ابتدا هسته خرماهارو در آورده و پوستشون رو هم میکنیم.
دارچین رو به خرما اضافه میکنیم.
حالا گردو هارو خورد کرده و به بقیه مواد اضافه میکنیم. اینکه گردو ها در چه حدی خورد شده باشن سلیقه ایه من شخصا دوست دارم گردوها خیلی ریز نباشن و زیر دندون بیان.
همه مواد رو با دست ورز میدیم تا شبیه خمیر منسجم بشن.
حالا کمی از مخلوط برداشته و با دست به شکل گلوله های کوچیک درشون میاریم.
گلوله هارو داخل خلال پسته، خلال بادوم و پودر نارگیل میغلتونیم.
در نهایت ترافل هارو داخل کپسول میذاریمشون.
این ترافل هارو میتونین داخل ظرف در بسته به مدت طولانی نگهشون دارین و همراه چای یا به تنهایی سرو کنین … نوش جان.
خرمای دشتستان ( نوعی خرمای به هم چسبیده ) : دو لیوان بدون هسته
کره: ۵۰ گرم
خردههای درشت بیسکویت پتی بور: یک لیوان
مغز گردو و مغز پسته: به مقدار لازم (یکی از آنها هم کافی است).
دارچین: یک قاشق غذاخوری
پودر نارگیل: به مقدار کافی (برای غلتاندن خرما)
ابتدا قالب کره را بر روی حرارت ذوب کرده و خرما را به آن اضافه میکنیم. خرما را در حال حرارت هم زده تا به خوبی نرم و له شود. سپس آن را از روی حرارت برداشته و ۲ دقیقه بعد مغزهای پسته و گردو به همراه خرده بیسکوییتها و دارچین را به خرماها اضافه و مخلوط میکنیم.
در اینجا مخلوط ما کمی سفت میشود و جای نگرانی ندارد. به اندازهی یک پرتقال از مخلوط جدا کرده و رول میکنیم. سپس آن را در ظرف حاوی پودر نارگیل میغلتانیم تا تمام آن به پودر نارگیل آغشته شود. سپس این رولها را داخل یخچال به مدت چند ساعت قرار میدهیم تا سفت شوند. پس از سفت شدن، با یک چاقوی تیز آن ها را به شکل رولت برش می زنیم. به این ترتیب رولت خرمای خوشمزه و مقوی ما آماده است.
در یک الگوی غذایی سالم، توصیه میشود بیشتر کالری مورد نیاز بدن از طریق مواد غذایی گیاهی دریافت شود. در هرمهای خوراکی تقریباً ۵۵ تا ۶۵ درصد به غلات اختصاص داده شده و ۱۵ تا ۲۰ درصد به میوهها، سبزیها و صیفیجات اختصاص داده میشود. در بخش کوچک تری پنیر و تخممرغ و شیر و لبنیات تازه و کمچرب جای میگیرند و بخش بعدی را گوشتها تشکیل میدهند. بنابراین میتوان گفت که در تمام راهنماهای غذایی توصیه میشود بخش عمده دریافت موادمغذی از طریق موادغذایی گیاهی باشند. اما گیاهخواری برخلاف تصور بیشتر مردم فقط به معنی حذف گوشت و منابع حیوانی از تغذیه نیست. انواع مختلفی از گیاهخواری وجود دارد. در بیشتر انواع گیاهخواری یکی از منابع حیوانی مصرف میشود. مثلا در ماهی گیاهخواری یا تخممرغ گیاهخواری، فرد علاوه بر رعایت دستورات گیاهخواری مجاز است ماهی یا تخممرغ هم مصرف کند. شیر گیاهخواری و ماکیان گیاهخواری هم انواع دیگر این رژیم غذایی هستند. اما در بین تمام این مدلها، شاید متعادلترین آنها رژیم شیر- تخممرغ گیاهخواری باشد که در آن فرد لبنیات و تخممرغ را بهعنوان منبع پروتئینی دریافت میکند.
میوه و سبزیها در برنامه غذایی اهمیت زیادی دارند و کسانی که به مصرف سبزیها، میوهها و غلات بهخصوص غلات سبوسدار رو میآورند، افراد سالمتری هستند. از سوی دیگر مصرف بیشتر میوهها، سبزیها، غلات و حبوبات با پوست آنها و مصرف کمتر گوشتهای فراوری شده خطر ابتلا به سرطانها را کاهش میدهد. همچنین باعث تناسب اندام بیشتر و جلوگیری از چاقی و بیماریهای قلبی و عروقی خواهد بود. رژیم گیاهخواری اگر درست برنامهریزی شود، بهخصوص در افرادی که گوشت و چربی زیادی استفاده میکنند، میتواند باعث کاهش وزن شود. فایده دیگر این رژیم غذایی پایین آمدن اوره، کلسترول و چربی خون است و بدن با گیاهخواری از مواد زائد پاکسازی میشود. این مواد زائد مشخصا مربوط به سمومی است که در گوشت حیوانات وجود دارد. همچنین ممکن است در دامپروریها به حیوان هورمون داده شده باشدکه در این صورت گوشت آن، دارای هورمونهایی است که وارد بدن مصرفکننده میشود و داشتن رژیم گیاهخواری بدن را از این سموم پاک خواهد کرد. کمبود چربی در رژیم گیاهخواری سبب جلوگیری از سرطان پروستات میشود و بهعلت بالا بودن میزان فیبر غذایی از یبوست و بروز سرطان روده بزرگ جلوگیری میکند.
برای یک فرد سالم استفاده از همه گروههای غذایی بهطور متعادل ضروری است مگر اینکه بتوان عناصر کلیدی مورد نیاز بدن مانند آهن، روی کلسیم، ویتامین D. و امثال اینها را که منبع اصلیشان مواد غذایی حیوانی هستند به گروههای غذایی گیاهی اضافه کرد. یکی از مهمترین مواد مورد نیاز بدن که در هیچ گیاهی یافت نمیشود، ویتامین B۱۲ است؛ ویتامینی حساس و حیاتی که برای خونسازی و تکثیر سلولی اهمیت دارد و تنها در منابع حیوانی مانند جگر، شیر، پنیر و تخممرغ یافت میشود. بنابراین وقتی یک رژیم گیاهخواری صرف را شروع میکنید، ممکن است بهشدت دچار فقر این ویتامین شده و به بیماریهایی مثل کمخونی، مسمومیت و مشکلات پوستی دچار شوید. ایراد دیگر این رژیم آن است که تنوع و تعادل ندارد. مواد غذایی حاوی پروتئین و نشاسته در چنین رژیمی کم است و همین میتواند منجر به کمبودهای تغذیهای شدید شود. بنابراین اگر قرار است به این رژیم روی آورید بهتر است گیاهخواری با شیر، تخممرغ و عسل همراه کنید. یادتان باشد در غذاخوردن فقط قرار نیست معده را راضی کنید، بلکه همراه غذایی که میخورید باید ویتامینها، مواد معدنی، اسیدهای آمینه و تعداد زیادی ترکیبات شیمیایی در اختیار بدن قرار گیرد. این ترکیبات مختلف را نمیتوانید فقط از یک گروه غذایی بهدست بیاورید. بنابراین از همه گروههای غذایی مثل نان، غلات، سبزی، میوه، لبنیات و گوشت استفاده کنید.
گیاهخواری سالم چگونه است؟
درست است که انسان موجودی همه چیز خوار است و نیاز به خوردن گوشت و تأمین پروتئین و املاح و ویتامینها از گوشت گاو و گوسفند و مرغ و ماهی دارد، اما اگر برای رژیم گیاهخواری درست برنامهریزی شود، میتواند رژیم کاملی باشد. در واقع رژیم گیاهخواری نباید با زیادهروی همراه باشد وگرنه عوارضی مثل کموزنی، کمخونی، فقر آهن و کمبود ویتامین را در پی خواهد داشت. رژیم اصولی گیاهخواری رژیمی است که در آن منابع گیاهی مختلف بهخصوص آنهایی که انرژی بالایی دارند، مصرف شوند. فرد گیاهخوار باید تعداد وعدههای بیشتری داشته باشد و در میان وعدههای خود حتما مغزهای آجیلی و تخمهها و دانهها و میوههای خشک را بگنجاند تا کمبود انرژی و کمبود ویتامین و املاح بدنش جبران شود. در واقع میتوان گفت که گیاهخواری سالم، رژیمی کمپروتئینتر از رژیم همه چیزخواری است. در اسلام هم اگرچه خوردن گوشت حلال، مجاز است، اما روایات زیادی داریم که مسلمانان را به کمخوردن گوشت توصیه میکنند. امامعلی (ع) فرمود: هاند: «شکم خود را گورستان جانوران نکنید». (شرح نهجالبلاغه، ج. ۱، ص. ۲۶) و از امامصادق (ع) هم حدیثی روایت شده که میفرمایند: «علی (ع) اعتیاد به خوردن گوشت را بد میشمرد و آن را اعتیادی همچون اعتیاد به شراب میدانست». (بحارالانوار، ج. ۶۶، ص. ۶۹، ح. ۵۷) بنابراین اعتدال در خوردن گوشت و کمخوردن آن رمز سلامتی است. نکتهای که باید به آن توجه داشته باشید این است که انتخاب رژیم گیاهخواری محدودیت سنی ندارد، اما در سنین رشد و در شرایط بارداری و شیردهی چندان توصیه نمیشود. همچنین بعد از ۳۵ – ۳۰ سالگی بهتر است مصرف منابع چربی و گوشت قرمز کاهش یابد. این یعنی داشتن رژیمی نزدیک به گیاهخواری، بهخصوص رژیمهای ترکیبی گیاهخواری مناسب است.
مضرات و فواید خام گیاهخواری
خام گیاهخواری؛ بدترین رژیم
خام گیاهخوارینوع دیگری از رژیم گیاهخواری است که پیروانش معتقدند پختن غذا، مواد غذایی را ناسالم و غیرطبیعی میکند و باید به شیوه اجدادشان به خوردن گیاهان خام روی بیاورند. اما این رژیم منشأ خطراتی است که باعث میشود پزشکان خیلی آن را توصیه نکنند. در واقع اگر در خام گیاهخواری شناختی روی ترکیبات گیاهان نداشته باشیم، مضراتی بدن را تهدید میکند. چون برخی از حبوبات و میوهها بهطور طبیعی سمومی دارند؛ مثلا کلمها یکی از بهترین منابع غذایی و دشمن سرطان معده لقب گرفتهاند. اما از سوی دیگر ترکیباتی دارند که اگر بهطور دائم خورده شوند بدن قادر به تأمین ید خود نیست. یا سیبزمینی که نشاسته دارد اگر خام خورده شود نشاستهاش قابل هضم نیست و علاوه بر آن جوانه آن سمی دارد که اگر از دوز معینی فراتر رود کشنده است. بنابراین در خام گیاهخواری شناخت نسبت تلفیق غلات و حبوبات و پروتئینها ضروری است.
گیاه پولک گیاهی علفی تا نیمه بوته ای است که به صورت نیمه خشبی و به طول 15 تا 30 سانتیمتر و دارای شاخه های متعدد که اکثراً از قسمت پایین منشعب گردیده اند و کلیه اندام های گیاه پوشیده از کرک های سفید رنگ می باشد.
برگ های آن بیضی شکل با حاشیه های صاف که در قسمت پشتی کرکدار و سفید رنگ و در سطح رویی خاکستری رنگ می باشد.
تعداد گل در هر تجمع تا شش عدد بوده و فاصله تجمعات در پایین بیشتر است. رنگ گل ها صورتی مایل به ارغوانی با کرک های ابریشمی در قسمت بیرون است.
برگ ها و سرشاخه های گیاه بعد از جمع آوری و خشک کردن به صورت وسیع در طب سنتی مورد استفاده قرار می گیرد.
از این گیاه برای ضد عفونی کردن مجاری ادراری، ضدالتهاب و ضدعفونی دستگاه تنفسی استفاده گسترده ای به عمل می آید.
دیگر خواص دارویی آن شامل: ضد عفونت داخلی زنان، ضد باکتری، ضد میکروب، ضد آسم، ضد سینوزیت، ضد سرماخوردگی، ضد روماتیسم، ضد التهاب، ضد عفونی نمودن مجاری ادراری، درمان عفونتهای مجاری تنفسی است. همچنین از این گیاه به عنوان پنی سیلین گیاهی و طبیعی نیز یاد می شود .
این گیاه دارای ترکیبات شیمیایی از جمله ورباسکوزید و استاکزوئید و مشتقات کامفیک اسید و فلاونوئیدها می باشد.
تکثیر:
تکثیر این گیاه از طریق کشت یا پراکنش بذرهای آن صورت می گیرد.
افطار کردن با خرما سنت است و بهتر است تا شام چیز دیگری میل نشود. اما اگر خواستید چیز دیگری مصرف کنید بهتر است از شیرینی جات طبیعی مصرف کنید، مثل عسل به صورت شربت یا انگور و کشمش یا میوه های شیرین دیگر.آبی که هنگام افطار می نوشید بهتر است نه زیاد گرم باشد و نه زیاد سرد باشد (معتدل)سعی شود افطار و شام با هم مصرف نشود حداقل نیم ساعت بعد از افطار شام مصرف شود.در افطار لبنیات مثل (دوغ و ماست) مصرف نشود زیرا بسیار سرد است و برای مغز مضر بوده و چه بسا احساس کسالت به انسان دست دهد. شام
حریره بادام با آرد برنج قهوه ای، که با عسل یا شیره ی انگور یا شیره خرما شیرین شده باشد.
نان + پنیر +سبزی + مغز گردو + چند عدد خرما یا مقداری انگور رسیده.اکتفا به یک نوع غذای ساده که بخار پز یا آب پز شده باشد. مانند: انواع پلوها و خورش ها.می توان از غذاهای گوشتی یا غذاهای دریایی نیز در وعده شام استفاده کرد اما به مقدار کم (حداکثر ۲ بار در هفته)می توان از آش جو با کشک مرغوب استفاده کرد. می توان از انواع سوپها نیز استفاده کرد.
بهتر است در سحری از غذاهای گیاهی پخته یا خام استفاده شود. مثلا: سالاد فصل + ۲ قاشق غذا خوری جوانه گندم + لیمو ترش تازه و روغن زیتون و آن را خوب بجوید. سپس می توان مقدار کمی از غذاهای پخته گیاهی مانند پلو و خورشت گیاهی استفاده کرد. به جای گوشت درسحری می توان از قارچ استفاده کرد.مقداری میوه و مغز بادام خام یا مغز گردو و پسته و فندق و تعدادی انجیر خشک خوب جویده شود بعد ۲ لیوان آب خنک نیز میل شود. می توان در سحری چند دانه خرما یا انجیر یا میوه های دیگر نیز تناول کرد.غذاهای حاوی حبوبات، خرما، پنیر، نان گندم سبوسدار ، شیر ، ماست محلی، میوه و سبزیجات ، نیز میتوان مصرف کرد.
برای افطار و سحر چی بخوریم؟
توصیههای کلی در مورد شام و سحری
در هنگام شام و سحری فقط از یک نوع غذا استفاده شود که شامل سه گروه غذایی باشد و در مصرف چند نوع غذا باهم خودداری شود.سعی شود حتما سحری میل شود، زیرا به فرموده پیامبر (ص) درآن برکت است و نیاز تغذیه ای بدن را در طول روز تامین می کند و از کاهش قند خون و از بیحوصلگی و خستگی و کاهش یادگیری جلوگیری می کند.در سحری غذاهای کم حجم مصرف شود، سعی شود غذاهای فیبردار مصرف شود.مصرف سبزیجات و میوه جات هنگام سحری و شام بسیار مناسب است و کمک به دفع سموم می کند و تشنگی در طول روز را کاهش میدهد.
در شام و سحر سعی شود از آرد سبوسدار استفاده شود.(نانی که با ارد سبوسدار پخت شده باشد مانند نان سنگک)در سحری از مصرف غذاهایی مثل: کوکو سبزی، کوکو سیب زمینی، کتلت، گوشت سرخ کرده، جوجه کباب، ماهی کباب، همچنین غذاهایی که ادویه زیاد دارند خودداری شود، زیرا این غذاها موجب تشنگی می شوند.از مصرف غذاهای شیرین و چرب مثل زولبیا و بامیه در هنگام افطاری خودداری شود.مصرف غذاهای ساندویچی و سس مایونز نیز ضرر دارد و مناسب نیست.جهت احساس تشنگی کمتر می توان در پایان سحری لیموترش استفاده کرد.در شام و سحری از مصرف غذاهای سنگین و سرخ کرده پرهیز شود.بعد از مصرف سحری بلا فاصله نخوابید.در هنگام سحری از نوشیدن چای خودداری شود زیرا مدر بوده و دفع آب بدن را زیاد می کند و موجب تشنگی می شود.
FAT32 قدیمیترین فرمت مربوط به سیستم فایل است. این فرمت با تمام نسخههای سیستم عامل ویندوز، مک، لینوکس، کنسولهای بازی و تقریبا تمامی دستگاههایی که از پورت اتصال USB بهره میبرند سازگاری دارد.
مراحل فرمت در سیستم عامل لینوکس Ubuntu
از تمام اطلاعات مهم درایو خود پشتیبان بگیرید. با فرمت کردن درایو همه ی اطلاعات آن حذف می شود, بنابراین سعی کنید قبل از فرمت کردن حتما از اطلاعات مهم خود در محلی دیگر کپی بگیرید.
disks
Disks را باز کنید. این ابزار به شما اجازه می دهد که دیسک های متصل به سیستم خود را فرمت کنید.
راحت ترین راه برای باز کردن Disks , این است که روی دکمه ی Dash کلیک کنید یا دکمه ی ⌘ را فشار دهید و ” disks ” را تایپ کنید. Disks باید اولین ابزار در لیست نتایج باشد.
درایو USB خود را از سمت چپ پنجره ی Disks انتخاب کنید. اگر درایو USB شما نمایش داده نشد, پورت دیگری را امتحان کنید. اگر پورت های مختلف را امتحان کردید و آن را به کامپیوتر دیگری متصل کردید و باز هم نتوانستید درایو USB خود را مشاهده کنید, احتمالا درایو شما خراب شده است.
دکمه توقف
روی دکمه ی Stop (■) کلیک کنید.
انتخاب فرمت
روی دکمه ی تنظیمات کلیک کنید و ” Format ” را انتخاب کنید. پنجره ی جدیدی برای شما باز خواهد شد.
انتخاب fat32
از منوی “Type” گزینه ی “(Compatible with all systems and devices (FAT” را انتخاب کنید. با این کار FAT32 به عنوان سیستم فایل انتخاب می شود.
اگر تصمیم دارید از درایو USB خود فقط در سیستم Linux استفاده کنید, “ext4” را به عنوان سیستم فایل انتخاب کنید.
برای درایو USB نام تعیین کنید. هر زمان که درایو را به کامپیوتر متصل کنید این نام را مشاهده خواهید کرد.
برای شروع فرمت، روی دکمه ی ” Format ” کلیک کنید. تمام اطلاعات درایو حذف خواهد شد و درایو با سیستم فایل FAT32 فرمت خواهد شد. این مرحله چندین دقیقه به طول می انجامد.
روی دکمه ی Play (▶) کلیک کنید. با این کار درایو فرمت شده ی شما آماده می شود و شما می توانید از آن استفاده کنید.
FAT32 قدیمیترین فرمت مربوط به سیستم فایل است. این فرمت با تمام نسخههای سیستم عامل ویندوز، مک، لینوکس، کنسولهای بازی و تقریبا تمامی دستگاههایی که از پورت اتصال USB بهره میبرند سازگاری دارد.
مراحل فرمت در سیستم مک
از تمام اطلاعات مهم درایو خود پشتیبان بگیرید. با فرمت کردن درایو همه ی اطلاعات آن حذف می شود, بنابراین سعی کنید قبل از فرمت کردن حتما از اطلاعات مهم خود در محلی دیگر کپی بگیرید.
Disk Utility
Disk Utility را از پوشه Utilities باز کنید. شما می توانید این پوشه را در پوشه ی Applications پیدا کنید.
انتخاب درایو usb
درایو USB خود را از لیست سمت چپ انتخاب کنید. اگر درایو USB شما نمایش داده نشد, پورت دیگری را امتحان کنید. اگر پورت های مختلف را امتحان کردید و آن را به کامپیوتر دیگری متصل کردید و باز هم نتوانستید درایو USB خود را مشاهده کنید, احتمالا درایو شما خراب شده است.
زبانه Erase
روی زبانه ی “Erase” کلیک کنید. گزینه های فرمت را برای درایو USB مشاهده خواهید کرد.
گزینه MS-DOS (FAT)
“(MS-DOS (FAT” را از منوی “Format” یا ” Volume Format ” انتخاب کنید. اگر حتی اگر با نام “FAT ” لیست شده باشد, در واقع همان سیستم فایل FAT32 می باشد. توجه داشته باشید که FAT32 فقط تا درایو 32 گیگابایت و فایل های 4 گیگا بایت را پشتیبانی می کند. اگر درایو بزرگتری دارید یا می خواهید فایل های بزرگتری را انتقال دهید, فرمت “exFAT” را انتخاب کنید. اگر می خواهید فقط با کامپیوتر Mac از درایو استفاده کنید, ” Mac OS Extended (Journaled) ” را انتخاب کنید.
اگر درایو شما از 32 گیگابایت بزرگتر است و می خواهید حتما با FAT32 فرمت شود, می توانید در درایو USB خود چندین پارتیشن ایجاد کنید و هر کدام را به صورت جداگانه فرمت کنید. برای ایجاد پارتیشن های جدید روی زبانه ی “Partition” کلیک کنید, سپس دکمه ی “+” را فشار دهید. برای هر پارتیشن سایز 32 گیگابایت یا کمتر را تعیین کنید و سپس از منوی Format گزینه ی “MS-DOS (FAT)” را انتخاب کنید.
برای درایو USB یک نام انتخاب کنید. در فیلد “Name” برای درایو برچسب بگذارید. هر زمان که درایو را به کامپیوتر متصل کردید, این نام را مشاهده خواهید کرد.
فرمت کردن درایو
برای شروع فرمت، روی ” Erase ” کلیک کنید. تمام اطلاعات درایو حذف خواهد شد و درایو با سیستم فایل FAT32 فرمت خواهد شد.
درایو USB را امتحان کنید. بعد از اینکه فرایند فرمت شدن به اتمام رسید شما باید بدون هیچ مشکلی قادر به اضافه کردن و حذف کردن فایل در درایو باشید. شما می توانید درایو USB خود را در دسکتاپ مشاهده کنید.
نحوه فرمت FAT32 در سیستم ویندوز (برای درایوهای بیشتر از 32 گیگابایت)
FAT32 قدیمیترین فرمت مربوط به سیستم فایل است. این فرمت با تمام نسخههای سیستم عامل ویندوز، مک، لینوکس، کنسولهای بازی و تقریبا تمامی دستگاههایی که از پورت اتصال USB بهره میبرند سازگاری دارد.
مراحل فرمت در سیستم ویندوز (برای درایوهای بیشتر از 32 گیگابایت)
fat32format را دانلود کنید. این یک ابزار رایگان است که می تواند هر درایوی را تا حجم 2 ترابایت با FAT32 فرمت کند. شما می توانید آن را از آدرس ridgecrop.demon.co.uk/index.htm?guiformat.htm دانلود کنید.
فایل دانلود با برچسب ” guiformat.exe ” نامگذاری شده است.
درایوی را که می خواهید فرمت کنید, وارد کنید. شما به کمک این ابزار می توانید هر درایوی را تا حجم 2 ترابایت با FAT32 فرمت کنید. هر چه داریو حجم بیشتری داشته باشد, شناسایی آن توسط سیستم زمان بیشتری لازم دارد. یک درایو 2 ترابایتی حدود 10 ثانیه یا بیشتر طول می کشد تا روی سیستم نمایش داده شود.
برنامه guiformat
guiformat.exe را اجرا کنید. از شما خواسته می شود که برای دسترسی به برنامه وارد حساب administrator کامپیوتر شوید. این برنامه به نصب احتیاجی ندارد و سریعا اجرا می شود.
انتخاب درایو
از منوی Drive, درایو USB خود را انتخاب کنید. در این مرحله حجم و فرمت درایو را مشاهده خواهید کرد.
درایو را برچسب گذاری کنید. شما می توانید برای درایو برچسب انتخاب کنید و این برچسب در واقع نامی است که هنگام متصل کردن درایو به کامپیوتر مشاهده خواهید کرد.
فرمت کردن درایو
برای شروع فرمت کردن درایو، بر روی دکمه ” Start ” کلیک کنید. زمان لازم برای فرمت شدن درایو بستگی به حجم درایو دارد.
درایو فرمت شده ی خود را امتحان کنید. هنگامی که فرایند فرمت به اتمام رسید شما می توانید درایو فرمت شده ی خود را در پنجره ی Computer/This PC مشاهده کنید. دقت داشته باشید که درایو سریعا نمایش داده نمی شود, به خصوص اگر حجم آن بیشتر از 1 ترابایت باشد.
کره 135 گرم یا سه چهارم پیمانهٔ 200 میلی لیتری
شکر 225 گرم یا یک پیمانه و یک چهارم پیمانه
تخم مرغ 3 عدد
آرد 275 گرم یا 2 و یک دوم پیمانه
نمک اندک
وانیل به میزان لازم
کاکائو (نوع پررنگ مناسب تر است) 18 گرم یا 3 قاشق قاشق غذاخوری
بیکنیگ پودر یک قاشق قاشق غذاخوری یا 12 گرم
آب سرد یک پیمانه یا 200 گرم
کیک کاکائویی جزو کیک و شیرینی – انواع کیک میباشد
زمان آماده سازی مواد اولیه و مایحتاج آن حدودا 20 دقیقه
و زمان پخت و انتظار آن در حدود 40 دقیقه میباشد .
کیک کاکائویی را می توانید در وعده میان وعده – دسر – سرو کنید .
توجه نمایید مقدار مواد اولیه و دستور تهیه برای 4 نفر مناسب میباشد .