رز سانگ

[ورس یک – آرما]

دورتو میبینی هر ثانیه رفت

توو خودتی و خودت توو این تنهاییِ شب

دستِ من نبود که به دنیا اومدم

توو این خوابِ وحشتناکِ یه نقاشیِ تلخ

از دور میبینم سنِ من که رفتش

اون میره بیرون که فقط تا نصفِ شب بچرخه

میگن برو جلو نده اصاً حس بد به قلبت

اینکه چجوری ام الآن و توو فکرشم یه لحظه

نمیتونی کنی بخواد اون که یه وقت بخنده

دنیایِ ما رنگاش تیره بود و بومش مشکی

دیگه حسِ خوب هیشکی توو چشمش نی

از یه بفهم که تمومِ خوندنِ حرفا از چشمایِ همو

رو صفحه کشید شبو با چهارتا آدم تووش و

رو صورتِ همشون هم کشید خنده های تلخ

هر چی که داشتم من دیدم بازم سوخت شد راحت دود و

به جز یکی که هنوزم من به یادشم

میخوام یه نگاه به نقاشیمون بندازم دآش

فقط سفید سیاه خاکستری سه تا رنگ داشت

برای اینکه عاشق بشم پای زمین نیست سرد و

آسمونِ بالا سرم آبی نبود هیچوقت

توو چیزی نمیبینم بگم عشق واقعا

من فقط میدونم این آدم زده به سرش بازم

من موقعی یاد گرفتم تنها بکِشم نقاشیمو

که بابام گفت نمیخواد من پسرش باشم

[ورس دو – سپهر خلسه]

انگار دنیامو نقاشی کردن

هنوز دنبالِ نقاش میگردم

خدا اینجا بود هر بار کنارم

تووی ابرا من کنکاش میکردم

زندگی شده تکرارِ هر روز

گلا دود بشن فکرام یه کم خوب

چرا انقده از شب میترسم

وقتی روزای بدتر دیدم من

منو بفهم ، حتی یه کم

من بدتره حالم الآن اَ خودِ درد

دور از مردُم شهر ، سپی شبونه رفت

میگم قرصامم هی بیاد نکنه کم

مشکلا بیشتر میشن

آدم زود بد میشه اینو دیر فهمیدم

سعی کنم عصبی نشم

توو این نقاشیِ بد که پس زمینشم و

[ورس سه – سیکاس]

کشیده شدم ناخواسته توو این بوم

سرنوشت منو کشوند رنگا باهام جور

درنمیومدن سفید سیاه هر روز

بد تر أ دیروز

میرم و میدونم اینجا جای من نی همین

جای من نی همین اینجا جای من نی همین

میذارم قدمامو زمین، صدام رفیقمه همین

هی روزا داره میگذره میره

تو افتادی توو جاده تنها رفیقت

صدای توو سرته و راهی که دیگه

خاکیِ جادشو و تاریکِ دیده‌ت

خسته شدی ولی پاهات داره میره

امیدواری به روزی که خوب شده دیگه

کسی نمیمیره اینجا اتفاقی

حیفِ پاک میشه خاک از رویِ شیشه

آدما زود یادشون میره

عیب نداره، اینم یه عادته دیگه

رد میذارم رو نقاشیم

تا وقت هست و میزنه این قلب تووی سینه

میرم جلوتر ببینم چی داره واسم

توو این وقتی که دارم باید چیا بسازم

میخوام بنویسم رو صفحه‌ی زندگیم اینو

توو این نقاشی آخرش همه میبازن