خرمالو باید در گودالی عمیق کاشته شود. زمان رسیدن به حداکثر محصول به 7 الی 10 سال زمان نیاز دارد.
هرس درخت خرمالو
خاک مناسب برای درخت خرمالو
خاک مناسب برای درخت خرمالو باید سبک و قابل نفوذ به آب و حاصلخیز باشد. بهترین خاک برای این درخت، خاک مرطوب و خنک است که اصولاً باغات قدیمی که خاکهای حاصلخیزتری دارند بهتر جواب میدهند؛ به همین دلیل بهتر است افرادی که میخواهند اقدام به کشت این گیاه نمایند داخل باغچه منازل را از خاک باغات قدیمی پر کنند. علت موفقیت کاشت این درخت در بعضی از منازل همین امر است، زیرا بعضی از افراد برای باغچه منازل از خاک مراتع استفاده میکنند که برای کاشت و پرورش این گیاه مناسب نیست .
درخت خرمالو نیاز به کودهای دامی فراوان دارد. اما به این نکته نیز باید توجه داشت که از کودهای پوسیده دامی استفاده گردد و نه از کودهای تازه و نپوسیده. همچنین بهتر است داخل منازل به دلیل این که حجم خاک باغچه کم و محیط رشد ریشه محدود است، جهت تغذیه درختان خرمالو از کودهای نیمه آلی به نام ورز استفاده گردد. در اسفند ماه پس از رفع سرمای زمستان به ازای هر درخت خرمالو 4 تا 5 کیلوگرم ورز در سطح باغچه پخش میکنند و عمل شخمزنی را انجام میدهند. در حین عمل شخمزنی باید به این نکته توجه شود که حتماً زمان آن در اسفند ماه باشد. با توجه به این نکته که درخت خرمالو به شخم عمیق نیاز ندارد (چون اگر ریشهها آسیب ببینند بهسختی و دیر ترمیم میگردند)، پرورش دهندگان باید برای دو نکته ذیل اهمیت ویژهای قایل شوند:
1- از کودهای پوسیده دامی استفاده شود.
2- شخم سطحی باشد.
این دو مورد از عوامل موفقیت در پرورش این گیاه محسوب میشود .
خاک باغچه
جهت پرورش درخت خرمالو حتماً باید عمل زهکشی به خوبی انجام شود. در زمانی که آبیاری باغچه صورت میگیرد حدود 30 تا 40 دقیقه بعد باید آب به خوبی در خاک نفوذ کرده باشد. چنانچه آب بیش از این زمان در باغچه بماند، عمل زهکشی نامطلوب بوده و باید خاک اصلاح گردد، وگرنه به مرور زمان درخت خرمالو بر اثر عدم زهکشی مناسب آسیب دیده و با ریزش برگ یا میوه و یا خشک شدن همراه میشود. به هر حال خاک زمین پرورش درخت خرمالو باید دارای بافت متوسط و حاصلخیز باشد و عمل زهکشی را به خوبی انجام دهد .
ازدیاد
درخت خرمالو از طریق تکثیر غیرجنسی کمتر کشت میگردد و تقریباً تمام درختان خرمالو از طریق کشت بذر خرمندی کاشته میشوند. خرمندی همان خرمالوی ریز است که میوه آن قابل خوردن نیست. پس از رسیدن، میوهها را جمعآوری کرده و بذر آنها را گرفته و جهت کاشت آماده میکنند. در آذر یا دی ماه بذر به صورت پُر (فشرده) کشت میگردد که پس از رفع سرما و یخبندان بذر جوانه زده و از خاک خارج میشود .
در سال اول، نهال رشد کرده و در سال دوم در فصل خزان یا اسفند ماه نهال با فاصله مناسب در خزانه دوم کشت میگردد. در سال سوم، در فصل بهار حدود 15 تا 25 فروردین ماه روی نهال عمل پیوند شکمی انجام میگیرد. پیوندکها در سال سوم رشد میکنند و در پایان سال سوم در فصل خزان یا اسفند ماه قابل انتقال به زمین اصلی هستند. بهتر است پرورش دهندگان نهال پیوندی را از مکانهای مطمئن تهیه نمایند، چون تولید نهال پیوندی تقریباً مشکل است و یکی از دلایل قیمت بالای نهال پیوندی خرمالو همین مورد است. در زمان کاشت درخت خرمالو نکات ذیل بایستی مورد توجه قرار گیرند:
1- زمان کاشت خرمالو پیوندی حدود 15 اسفند ماه است. چنانچه زودتر جهت کشت اقدام شود، احتمال بروز سرمازدگی نهال زیاد است، چون به عمل جابهجایی حساس است .
2- نهال پیوندی در موقع کاشت حتماً تا همان محلی که در خزانه زیر خاک بوده در محل کاشت در زیر خاک قرار گیرد. نکته قابل اهمیت این است که عمیق کاشتن نهال و سطحی کاشتن هر دو مضر است .
3- در زمان کاشت از دادن هرگونه کود حیوانی و کود شیمیایی خودداری شود. عمل تقویت از سال دوم شروع شود که بهتر است از همان ورز استفاده گردد .
4- پس از کاشت، عمل آبیاری یک نوبت انجام شود و تا نهال خرمالو جوانه نزده است، آبیاری دوم صورت نگیرد .
5- از سال دوم عمل سربرداری و هرس فرمدهی طی دو تا سه سال انجام گیرد .
بعد از کاشت نهال خرمالو در محل اصلی، بعد از سال دوم باید عمل کوددهی و تقویت انجام گیرد. در سالهای بعدی باید به این نکته توجه کرد که میوه خرمالو روی شاخههای یک ساله است؛ یعنی در فصل خزان اگر هرسی صورت گیرد، شاخه سال قبل که محل تولید میوه است نبایستی حذف شود .
درخت خرمالو در فصل بهار به آب کمتری نیاز دارد و در فصل تابستان با گرم شدن هوا نیاز به آب بیشتری دارد .
بعضی از پرورش دهندگان از ریزش خرمالوهای تازه تشکیل شده در فصل بهار شکایت دارند که علت آن آفت یا بیماری نیست، بلکه چون درخت خرمالو به میزان زیادی گل تولید میکند و اگر شرایط مناسب باشد تمام گلها تبدیل به میوه میشود، پس از تشکیل میوه چون درخت توان نگهداری و تغذیه تمامی میوهها را ندارد، چنانچه درخت خوب تغذیه و تقویت نشده باشد حدود 50 درصد میوهها در حالت فندقی ریزش دارد. اما چنانچه درخت خوب تغذیه و تقویت شده باشد، میزان ریزش میوه در فصل بهار کمتر است. به هر حال درخت خرمالو آن مقدار میوه را که میتواند تغذیه کند، نگه میدارد و اضافی آن ریزش دارد.
هرس درخت خرمالو
آفات و امراض درخت خرمالو
مگس سفید و تریپسها به پوست میوه خرمالو صدمه زده و موجب بدرنگ شدن میوه خرمالو میگردند. آبیاری بیش از حد نیز موجب فاسد شدن ریشه گیاه میگردد. حیوانات موذی مانند موش نیز به ریشه درخت خرمالو صدمه وارد میآورند.
زود گلدهی، ریزش محصول و ترک خوردن میوه در اطراف کاسبرگ و آفتاب سوختگی میوه از امراض درخت خرمالو محسوب میشود. ریزش میوه پدیدهای طبیعی در درختان میوه ازجمله خرمالو است و در عین حال تغذیه گیاه خرمالو با کود پوسیده حیوانی به مقدار کافی از ریزش میوه به نحو موثری جلوگیری مینماید.
ارقام خرمالو
* خرمالو دارای ارقام گس astringent و غیرگسnon- astringent است که از نظر اندازه، شکل و مزه بسیار متفاوت هستند.
گردهافشانی باغات خرمالو
گیاه خرمالو هم از طریق گردهافشانی و هم از طریق بکرزایی، تولید میوه مینماید، ولی بر اساس مطالعات انجام شده، تولید میوه از طریق بکرزایی، موجب ریزش مداوم محصول میگردد و گردهافشانی عملکرد برداشت میوه را افزایش میدهد و از ریزش مداوم محصول جلوگیری مینماید.
بر اساس مطالعات انجام شده در کشور استرالیا، گردهافشانی از طریق حشرات بهویژه زنبور عسل صورت میگیرد و نیاز به گردهافشانی مکانیکی نیست. بیشتر تولیدکنندگان و پرورشدهندگان خرمالو در کشور استرالیا، از گونههای خرمالو ماده استفاده مینمایند. زنبور عسل از نژاد اروپایی mallifera و دیگر گونههای بومی استرالیایی زنبور عسل مانندTrigona spp دارای عملکرد بالایی در گردهافشانی هستند. با نصب کندو زنبور عسل در درون باغات خرمالو به ازاء 3 تا 2 کندو در هر هکتار میتوان بیشترین عملکرد تولید محصول را به دست آورد. متوسط تولید خرمالو در این کشور در هر هکتار 35 تن است. خرمالو تولید شده در استرالیا به غیر از مصرف داخلی به کشورهای اروپایی، سنگاپور، تایلند و ژاپن صادر میگردد.
در مناطق نیمه گرمسیر کشور استرالیا، گلدهی درختان خرمالو 35 روز بعد از سپری شدن فصل سرما رخ میدهد. چنانکه فصل سرما به طور معمول تداوم یابد، بعد از 70 روز گلها ظاهر میگردند. درجه حرارت مطلوب بین 12 تا 17 درجه سانتیگراد برای جوانه زدن غنچه و 27 تا 32 درجه سانتیگراد برای تولید غنچه مطلوب است. بعد از یک الی دو هفته از زمان تولید گل باید گردهافشانی صورت پذیرد. زمان گردهافشانی هنگامی است که 5 الی 10 درصد شکوفهها ظاهر شده باشند. زنبور عسل فقط شکوفهها را مورد هجوم قرار داده و از نشستن بر قسمتهای دیگر درخت خودداری مینماید. زمان برداشت خرمالو در کشور استرالیا در ماههای آبان و آذر است.
برداشت و انبارداری محصول خرمالو
مناسبترین روش برداشت خرمالو، چیدن میوه از درخت و هنگامی است که سفت، رسیده و همراه با کاسه گل است.
درجه حرارت بهینه برای نگهداری محصول خرمالو صفر درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی محل نگهداری میوه خرمالو 90 تا 95 درصد است. انبارداری و حملونقل آسان خرمالو از مزیتهای این محصول است. میتوان محصول خرمالو را بیش از سه ماه نگهداری و به بازارهای مصرف عرضه نمود.
چگونگی پرورش پاپایا (به انگلیسی Papaya ) در تمام طول سال
پاپایا یا خربزه درختیبه راحتی رشد می کند (در صورتی که شما چگونگی پرورش آن را بدانید) ، رشد سریعی دارد و به سرعت میوه می دهد و در تمام طول سال میوه دارد. میوه پاپایا را می توان هم به صورت سبز و هم به صورت رسیده مصرف کرد.
کاشت پاپایا از بذر ساده ترین و موفق ترین راه است و البته ارزان ترین راه نیز می باشد. شما می توانید بذر پاپایا را از فروشگاه های محصولات باغبانی تهیه کنید.
با این حال، پاپایا می تواند یک گیاه حساس باشد… پاپایا رشد آسانی دارد اما برای زنده نگه داشتن گیاه و میوه باید به آن توجه داشت.
پاپایا بومی مناطق استوایی آمریکای جنوبی است، اما امروزه پاپایا در همه جا هم مناطق استوایی و هم نواحی زیر استوایی رشد می کند. این گیاه اغلب به صورت وحشی رشد می کند و در هر باغی در مناطق استوایی حداقل چند درخت پاپایا وجود دارد. پاپایا برای رشد به آب و هوای گرم، مقدار زیادی نور خورشید، مقدار زیادی آب، و به خاک حاصلخیز با زهکشی خوب نیاز دارد. خاک های لومی شنی برای کاشت پاپایا مناسب هستند. PH مناسب برای رشد پاپایا 6/5 تا 7 می باشد. اگر شما بتوانید این شرایط را فراهم کنید می توانید در هر زمان از سال دانه پاپایا را در زمین بکارید، شش تا ده ماه بعد باردهی آغاز خواهد شد.
چند مانع برای رشد پاپایا وجود دارد که باید مراقب آن ها باشید. اما اگر از مشکلات احتمالی آگاه باشید دلیلی ندارد که از اولین تلاش خود برای پرورش پاپایا نا امید باشید.
پاپایا شبیه چه چیزی است؟
در این متن چند تصویر پاپایا وجود دارد، برای کسانی که تا به حال هرگز پاپایا ندیده اند.
پاپایا رشد سریعی دارد، گیاه یک ساقه دارد. تنه نرم است و پوست سخت شبیه پوست سایر درختان ندارد، همچنین پاپایا شاخه هم ندارد.
برگ های درخت پاپایا خیلی بزرگ هستند ولی دوام زیادی ندارند. پاپایا معمولا دارای یک ساقه بلند با برگ های بزرگ در راس درخت است که تقریبا شبیه درخت نخل می باشد.
میوه بر روی تنه رشد می کند و به دلیل این که پاپایا همچنان به سمت بالا رشد می کند، همزمان با افزایش سن درخت پاپایا، دسترسی به میوه سخت تر می شود.
پرورش درخت پاپایا
چگونگی کاشت پاپایا از دانه
کاشت پاپایا از بذر بهترین نتیجه را دارد. برای مزرعه خود به میزان کافی بذر پاپایا تهیه کنید. یک مکان آفتابی در باغ خود برای کاشت پاپایا انتخاب نمایید. کاشت بذر پاپایا را مستقیما از زمین شروع کنید و آن را در گلدان نکارید.
پاپایا عملکرد خوبی در انتقال از گلدان به زمین ندارد. در واقع هر چیزی که باعث ایجاد اختلال در ریشه شود به پاپایا آسیب می رساند. پاپایا فقط از این متنفر است. بهترین راه کاشت پاپایا این است که به راحتی بذر آن در زمین اصلی کاشته شود. درخت پاپایا به یک خاک بسیار خوب و غنی از مواد آلی و مواد مغذی نیاز دارد. اگر خاک مزرعه شما خوب نیست می توانید یک چاله نیم متری حفر کنید و آن را با مخلوط خاک و کمپوست خوب، پر کنید. در واقع حداقل دو یا سه چنین بستر کشتی در نقاط مختلف درست کنید. بذرها را در فواصل یک تا سه متر از هم بکارید. دمای مناسب برای جوانه زنی بذر پاپایا 24 تا 30 درجه سانتی گراد است. در هر نقطه دو بذر قرار دهید و آن ها را با لایه نازکی کمپوست بپوشانید و سپس به آن مالچ اضافه کنید. بذرها معمولا 2 یا 3 هفته بعد جوانه می زند. بعد از این که جوانه ها کمی بزرگ تر شدند متوجه خواهید شد کدام یک قوی تر است و جوانه ی ضعیف تر را حذف کنید. آن ها را زمانی که کوچک هستند از زمین خارج کنید و یا اگر بزرگ شده اند آن ها را از زمین قطع کنید و بهترین گیاه را نگه دارید.
در این مرحله شما باید نیمی از گیاهان کاشته شده را حفظ کنید. گیاه پاپایا می تواند دارای خصوصیات جنس نر یا جنس ماده باشد، درخت هایی که میوه نمی دهند دارای خصوصیات جنس نر هستند.
زمانی که درخت پاپایا حدود یک متر بلند شد شروع به گل دهی می کند. گل نر ساقه بلندتر و نازک تری با چند شکوفه کوچک دارد اما گل های ماده معمولا یک شکوفه تکی دارند و بزرگ تر هستند و به تنه نزدیک تر می باشند. تصاویر پاپایا در بالا را مشاهده کنید. گیاهان نر در مزرعه خود را شناسایی کنید، شما فقط به یک گیاه نر برای هر ده تا پانزده گیاه ماده برای اطمینان از گرده افشانی نیاز دارید. بعد از 10 ماه میوه ها قابل برداشت هستند.
میزان آب مورد نیاز برای گیاه پاپایا
پاپایا دارای برگ های بزرگی است. در آب و هوای گرم مقدار زیادی آب از برگ ها تبخیر می شود، بنابراین به آب زیادی نیاز دارند. اما متاسفانه پاپایا بسیار مستعد ابتلا به پوسیدگی ریشه است، به خصوص در آب و هوای سرد. آب دهی بیش از حد شایع ترین مشکل در پرورش پاپایا می باشد. پوسیدگی ریشه به درجه حرارت هوا و سلامت و قدرت کلی گیاه بستگی دارد. گیاه سالم تر مقابله بهتری با پوسیدگی ریشه دارد ولی شما باید مواظب باشید در آب و هوای سرد بیش از حد آبیاری انجام ندهید. آبیاری 7 تا 10 روز یک بار کافی است.
میزان مواد مغذی مورد نیاز برای گیاه پاپایا
پاپایا به مواد غذایی زیادی نیاز دارد. این گیاه به نیتروژن علاقه زیادی دارد. به طور منظم به گیاه پاپایا مواد مغذی بدهید. برای تغذیه گیاه می توانید از یک کود کامل مثل کود مرغ استفاده کنید. کودهای قوی یا تازه نسبتا خوب هستند. شما همچنین باید از کمپوست نیز برای تغذیه گیاه استفاده کنید.
میزان نور مورد نیاز برای گیاه پاپایا
گیاه پاپایا باید تا حد امکان نور دریافت کند. اگر برگ ها در آب و هوای گرم کمی پژمرده شوند مشکلی نیست و طبیعی می باشد. پاپایا گرما و نور خورشید را بسیار دوست دارد.
زمان میوه دهی گیاه پاپایا و میزان میوه دهی
پاپایا در تمام طول سال میوه می دهد، تا زمانی که آب و هوا به اندازه کافی گرم باشد. اگر درجه حرارت بیش از حد افت کند گل دهی متوقف می شود، گیاه بعد از گرم شدن هوا دوباره گل می دهد.
پاپایای جوان بیشترین تولید را دارد. هرچه سن گیاه بیشتر می شود گیاه ضعیف تر شده و میوه کمتر و گوچک تری تولید می کند، همچنین ممکن است به بیماری نیز مبتلا شود. همچنین هرچه گیاه بلندتر شود دسترسی به میوه نیز سخت تر می شود.
طول عمر پاپایا
مدت زندگی پاپایا می تواند متفاوت باشد، اما بیشتر گیاهان پاپایا زندگی کوتاهی دارند. زیرا آن هایی که مسن تر می شوند معمولا دچار بیماری شده و از بین می روند. بیشتر گیاهان پاپایا در سال دوم یا سوم می میرند.
اما برخی از گیاهان قوی هستند که مدت زمان بیشتری زنده می مانند و به نظر می رسد از بین نمی روند. در این صورت تنه آن را قطع می کنند تا درخت دوباره شروع به رشد جدید کند. بر اساس آمار مشخص شده یک گیاه پاپایا وجود داشته که تا 40 سال زندگی کرده است.
مشکلات شایع در پرورش پاپایا
پوسیدگی ریشه در اثر آبیاری بیش از حد شایع ترین مشکل گیاه پاپایا می باشد. اگر هوا سرد باشد باید پاپایا خشک نگه داشته شود.
اگر شما در منطقه ای گرمسیر زندگی می کنید که باران های سیل آسا در آنجا می بارد، در هر فصل مرطوب بسیاری از گیاهان پاپایای بالغ از بین می روند و آن هایی که جوان تر هستند زنده می مانند.
بادهای قوی یکی دیگر از دلایل آسیب رسان به گیاه پاپایا می باشند. گیاهان پاپایا یک سیستم ریشه ای کم عمق دارند و هرچه سن آن ها بیشتر می شود وزن تنه سنگین تر شده و به راحتی با ضربه از زمین جدا می شوند. در چنین حالتی باید دوباره کاشت مجدد انجام داد. بهتر است کاشت پاپایا از ابتدا در مکانی که از باد در امان است انجام شود.
مشکل دیگر پرندگان وحشی هستند… همه میوه پاپایا را دوست دارند…! تنها راه حل این است که زمانی که رنگ میوه شروع به تغییر کرد آن را بچینید. آن ها بعد از چیده شدن رسیده تر می شوند.
زمانی که درخت پاپایا خیلی بلند شود دسترسی به میوه سخت می شود و باید برای چیدن آن ها از نردبان بالا رفت. همچنین هرچه درخت بلندتر شود کیفیت طعم میوه نیز کاهش پیدا می کند. در صورتی که درخت خیلی بلند شود بهتر است که آن را قطع کرد. بعد از قطع کردن تنه ممکن است دوباره رشد کند.
بهترین زمان برای قطع کردن تنه پاپایا در آب و هوای خشک است. تنه توخالی است و اگر با آب پر شود فاسد می شود. شما می توانید روی تنه را با یک پلاستیک بپوشانید و یا یک گلدان را به صورت وارونه روی آن قرار دهید. آب و هوای گرم و مرطوب می تواند پوسیدگی را تشویق کند.
درختان جوان و قوی پاپایا کمتر تحت تاثیر حشرات و بیماری ها قرار می گیرند. همیشه درخت های جوان را نگه دارید. درخت های مسن تر مستعد ابتلا به بیماری هستند. حشرات ویروس ها و بیماری ها را از درخت می مکند و آن ها را منتقل می کنند و این موضوع باعث ایجاد یک مشکل بزرگ می شود.
شما می توانید دانه های میوه های سالم تر و خوشمزه تر را ذخیره کنید و در یک زمان مناسب آن ها را بکارید. در این صورت نژاد بهتر را پرورش خواهید داد.
پرورش درخت پاپایا
پرورش پاپایا در آب و هوای سرد
اگر شما در منطقه ای زندگی می کنید که تابستان های کوتاهی دارد فقط می توانید پاپایا را به عنوان یک گیاه زینتی نگه دارید. در این صورت شما می توانید بذر پاپایا را در یک گلدان بکارید و در مقابل یک پنجره آفتابی قرار دهید و از دیدن یک صحنه گرمسیری لذت ببرید. با این حال در مناطق سرد، پاپایا به اندازه ای زنده نمی ماند که بتواند میوه تولید کند. پاپایا را باید در یک گلدان بزرگ کاشت و در زمستان آن را در یک جای گرم قرار داد.
نام فارسی : پستانک – تیس – سماق کوهی
نام انگلیسی : Mountain ash / White bean
نام فرانسه : Sorbier
یک دسته بزرگ از درختان مفید از بوته ای به ارتفاع 30 سانتیمتر S.pygmaea تا درخت به ارتفاع 15 متر S.Mitchellii مقاوم به سرما و مناطق کوهستانی و سرد را ترجیح می دهد. زیباترین آن Mountain ash (زبان گنجشک کوهی یا سماق کوهی یا بارانک) است. یک درخت استوانه ای شکل و با حالتی ایستا و رنگ سفید یا کرم و برگ دارای کتگره های نا منظم- زمانی که خوشه های گل در اردیبهشت یا خرداد باز می شوند درخت حالت با شکوهی پیدا می کند. میوه های بیضی که در پاییز به سمت طلایی می گرایند. در دامنه شمالی البرز در ارتفاع 1500تا 2500 متر دیده می شود.
واریته ها
دو گروه بزرگ وجود دارند: سماق های کوهی و دیو آلبالوها . سماق کوهی دارای بیشترین اهمیت هستند و شما می توانید آنها را به وسیله برگ های مرکب با تعدادی برگچه بشناسید. گونه پایه S.aucuparia (تیس) است. پرنده ای به نام توکای سیاه میوه های کروی کوچک و بسیار رش این درخت را می خورند. واریته Rowan به ارتفاع تا 7 متر با میوه های قرمز و روشن . واریته جالب دیگر شامل S.asplcnifolia به ارتفاع تا 7 متر – برگ ها به حالت برگشته Fastigiats به ارتفاع 5 متر با رشدی عمودی و ستون مانند S.joseph Rock دارای برگ های رنگی درخشان در پاییز و میوه های زرد که پرندگان آن را دوست ندارند.
دیو آلبالوها- دارای برگ های مفرد بیضی شکل هستند که در سطح بالایی سبز و در زیر خاکستری می باشند. روی تپه های گچی یا آهکی می رویند. و ما بین گونه های دیگر خیلی سفیدتر به نظر می رسند. دیمو آلبالوی معمولی S.aria Lutescens (به ارتفاع 10 متر با برگ های دندانه دار زیر برگ سفید- میوه های قرمز ) دیو آلبالوی سوئدی s.intermedia (به ارتفاع 9 متر میوه های نارنجی و قرمز). برای یک محیط باغچه ای کوچک s.hastii با ارتفاع 3.5 متر مناسب است . بارانک یا s.torminalis درختی دارای برگ های نوک تیز و لوب دار است. پستنک s.domestica دارای میوه گلابی شکل خرمایی رنگ است.
معرفی درخت سماق
جا و خاک مناسب
سخت گیر نیست و در هر نوع خاک به عمل می آید.هم در سایه و هم در آفتاب نمو می کند.
هرس
نیاز نیست-فقط شاخه های مرده یا شکسته را در زمستان خارج نمائید.
تکثیر
با کاشت بذر در اسفند و فروردین ازدیاد می شوند.
بذر ها را به محض اینکه میوه ها رسیدند انتخاب و قسمت های گوشتی میوه باید خارج و حذف شوند. بذر ها نیاز به استراتیفه شدن برای حداقل 2 ماه در حدود 5 درجه سانتیگراد برای جوانه زنی خوب دارند.
قلمه ها ریشه نمی دهند و خوابانیدن مشکل است. از طریق پیوند جوانه در شهریور یا پیوند رو میزی می توان تکثیر نمود. کولتیوار های انتخابی به خوبی بر روی پایه از گونه خود می گیرند. اگرچه نهالچه های s.cuspidata و s.aucuparia و s.aria (زبان گنجشک کوهی اروپائی) به عنوان پایه جهت پیوند سایر گونه ها انتخاب می شوند.
s.aucuparia از طریق ریز ازدیادی کثیر شده است.