پزشک‌ها در مراحل اولیه درمان بیماری شاهد شکایت بیماران از عرق کردن شبانه هستند. عرق کردن در خواب به هر نوع افزایش تعرق بدن در طول شب گفته می‌شود. البته اگر دمای رختخواب شما بالا باشد یا اینکه لباس زیادی بپوشید، عرق کردن کاملا طبیعی است.
برای ایجاد تفاوت بین عرق کردن شبانه ناشی از مشکلات پزشکی و عرق کردنی که به علت گرمای محیط به وجود می‌آید، دکترها عرق کردن شبانه را شرایطی می‌دانند که سبب می‌شود تا رختخواب شما به‌شدت خیس شود.
در مطالعه‌ای که روی ۲۲۶۷ بیمار صورت گرفته بود، مشخص شد ۴۱ درصد آنها ماه قبل دچار عرق کردن شبانه شده بودند، بنابراین عرق کردن شبانه در بین آنها عمومیت داشت. البته باید بین سرخ‌شدن بینی و صورت نیز هنگام خواب و عرق کردن در خواب تفاوت قائل شد.
دلایل زیادی برای این امر وجود دارد. برای تشخیص علت اصلی وقوع آن در یک بیمار، پزشک باید به تاریخچه‌ی بیماریهای فرد دسترسی داشته باشد و برای تشخیص علت اصلی، دستور انجام آزمایش پزشکی بدهد.
بسته‌به دلیلی که پشت این بیماری وجود دارد ممکن است نشانه‌های دیگر نیز در رابطه با عرق کردن شبانه وجود داشته باشد. به‌عنوان مثال:
بعضی عفونت‌ها و سرطان؛
لرز و سردشدن ناشی از تب؛
کاهش وزن ناشی از مشکلات لنفوم (غدد لنفاوی)؛
عرق کردن شبانه ناشی از مشکلات دوران یائسگی مثل خشکی واژن، خونریزی در طول روز یا تغییر خلق‌وخو.
مصرف بعضی داروها می‌تواند اثرات جانبی مثل عرق کردن در خواب داشته باشد.
سایر شرایطی که سبب افزایش عرق در طول شبانه‌روز می‌شوند می‌توانند باعث افزایش عرق کردن شبانه نیز بشوند.
یائسگی و دوران پیش از یائسگی
خون‌ریزی‌های همراه با دوران تغییرات یائسگی می‌تواند در شب رخ دهد و باعث عرق کردن شبانه شود. این موضوع در میان زنان بسیار شایع است. مهم است بدانیم علائم یائسگی می‌تواند چند سال قبل از وقوع آن، شروع شوند.
کمبود قند خون (هیپوگلیسمی)
گاهی اوقات کمبود قند خون (هیپوگلیسمی) می‌تواند باعث عرق کردن شود. افراد مبتلا به دیابت که انسولین یا داروهای ضددیابت مصرف می‌کنند ممکن است شرایط هیپوگلیسمی را در شب تجربه کنند و این موضوع باعث عرق کردن می‌شود.
اختلالات هورمونی
اختلال فئوکروموسیتوما (یک نوع تومور غده‌ی آدرنال که هورمونی به نام کاتکول آمین را بیش‌ازحد تولید می‌کند)، سندرم کارسینوئید (تولید بیش‌ازحد هورمون خاصی توسط تومورهایی در شش یا دستگاه گوارش) و پرکاری تیروئید و مواردی که در پایین ذکر شده، از دیگر عوامل هستند:
التهاب درون‌شامه قلب
در این شرایط به‌طور مزمن میزان زیادی عرق تولید می‌شود؛ بدون اینکه علت اصلی عفونت مشخص باشد.
به صورت عمومی، بیماری سل عفونتی است که اغلب سبب عرق کردن در خواب می‌شود. هر چند عفونت ناشی از باکتری نیز می‌تواند یکی از دلایل آن باشد.
اندوکاردیت (التهاب رگ‌های قلبی)
استئومیلیت (التهاب استخوان‌ها)
آبسه (به‌عنوان مثال جوش‌ها، آپاندیس، لوزه‌ها، دیورتیکولیت)
ویروس ایدز
سرطان
عرق کردن شبانه یکی از نشانه‌های اولیه‌ی بعضی از انواع سرطان است. یکی از عمومی‌ترین انواع این نوع سرطان، لنفوم است. هر چند افرادی که در آنها سرطان تشخیص داده نشده هم نشانه‌هایی مثل کاهش وزن بی‌دلیل و تب را تجربه می‌کنند.
داروهای ضد افسردگی
مصرف بعضی داروها نیز می‌توانند باعث عرق کردن شبانه شوند. در صورت تشخیص داده نشدن سرطان یا سایر بیماری‌ها عموما مصرف بعضی داروها نیز می‌تواند باعث ایجاد این اختلال شود.
داروهای ضد افسردگی در صدر علل عرق کردن شبانه قرار دارند، داروهایی مثل (tricyclic)، داروهای بازدارنده سروتونین (SSRIs) و ونلافاکسین. سایر داروهای مرتبط با روان‌پزشکی نیز می‌توانند باعث این عارضه شوند.
سایر داروها
داروهایی که باعث کاهش تب می‌شوند مثل آسپرین و استامینوفن نیز می‌توانند باعث این مشکل شوند. داروهایی که باعث سرخ‌شدن پوست به‌خصوص روی گردن و گونه می‌شوند نیز این مشکل را ایجاد می‌کنند. بعضی از این داروها شامل:
نیاسین (نایاکور، نیاسپان، سلو نیاسین) در دوزهای بالا برای درمان اختلال لیپید مصرف می‌شود.
تاموکسیفن
هیدرازین
نیتروگلیسرین و سیلدنافیل
تعداد دیگری از داروها نیز وجود دارند که در فهرست بالا به آنها اشاره نشده بود، مثل کورتیزون، پردنیزون و پردنیزولون.
شرایط نورولوژیک
اختلالات نورولوژیک می‌تواند باعث افزایش عرق کردن به‌صورت کلی بشود، مشکلاتی مثل اختلال اتونوم، سکته و نوروپاتی اتونومیک.
درمان این عارضه به علل بروز آن بستگی دارد. به‌طور خلاصه عرق کردن شبانه مشکل حادی نیست. اما گاهی اوقات نشانه‌های پنهانی پشت آن وجود دارد. افرادی که بدون دلیل دچار این مشکل می‌شوند، باید به پزشک مراجعه کنند.
برای درمان آن به سراغ کدام پزشک برویم؟
عرق کردن شبانه توسط پزشکان داخلی، پزشک عمومی، متخصصان زنان تشخیص داده می‌شود. اگر این عارضه به بیماریهای دیگر مرتبط باشد باید سراغ متخصصان غدد درون‌ریز، مغز و اعصاب، بیماریهای عفونی یا انکولوژی رفت.
Wunderground به کاربران اجازه می دهد تا به گزارش های آب و هوایی دسترسی پیدا کنند. بخشی از کار Wunderground جمع آوری گزارشات و تجربه ی کاربران از آب و هوا می باشد. برای ارسال گزارش به Wunderground, باید برنامه را در دستگاه خود داشته باشید.
مراحل :
برنامه ی Wunderground را در گوشی هوشمند یا تبلت خود باز کنید.
اطمینان حاصل کنید که برنامه اطلاعات مربوط به موقعیت مکانی شما را دریافت می کند. برای استفاده از این سرویس باید موقعیت مکانی شما دریافت شود.
شما در وب سایت Wunderground نمی توانید از این ویژگی استفاده کنید.
بررسی کنید که آیا گزارش آب و هوایی با دمای هوای کنونی مطابقت دارد یا خیر.
به آسمان نگاه کنید و دمای کنونی هوا را با گزارشات آب و هوایی مقایسه کنید. آیا شرایط پیش بینی شده محلی با دمایی که در هر ایستگاه گزارش می شود یکسان است ؟
وقتی می خواهید شرایط آب و هوایی را مقایسه کنید از نقشه های آب و هوایی با تغییرات راداری استفاده نکنید.
اگر آب و هوای پیش بینی شده کاملا با شرایط کنونی مطابقت دارد, روی گزینه ی تایید ضربه بزنید. این کار جزئی از گزارشات آب و هوایی شما می باشد.
در صورت لزوم می توانید دوباره گزارش دهید. شما بعد از حدود 15 دقیقه قادر خواهید بود که گزارش آب و هوایی دیگری را ارسال کنید.
بیماران مبتلا به تومور مغزی در بیشتر موارد با علائم افزایش فشار جمجمه یعنی سردرد، تهوع و استفراغ به پزشک مراجعه می‌کنند. علاوه بر این علائم، بسته به محل تومور علائمی همچون تشنج، فلج اندام‌ها و اختلات بینایی و شنوایی هم می‌تواند بروز کند.
شیوع تومورهای مغزی در سنین مختلف متفاوت است و در کودکان و سنین بالای 55 سال بیشتر از نوع بدخیم است. در حالی که در سنین میان این دو، شیوع تومور خوش خیم و بدخیم نسبتاً یکسان است.
هنگامی‌که سلول‌های طبیعی، پیر و یا آسیب‌دیده می‌شوند، از بین می‌روند و سلول‌های جدیدی جای آنها را می‌گیرند. برخی اوقات، این فرآیند اشتباه پیش می‌رود و سلول‌های جدید هنگامی‌که بدن به آنها نیازی ندارد، تشکیل می‌شوند و سلول‌های پیر و یا آسیب دیده عادی از بین نمی‌روند.
تولید سلول‌های اضافی اغلب تشکیل توده‌ای از بافت را می‌دهد، که به آن رشد زائد و یا تومور اطلاق می‌شود.
تومورهایی که از خود مغز شروع می‌شوند، تومورهای مغزی اولیه نام دارند.
سرطان ریه، سرطان پستان، سرطان کلیه، ملانوم و دیگر انواع سرطان معمولا به مغز گسترش می‌یابند، یعنی متاستاز دارند. زمانیکه این امر اتفاق می‌افتد، به این تومورها، تومورهای مغزی متاستاتیک یا ثانویه نامیده می‌شوند.
تومور خوش خیم یا بدخیم؟
تومورهای مغزی به دو نوع خوش خیم و بدخیم تقسیم می‌شوند.
تومورهای خوش‌خیم مغزی دارای سلول‌های سرطانی نیستند. معمولا تومورهای خوش‌خیم قابل برداشتن هستند و به ندرت دوباره رشد می‌کنند. سلول‌های تومورهای خوش‌خیم به ندرت بافت‌های اطراف خود را مورد هجوم قرار می‌دهند و به دیگر قسمت‌های بدن گسترش نمی‌یابند.
سردردهایی که هنگام صبح بر شدت آنها افزوده می شود، سرفه های شدید، تقلای بیش از اندازه به هنگام خواب و حالت تهوع از مهم ترین عواملی هستند که می توانند احتمال ابتلا به تومور مغزی را نشان دهند
تومورهای مغزی بدخیم که سرطان مغزی نیز نامیده می‌شود، حاوی سلول‌های سرطانی هستند. تومورهای بدخیم احتمال دارد سریع‌تر رشد و تجمع کرده و یا به بافت‌های مغزی مجاور حمله کنند.
البته باید گفت خوش خیم یا بدخیم بودن تومور، به تنهایی در تعیین پیش آگهی و آینده بیماری کافی نیست و محل تومور هم حائز اهمیت است، چون حتی یک تومور خوش خیم، اگر در محلی مهم و حیاتی قرار گرفته باشد، می‌تواند از نظر سیر بالینی بدخیم در نظر گرفته شود و به مرگ زودرس بیمار منجر شود.
علائم تومور مغزی بستگی به اندازه تومور و محل آن دارد.
علائم هنگامی بروز می‌کنند که تومور بر عصب‌های یک قسمت از مغز فشار بیاورد و یا به آن صدمه بزند. علاوه بر این، علائم ممکن است هنگامی آشکار شوند که تومور، مانع جریان مایع در داخل یا اطراف مغز گردد و با تجمع مایع موجب ورم مغز شود.
تومور های مغزی می تواند نشانه های مختلفی را در پی داشته باشد که این نشانه ها با نوع تومور و بخشی از مغز که طی آن آسیب می بیند با یکدیگر تفاوت پیدا می کند.
دو نشانه خطرناکی که ممکن است در همان مراحل اولیه ابتلا به سرطان، خود را نمایان کنند، به دنبال افزایش فشار در بخش جمجمه در اثر بزرگ شدن تومور مغزی است و به آن افزایش فشار جمجمه ای می گویند.
سردردهایی که هنگام صبح بر شدت آنها افزوده می شود، سرفه های شدید، تقلای بیش از اندازه به هنگام خواب و حالت تهوع از مهم ترین عواملی هستند که می توانند احتمال ابتلا به تومور مغزی را نشان دهند.
فشارهای شدید درون جمجمه ای می تواند باعث غش یا ضعف، حالت تهوع شدید، گیجی و پریشانی شود.
موارد زیر رایج‌ترین علائم تومورهای مغزی هستند:
– سردرد که معمولا در اوایل صبح شدیدتر است. بیماران عموما اظهار می‌کنند که این نوع سردرد را قبلا تجربه نکرده‌اند، ولی کلا شبیه سردرد عادی است که در مراحل اولیه با داروهای مسکن معمولی همچون استامینوفن بهبود می‌یابد، اما در مراحل انتهایی این داروها تأثیری ندارد.
– حالت تهوع و استفراغ
– تغییراتی در صحبت کردن، بینایی و شنوایی
– مشکلات در تعادل و راه رفتن
– تغییراتی در رفتار، شخصیت، و توانایی تمرکز
– مشکلاتی در حافظه
– انقباض ماهیچه‌ای (صرع یا تشنج)
– خواب‌رفتن و یا سوزن سوزن شدن بازوها و پاها
اغلب اوقات، این علائم به‌علت وجود تومور مغزی نیستند و برخی دیگر از مشکلات سلامتی نیز می‌توانند باعث بروز این علائم شوند.
اگر شما دارای هر یک از علائم بالا هستید، بایستی با پزشک مشورت کنید تا بیماری شما تشخیص داده شده و درمان شود.
1- معاینه دستگاه عصبی: پزشک بینایی، شنوایی، هوشیاری، قدرت عضلات، هماهنگی و رفلکس‌های شما را بررسی می‌کند. همچنین چشم‌هایتان را جهت بررسی تورمی که در اثر فشار یک تومور بر عصبی که چشم را به مغز متصل می‌نماید به‌وجود می‌آید، مورد معاینه قرار می‌دهد.
2- ام‌آر‌آی (MRI): دستگاه بزرگی مجهز به آهنربای قوی که به کامپیوتر متصل است، جهت عکس‌برداری دقیق از نواحی مختلف سر مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخی اوقات رنگ مخصوصی (ماده حاجب) هم به داخل رگ‌های خونی در بازو یا دست شما تزریق می‌شود، تا کمک کند تفاوت‌های بافت‌های مغز بیشتر نشان داده شوند. این عکس‌ها می‌توانند نواحی غیرعادی، از قبیل تومور را نشان دهند.
3- سی‌تی‌اسکن (CT Scan): دستگاه اشعه ایکس، متصل به کامپیوتر، یک‌سری عکس‌های دقیق از سر شما می‌گیرد. گاهی ماده حاجب نیز به داخل رگ‌های بازو یا دست شما تزریق می‌شود. ماده حاجب باعث می‌شود که نواحی غیرعادی راحت‌تر دیده‌شوند.
4- آنژیوگرام (Angiogaram): مواد رنگی که به داخل جریان خون تزریق می‌شود موجب می‌شود که رگ‌های خونی مغز در اشعه ایکس نشان داده شوند. اگر تومور در مغز وجود داشته‌باشد، اشعه ایکس تومور و یا رگ‌های خونی که آن تومور را تغذیه می‌کنند نشان می‌دهد.
5- نمونه‌برداری از مایع مغزی نخاعی: پزشک از مایع مغزی نخاعی شما (مایعی که فضا‌های داخل و اطراف مغز و نخاع را پر می‌کند) نمونه‌برداری می‌کند. این فرآیند با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. پزشک از یک سوزن بلند نازک، جهت برداشتن مایع از داخل قسمت پایینی ستون فقرات، استفاده می‌کند. شما بایستی برای چندین ساعت بعداز نمونه‌برداری به پشت دراز بکشید تا دچار سردرد نشوید. این مایع جهت کشف سلول‌های سرطانی و یا دیگر علائم بیماری، در آزمایشگاه مورد مطالعه قرار می‌گیرد.
6- نمونه‌برداری از بافت مغز: جهت بررسی وجود سلول‌های تومور، از بافت مغز نمونه برداری یا بیوپسی می شود. آسیب‌شناس جهت کشف سلول‌های سرطانی، به بررسی سلول‌های غیرعادی زیر میکروسکوپ می‌پردازد. نمونه‌برداری می‌تواند سرطان، تغییر بافت منجر به سرطان و یا دیگر شرایط غیرعادی را نشان دهد. این روش تنها راه مطمئن جهت تشخیص تومور مغزی، اطلاع از درجه آن وبرنامه‌ریزی درمان است.
Samsung Pay یک برنامه است که روی بسیاری از دستگاه های سامسونگ از پیش نصب شده است. برای حذف برنامه هایی که از پیش روی دستگاه نصب شده اند لازم است ابتدا دستگاه را روت کنید. اگر دستگاه شما روت شده است, شما می توانید از برنامه ی Titanium Backup برای حذف برنامه های دستگاه استفاده کنید. اگر دوست ندارید دستگاه خود را روت کنید می توانید برنامه ی Samsung Pay را غیر فعال کنید. با این کار عملکرد برنامه متوقف می شود اما برنامه هم چنان در دستگاه شما وجود دارد.
مراحل :
صفحه ی نمایش برنامه ها را باز کنید. این دکمه معمولا در مرکز پایین صفحه قرار دارد و به شکل دایره ی سفید رنگی است که روی آن چند نقطه وجود دارد.
settings
Settings را باز کنید. این برنامه در میان برنامه های دیگر لیست شده است و آیکون آن به شکل چرخ دنده است.
برنامه apps
روی “Applications” ضربه بزنید. در Samsung Galaxy S6 / S7 این گزینه در قسمت تنظیمات ذکر شده است. در دستگاه های قدیمی تر باید از منوی بالای صفحه روی “More…” ضربه بزنید و گزینه ی “Application Manager” را انتخاب کنید.
برنامه samsung pay
روی “Samsung Pay” ضربه بزنید. برنامه ها به ترتیب حروف الفبا مرتب خواهند شد.
گزینه disable
روی “Disable” ضربه بزنید. این گزینه تقریبا در بالای صفحه ی جزئیات برنامه قرار دارد. می توانید این گزینه را در کنار گزینه ی “Uninstall” پیدا کنید.
با این کار عملکرد برنامه متوقف خواهد شد اما هم چنان این برنامه در دستگاه وجود دارد و حذف نشده است.
Samsung Pay یک برنامه است که روی بسیاری از دستگاه های سامسونگ از پیش نصب شده است. برای حذف برنامه هایی که از پیش روی دستگاه نصب شده اند لازم است ابتدا دستگاه را روت کنید. اگر دستگاه شما روت شده است, شما می توانید از برنامه ی Titanium Backup برای حذف برنامه های دستگاه استفاده کنید. اگر دوست ندارید دستگاه خود را روت کنید می توانید برنامه ی Samsung Pay را غیر فعال کنید. با این کار عملکرد برنامه متوقف می شود اما برنامه هم چنان در دستگاه شما وجود دارد.
مراحل :
برنامه Root Checker
اطمینان حاصل کنید که دستگاه شما روت شده است. با روت کردن دستگاه به فایل های سیستم دسترسی پیدا می کنید. با این کار امکان حذف برنامه های از پیش نصب شده ی دستگاه را خواهید داشت.
شما می توانید از برنامه Root Checker استفاده کنید تا مطمئن شوید که دستگاه شما به درستی روت شده است.
نصب برنامه
“Titanium Backup” را از Play Store دانلود و اجرا کنید. Titanium Backup از دسترسی روت دستگاه استفاده می کند و از فایل های سیستم پشتیبان گیری می کند و می تواند آنها را تغییر دهد. این برنامه معمولا مورد استفاده کسانی قرار می گیرد که دستگاه خود را روت کرده اند و می خواهند برنامه هایی را حذف کنند که به راحتی حذف نمی شوند.
بعد از اینکه این برنامه را در Play Store پیدا کردید, روی گزینه ی “Install” ضربه بزنید و زمانیکه نصب برنامه کامل شد روی گزینه ی “Open” ضربه بزنید.
samsung pay
در لیست برنامه ها روی “Samsung Pay” ضربه بزنید. پنجره ای مربوط به برنامه نمایش داده می شود.
حذف نصب برنامه
روی “Uninstall” ضربه بزنید. Titanium Backup برنامه را به صورت کامل از دستگاه شما حذف خواهد کرد. اگر بعدا بخواهید مجددا از این برنامه استفاده کنید, می توانید آن را از Play Store دانلود کنید.
همچنین می توانید برنامه را “Freeze” کنید. با این کار برنامه در دستگاه شما باقی می ماند اما عملکرد آن متوقف می شود. این کار در زمانی که خیلی مطمئن نیستید می خواهید برنامه را حذف کنید یا خیر, مورد استفاده قرار می گیرد.
ادم یا ورم به‌طور کلی به دو دسته تقسیم می‌شود؛ ورم‌های کلی یا منتشر در تمام بدن و ورم‌های موضعی که فقط در یک نقطه خاصی از بدن ایجاد می‌شوند. ورم‌ها را همچنین می‌توان به دو نوع گوده‌گذار و غیرگوده‌گذار تقسیم کرد. در ورم‌های گوده‌گذار وقتی دست‌مان را روی منطقه ورم‌کرده می‌گذاریم و 30 ثانیه نگه می‌داریم و بعد برمی‌داریم جای آن در ناحیه باقی می‌ماند. این حالت ناشی از تغییر مایع میان‌بافتی زیر سلول‌هاست که به اطراف منتقل می‌شود و گودی در آن ناحیه ایجاد می‌کند اما در ورم‌های غیرگوده‌گذار با فشار انگشت، جای آن باقی نمی‌ماند.
ورم‌های گوده‌گذار معمولا به علت چند دسته از بیماریهای کلی مثل بیماریهای کلیوی، قلبی، کبدی، کمبود پروتئین و. . . ایجاد می‌شوند. ورم‌های غیر گوده‌گذار نیز بیشتر به دنبال اختلالات سیستم لنفاوی یا اختلال در بازگشت وریدی اتفاق می‌افتند و معمولا موضعی هستند؛ برای مثال ممکن است فردی در ناحیه لگن جراحی شود و به دنبال آن یکی از پاهایش ورم کند یا ممکن است سینه و غدد لنفاوی‌اش را جراحی کنند و به دنبال آن یکی از دستانش ورم کند یا در مثالی دیگر بیماری را تصور کنید که عمل قلب باز انجام داده و به دلیل اینکه از ناحیه پایش یک تکه ورید برداشته شده دچار ورم منطقه‌ای در آن قسمت از پا شده‌است.
وقتی همه جای بدن ورم می‌کند. . .
ورم‌های کلی معمولا به دلیل افزایش فشار داخل ورید‌ها ایجاد می‌شوند. به عبارت دیگر وریدی که باید مایع را از فضای میان‌بافتی برگرداند دچار افزایش فشار شده و ورم ایجاد می‌کند. از علل شایع ورم‌های کلی می‌توان به کمبود پروتئین‌های داخل خون به‌خصوص آلبومین اشاره کرد. بیماریهای کبدی نیز می‌توانند باعث کاهش تولید آلبومین در بدن شوند. کم‌کاری تیروئید و نارسایی‌های قلبی نیز از دیگر بیماری‌هایی هستند که باعث ورم کلی بدن می‌شوند.
شاید مشکل از کلیه و کبد باشد!
یکی از دلایل ورم‌های گوده‌گذار بیماری کلیوی و دفع پروتئین است؛ برای مثال این نوع ورم در سندرم‌های نفروتیک (نوعی اختلال در کلیه که باعث دفع پروتئین می‌شود) به دنبال بیماریهای عفونی، دیابت، فشار خون یا گلومرونفریت‌ها (التهاب کلیه) دیده می‌شود.
در واقع هرگاه میزان پروتئین خون پایین می‌آید آب به‌راحتی از درون عروق به بافت‌های زیرجلدی نفوذ پیدا می‌کند و باعث تورم می‌شود. همانطور که گفته شد این ورم در بیماریهای کلیوی ناشی از دفع پروتئین است اما در بیماریهای کبدی ناشی از عدم تولید پروتئین است بنابراین هر دوی این موارد باعث ورم می‌شوند.
هر ورمی خطرناک نیست
هر ورمی خطرناک نیست و خوشبختانه اکثر علل ورم قابل درمان هستند از جمله بیماریهای کلیوی، کبدی، کمبود پروتئین و بیماریهای ناشی از نارسایی‌های قلب. ورم ناشی از این بیماری‌ها را می‌توان با کاهش نمک مصرفی و استفاده از داروهای اختصاصی و داروهای مدر برطرف کرد.
دیابتی‌ها مراقب ورم پا باشند
ورم‌های موضعی معمولا ناشی از بیماریهای سیستمیک (درگیر کننده تمام بدن) نیستند و بیشتر به علت سلولیت (عفونت بافت زیرجلدی) یا التهاب در ناحیه رخ می‌دهند؛ برای مثال در بیماران دیابتی می‌بینیم گاهی اوقات ناحیه خاصی از پای‌شان به دنبال عفونت یا زخم دچار ورم می‌شود. این نوع ورم‌ها باید جدی گرفته شوند در غیر این صورت ممکن است عفونت شدت پیدا کند و حتی به قطع عضو منجر شود.
درصدی از ورم‌ها در بارداری طبیعی و جزئی از فیزیولوژیک بارداری محسوب می‌شوند. به‌خصوص در سه ماهه دوم و سوم وقتی جنین بزرگ می‌شود روی سیستم وریدی تحتانی فشار می‌آورد درنتیجه بازگشت وریدی مختل می‌شود و کمی ورم در پا ایجاد می‌کند. اما اگر ورم زودتر از سه ماهه دوم و سوم ایجاد شود یا شدیدتر از حالت طبیعی باشد باید توسط متخصص زنان یا داخلی مورد بررسی قرار بگیرد چراکه می‌تواند ناشی از یک بیماری خطرناک در بارداری به نام پره‌اکلامپسی (مسمومیت بارداری) یا یک اختلال کلیوی باشد. اما به‌طور کلی ورم تا حدی در این دوران عادی است و جای نگرانی وجود ندارد. این ورم‌ها اغلب محدود به اندام‌های تحتانی هستند. همچنین با خوابیدن بهتر و در طول روز با ایستادن تشدید می‌شوند. ورم کبود و نارسایی قلبی!
در ورم‌های ناشی از نارسایی قلبی، مشکل از بازگشت وریدی خون به سمت راست قلب است، در این حالت قلب نمی‌تواند به خوبی خون را پمپاژ کند و آن را پس می‌زند و باعث ورم می‌شود. ورم در نارسایی‌های سمت چپ قلب نیز ابتدا بیشتر در ریه ایجاد می‌شود بنابراین فرد دچار خس‌خس و تنگی نفس خواهد شد اما ورم ناشی از نارسایی سمت راست قلب معمولا در دست و پا و اندام تحتانی رخ می‌دهد. درکل ورم‌های قلبی معمولا همراه با سیانوز (کبودی پوست) و کم شدن اکسیژن هستند، به همین دلیل تحت عنوان ورم‌های سیاه یا کبود نیز شناخته می‌شوند و می‌توانند خطرناک باشند.
ورم پا نشانه چیست؟
ورم بدن نشانه چیست؟
تورم پا اگر دوطرفه باشد سیستمیک و مربوط به کل بدن است اما اگر یک‌طرفه باشد، ورم موضعی محسوب می‌شود که در این صورت فرد حتما باید از نظر لخته شدن خون در عروق پا بررسی شود. در ورم دوطرفه پا نیز ابتدا باید از فرد در مورد داروهای مصرفی و سوابق بیماری‌هایش سوال کرد سپس آزمایش‌های لازم درخواست می‌شود. برای مثال «آملودیپین» یکی از داروهای کاهنده فشار خون است که می‌تواند باعث تورم هر دو پا شود. اگر هم تورم فقط در یک پا باشد می‌توان با انجام یک سونوگرافی داپلر، تخلیه وریدی آن ناحیه را بررسی کرد.
ورم شکم نشانه چیست؟
تورم در شکم تحت عنوان آسیت خوانده شده و معمولا در بیماریهای کبدی، قلبی و کلیوی دیده می‌شود. برای تشخیص علت آن نیز باید از مایع آسیت نمونه‌برداری شود و در آزمایشگاه آنالیز صورت گیرد. این تورم می‌تواند بر اثر بیماریهای موضعی در شکم مثل سل صفاقی (شکمی)، سرطان صفاقی یا بیماریهای سیستمیک مثل نارسایی و سیروز کبدی، سرطان کبدی، سرطان پخش شده در شکم یا حتی نارسایی سمت راست قلب ایجاد شود.
ورم صورت نشانه چیست؟
در این رابطه بیشتر تورم پشت پلک‌ها و بیماریهای سیستمیک مطرح است؛ برای مثال بیماری کم‌کاری تیروئید و سندرم نفروتیک ناشی از دفع پروتئین در کلیه معمولا با تورم صورت ظاهر می‌شود. افراد مبتلا به سندرم نفروتیک معمولا صبح‌ها که از خواب بیدار می‌شوند صورت‌شان ورم کرده است و شب‌ها نیز این ورم به مچ پا تغییر مکان می‌دهد. خیلی از بیماریهای التهابی نیز می‌توانند باعث تورم در صورت شوند که این حالت معمولا همراه با تغییر رنگ و قرمز شدن پوست است. تورم یک‌طرفه پلک نیز معمولا علتی موضعی دارد.
علت ورم دست بستگی به این دارد که چقدر از دست درگیر شده باشد؛ برای مثال اگر ورم فقط تا ناحیه مچ دستها باشد احتمال وجود یک بیماری شایع مثل اسکلرودرمی (نوعی بیماری روماتیسمی) پررنگ می‌شود. از دیگر بیماری‌هایی که باعث تورم و التهاب پشت دستها می‌شود می‌توان به بیماری آرتریت روماتوئید، تنوسینوویت (ورم غلاف تاندون) و بیماریهای روماتولوژیک اشاره کرد.
اگر هم ورم در کل دست و یک‌طرفه باشد اختلالات دیگری مطرح می‌شود؛ برای مثال کسانی که دنده‌های گردنی بزرگ دارند ممکن است تخلیه سیستم وریدی‌شان در شبکه بازویی مختل شود و دست‌شان ورم کند. علاوه بر این همان لخته‌ای که در پا ممکن است ایجاد شود در دست هم می‌تواند تشکیل شود و تورم ایجاد کند. اگر هم هر دو دست با هم ورم کنند احتمال بیماریهای سیستمیک وجود دارد. گاهی نیز متاسفانه علل سرطانی (مثل سرطان پستان و غدد لنفاوی) باعث ورم یک‌طرفه و غیر گوده‌گذار در دستها می‌شوند.
به الگوی ورم توجه کنید!
الگوی ورم در تشخیص علت آن می‌تواند کمک کننده باشد؛ برای مثال در بیماریهای قلبی ابتدا پا دچار ورم می‌شود و در ادامه شکم ممکن است دچار افزایش مایع و ورم شود اما در بیماریهای کبدی ابتدا مایع در فضای شکم جمع می‌شود و بعد پا ممکن است متورم شود. در بیماریهای تیروئید نیز معمولا همزمان با تورم پا، پلک نیز متورم می‌شود درصورتی که ورم پلک چشم‌ها در بیمارهای قلبی ناشایع است. در نتیجه از روی الگوی درگیری ورم هم می‌توان احتمال وجود بعضی بیماری‌ها را پررنگ‌تر یا کمرنگتر کرد.
سیستم لنفاوی در کل بدن وظیفه حمل سلول‌های ایمنی و بخشی از مایعات خارج شده از سلول‌ها را برعهده دارد. علت ورم در غدد لنفاوی بسته به محل غده می‌تواند متفاوت باشد؛ برای مثال تورم غدد لنفاوی زیر گلو می‌تواند به علت یک عفونت ساده گلو اتفاق بیفتد. تورم غدد لنفاوی زیر بغل نیز می‌تواند ناشی از سرطان پستان باشد.
تورم غدد لنفاوی در بالای ترقوه می‌تواند ناشی از یک سرطان در سیستم گوارش باشد. تورم غدد لنفاوی در ناحیه پا یا کشاله ران نیز می‌تواند ناشی از یک عفونت در همان قسمت باشد. اگر هم غدد لنفاوی چند ناحیه همزمان ورم کنند احتمال وجود بیماریهای سیستمیک مثل بیماریهای عفونی، سرطان خون، لنفوم (نوعی سرطان سیستم ایمنی) و. . . مطرح می‌شود. به‌طور کلی تورم غدد لنفاوی اغلب منشا عفونی داشته یا ممکن است ناشی از بدخیمی باشد.
سه مرحله برای تشخیص علت ورم!
در تشخیص علت ورم‌های کلی توجه به سه نکته ضروری است:
1. اگر ورم ناشی از اختلالات کلیوی باشد باید یک آزمایش ادرار درخواست شود تا میزان دفع پروتئین مشخص شود. همچنین باید میزان BUN و کراتینین خون اندازه‌گیری شود تا بتوان از این طریق کارکرد کلیه را بررسی کرد.
2. در تشخیص ورم‌های ناشی از مشکلات کبدی باید آزمایش‌هایی برای اندازه‌گیری آلبومین و پروتئین خون درخواست شود. در قدم‌های جلوتر نیز سونوگرافی و اندازه‌گیری آنزیم‌های اختصاصی کبدی، PT و. . . به تشخیص کمک می‌کند.
3. در تشخیص ورم‌های ناشی از نارسایی قلبی، گرفتن شرح حال بیمار بسیار کمک‌کننده است برای مثال داشتن تنگی نفس، سابقه سکته‌های قلبی و. . . همگی باعث می‌شود بیشتر به مشکلات قلبی شک کنیم که در این صورت باید درخواست مشاوره قلب، نوار قلبی و اکو داده شود.
نمک هم بی‌تقصیر نیست!
مصرف نمک هم می‌تواند باعث ورم شود البته در افراد سالم، کلیه این قابلیت را دارد که نمک اضافی را از بدن دفع کند بنابراین مصرف نمک بیشتر در کسانی که بیماریهای زمینه‌ای و کلیوی دارند باعث تورم می‌شود. در واقع نمک آب را به سمت خود جذب می‌کند. پس اگر میزان نمک خون زیاد باشد باعث جذب آب همراه و تجمع آب در فضای بین سلولی و ورم می‌شود. پس اگر مبتلا به بیماریهای کلیوی هستید باید با احتیاط بیشتری نمک مصرف کنید.
اگر ورم همراه با درد باشد. . .
بعضی ورم‌ها همراه با درد هستند از جمله ورمی که به صورت موضعی و به دنبال بیماری‌هایی چون روماتیسم، نقرس و. . . روی مفاصل دست و پا ایجاد می‌شود. برای مثال افرادی که گوشت قرمز زیاد می‌خورند، اسید اوریک در مفاصل‌شان رسوب می‌کند و قاعده شست‌شان متورم و بسیار دردناک می‌شود. یکی دیگر از انواع ورم‌های دردناک، ورمی است که به دنبال سلولیت‌ها یا عفونت‌های موضعی ایجاد می‌شود. برای مثال در بیماران دیابتی ممکن است گوشه پای‌شان زخم شود و دور آن ورم کند که این ورم همراه با درد است و نشانه‌ای از عفونت موضعی است.
نکته: مصرف گوشت قرمز به تنهایی دلیل ورم کردن دستها نیست مگر اینکه زیاده‌روی در مصرف گوشت باعث افزایش دریافت پورین شده و بیماری نقرس ایجاد شود.
نکته: داروهای مسکن نیز می‌توانند باعث ایجاد ورم شوند البته به شرطی که مصرف‌شان طولانی و بیش از حد باشد و منجر به نارسایی کلیوی شود بنابراین مصرف محدود و کم آنها باعث ورم نخواهد شد. به‌طور کلی تمامی داروهایی که باعث عوارض کلیوی و کبدی می‌شوند می‌توانند ورم ایجاد کنند. کورتون نیز یکی دیگر از داروهایی است که زیاده‌روی در مصرف آن باعث ورم می‌شود.
نکته: در صورت وقوع ورم توصیه می‌شود از سنگینی وزن‌تان روی آن اندام خودداری کرده و ترجیحا آن را تکان ندهید. در اولین فرصت نیز به پزشک مراجعه کنید.
هشدار: اگر علت ورم به موقع تشخیص داده شود قابل درمان است اما اگر برای درمان آن دیر اقدام شود احتمال دارد فرد دچار عوارض بالقوه خطرناکی شود.
عرق کردن کف دست و پا، مشکلی است که در بسیاری از افراد دیه می شود. برخی علت را مشکلات هورمون و غددی می دانند و برخی دیگر عقیده به توارثی بودن این مشکل دارند. در این بخش به بررسی علل عرق کردن کف دست و پا و راههای درمان گیاهی و دارویی ان خواهیم پرداخت.
علت عرق کردن کف دست و پا
عریق کف دست بیشتر زمینه ارثی و ژنتیک دارد و همیشه نارسایی تیروئید,علت بروز آن نیست. یک متخصص بیماریهای غدد در این باره گفت :درصد بسیار کمی از افرادی که دچار تعریق شدید کف دست می شوند دچار اختلا لا ت غده تیروئید هستند پس همانطور که گفتیم بیماری تعریق کف دست می تواند به علت اختلال هورمونی، پرکاری تیروئید و یا ارثی باشد.
توارثی تعریق کف دست از کودکی شروع شده، در دوران بلوغ شدت یافته و در جوانی با استرس های این دوران به اوج خود می رسد.
این بیماری در برخی مواقع به قدری شدت می یابد که هنگام استرس، قطرات عرق از دست می چکد یا کاغذ زیر دست بیمار به طورکامل خیس می شود.
شما اول باید استرس خود را درمان کنید تا بتوانید عرق دستتان را درمان کنید .استرس خود عامل همه ی بیماری ها است.
موارد خفیف بیماری تعریق کف دست با داروهای موضعی و خوراکی قابل کنترل است، اما موارد شدید به درمان های دارویی پاسخ نمی دهد و باید جراحی شود.»
جلوگیری از اضطراب تا حد زیادی در کاهش تعریق موثراست.
شستن دستها و دوش گرفتن های مکرر در درمان موقتی این بیماری موثر است.
درمان با سم:
بوتاکس برای درمان عرق کردن کف دست و پا
بتازگی روش تزریق سمی به نام بوتولینوم یا بوتولینوم توکسین معرفی شده که در واقع دارویی گرفته شده از سم نوع خاصی میکروب است که به صورت موضعی تزریق می شود. کاربرد اصلی این دارو در درمان های چین و چروک صورت است اما برای کنترل تعریق کف دست و پا نیز استفاده می شود. این دارو باید به وسیله متخصصان پوست و جراحان پلاستیک تجویز شود. در صورت انجام صحیح این روش توسط پزشک متخصص، فرد تا مدت ها از تعریق بیش از اندازه کف دست و پا رها می شود بوتاکس که در واقع دارویی گرفته شده از سم نوع خاصی میکروب است، به صورت موضعی تزریق می شود. کاربرد اصلی این دارو در درمان های چین و چروک صورت است، اما برای کنترل تعریق کف دست و پا نیز استفاده می شود.
جراحی، آخرین راه حل در موارد حاد
از روش های جراحی در موارد بسیار شدید استفاده می شود. در این روش اعصابی که مسئول تحریک غدد عرق است قطع می شود. البته از این روش ها به دلیل مشکلاتی که در پی دارد، کمتر استفاده می شود.
گذشته از روش های سنتی مانند ترکیبات گیاه حنا، سدر یا اسطوخودوس استفاده می شد
جوش شیرین
یک کاسه بزرگ را پر از آب کنید و دو فنجان جوش شیرین را در آن بریزید. هر روز به مدت نیم ساعت دست و پای خود را در آن قرار دهید.
دست و پای خود را با آب گوجه شستشو دهید
چند لیوان اب گوجه را در یک سطل آب ولرم بریزید.به مدت نیم ساعت،دست و پای خود را درون آن بگذارید و بشویید.
از پودر بچه استفاده کنید
اگر شدت عرق دست و پای شما زیاد نیست، از پودر بچه استفاده کنید.
چای را امتحان کنید
چای سرشار از تانین است که یک ضد عرق طبیعی است. 5 چای کیسه ای را در یک لیوان آب جوش بریزید. بگذارید آب سرد شود و سپس دست و پای خود را به مدت نیم ساعت در آن قرار دهید. این کار پس از چند روز تعریق را کاهش می دهد.
چای مریم گلی بنوشید
هر روز صبح با معده خالی چای مریم گلی بنوشید. البته زیاده روی در نوشیدن این چای، موجب سردرد می شود. چای دارای خاصیت قابضی است که روغن اضافی را خشک می کند و مانع از تعریق می شود.
اگر علاقه ای به نوشیدن چای مریم گلی ندارید، چای سبز بنوشید. چای سبز خواص دیگری نیز دارد که شامل خنثی کردن سم هایی است که موجب بوی بد عرق می شوند.
از پودر تالک یا آرد ذرت استفاده کنید
بایدها و نبایدها در مورد عرق کف دست و پا
از خوردن غذاهای چرب خودداری کنید. از خوردن بروکلی، مارچوبه، پیاز سفید، سیر، کاری و قهوه خودداری کنید. از سبزیجات برگ دار استفاده کنید. از الکل دوری کنید.
با ورزش، میزان اضطراب خود را کاهش دهید. این راه بسیار مناسبی برای کاهش تشویش است.
ظاهر، بوی ادرار و تعداد دفعات رفتن به توالت، نشانه‌هایی است که از درون بدن خبر می‌دهند. هرچه می‌نوشید، از کلیه عبور می‌کند و ادرار انعکاسی از آنها می‌باشد و می‌تواند زنگ خطری برای اتفاقاتی باشد که در بدن شما رخ می‌دهد.
چه زمانی تغییر رنگ ادرار طبیعی است؟
رنگ طبیعی ادرار با توجه به میزان آبی که در طول روز می‌نوشید تغییر می‌کند؛ هر چه مایعات بیشتری بنوشید، ادرار رقیق تر و رنگ آن کمرنگتر می‌شود. در مقابل هرچه کمتر از مایعات استفاده کنید، ادرار غلیظ‌تر می‌شود و رنگ تیره‌تری پیدا می‌کند؛ به همین دلیل کم‌آبی شدید باعث می‌شود رنگ ادرار، تیره و کهربایی شود.
اما گاهی رنگ ادرار از این محدوده خارج می‌شود و رنگ‌هایی غیرطبیعی مانند قرمز، قهوه‌ای تیره و آبی به خود می‌گیرد. به یاد داشته باشید اگر متوجه وجود خون در ادرار شدید، باید سریعا به پزشک مراجعه کنید.
وجود خون در ادرار خیلی معنی دارد، بدخیم بودن یا خیلی جدی بودن. از این رو در صورت دیدن خون در ادرار باید سریعا به پزشک مراجعه کرد.
ادرار بی‌رنگ
اگر ادرار به بی‌رنگی آب باشد، مربوط به این است که آب زیادی نوشیده‌اید و به این دلیل که مثانه پر می‌شود، باید چندین بار در روز به دستشویی بروید. با داشتن رنگ ادرار روشن، جای هیچ نگرانی نیست.همچنین می‌تواند به علت افزایش نمک‌های فسفات در ادرار باشد.
ادرار تیره‌رنگ
اگر رنگ ادرار تیره باشد، به این معنی است که آب بدن کم شده است.رنگ ادرار میزان آب بدن را نشان می‌دهد. بنابراین اگر فردی ادراری تیره همراه با سردرد و سرگیجه داشته باشد، پزشک باید ادرار بیمار را چک کند تا علت کمبود آب بدن را بررسی کند. شاید هم این تیرگی رنگ مربوط به خون باشد.
ادرار زرد روشن
اگر ادرار حدوداً به رنگ نئون باشد، یک علامت هشدار دهنده می‌باشد، اما علت می‌تواند قرص مولتی ویتامین باشد. ویتامین‌های B و کاروتن به ادرار رنگ طلایی می‌دهند. نگران نباشید این رنگ ادرار به این معنی است که فرد مواد مکمل ارزشمندی را دفع می‌کند.
ادرار نارنجی رنگ
نارنجی شدن ادرار، شاید به دلیل مصرف داروها، مواد غذایی و مکمل‌هایی مانند ویتامین C، هویج و آب هویج باشد.
ادرار قرمز رنگ
اگر ادرار به رنگ قرمز یا صورتی باشد، حتما باید بررسی شود، اما لزوما به معنای وجود مشکل و بیماری خاصی نیست.وجود خون یکی از شایع‌ترین دلایل قرمز شدن رنگ ادرار است؛ البته اغلب خونریزی شدید نیست و علامت دیگری ندارد.
علت تغییر رنگ ادرار چیست؟
تغییر رنگ ادرار معمولا به دلیل مصرف مواد غذایی خاص، داروها یا رنگ‌های خوراکی است، به عنوان مثال رنگی که در مواد غذایی مخصوص کودکان استفاده می‌شود، ممکن است موجب تغییر رنگ ادرار آنها شود. البته فراموش نکنید، در شرایطی خاص نیز بیماری‌ها می‌توانند عامل تغییر رنگ ادرار باشند.اگر ادرار به بی‌رنگی آب باشد، احتمالا مربوط به این باشد که آب زیادی نوشیده‌اید و به این دلیل که مثانه پر می‌شود، باید چندین بار در روز به دستشویی بروید. داشتن رنگ ادرار روشن، جای هیچ نگرانی ندارد.اگر رنگ ادرار قهوه‌ای یا قهوه‌ای تیره باشد، به این معنی است که آب بدن کم شده است.
بنابراین اگر فردی ادراری تیره همراه با سردرد و سرگیجه داشته باشد، پزشک باید ادرار بیمار را بررسی کند تا علت کمبود آب بدن را مشخص نماید.اگر ادرار به رنگ قرمز یا صورتی دفع شود، با اینکه ظاهر وحشتناکی دارد و حتما باید بررسی شود، اما لزوما به معنای وجود مشکل و بیماری خاصی نیست.وجود خون یکی از شایع‌ترین دلایل قرمز شدن رنگ ادرار است، البته اغلب اوقات، خونریزی شدید نیست و علامت دیگری ندارد. عفونت ادراری، ورزش شدید، سنگ مثانه یا سنگ کلیه، بیماریهای کلیوی و گاهی سرطان‌های کلیه یا مثانه از علل بروز چنین حالتی هستند. همچنین مصرف غذاهایی مانند لبو و تمشک نیز باعث تغییر رنگ ادرار و قرمز شدن آن می‌شوند.
نارنجی شدن رنگ ادرار نیز شاید به دلیل مصرف داروها، مواد غذایی و مکمل‌هایی مانند ویتامین C ، هویج و آب هویج باشد. کم‌آبی بدن و نوشیدن مقدار کم مایعات نیز می‌تواند سبب تغییر رنگ ادرار و تیره شدن آن شود.رنگ ادرار ممکن است به رنگ سبز یا آبی هم دیده شود. برخی بیماری‌ها، مصرف داروها و مواد غذایی خاصی مانند مارچوبه می‌تواند موجب چنین تغییر رنگی شود.
وجود خون در ادرار
وجود خون در ادرار خیلی معنی دارد، بدخیم بودن یا خیلی جدی بودن. از این رو در صورت دیدن خون در ادرار باید سریعا به پزشک مراجعه کرد. وجود خون در ادرار می‌تواند توسط زخم و یا پارگی (به دلیل انجام ورزش های سنگین و شدید) ایجاد گردد که اگر این حالت تا 24 ساعت ادامه داشته باشد بهتر است که به پزشک مراجعه نمایید. همچنین وجود خون در ادرار می تواند به علت سنگ کلیه، یا عوارض جانبی داروی رقیق کننده خون (مانند وارفارین) یا درمان با آسپیرین ایجاد شود.
علل عمده ی پیدایش خون در ادرار شامل موارد زیر است:
سن: گاهی در ادرار مردان بالای 50 سال به دلیل بزرگ شدن غده پروستات، خون وجود دارد.
جنس: بیش از نیمی از زنان از عفونت‌های دستگاه ادراری رنج می‌کشند که گاهی با خونریزی ناحیه ادراری همراه است. همچنین ابتلا به سنگ کلیه یا سنگ مثانه میان مردان شایع‌تر است.
عفونت‌های قبلی: التهاب کلیه‌ها پس از عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی، یکی از علل عمده وجود خون در ادرار کودکان است.
سابقه خانوادگی: سابقه خانوادگی سنگ کلیه یا بیماریهای کلیوی احتمال بروز این شرایط را افزایش می‌دهد.
ورزش شدید: یکی از علل وجود خون در ادرار، انجام ورزش‌های شدید و سنگین است.
سرطان مثانه : وجود خون در ادرار یکی از هفت علامت سرطان مثانه در زنان و مردان می‌باشد.
عفونت ادراری، ورزش شدید، سنگ مثانه یا سنگ کلیه، بیماریهای کلیوی و گاهی سرطان‌های کلیه یا مثانه از علل بروز چنین حالتی هستند.
مصرف غذاهایی مانند لبو و تمشک نیز باعث تغییر رنگ ادرار و قرمز شدن آن می‌شود. ادرار آبی رنگ
رنگ ادرار ممکن است به رنگی مایل به سبز یا آبی هم نزدیک شود. برخی بیماری‌ها، مصرف داروها و مواد غذایی خاصی مانند مارچوبه می‌تواند موجب تغییر رنگی شود.
ادرار خاکستری رنگ
ممکن است به علت وجود سنگ کلیه باشد.
ادرار قهوه‌ای رنگ
نشاندهنده سرطان لوزالمعده، بیماری کلیه، بیماری کبد و انسداد مجرای صفراوی می‌باشد.
ادرار سیاه رنگ
در فردی که مبتلا به ملانوم (سرطان پوست ناشی از سلول‌های رنگدانه‌ای) می‌باشد، دفع ملانین باعث سیاهی ادرار می‌شود.
ادرار ارغوانی- بنفش رنگ
نشاندهنده اختلالات در ساختار هموگلوبین است. هموگلوبین، اکسیژن را از ریه‌ها به سلول‌های بدن و دی اکسید کربن را از سلول بدن به کلیه‌ها می‌فرستد.
ادرار ابری (کدر)
نشاندهنده وجود چرک در ادرار و یا عفونت ادراری است. ادرار ابری، توسط بلورهای نمک اسیداوریک و یا اسیدفسفریک ایجاد می‌شود.
ادرار قندی
اگر بعد از ادرار کردن بوی قند به بینی رسید، ممکن است نشانه یک مشکل جدی در بدن باشد؛ مثل وجود قند در ادرار. وجود قند خون در ادرار، یکی از نشانه‌های دیابت می‌باشد.کلیه مثل یک فیلتر عمل می‌کند. اگر این فیلتر خراب شود، خیلی از مواد از آن رد شده و وارد ادرار می‌شوند.اگر باردار هستید، ممکن است تغییرات در سیستم فیلتری کلیه باعث پیدایش قند در ادرار می‌شود.
بوی عجیب ادرار
این مورد کمی جای نگرانی دارد. اما غذاهایی خاص (مخصوصا مارچوبه) یک اسید آمینه سولفوردار تولید می‌کند. بنابراین وقتی غذا هضم می‌شود، این مواد بودار آزاد می‌شوند و در کلیه فیلتر می‌شوند و سپس وارد ادرار شده و بوی عجیبی ایجاد می‌کنند. به محض این که غذا کاملا هضم شد و از سیستم بدن پاک شد، این بو دفع می‌شود.
خون در ادرار
در زنان جوان عفونت دستگاه ادراری یکی از عوامل آن می‌باشد.وجود خون در ادرار ممکن است توسط زخم و یا پارگی (به دلیل انجام ورزش‌های شدید) ایجاد گردد. اگر این حالت تا 24 ساعت ادامه داشته باشد، باید به پزشک مراجعه کنید.وجود خون در ادرار می‌تواند به علت سنگ کلیه، عوارض جانبی داروی رقیق کننده خون (مانند وارفارین) یا درمان با آسپیرین ایجاد شود.در ادرار مردان بالای 50 سال، به دلیل بزرگ شدن غده پروستات خون وجود دارد.التهاب کلیه‌ها پس از عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی، یکی از علل عمده وجود خون در ادارار کودکان استیکی از علل وجود خون در ادرار انجام ورزش‌های شدید است.
ترشح ادرار
خیلی از خانم‌ها، دچار بی اختیاری ادرار می‌شوند. این مشکل بیشتر در خانم‌هایی که زایمان طبیعی سخت و یا زایمان‌های طبیعی متعدد داشته‌اند، وجود دارد. بهترین راه حل این است که با انجام بعضی ورزش‌ها (که در آنها ماهیچه‌های لگنی منقبض و منبسط می‌شوند)، ماهیچه‌های لگن را قوی کرد.
اگر موقع ادرار کردن سوزشی را احساس می‌کنید، این یکی از نشانه‌های عفونت دستگاه ادراری می‌باشد. عفونت‌های ادراری در خانم ها شایع‌تر است.
زیاد به دستشویی رفتن
افرادی را دیده‌اید که با دستپاچگی به دستشویی می‌روند و این کار را مکررا انجام می‌دهند.اگر زیاد آب می‌نوشید، مثانه خود را بیش از حد پرآب می‌کنید و در نتیجه نیاز به دفع ادرار افزایش می‌یابد.اگر رژیم خود را تغییر داده‌اید و خوراکی‌هایی که آب زیادی دارند (مثل میوه‌ها و سبزیجات) را میل می‌کنید و یا داروهایی مثل داروهای کنترل فشار خون مصرف می‌کنید، باید بدانید که این‌ها ادرارآور هستند.یکی از نشانه‌های عفونت دستگاه ادراری، زیاد دستشویی رفتن می‌باشد.افزایش سن هم می‌تواند یکی از عوامل باشد. در آقایان، بزرگی پروستات هم نقش عمده‌ای دارد.
پیشگیری از تغییر رنگ غیرطبیعی ادرار
زمانی که بدن با کم‌آبی روبه‌رو شود، ادرار غلیظ‌تر و رنگش تیره‌تر می‌شود. بنابراین وقتی چنین شرایطی را مشاهده کردید، باید آب و مایعات بیشتری بنوشید. با نوشیدن مقدار کافی مایعات، به سلامت خود نیز کمک خواهید کرد.
معمولا تغییرات رنگی که مربوط به غذاها، داروها یا مکمل‌هاست، نیازی به پیشگیری ندارد. همچنین پیشگیری کردن از بروز بیماری‌هایی که باعث این حالت می‌شود نیز کاری غیرممکن است. با این حال برای کاهش خطر می‌توان اقداماتی موثر انجام داد:
برای پیشگیری از عفونت‌های دستگاه ادراری بهتر است به میزان کافی مایعات بنوشید. همچنین زمانی که احساس می‌کنید باید برای دفع ادرار به دستشویی بروید، بلافاصله اقدام کنید.
برای کاهش احتمال ابتلا به سنگ کلیه، علاوه بر نوشیدن مقدار کافی مایعات، از مصرف نمک، پروتئین و مواد غذایی خاصی مانند اسفناج و ریواس خودداری کنید.
همچنین با ترک سیگار، اجتناب از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی و حفظ وزن مناسب بدن و داشتن تغذیه سالم می‌توانید از بروز سرطان‌های کلیه و مثانه پیشگیری کنید.
نحوه ی بزرگ کردن تصویر با استفاده از ابزار های Macbook
اگر سیستم MacBook شما ابزار zoom یا “screen capture” را دارد, شما به راحتی می توانید هر عکسی که به آن نگاه می کنید را بزرگ کنید.
مراحل :
گزینه Universal Access
اگر برای اولین بار است که می خواهید این کار را انجام دهید ابتدا باید ویژگی zoom را روشن کنید و برخی گزینه های آن را تغییر دهید. ویژگی ‘zoom ” را از طریق برنامه ی system preferences و از زبانه ی “Universal Access” فعال کنید.
گزینه ی Zoom
در زبانه ی “Universal Access ” گزینه ی Zoom: را انتخاب کنید و از پایین صفحه گزینه ی ‘only when the pointer reaches an edge” را انتخاب کنید.
گزینه open
هنگامی که ویژگی zoom را روشن کردید و تغییرات لازم را انجام دادید می توانید تصویری که می خواهید بزرگ کنید را باز کنید.
دکمه های میانبر
تا زمانی که اندازه تصویر نسبت به اندازه صفحه نمایش شما مناسب باشد, می توانید بزرگنمایی کنید. برای بزرگنمایی می توانید از دکمه های ‘Option-Command-+’ استفاده کنید.
میانبر تصویربرداری
از میانبر تصویربرداری (Command-Shift-4 ) استفاده کنید. هنگامی که نشانه گر موس تغییر شکل پیدا کند می توانید بفهمید که سیستم در حال تصویر برداری از صفحه است.
تصویر
هنگامی که نشانه گر موس تغییر پیدا کرد شما می توانید در یک قسمت از تصویر کلیک کنید و گوشه ی تصویر را انتخاب کنید و موس به جهت مخالف بکشید و کلیک کنید تا گوشه ی دیگر تصویر مشخص شود.
بعد از کلیک دوم, سیستم تصویر را به عنوان یک فایل “Picture #. Ping ” ذخیره می کند.
گرمازدگی موقعیتی حادّ و تهدید کننده زندگی است که در این حالت سیستم تنظیم کننده دمای بدن ، به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در هوای گرم یا تولید بیش از حدّ گرما در بدن و یا وجود هر دو حالت ، از کار می افتد.درحالت گرمازدگی بدن نمی تواند گرمای اضافی خود را دفع کند، در نتیجه دمای بدن خیلی افزایش می یابد که می تواند اندام های اصلی را تخریب کند.
علائم گرمازدگی و درمان گرمازدگی
علائم گرمازدگی چیست؟
علائم گرمازدگی شامل : پوست خشک و داغ – عدم تعریق – پوست ابتدا قرمز شده و سپس رنگ پریده یا کبود می شود – تنفس کوتاه و سریع – نبض سریع و ضعیف – افزایش دمای بدن به بیش از 40 درجه – سردرد – گرفتگی عضلات – گشادی مردمک چشم
علائم روحی و روانی گرمازدگی شامل : زدن سخنان بی ربط ، گیجی ، رفتار پرخاشگر، آشفتگی و هیجان، توهم– بی حالی ، رخوت و بی حسی ( واکنش های بدن بیش از حد آرام و آهسته می شود ) و تشنج است.
علائمی که نشان می دهد در معرض گرمازدگی هستید، شامل :
ضعف و خستگی – کشیدگی و درد عضلات – استفراغ و تهوع – پوست رنگ پریده و چسبناک– دمای طبیعی بدن – گرفتگی عضلات – سرگیجه – ضعف و غش – ادرار زرد تیره یا نارنجی – سردرد و اسهال است.
پزشک علائم شما را بررسی کرده و میزان فشارخون و دمای بدن شما را اندازه می گیرد.دماسنج مقعدی بیشتر از دماسنج دهانی در این موارد کاربرد دارد. در این حالت پزشک نمونه ادرار و خون شما را با تجویز آزمایش های مربوطه بررسی می کند.
درمان عوارض مرتبط با گرمازدگی بستگی به شدت آن دارد.
درمان فوری گرمازدگی-گرمازدگی یک فوریت پزشکی است. اگر دیدید کسی دچار گرمازدگی شده، فوراً یک آمبولانس خبر کنید یا هر چه سریع تر او را به نزدیک ترین بیمارستان برسانید.
اولین اقدام ، کاهش هر چه سریع تر دمای بدن فرد است.
بنابراین اولین کاری که شما باید برای یک فرد گرمازده انجام دهید این است که :
1- لباس های فرد گرمازده را درآورده و بدن او را در آب سرد فرو برید. اگر چنین امکانی وجود نداشت، با استفاده از یک پارچه یا حوله یا اسفنج ، بدن فرد را با آب سرد خیس کنید یا اینکه قطعات یخ را به آرامی به بدن فرد بمالید.اگر مقدار آبی که در اختیار دارید کم است، ابتدا سر و گردن او را خنک کنید. تکه های یخ را روی گردن ، زیر بغل و کشاله ران او قرار دهید. توسط یک تکه کاغذ یا حوله یا پنکه ، او را باد بزنید.
2- بعد از حمام گرفتن ، فرد را در مکان خنکی قرار دهید.
3- پاهای فرد را در محل بالاتری نسبت به بدن او قرار دهید تا جریان خون بیشتر به طرف سر او برود.
4- دست ها و پاهای فرد را ماساژ دهید تا خونی که خنک شده ، به سمت مغز و مرکز بدن او برود.
5 – اگر شخص به هوش است، او را تشویق کنید تا کم کم آب یا یک نوشیدنی خنک بنوشد. ولی اگر شخص بی هوش باشد، نمی توانید این کار را انجام دهید، بنابراین همانطور که گفتم بدن او را خنک کنید تا وقتی به هوش آمد، آب بنوشد.
6- وقتی بدن فرد خنک شد، هر 10 دقیقه یک بار دمای بدن او را از طریق مقعد اندازه گیری کنید تا دمای بدنش کمتر از 38/5 درجه سانتیگراد نشود.
هنگامی هم که بدن فرد را در آب سرد فرو می کنید، باید مراقب باشید تا دمای بدنش کمتر از 39/5 درجه نشود. اگر هم دماسنج در اختیار نداشتید، تا وقتی که با لمس کردن بدن او احساس می کنید خنک نشده، عمل خنک کردن را ادامه دهید. ولی به محض خنک شدن بدن فرد ، عمل خنک کردن ( در آب سرد یا به شکل دیگر ) را متوقف کنید و اگر دمای بدن او مجدداً افزایش یافت، عمل خنک کردن را از نو شروع کنید.
مراقبت بیمارستانی از فرد گرمازده :
در بیمارستان امکانات بهتر و روش های دقیق تری برای کنترل دمای بدن وجود دارد. در آنجا دمای مرکزی بدن به طور مرتب کنترل می شود تا فرد دچار افت ناگهانی دمای بدن ( هیپوتِرمی ) نشود. آزمایشات خونی برای تعیین مقدار نمک و سایر املاح موجود در خون انجام می شود و مایع درمانی برای حفظ تعادل الکترولیت ها و آب بدن صورت می گیرد.
بعد از اولین گرمازدگی بایستی برای مدت چند هفته مقدار آب و نمک بدن و نیز عوارضی مثل ناتوانی کلیه کنترل شود . بعد ازاین حالت برای چند هفته، تغییرات دمایی بدن رخ خواهد داد که طبیعی است.
درمان ضعف و گرفتگی عضلات ناشی از گرمای زیاد :
معمولاً این عوارض را می توان در منزل درمان کرد.
– فرد باید در محل خنکی در منزل استراحت کند، لباس های نازک و نخی بپوشد، لباس های اضافی خود را در آورد، بدن خود را با آب سرد بشوید یا بوسیله یک حوله خنک مرطوب نگه دارد یا تکه های یخ را به بدن خود بمالد.
– همچنین از کولر یا پنکه برای خنک کردن خود استفاده کند.
– یک نوشیدنی خنک ، حاوی نمک بنوشد. مثلاً یک قاشق چایخوری یا مرباخوری نمک را در یک لیتر آب حل کند و در طی یک ساعت کم کم آن را بنوشد. همچنین می تواند یک قاشق غذاخوری شکر یا پودر شربت را برای افزایش کالری نوشیدنی، به آن اضافه کند. اگر فرد مسن است یا نمی تواند نوشیدنی شور بنوشد، باید او را به بیمارستان ببرید.
– گرفتگی عضلات را می توان با ماساژ دادن آنها برطرف کرد. باید روی محل گرفتگی فشار دهید و حوله ی گرمی روی آن قرار دهید. مصرف یک نوشیدنی شور، از عود گرفتگی پیشگیری می کند.
– فردی که دچار این عوارض شده است، حداقل باید 24 ساعت استراحت کند.
(0)
(0)
