علائم بیماری قند با توجه به دیابت نوع اول و دوم کمی متفاوت هستند اما دلایل ابتلا و راههای کاهش قندخون در هر دو نوع تقریبا یکسان هستند که به طور کلی در مورد علائم و راههای کاهش قند خون برایتان خواهیم گفت.
در حقیقت دیابت یا بیماری قند یک اختلال سوخت و سازی در بدن است. در این بیماری توانایی تولید انسولین در بدن از بین می رود و یا بدن در برابر انسولین مقاوم شده و بنابراین انسولین تولیدی نمی تواند عملکرد طبیعی خود را انجام دهد. نقش اصلی انسولین پایین آوردن قند خون توسط مکانیزم های مختلفی است. دیابت دو نوع اصلی دارد. در دیابت نوع یک تخریب سلولهای بتا در پانکراس منجر به نقص تولید انسولین می شود و در نوع دو مقاوت پیشرونده بدن به انسولین وجود دارد که در نهایت ممکن است به تخریب سلول های بتای پانکراس و نقص کامل تولید انسولین منجر شود. در دیابت نوع دو مشخص است که عوامل ژنتیکی، چاقی و کم تحرکی نقش مهمی در ابتلای فرد دارند.
علائم کلی بیماری قند یا همان دیابت چیست؟
نشانه های دیابت نوع 1 :
کاهش وزن بدون دلیل
تاری دید
تکرر ادرار که در آن حجم ادرار زیاد شده است. بیمار هر بار که ادرار می کند مقادیر زیادی ادرار دفع می کند.
خشکی دهان و تشنگی بیش از حد
احساس ناگهانی خستگی
نشانه های دیابت نوع 2 عبارتند از:
تاخیر در التیام زخمها و بریدگیها
عفونتهای ادراری
ناتوانی جنسی سوزش و احساس مور مور شدن در دستها و پاها
چند درمان طبیعی
سیاه گیله
اثر ضددیابت یک بار مصرف عصاره این گیاه که اثری مشابه انسولین دارد، تا چند هفته در بدن باقی می ماند. به علاوه این گیاه دارویی در پیشگیری از عوارض بلندمدت دیابت مانند عوارض قلبی- عروقی، عصبی، کلیوی و چشمی تا حدی موثر است. عصاره آن به مقدار80 تا 160 میلی گرم 3 بار در روز برای بیماران مبتلا به دیابت توصیه می شود.
علائم بیماری قند و راه های کاهش آن
خار مریم
گیاه خارمریم موجب افزایش حساسیت سلول ها به انسولین و کاهش قندخون می شود. ماده موثر آن سیلی مارین نام دارد که تجویز آن به مقدار 200 میلی گرم 3 بار در روز موجب کاهش مختصر قندخون ناشتا و هموگلوبین HbA1C و چربی های خون می شود.
گیاهان موثر بر کاهش قند خون
شنبلیله
15 تا 50 گرم پودر دانه شنبلیله خیسانده در آب موجب کاهش قندخون ناشتا و بعد از غذا می شود. پودر دانه شنبلیله علاوه بر کاهش مختصر قندخون باعث کاهش چربی های خون نیز می شود.
هندوانه ابوجهل
مقدار 100 میلی گرم 3 بار در روز ماده موثر هندوانه ابوجهل به مدت 2 ماه در بیماران دیابتی نوع دوم، موجب کاهش مختصر میزان هموگلوبین HbA1C و قندخون ناشتا می شود.
چای سبز
مصرف روزانه 5/1 گرم پودر چای سبز خشک موجب کاهش مختصر قندخون در بیماران دیابتی می شود. مقدار توصیه شده برای بیماران دیابتی مصرف 2 فنجان چای دم کرده در روز است.
دم کرده گزنه
گزنه در طب سنتی ایران به عنوان یک داروی کاهنده گلوکز خون معرفی شده است. عصاره برگ گزنه می تواند یک نقش حفاظتی در برابر افزایش میزان قندخون و تخریب سلول های پانکراس داشته باشد.
چند نکته مهم برای بیماران دیابتی:
سیگار نکشید. سیگار کشیدن بروز تصلب شرائین را تسریع و عروق خونی را منقبض می کند. به این ترتیب بیماری اعصاب محیطی به عنوان یک عارضهٔ جانبی تشدید خواهد شد.
برای پیشگیری از زخم و و قانقاریا از پای خود مراقبت ویژه به عمل آورید. در مورد بحث مراقبت مناسب از پا به مبحث مراقبت از پاها مراجعه کنید.
حاملگی به میزان زیادی نیاز به انسولین را تغییر می دهد. اگر فکر می کنید حامله هستید فوراً به پزشک خود مراجعه کنید.
همیشه به پزشک و دندانپزشک یادآوری کنید که مبتلا به بیماری قند هستند تا آنها اقدامات احتیاطی مناسب را انجام دهند.
کم خونی یا آنمی اختلال خونی شایعی است که در آن گلبول های قرمز و یا هموگلوبین کافی در خون برای رساندن اکسیژن به سایر بافت های بدنتان وجود ندارد. کم خونی وضعیتی است که در آن گلبول های قرمز قادر نیست وظیفه اکسیژن رسانی به سلول ها را انجام دهد و به همین دلیل است که کم خونی با مشکلات تنفسی و احساس ضعف و خستگی همراه است
هموگلوبینی که در گلبول های قرمز خون وجود دارد باعث می شود تا اکسیژن به گلبول قرمز متصل شده و توسط مویرگ ها به بافت های مختلف بدن برسد. ازآنجایی که تمام سلول های بدن انسان برای زنده ماندن به اکسیژن وابسته اند، کمبود آن باعث هیپوکسی شده و گسترهٔ وسیعی از مشکلات را به همراه دارد.
از عوامل ایجادکننده کم خونی می توان به کمبودهای تغذیه ای،خونریزی، ناهنجاری های ژنتیکی، بیماری های مزمن یا مسمومیت های دارویی اشاره کرد. شایع ترین علت آن کم خونی ناشی از فقر آهن است که بیشتر در زنان دیده می شود؛ اما نوع دیگر کم خونی نشانه بیماری است که باید به آن توجه بیشتری کرد.
انواع کم خونی
تقسیم بندی رایج تر کم خونی (کاهش هموگلوبین) براساس MCV یا حجم گلبول های قرمز خون است به طوری که MCV کمتر از 80 به عنوان کم خونی میکروسیتیک، MCV در حد نرمال (100ـ80) ، کم خونی نورموسیتیک (با حجم سلولی نرمال) و MCV بالا، کم خونی ماکروسیتیک نامیده می شوند.
علائم کم خونی در بدن
مهمترین علائم و نشانه های ابتلا به کم خونی عبارتند از:
خستگی و احساس فرسودگی،رخوت و بی حالی،ریزش مو،بی قراری و ناراحتی،تنگی نفس و یا مشکل در تنفس،تمرکز ضعیف،تپش قلب،حساسیت به هوای سرد،حساسیت به هوای سرد،درد قفسه سینه،وزوز گوش ها،سردرد،تاثیر بر حس چشایی،خشکی زبان،مشکل در بلعیدن غذا،سندرم پای بی قرار، ناخن های خشک و پوسته پوسته و یا قاشقی
سایرعلائم سودمند عبارتند از:میل به خوردن مواد غیرخوراکی:مانندخوردن خاک، کاغذ، موم، سبزه، ومو که می شود نشانه کمبود آهن باشد، با این وجود این حالت در کسانی که کم خونی نداشته باشند نیز دیده می شود.
قبل از هر چیز باید وجود یا عدم وجود کم خونی و همچنین نوع آن را تشخیص دهید و بعد اگر لازم بود تحت نظر پزشک از مکمل ها استفاده کنید.
تشخیص کم خونی معمولا با انجام تست CBC (سلول های کامل خون) توسط پزشکان در آزمایشگاه صورت می گیرد. اندازه گیری 6 مولفه، تست CBC را تشکیل می دهد که عبارتند از:شمارش گلبول های قرمز خون (RBC)، هماتوکریت، هموگلوبین، شمارش گلبول های سفید خون (WBC)، شمارش افتراقی خون و شمارش پلاکت ها. بعلاوه MCV (حجم متوسط گلبول های قرمز) نیز اغلب در CBC گزارش می شود.
چه عواملی خطر کم خونی را افزایش می دهد؟
رژیم غذایی فاقد ویتامین های مورد نیاز:رژیم های غذایی که میزان کمی آهن ویتامین b 12 و فولیک اسید در آنها موجود است، خطر ابتلا به کم خونی را افزایش می دهد.
اختلالات روده ای: ابتلا به اختلالات روده ای که بر جذب مواد مغذی توسط بدن شما تاثیر می گذارد، می تواند خطر ابتلای شما به کم خونی را افزایش دهد.
قاعدگی: عموما زنان در سنین قاعدگی بیشتر از مردان و زنان یائسه دچار کم خونی می شوند.
بارداری:اگر شما باردار هستید، خطر ابتلا به کم خونی در شما افزایش می یابد.
بیماری های مزمن: بیماری های همچون سرطان، نارسایی کبد یا کلیه یا سایر بیماری های مزمن خطر ابتلا به کم خونی را افزایش می دهند.
آیا پیشگیری از ابتلا به کم خونی امکانپذیر است؟
خیلی از انواع کم خونی قابل پیشگیری نمی باشند. کمبود خفیف آهن با تجویز فروسولفات یا فروگلوکونات همراه مصرف ویتامین C برای جذب بیشتر آن، قابل درمان است. تجویز ویتامین های خوراکی (اسیدفولیک) یا تزریق زیرجلدی ویتامین B12، کمبودهای مربوط را درمان می کند ،بااین حال بعضی از انواع دیگر از جمله کم خونی بسته به فقر آهن و کمبود ویتامین، با یک رژیم غذایی پر ویتامین قابل پیشگیری می باشد، این ویتامین ها و مکمل ها شامل:
آهن:غذاهای سرشار از آهن همچون سبزیجات سبز تیره برگدار، کنگر فرنگی، زرد آلو، لوبیا، عدس، نخود، سویا، گوشت، آجیل، آلو بخارا و کشمش می بایست در رژیم غذایی گنجانده شود.
شما زمانی دچار کم خونی می شوید، که خون شما گلبول قرمز کافی ندارد. زمانی گلبول های قرمز شما کم می شود که بدن شما گلبول قرمز کافی تولید نمی کند و یا گلبول تولید شده بدرستی عمل نمی کند.
فولیک اسید: فولات و هم خانواده اش فولیک اسید در مرکبات، موز، سبزیجات تیره و برگدار، حبوبات و غذاهای غنی شده موجود می باشد.
ویتامین b-12:این ویتامین بصورت طبیعی در گوشت و لبنیات موجود می باشد. همچنین این ویتامین در بعضی از شیرهای سویا هم موجود است.
ویتامین C:خوراکی های حاوی ویتامین C از جمله مرکبات، خربزه و هندوانه و انواع توت ها به جذب آهن کمک می نمایند.
درمان کم خونی بسته به علت آن متفاوت است، بعضی از انواع درمان بیماری مربوطه شامل:
درمان کم خونی مربوط به فقرآهن:در این شرایط پزشک شما از مکمل های حاوی آهن برای تنظیم سطح گلبول قرمز خون استفاده می کند.
درمان کم خونی مربوط به رژیم غذایی:بیمارانی که کم خونی آنها به دلیل رژیم غذایی ناسالم آنهاست و رژیم غذایی آنها فاقد آهن است و یا کم آهن می باشد، باید اقدام به گنجاندن غذاهای حاوی آهن همچون سبزیجات سبز تیره برگدار، کنگر فرنگی، زردآلو، لوبیا، عدس، نخود، سویا، گوشت، آجیل، آلو بخارا و کشمش در رژیم غذایی شان نمایند.
درمان کم خونی مربوط به بیماری های دیگر:اگر کم خونی به علت ابتلا به سایر بیماری ها باشد، می بایست برای درمان کم خونی بیماری مربوطه را درمان نمود. همچنین اگر علت کم خونی بعلت مصرف داروها از جمله داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) باشد، می بایست دارویتان را با دارویی مشابه و بدون عارضه جایگزین نمایید.
1 -اسید سیتریک و اسید اسکوربیک یا ویتامین ث که در آلو، خربزه، ریواس، انبه، گلابی، طالبی، گل کلم، سبزی ها، آب پرتقال، لیموشیرین، لیموترش، سیب و آناناس وجود دارد، میزان جذب آهن را در بدن افزایش می دهد.
2 -اسید مالیک و اسید تارتاریک که در هویج، سیب زمینی، چغندر، کدوتنبل، گوجه فرنگی، کلم پیچ و شلغم موجود است نیز سبب افزایش جذب آهن می شود.
3 -محصولات تخمیری مثل سس سویا نیز در این دسته از عوامل گنجانده می شود
علائم کم خونی و راه های درمان آن
توصیه های کلی زیر را به کار ببندید:
1 -استفاده از غذاهایی که غنی از آهن است.
2 -استفاده از منابع غذایی حاوی ویتامین ث هر وعده غذایی برای جذب بهتر آهن(مثل پرتقال، گریب فروت، گوجه فرنگی،کلم، توت فرنگی، فلفل سبز، لیموترش)
3 -گنجاندن گوشت قرمز، ماهی یا مرغ در برنامه غذایی.
4 -پرهیز از مصرف چای یا قهوه همراه یا بلافاصله بعد از غذا.
5 -برطرف کردن مشکلات گوارشی و یبوست.
6 -تصحیح عادت های غذایی نادرست (مثل مصرف مواد غیر خوراکی مانند خاک، یخ) که خود از علایم کم خونی فقر آهن است.
7 -مشاوره با پزشک و متخصص تغذیه برای پیشگیری به موقع یا بهبود کم خونی.
8 -استفاده از نان هایی که از خمیر ورآمده تهیه شده است.
9 -استفاده از خشکبار مثل توت خشک، برگه آلو، انجیر خشک و کشمش که منابع خوبی از آهن است.
10 -استفاده از غلات و حبوبات جوانه زده.
11 -شست و شو و ضدعفونی کردن سبزی ها.
12 -شستن کامل دست ها با آب و صابون قبل از تهیه و مصرف غذا و پس از هر بار اجابت مزاج.
13 -مصرف روزانه یک قرص آهن از پایان ماه چهارم بارداری تا سه ماه پس از زایمان در زنان باردار.
14 -مصرف قطره آهن همزمان با شروع تغذیه تکمیلی تا پایان 2 سالگی در کودکان.
هپاتیت که در بین مردم به یرقان و زردی مشهور است نوعی التهاب کبدی است که این التهاب باعث ایجاد درد و تورم خواهد شد و مهمترین علت ایجادکننده آن ویروسها هستند. تاکنون 6 نوع ویروس هپاتیت شناخته شده است که شایعترین آنها ویروسهای هپاتیت A، B و C هستند. عوامل دیگری مثل داروها، فقدان خونرسانی به کبد، سم، بیماریهای وراثتی، خود ایمنی و مصرف مشروبات الکلی نیز میتوانند سبب هپاتیت شوند. با احتمال کمتری عفونتهای ویروسی مثل منونوکلئوز و سایتومگالویروس نیز میتوانند باعث این بیماری شوند.
هپاتیت به دو شکل اساسی ظاهر میشود: هپاتیت حاد (کوتاه مدت) و هپاتیت مزمن (متجاوز از 6 ماه). در هپاتیت حاد ممکن است کبد، بصورت خیلی ناگهانی ملتهب شود و باعث بروز تهوع، استفراغ، تب و بدن درد شود و یا اینکه هیچ یک از این علائم ظاهر نشود. هپاتیت حاد در طی چند روز تا چند هفته بهبود مییابد. چنانچه التهاب، در طی 6ماه بهبود نیابد، هپاتیت، مزمن خواهد بود.
بیماری هپاتیت چیست؟
هپاتیت آ (هپاتیت A ) چیست و علائم آن کدامند؟
هپاتیت آ که توسط ویروس مختص به خودش ایجاد میگردد، مانند انواع دیگر این بیماری منجر به التهاب کبد شده و درد و تورم کبد را بدنبال خواهد داشت. اما تفاوت این نوع از هپاتیت با بقیه انواع آن این است که معمولاً خطرناک نبوده و به هپاتیت مزمن و سیروز کبدی (مثل آنچه در هپاتیت ب و ث دیده میشود) تبدیل نمیشود. هپاتیت آ معمولاً از طریق خوردن غذای آلوده، نوشیدن آب و از طریق تماس با مدفوع آلوده انتقال مییابد. تماس نزدیک با فرد آلوده (برای مثال تعویض کهنه یا تماس جنسی) باعث ابتلا به این عفونت میشود.
تهوع
استفراغ
یرقان (زرد شدن پوست و سفیدی چشمها)
تب پایین
خستگی
درد شکم مخصوصا سمت راست
ادرار تیره رنگ
از دست دادن اشتها
درد عضلانی
بعضی از مبتلایان هیچ کدام از علائم بالا را از خود نشان نمیدهند و این علائم در بچهها ممکن است خیلی خفیف باشد در حالیکه در بزرگسالان میتواند بسیار شدید باشد.
تزریق واکسن که برای افراد بالای 2 سال ایمن میباشد و تا 20 سال، ایجاد مصونیت میکند.
شستشوی دستها با صابون و آب گرم قبل و بعد از آشپزی، بعد از توالت و تعویض کهنه بچه
شستشوی صحیح میوه و سبزیجات قبل از مصرف و نیز پختن کامل گوشت و ماهی
در صورت تماس با افراد مبتلا به هپاتیت آ، چنانچه قبلاً واکسینه نشدهاید و یا قبلاً مبتلا نشدهاید، بیدرنگ به پزشک مراجعه کنید.
سیروز کبدی چیست؟
در کبد انسان چرخ اوره وجود دارد که آمونیاک سمی موجود در بدن را به اوره تبدیل میکند. در افرادی که مبتلا به سیروز کبدی هستند، کبد دیگر یک بافت یک پارچه نیست و تکه تکه شده است. در چنین حالتی کبد کارایی خود را به ویژه در سیکل اوره و سنتز پروتئینهای خون و انعقادی از دست میدهد؛ در نتیجه اوره تولید نمیشود. در چنین حالتی در عوض آمونیاک خون زیاد میشود که این آمونیاک میتواند خود را به مغز رسانده و با مهمترین نروترانسمیتر تحریک مغزی که گلوتامات نام دارد واکنش داده و آن را به گلوتامین تبدیل کند. گلوتامین دیگر نقش گلوتامات را ندارد و در اثر کاهش گلوتامین در مغز، فرد شدیدا به عدم هوشیاری دچار میشود. لازم به ذکر است که سیروز کبدی میتواند به نارسایی کبدی و حتی سرطان کبد، منجر شود.
هپاتیت ب چیست؟
هپاتیت ب پس از بیماریهای سل و مالاریا شایعترین بیماری عفونی و مسری است؛ به طوری که امروزه حدود 300 میلیون نفر در سراسر جهان حامل ویروس هپاتیت ب هستند و سالانه حدود 50 میلیون نفر به آمار آنها اضافه میشود. هپاتیت ب میتواند زمینه را برای ابتلا به هپاتیت د (هپاتیت D) مستعد کند. هپاتیت د، تنها در افرادی که هپاتیت ب دارند گسترش مییابد و میتواند علائم هپاتیت ب را بدتر کند.
محل زندگی و تکثیر ویروس هپاتیت ب در کبد انسان است و محصولات آن پس از تولید به درون گردش خون میریزند. بدن در برابر عفونت ویروسی از خود دفاع میکند و علیه آن آنتیژنهای ویروسی، آنتی بادی یا آنتی کر (پادتن) میسازد. در بسیاری از موراد، بدن با دفاع خود عفونت را دفع کرده و فقط ردپای آن به صورت مثبت بودن آنتی بادیها (پادتنها) باقی میماند. در این شرایط علاوه بر رفع خطر، فرد در مقابل عفونت مجدد مصون میشود و به اصطلاح “خود واکسینه” شده است.
ناقلان بیماری هپاتیت ب کسانی هستند که این ویروس در خونشان به مدت بیش از 6 ماه وجود داشته باشد، حال عمومی خوبی داشته باشند و در بررسی آزمایشگاهی اختلالی در کار کبد آنان مشاهده نشود. در چنین شرایطی ویروس به صورت مسالمت آمیز در داخل بدن وجود دارد ولی آسیبی به کبد وارد نمیکند. در بعضی افراد، هپاتیت مزمن نوع ب میتواند تبدیل به سیروز کبدی شود.
راههای انتقال ویروس هپاتیت ب
جالب است بدانید که تنها مخزن این بیماری بدن انسان است و انتقال آن از افراد آلوده به افراد سالم صورت میگیرد. راههای انتقال عفونت عبارتند از:
از طریق انتقال از مادران آلوده به نوزادان (عفونت نه از طریق بند نافی، بلکه از طریق بدن مادر در هنگام زایمان و در جریان تماس نزدیک بعد از آن منتقل میشود.)
رابطه جنسی با فرد ناقل
از طریق خون و فراوردههای خونی آلوده (این خطر برای جراحان و دندان پزشکان دوچندان است.)
استفاده از وسایل غیر استریل در دندانپزشکی، سوراخ کردن غیربهداشتی گوش، خالکوبی و حجامت
حشراتی مانند پشه یا ساسهای رختخواب که خون میمکند.
لازم به ذکر است که خوشبختانه تماسهای عادی و روزمره نظیر دست دادن، در یک اتاق کار کردن، معاشرت با دوستان و همکلاسیها و افراد آلودهی فامیل، خطر انتقال بیماری را به دنبال ندارد و جای نگرانی نیست. فقط رعایت نکات بهداشتی کافی است.
علائم بیماری هپاتیت چیست؟
با توجه به اینکه در اغلب موارد عفونت از مادران آلوده به نوزادان منتقل میشود، تا سالها علامتی دیده نمیشود. در برخی موارد به دنبال هپاتیت حاد ویروسی، فرد دچار حالت ناقلی میشود. در این افراد علائمی همچون بیاشتهایی، ضعف، بیحالی، حالت تهوع و استفراغ، پر رنگی ادرار و زردی سیستم ایمنی مشهود است.
راههای تشخبص بیماری هپاتیت
راه تشخیص این بیماری اندازهگیری آنتی ژن سطحی این ویروس یعنی HBsAg است. در مورد فردی که آزمایش HBsAg وی مثبت است، تنها نتیجهای که میتوان گرفت این است که شخص، آلوده به ویروس هپاتیت ب است. آنچه این آزمایش را معنیدار میکند، حال عمومی بیمار، وضعیت کبد (اندازه آن و نتایج آزمایشهای تخصصی کبد) و چند آزمایش دیگر در مورد فعالیت ویروس در بدن بیمار است. دربسیاری از موارد به دنبال کشف یک مورد HBsAg مثبت، سایر افراد خانواده آزمایش شده و موارد مثبت و بدون علامت شناسایی میشوند.
بهترین راه پیشگیری از بیماری هپاتیت، استفاده از واکسن و رعایت دستورات بهداشتی شامل شستن مرتب دستها است. واکسن هپاتیت ب که در حال حاضر استفاده میشود، در واقع همان آنتیژن ویروس هپاتیت ب (HBsAg) است که از خون ناقلین سالم بدست آمده و تغلیظ شده است. نوعی دیگری از واکسن وجود دارد که به روش ژنتیکی (Recombinant) تهیه میگردد. واکسیناسیون معمولا در سه نوبت و به فواصل یک ماه و 6 ماه از تزریق اول صورت میگیرد. توصیه میشود افراد زیر عمل واکسیناسیون را انجام دهند:
نوزادان
کودکان کمتر از 9 سال
کادر بهداشتی درمانی (پزشکان و پرستاران بخشها، کارکنان بخشهای همودیالیز) که ممکن است با خون و یا سوزن و یا سایر وسایل آلوده به ویروس در تماس باشند.
بیمارانی که مرتبا دیالیز میشوند.
والدین، فرزندان و همسر شخص مبتلا به هپاتیت حاد ب و یا ناقلین هپاتیت ب که در ظاهر سالم بنظر میرسند.
عوارض واکسن هپاتیت ب چیست؟
عوارض این واکسن بسیار کم و جزیی بوده و ممکن است فقط باعث قرمزی و ورم محل تزریق، گاهی درد عضلانی خفیف و تب کمتر از 38 درجه سانتیگراد شود که پس از مدتی از بین میرود. خوشبختانه واکسن هپاتیت ب در بیش از 90 درصد موارد شخص را در برابر ابتلا به هپاتیت ب ایمن میکند.
نکته: تزریق واکسن هپاتیت ب در طول دوران بارداری بلامانع است و هیچ اثر بدی روی جنین ندارد.
درمان هپاتیت ب، بسته به شدت بیماری و پاسخ به درمان ممکن است یک سال یا بیشتر طول بکشد. اگر آسیب شدیدی به کبد بیمار وارد شده باشد، پیوند کبد میتواند گزینه درمانی مناسبی باشد. درمان دارویی نیز شامل استفاده از اینترفرون و داروهای ضد ویروس برای درمان این بیماری است که اغلب موفقیت آمیز میباشند. داروهای اینترفرون بصورت چندبار در هفته (interferon alpha-2b) و یا یکبار در هفته (peginterferonalpha-2a) تزریق میشوند.
در اکثر موارد شواهدی دال بر تخریب و التهاب سلولهای کبدی دیده نمیشود و در واقع یک سازش و همزیستی بین ویروس و سیستم دفاعی بدن به وجود آمده است و این سازگاری تا سالیان دراز ممکن است باقی بماند و بیمار مشکل کبدی پیدا نکند و ویروس همچنان در حالت نهفته تا آخر عمر باقی بماند. از هر 100 نفری که به این حالت مبتلا هستند سالیانه 1 تا 2 نفر ویروس را از بدن خود پاک کرده و آزمایش HBsAg آنها منفی میشود. تعداد بسیار کمی از این افراد در عرض چند سال دچار عود بیماری شده و به اصطلاح فعالیت ویروس در بدن آنها مجددا از سر گرفته میشود. به همین دلیل است که به حاملین هپاتیت ب توصیه میشود تا جهت معاینه و انجام آزمایشهای کبدی و بررسی وضعشان هر 6 ماه یک مرتبه به پزشک معالج خود مراجعه کنند.
ترفند ها به شما آموزش می دهد که چگونه در iPhone یا iPad پیام صوتی ارسال کنید.
خلاصه ی 10 ثانیه ای
Messages را باز کنید.
یک پیام ایجاد کنید یا پیامی را باز کنید.
روی میکروفن ضربه بزنید و نگه دارید.
پیام خود را بگویید.
دکمه ی میکروفن را رها کنید.
پیام خود را گوش دهید.
برای ارسال روی دکمه ی آپلود ضربه بزنید.
مراحل
برنامه message
Messages را در iPhone یا iPad باز کنید. شما می توانید این برنامه را در صفحه ی اصلی مشاهده کنید.
یک پیام ایجاد کنید یا پیامی را باز کنید. شما می توانید در یک گفتگوی جدید یا در یک گفتگوی قدیمی, پیام صوتی ارسال کنید.
برای ایجاد یک پیام جدید : از گوشه ی سمت راست صفحه روی آیکون مربع شکل new message ضربه بزنید, سپس مخاطب جدید یا شماره تلفن را وارد کنید.
برای باز کردن پیام : روی پیام مورد نظر در قسمت گفتگو ها ضربه بزنید.
روی دکمه ی میکروفن ضربه بزنید و نگه دارید. این دکمه در گوشه ی سمت راست محل تایپ پیام قرار دارد. تا زمانیکه این دکمه را نگه دارید, پیام شما ضبط خواهد شد.
پیام خود را بگویید.
هنگامی که پیام شما تمام شد, دکمه را رها کنید. دو آیکون جدید در گوشه ی سمت راست صفحه نمایش داده خواهد شد.
روی دکمه ی play ضربه بزنید. این کار اختیاری است اما شما می توانید قبل از ارسال, پیام خود را گوش دهید.
اگر نمی خواهید این کار را انجام دهید, روی x ضربه بزنید.
دکمه ی ارسال
روی آیکون upload ضربه بزنید. پیام شما برای گیرنده ی مورد نظرتان ارسال خواهد شد. اکنون پیام شما در قسمت گفتگوها نمایش داده می شود.
ترفند ها به شما آموزش می دهد که چگونه سرعت دانلود اینترنت را بررسی کنید. هم چنین می توانید سرعت ارتباط بین کامپیوتر و روتر را بررسی کنید. شما می توانید سرعت واقعی اینترنت را در قسمت تنظیمات کامپیوتر مشاهده کنید.
خلاصه ی 10 ثانیه ای
منوی Start را باز کنید.
روی آیکون تنظیمات کلیک کنید.
روی Network & Internet کلیک کنید.
روی Ethernet کلیک کنید.
روی Change adapter options کلیک کنید.
روی ارتباط Ethernet دوبار کلیک کنید.
سرعت اترنت را بررسی کنید.
مراحل
اطمینان حاصل کنید که کامپیوتر شما به روتر متصل است. برای بررسی سرعت اینترنت با استفاده از تنظیمات کامپیوتر, ابتدا باید کامپیوتر را از طریق کابل اترنت به روتر متصل کنید.
منوی Start را باز کنید. این آیکون در گوشه ی سمت چپ صفحه قرار دارد.
روی آیکون تنظیمات در گوشه ی سمت چپ پنجره ی Start کلیک کنید.
گزینه Network & Internet
روی Network & Internet کلیک کنید. این گزینه در ردیف بالای پنجره ی Settings قرار دارد.
Ethernet
روی Ethernet کلیک کنید. این زبانه در سمت چپ صفحه قرار دارد. با این کار تنظیمات Ethernet برای شما باز خواهد شد.
گزینه Change adapter options
روی Change adapter options کلیک کنید. این گزینه در سمت راست پنجره قرار دارد.
روی ارتباط Ethernet دوبار کلیک کنید. شما این آیکون را که به شکل دو مانیتور است در بالای پنجره ی Network Connections مشاهده خواهید کرد.
نمایش سرعت اترنت
سرعت اترنت را بررسی کنید. سرعت اترنت در پایین بخش “Connections” قرار دارد. به عنوان مثال اعداد “90.0 Mbps” نشانگر سرعت بین کامپیوتر و روتر هستند.
ترفند ها به شما آموزش می دهد که چگونه سرعت دانلود اینترنترا بررسی کنید. هم چنین می توانید سرعت ارتباط بین کامپیوتر و روتر را بررسی کنید. شما می توانید سرعت واقعی اینترنت را در قسمت تنظیمات کامپیوتر مشاهده کنید.
خلاصه ی 10 ثانیه ای
روی Spotlight کلیک کنید.
در Spotlight عبارت “network utility” را تایپ کنید.
روی زبانه ی Info کلیک کنید.
ارتباط Ethernet خود را انتخاب کنید.
سرعت اترنت را بررسی کنید.
مراحل
اطمینان حاصل کنید که کامپیوتر شما به روتر متصل است. برای بررسی سرعت اینترنت با استفاده از تنظیمات کامپیوتر, ابتدا باید کامپیوتر را از طریق کابل اترنت به روتر متصل کنید.
برنامه Spotlight
از گوشه ی سمت راست پنجره ی مک روی Spotlight کلیک کنید و آن را باز کنید.
برنامه network utility
در Spotlight عبارت “network utility” را تایپ کنید سپس ⏎ Return را فشار دهید. با این کار برنامه ی Network Utility برای شما باز می شود.
گزینه advanced…
روی زبانه ی Info کلیک کنید. این گزینه در سمت چپ پنجره ی Network Utility قرار دارد.
ارتباط Ethernet
ارتباط Ethernet خود را انتخاب کنید. روی گزینه ی زیر عنوان “Select a network interface for information” کلیک کنید, سپس نام ارتباط Ethernet خود را انتخاب کنید.
سرعت اترنت
سرعت اترنت را بررسی کنید. سرعت اترنت شما در کنار “Link Speed” نوشته شده است. ممکن است در این قسمت عددی مثل “100 Mbit/s” را مشاهده کنید و این بدین معناست که سرعت بین کامپیوتر و روتر شما 100 مگابایت در ثانیه است.
زونا Herpes zoster یک بیماری ویروسی است که عامل مولد آن ویروس واریسلا زوستر است که همان ویروس آبله مرغان در کودکی می باشد. پس از ابتلا و بهبودی آبله مرغان این ویروس می تواند به صورت نهفته در بدن باقی بماند تا زمانی که به علت یک عامل تحریکی و یا نقص سیستم ایمنی دوباره فعال شود. که به آن بیماری زونا می گویند.
درد شدید و سوزنده ای به صورت ثابت در طول یک مسیر عصبی حس می شود و تاول های قرمزی و کوچکی چند روز بعد در محل درد ظاهر می شود که رنگ تاول ها کم کم به تیرگی می گراید. این تاول ها بیشتر در پوست سینه و پشت بروز می کند ا ما این تاولها ممکن است در یک سمت پیشانی یا اطراف یک چشم ویا هر جای دیگری در بدن اتفاق بیافتند.
علائم شایع بیماری زونا
* تهوع ، دل پیچه یا اسهال خفیف
* احساس کسالت
* تب و لرز خفیف
* درد روی قفسه سینه، صورت، یا درد سوزشی در پوست شکم
عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به زونا
* استرس
* وجود یک بیماری که باعث کاهش مقاومت بدن شده باشد.
* استفاده از داروهای سرکوب کننده ایمنی یا ضد سرطان
* جراحی یا تاباندن اشعه به نخاع
* لوسمی یا لنفوم
چه افرادی در خطر زونا قرار دارند؟
فردی که پیش از این به آبله مرغان مبتلا شده ممکن است به زونا مبتلا شود اما احتمال زونا با افزایش سن افزایش می یابد. افراد با سن بالاتر از پنجاه سال ده برابر بیشتر از کودکان زیر ده سال احتمال ابتلا به زونا دارند.
پیشگیری از بیماری زونا
برای پیشگیری از زونا درمان خاصی وجود ندارد و واکسنهای آبله مرغان تا به حال نتوانسته اند از بروز این بیماری جلوگیری کنند.
عوارض احتمالی بیماری
* عفونت باکتریایی ثانویه در تاول های زونا
* درد مزمن، خصوصا در سالمندان، که تا ماه ها یا سال ها در مسیر رشته های حسی محل قبلی وجود تاول ها باقی می ماند.
* زخم قرنیه
* عفونت دستگاه عصبی مرکزی
علائم بیماری زونا
روش تشخیص
* پزشک می تواند زونا را تنها با نگاه کردن به تاول ها تشخیص دهد .
* معمولا تا زمان بروز بثور پوستی امکان پذیر نیست . قبل از آن ، علائم ممکن است شبیه آپاندیسیت، جمع شدن مایع دور ریه یا سایر بیماری ها باشند.
* به ندرت آزمایش خون، کشت مایع تاول ها و نمونه برداری از پوست انجام می گیرد.
* پمادهای موضعی و داروهایی که تجویز می شود تا حد ممکن خارش و درد را می تواند کم کند. داروها عبارتند از آسیکلوویر(acyclovir)، والاسی کلوویر (valacyclovir)یا فامسی کلوویر (famcyclovir) .
* خوابیدن در وان که به آن نشاسته ذرت یا پودر جو دوسر اضافه شده باشد.
* مسکن مصرف کنید
*تقویت بدن با مصرف ویتامین ٍ و ب کمپلکس
تاول های این بیماری
1- تاول ها را دستکاری نکنید
2- از محلول کالامین استفاده کنید
3-از پزشک داروساز بخواهید تا خمیر آسپیرین با کلروفوم را برای شما تهیه کند .حال شما با تکه ای پارچه تمیز، خمیر را به آرامی روی ناحیه مجروح بمالید، خمیر را چندین بار در روز به کار برید.
4- از پوشش مرطوب استفاده کنید.حوله ای را در آب سرد فرو برده و بعد از آبکشی روی ناحیه صدمه دیده قرار دهید. هر چه آب خنک تر باشد احساس بهتری خواهید داشت.
5- عفونت روی تاول را با آب اکسیژنه 6 درصد ضد عفونی کنید یا از پمادهای آنتی بیوتیک نظیر جنتامایسین استفاده کنید.
زونا چه مقدار طول می کشد
تاول های زونا معمولا ظرف هفت تا ده روز دلمه بسته و ظرف دو تا چهار هفته به طور کامل ناپدید می شود. در بیشتر افراد سالم، تاول ها هیچ جای زخمی باقی نمی گذارند و درد و خارش پس از چند هفته یا ماه از بین میرد اما کسانیکه دچار ضعف سیستم ایمنی هستند ممکن است تاول های زونا در آنها به موقع بهبود نیابد.
آیا این بیماری مسری است؟
بله اما تاول زونای شما در افراد دیگر زونا ایجاد نمی کند بلکه ممکن است موجب آبله مرغان در کودکان شود. افرادی که هرگز پیش از این آبله مرغان نگرفته اند یا واکسن پیشگیری از آن را نزده اند ممکن است ویروس را با تماس مستقیم با تاول های زونای فرد مبتلا بگیرند. بنابراین روی تاول های زونا را پوشانده و از تماس با نوزادان و زنان بارداری که ممکن است پیش از این آبله مرغان نگرفته باشند دوری کنند.
ممکن است زونا درد مزمن ایجاد کند؟
در برخی از افراد مسن تر درد زونا ممکن است ماه ها یا حتی سالها پس از بهبودی تاول ها طول بکشد. این درد به علت عصبهای آسیب دیده در زیر پوست است که به عنوان دردهای بعد از بیماری زونا (postherpetic neuralgia ) شناخته می شود. برخی دیگر نیز خارش مزمن در ناحیه ای که تاول وجود داشته است، احساس می کنند. در موارد شدید درد یا خارش ممکن است به قدری آزار دهنده باشد که موجب بی خوابی، کاهش وزن یا افسردگی شود.
پیچیدگیهای دیگر در زونا
زونای چشمی از جمله شایع ترین بیماریهای التهابی چشمی در جوامع است که اگر به موقع و کامل تحت درمان قرار نگیرد منجر به کاهش بینایی چشم و کوری موقتی یا دائمی فرد مبتلا می شود.اگر ویروس زونا به گوش حمله کند، ممکن است فرد دچار مشکلات تعادل یا شنوایی شود. در موارد نادر ویروس زونا ممکن است به مغز یا نخاع نیز حمله کند. این پیچیدگی ها معمولاً با پیشگیری از طریق شروع زود هنگام درمان قابل اجتناب است.
چه افرادی نباید واکسن را دریافت کنند؟
1. ممکن است باردار باشید
2. ایدز یا ضعف سیستم ایمنی دارید
3. پرتو درمانی یا شیمی درمانی انجام می دهید
4. داروهای سرکوب کننده ایمنی مصرف می کنید
5. سابقه سرطان خون یا لیمفوما دارید
6. به ژلاتین، نئومایسین آنتی بیوتیک یا هر ماده تشکیل دهنده دیگری در واکسن آلرژی دارید
توصیه های ساده و سودمند
– آب فراوان بنوشید.
– از کمپرس آب سرد، لوسیون کالامین، جوش شیرین برای فرونشاندن تاول ها استفاده کنید.
– برای تکسین درد از استامینوفن استفاده کنید. پزشکان مصرف استامینوفن را به عنوان جایگزین آسپرین می دانند.
– شست و شو با آب خنک، بهترین راه تسکین و درمان زوناست.
– زخم ها را در معرض هوا قرار دهید و روی آن را باندپیچی نکنید و لباس تنگ نپوشید.
– از گیاه بادرنجبویه کمک بگیرید.
– گلابی و آب گلابی بخورید.
– جهت کاهش درد بر روی موضع حوله مرطوب بگذارید.
– باید افرادی که استعداد به بیماری زونا دارند. از بیماران مبتلا دوری کنند زیرا احتمال سرایت در آنها بالاست.
– میوه های تازه، عصاره تازه طبیعی سبزیجات و به ویژه آب هویج زیاد بخورید. زیرا بدن به مقادیر فراوان بتا کاروتن بیوفلاوونوئیدها و ویتامین Eنیاز دارد تا با ویروس مبارزه کند.
– برای استفاده از محلول های پوستی حتی با پزشکتان مشورت کنید و از استفاده خودسرانه داروها و پمادها پرهیز کنید.
– فلفل قرمز استفاده کنید.
– گیاه خرفه را امتحان کنید.
– استرس تان را کنترل کنید. دوری از تنش روانی شدت ناراحتی زونا را کم می کند
به طور کلی مراحل مبتلا شدن به بیماری ایدز به 3 مرحله تقسیم می شوند که در هر مرحله شاهد علایم ایدز هستیم که در ادامه به همه آنها اشاره می کنیم :
علائم بیماری ایدز
1 – عفونت اولیه ، عفونت حاد و یا سندرم حاد ویروسی نامیده می شود
2 – مرحله بدون علامت بالینی یا دوره نهفتگی نامیده می شود.
3 – مرحله علامتدار عفونت ایدز یا سندرم نقص ایمنی اکتسابی نامیده می شود.
مرحله اول :
این مرحله چند هفته طول می کشد و معمولاً با یک حالت شبیه سرماخوردگی که بلافاصله بعد از عفونت رخ می هد همراه است از این حالت شبیه سرماخوردگی گاهی اوقات تحت عنوان حالت seroconversion یاد می شود. (علائمی نظیر تب، گلودرد، بزرگی غدد لنفاوی، درد مفاصل و عضلات ، سر درد، ضعف و بی حالی، بی اشتهایی ، تهوع و استفراغ، کاهش وزن، اسهال و گاهی دانه های جلدی و یا تظاهرات عصبی) در این مرحله بروز می کنند.
مرحله دوم :
دوره نهفتگی بدون علائم یا با علائم کم است و بسته به فرد، از دو هفته تا بیست سال ممکن است طول بکشد و همانطور که از نام این مرحله پیدا است، خالی از هر علامتی است. هرچند ممکن است غدد متورم لنفاوی هم وجود داشته باشند (لنفادنوپاتی). سطح HIV در خون محیطی به سطح بسیار پایینی کاهش می یابد، ولی بیماری همچنان مسری است و آنتی بادی HIV در خون قابل ارزیابی است.تحقیقات نشان داده است که HIV طی این مرحله غیرفعال نیست و در غدد لنفاوی بسیار فعال است.
مرحله سوم :
مرحله آخر HIV ( ایدز ) زمانی معنی پیدا می کند که شمار سلول های CD4+ T به کمتر از 200 سلول در هر میکرولیتر برسد و یا بیماری های خاص مرتبط با عفونت HIV رخ دهد.با گذشت زمان، سیستم ایمنی توان خود را از دست می هد و HIV جهش پیدا می کند و آلوده کنندگی اش تشدید می شود و با ایجاد نقص در سیستم ایمنی، علائم به وجود می آیند که در آغاز بسیاری از علائم خفیف هستند. ولی با تحلیل سیستم ایمنی، علائم تشدید می شوند.
یکی از اولین نشانه های ARS می تواند تب خفیف، تا حدود 102 درجه فارنهایت باشد. این تب اگر اتفاق بیفتد معمولاً با علائم خفیف دیگر مثل خستگی، تورم غدد لنفاوی و گلودرد همراه خواهد بود.
در این نقطه ویروس به سمت جریان خون در حال حرکت است و شروع به تکثیر به تعداد بالا می کند. وقتی این اتفاق می افتد، سیستم ایمنی بدن واکنش التهابی نشان می دهد.
2. گلودرد و سردرد
درست مثل سایر علائم، گلودرد و سردرد هم فقط در موقعیت جزء علائم ARS تشخیص داده می شوند.
3. درد عضلانی، درد مفصلی و تورم گره های لنفاوی
ARS معمولاً با آنفولانزا، مونونوکلئوز یا سایر عفونت های ویروسی، حتی سفلیس و هپاتیت، اشتباه گرفته می شود. جای تعجب نیست که بسیاری از علائم این بیماری ها یکسان هستند، مثل درد در مفاصل و عضلات و تورم گره های لنفاوی.
گره های لنفاوی بخشی از سیستم ایمنی بدن شما هستند و زمانیکه عفونتی وارد بدن شود، متورم می شوند. بسیاری از آنها در زیربغل، کشاله های ران و گردن وجود دارند.
. جوش و دانه های پوستی
جوش های پوستی ممکن است هم در ابتدا و انتهای دوره HIV/AIDS پدیدار شود. این جوش ها ممکن است در هر نقطه ای از بدنتان ایجاد شوند که اگر توضیح و علت دیگری نداشتند، بهتر است حتماً تست HIV انجام دهید.
5. حالت تهوع، استفراغ و اسهال
30 تا 60 درصد افراد در مراحل اولیه HIV به حالت تهوع، استفراغ یا اسهال دچار می شوند.
این علائم همچنین ممکن است در نتیجه درمان ضدویروسی و بعدها در روند عفونت درنتیجه عفونتی دیگر اتفاق بیفتد. اسهالی که مداوم باشد و به درمان های معمول واکنش ندهد نیز می تواند نشانه ای از این ویروس باشد.
6. کاهش وزن
کاهش وزن نشانه بیماری پیشرفته تر است و می تواند درنتیجه اسهال شدید اتفاق بیفتد. اگر در حال کم کردن وزن هستید، یعنی سیستم ایمنی بدنتان بسیار ضعیف شده است. در این وضعیت، بیمار حتی اگر تغذیه خوبی داشته باشد و تا آنجا که می تواند غذا بخورد باز هم وزن زیادی کم می کند. این مشکل معمولاً در مراحل آخری بیماری اتفاق می افتد. این روزها اما با کمک درمان ضدویروسی این مشکل کمتر شده است.
7. سرفه های خشک
این نشانه –سرفه های موذی که ممکن است هفته ها طول بکشد و به نظر می رسد که هیچوقت بهتر نخواهد شد– یکی از متداول ترین نشانه های بیماری در بیماران مبتلا به HIV که در مراحل پیشرفته بیماری خود قرار دارند می باشد.
8. تعرق شبانگاهی
تقریباً نیمی از افراد در مراحل اولیه عفونت HIV دچار تعرق شبانه می شوند. این مشکل با پیشرفت بیماری ممکن است وخیم تر شود و ارتباطی با ورزش کردن یا دمای اتاق ندارد.
نادیده گرفتن این مشکل که تقریباً مشابه گُرگرفتگی است که زنان در شروع یائسگی دچار آن می شوند بسیار دشوار است تعریقی ناگهانی و شدید که فرد را مجبور می کند برای عوض کردن لباس هایش از خواب بیدار شود.
9. عفونت های قارچی
عفونت قارچی دیگر که در مراحل آخری این بیماری ایجاد می شود، تبخال است. تبخال دهانی و تبخال تناسلی هر دو می توانند هم نشانه هایی از ARS و هم عفونت HIV یا ایدز باشد.
یکی دیگر از نشانه های آخری عفونت HIV تغییراتی مثل ضخیم و خمیده شدن ناخن ها، شکاف برداشتن و تغییر رنگ آنها می باشد.این مشکل معمولاً در اثر عفونت قارچی مثل کاندیدا اتفاق می افتد. بیمارانی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف شده است بیشتر در معرض عفونت های قارچی هستند.
10. سردرگمی و مشکل در تمرکز
مشکلات شناختی نیز می توانند یکی از نشانه های جنون ناشی از HIV باشند که معمولاً در مراحل آخری این بیماری پدیدار می شوند. علاوه بر سردرگمی و مشکل برای تمرکز، جنون ناشی از HIV شامل مشکلات حافظه و مشکلات رفتاری مثل عصبانیت و آسیب پذیری و زودرنجی نیز می شود.
حتی ممکن است تغییرات حرکتی نیز به دنبال داشته باشد:دست و پاچلفتی شدن، نداشتن هماهنگی و مشکل در کارهایی که نیاز به مهارت های حرکتی دارد مثل نوشتن.
علائم بیماری ایدز
علاوه بر مواردی که مطرح شد باید بدانیم ابتلا به بیماری ایدز در اغلب موارد با عوارض ساده ای مانند اسهال ، خارش پوست و افزایش خفیف حرارت بدن شروع می شود. این عوارض پس از چند هفته خودبخود برطرف می شود و شخص خیال می کند که به سرماخوردگی دچار بوده است. از آنجا که ساخته شدن پادتنهای موثر حدود 14 روز طول می کشد دراین زمان جدال بین ویروسها و پادتنها در جریان است.
این را هم بدانید که بدن در روزهای اول ورود ویروس HIV شروع به ساخت آنتی بادی بر علیه آن نمی کند. بنابراین ممکن است تست آزمایشگاهی اول نتیجه را به اشتباه منفی گزارش کند. پس از سپری شدن این مرحله دورانی فرا می رسد که حال شخص بیمار خوب می شود اما در خون او پادتن ضد ایدز را می توان تشخیص داد و از خون وی ویروس ایدز را بدست آورد.
سلول های لنفوسیت T4 که مبتلا شده است شروع به تقسیم می کند همین امر باعث تورم غدد لنفاوی می شود. تورم غدد لنفاوی گاه ماهها یا سالها بعد از ابتلای اولیه پدیدار می شود و می تواند مدتها به همان حال باقی بماند. در بسیاری از موارد هم ناراحتیهای جدی دیگری به آن اضافه می شود. بیماران اکثرا به شدت لاغر می شوند چون دیواره روده آنها مواد غذایی را بطور کامل جذب نمی کند.
عرق کردن در شب و احساس خستگی ، التهاب بیضه ها از سایر علایم این بیماری است. مرحله بعدی که در آن تصویر نهایی بیماری ایدز به نمایش گذاشته می شود حاصل از درهم شکسته شدن کامل سیستم دفاعی بدن است. تعداد سلولهای لنفوسیت T4 به شدت کاهش یافته است و در این حالت انواع بیماریهای باکتریایی ، ویروسی و انگلی قادر هستند که فرد مبتلا را از پای بیاندازند.
اما در کل باید بگوییم که این علامت ها مختص بیماری ایدز نیستند و دیدن این علایم نشان دهنده این نیست که فرد مبتلا به ایدز شده است! در بسیاری از بیماری ها چنین علامت هایی دیده می شوند. در نهایت، تنها با انجام آزمایش خون می توان درباره این بیماری اطمینان پیدا کرد.
بیماری وبا یک بیماری عفونیست که باعث اسهال شدید و آبکی شده و در صورتی که درمان نشود می تواند منجر به کم آبی بدن و در نهایت مرگ بیمار شود. این بیماری به علت مصرف مواد خوراکی و یا آبِ آلوده به یک باکتری به نام ویبریو کلرا (Vibrio cholera) به وجود می آید.
بیماری وبا تا قبل از سال ۱۸۰۰ و زمانی که هنوز آب لوله کشی و سیستم فاضلاب کشیِ مدرن وجود نداشت، در آمریکا یک بیماری شایع محسوب می شد اما امروزه در ایالات متحده آمریکا تنها ۱۰ مورد ابتلا به وبا در سال گزارش می شود که نیمی از آنها در خارج از آمریکا به این ویروس آلوده شده اند. به ندرت، غذاهای دریایی آلوده منجر به شیوع این بیماری می شوند با این حال شیوع وبا در سایر نقاط جهان یک قضیه جدی است که حدودا سالانه ۳ تا ۵ میلیون نفر را تحت تاثیر قرار می دهد و هر ساله منجر به مرگ بیش از ۱۰۰۰۰۰ نفر می شود.
این بیماری در مکان هایی با سیستم بهداشت ضعیف، پر جمعیت، جنگ زده و یا قحطی زده مانند بخش هایی از جنوب آسیا، آفریقا، و آمریکای لاتین بیشتر رایج است. اگر در این مکان ها زندگی می کنید و یا قصد سفر به این مکان ها را دارید حتما ادامه مقاله را برای مبارزه و پیشگیری با این بیماری مطالعه فرمایید.
باکتری ویبریو کلرا که باعث بروز بیماری وبا می شود معمولا در آب ها و مواد غذایی آلوده به مدفوع یک فرد مبتلا به این عفونت یافت می شود. منابع معمول آلوده به عفونت، عبارتند از:
منابع آب شهری
یخ ساخته شده از آب شهری
نوشیدنی ها و خوراکی هایی که توسط فروشنده های دوره گرد به فروش می رسد.
سبزیجاتی که به وسیله ی فاضلاب های انسانی آبیاری می شوند.
ماهی های خام و یا کم پخته شده ای که در آب های آلوده به فاضلاب صید شده باشند.
هنگامی که یک شخص با مصرف مواد غذایی و یا آب حاوی باکتری وبا آلوده می شود، باکتری در روده ی شخص، مواد سمی منتشر کرده و منجر به بروز اسهال شدید می شود.
احتمال ابتلا به این بیماری، تنها از طریق تماس بدنی با فرد مبتلا به بیماری وبا، وجود ندارد و این بیماری از طریق پوست و تماس پوستی و یا هوا منتقل نمی شود.
علائم وبا می توانند در عرض چند ساعت تا حداکثر ۵ روز بعد از آلوده شدن به باکتری بروز کنند. اغلب علائم خفیف هستند اما گاهی اوقات شدید و جدی نیز می شوند. حدود ۱ نفر از هر ۲۰ نفر به بیماری اسهال آبکی شدیدِ همراه با استفراغ دچار می شود که می تواند به سرعت منجر به کم آبی بدن شخص بیمار شود. اگر چه بسیاری از افراد علائم خفیفی از بیماری را تجربه می کنند (و یا شاید اصلا هیچ علائمی را تجربه نکنند) اما با این وجود هنوز می توانند یک ناقل بیماری وبا به حساب بیایند.
علائم و نشانه های کم آبی شدید ناشی از بیماری وبا:
ضربان قلب بالا
کم شدن و یا از بین رفتن قابلیت ارتجاعی پوست (اگر پوست کشیده شود توانایی برگشتن به وضعیت اولیه ی خود را ندارد.)
غشا های مخاطی خشک از جمله خشکی در داخل دهان، گلو، بینی و پلک
فشار خون پایین
عطش
گرفتگی عضلات
اگر این حالت درمان نشود می تواند در عرض چند ساعت منجر به شوک و مرگ فرد مبتلا به بیماری وبا شود.
اگرچه بیماری وبا واکسن دارد اما CDC و سازمان جهانی بهداشت به طور معمول استفاده از آن را توصیه نمی کنند زیرا که ممکن است در بیش از نیمی از افراد بی تاثیر باشد و تاثیر آن در نهایت بیش از چند ماه نخواهد بود. با این حال، شما می توانید با مصرف آب های جوشانده شده و یا آب های ضد عفونی شده با مواد شیمیایی یا آب های بطری شده مانند آب های معدنی خود و خانواده تان را از ابتلا به بیماری وبا در امان نگاه دارید. در موارد زیر حتما باید از آب های جوشانده شده و یا ضد عفونی شده و یا آب های معدنی استفاده کنید:
نوشیدن
تهیه ی غذا و نوشیدنی ها
ساختن یخ
مسواک زدن
شستن دست و صورت
شستن ظروفی که در پخت و پز و آماده کردن و سرو کردن غذا دخیل هستند
شستن میوه ها و سبزیجات
علائم بیماری وبا چیست؟
برای ضد عفونی کردن آب آن را به مدت یک دقیقه بجوشانید و یا آن را تصفیه کنید و دو قطره مایع مخصوص در آن بریزید و یا به ازای هر لیتر آب نیمی از یک قرص ید را استفاده کنید.
همچنین باید از خوردن مواد غذایی زیر به صورت خام خودداری کنید:
میوه ها و سبزیجات با پوست
شیر و مواد لبنی غیر پاستوریزه
گوشت و صدف خام و یا کم پخته شده
ماهی های صید شده در آب های آلوده
اگر شما به اسهال و استفراغ شدید دچار شدید (مخصوصا بعد از خوردن صدف خام و یا مسافرت به کشور هایی که در آنها بیماری وبا شایع است) حتما به سرعت خود را به مراکز درمانی برسانید. بیماری وبا به راحتی قابل درمان است اما چون کم آبی بدن به سرعت در آن اتفاق می افتد، سرعت عمل در انتقال بیمار به مراکز درمانی و شروع درمان بسیار مهم است.
مصرف آب اصلی ترین راه برای درمان وبا است. با توجه به شدت اسهال برای جایگزین کردن آب از دست رفته ی بدن، از درمان با استفاده از مایعات از طریق مواد خوراکی و یا از طریق وریدی استفاده می شود. مصرف آنتی بیوتیک برای کشتن باکتری وبا بخشی از درمان های اورژانسی به حساب نمی آید. آنها دوره ی اسهال را به نصف کاهش می دهند و با این کار میزان باکتری دفع شده توسط بیمار کمتر شده و احتمال گسترش این بیماری کمتر می شود.