نهال فروشی اروم نهال به مدیریت مهندس نعیمیان با بیش از ۲۵ سال تجربه در زمینه نهال کاری، نهال فروشی و احداث باغات میوه فعالیت دارد. این مجموعه سالانه 2 هکتار نهالستان از انواع نهال پیوندی مثمر و غیر مثمر زیر کشت دارد که سالانه حدود ۳۰۰۰۰ اصله نهال شناسنامه دار و مجوزدار تولید وبه داخل وخارج از کشور صادر می کند. خدمات مشاوره رایگان در احداث و نگهداری باغات و مشارکت در طرح های بزرگ و کوچک احداث باغ و جنگل در داخل و خارج از کشور از فعالیت های جانبی این مجموعه می باشد . کلیه نهال های این نهالستان زیر نظر مهندسین جهاد کشاورزی و کادر فنی مجرب همراه با شناسنامه و گواهی بهداشت تولید و صادر می گردد.
انواع نهال هلو ، انواع نهال سیب ، انواع نهال گردو ، انواع نهال زردآلو ، انواع نهال گلابی ، انواع نهال شلیل ، انواع نهال انگور ، نهال فندق ، نهال پسته ، انواع نهال به ، انواع نهال گیلاس .
کلیه نهال های این مجموعه ، استاندارد و با بالاترین کیفیت و از ارقام اصلاح شده تجاری بوده و منشاء آن غالبا موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر و زیر نظر کارشناسان و محققین مجرب باغبانی و عاری از هرگونه آفات و بیماریها.و دارای گواهی بهداشت و شناسنامه دار تولید گردیده است . (نهال کار نمونه آذربایجان غربی )
مشتریان عزیز نگران بعد مسافت و خشک شدن و خطای نهال نباشید زیرا ما ابتدا روز ارسال را با شما هماهنگ نموده سپس همکاران ما نهال مورد نظر شما را پس از هرس ریشه و ضد عفونی و پرالیناژ ( آغشته کردن ریشه نهال به موادی مغذی و ضدعفونی کننده ) در بسته بندی نایلونی پیچیده و لیبل گذاری شده در اولین فرصت به مقصد ارسال مینمایند .
نهالستان طرف قرارداد با پایانه اتوبوس رانی برای انتقال نهال با سریع ترین زمان ممکن به تمام نقاط ایران
اروم نهال در کنار باغداران عزیز
بازدید و ارائه تقویم کاری باغات ، پیمانکاری باغات تجاری میوه و احداث جنگل ، آنالیز خاک و معرفی ارقام مناسب جهت افزایش راندمان تولید ، آنالیز خاک و معرفی ارقام مناسب جهت افزایش راندمان تولید ، فرمول کودی و آموزش کود دهی بر اساس آزمایشات خاک و برگ و آب ، آموزش هرس فرم و افزایش بازدهی ، مشاوره برای درختان فاقد باردهی ، مشاوره احداث باغات مدرن ، برآورد میزان باردهی و سود اقتصادی درختان ، پیمانکاری باغات تجاری میوه و احداث جنگل ، جهت دریافت قیمت نهال میوه با کارشناسان ما در ارتباط باشین
قرص والپرات سدیم (sodium valproate) از داروهای ضدصرع و ضدتشنج است. در بیماری صرع بیمار به‌طور ناگهانی دچار از دست دادن هوشیاری می‌شود به‌طوری که چهره‌اش بی‌حالت شده و بی‌حرکت باقی می‌ماند. این دارو با کاهش فعالیت‌های الکتریکی غیرطبیعی مغز حملات تشنجی را کنترل می‌نماید. والپرات سدیم برای تثبیت خلق در اختلال دوقطبی (افسردگی-مانیا) و میگرن هم به کار می‌رود.
نام‌های تجاری، موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی:
نام‌های تجاری
orelpot
موارد مصرف
درمان صرع
درمان تشنج
عوارض
گیجی، تغییرات خلقی یا رفتاری، تاری دید، حرکت‌های غیرعادی چشم‌ها، دوبینی، مشاهده لکه در میدان بینایی، افزایش دفعات صرع، کبودی یا خونریزی غیرعادی، بی‌اشتهایی، تهوع و استفراغ، درد شکمی شدید، خستگی و ضعف، زردی پوست یا چشم ها، اسهال، یبوست، سرگیجه یا خواب‌آلودگی خفیف، سوءهاضمه، سردرد، بی‌قراری، مشکل در به خواب رفتن، ریزش مو، تغییرات دوره ماهانه، بثورات جلدی، افت مهارت‌های حرکتی بدنی، کاهش یا افزایش غیرعادی وزن و همچنین قرمز شدن چشم‌ها
تداخل دارویی
فنوباربیتال، فنی توئین، اتوسوکسیمید، پریمیدون، داروهای ضد افسردگی و ضد جنون، سایمتیدین، داروهای ضدصرع، کلروکین، کاربامازپین، لاموتریژین، باربیتورات‌ها، پریمیدون، داروهای مضعف CNS
مقدار و نحوه مصرف قرص والپروات سدیم
نحوه مصرف این دارو باتوجه به شرکت سازنده و نام برند دارو متفاوت است. بطور مثال قرص‌های آهسته رهش باید بصورت کامل بلعیده شوند و از خرد کردن یا نصف کردن آنها خودداری شود. بعضی از برندها را بهتر است بعد از غذا و بعضی را باید قبل از غذا مصرف کنید به همین دلیل دارو را دقیقا طبق دستور پزشک مصرف کنید. ممکن است پزشک شما درمان را با مقدار داروی کم شروع کند و پس از عادت کردن بدن، مقدار داروی شمارا افزایش دهد تا احتمال بروز عوارض ناشی از دارو کمتر شود.
توجه: ممکن است پزشک شما درمان را با مقدار داروی کم شروع کند و پس از عادت کردن بدن،مقدار داروی شمارا افزایش دهد تا احتمال بروز عوارض ناشی از دارو کمتر شود.
توجه: در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو، اگر رژیم درمانی یک‌بار در روز باشد، به محض به یاد آوردن آن نوبت باید مصرف شود و از دو برابر کردن مقدار مصرف بعدی باید خودداری گردد. درصورتی که رژیم درمانی چند نوبت مصرف دارو در روز باشد، اگر طی ۶ ساعت به یاد آورده شود، آن نوبت باید مصرف گردد. نوبت‌های مصرف بعدی در همان روز باید در فواصل مساوی از یکدیگر مصرف شوند. مقدار مصرف بعدی نیز نباید دو برابر گردد.
نکاتی که در ارتباط با مصرف این دارو باید بدانید
در صورت بارداری یا شیردهی، سابقه مشکلات کبدی و کلیوی، خونی و در صورتی که مبتلا به بیماری لوپوس می‌باشید حتما پیش از شروع مصرف این دارو پزشک خود را مطلع سازید.
از آنجا که این دارو بر روی سیستم عصبی تاثیر دارد، مصرف آن باید به صورت مداوم و تحت نظر پزشک باشد.
قطع این دارو به صورت ناگهانی و بدون نظر پزشک، می‌تواند عوارض نامناسبی از جمله بروز حمله تشنجی برای بیمار در برداشته باشد لذا قطع این دارو باید بصورت تدریجی و تحت نظر پزشک انجام شود.
در زمان مصرف این دارو از روش مناسب جهت پیشگیری از بارداری استفاده نمایید.
مصرف الکل در مدت درمان با این دارو می‌تواند احتمال بروز عوارض ناشی از این دارو را افزایش دهد.
این دارو در بیماری‌های فعال کبدی و سابقه فامیلی نارسایی شدید کبد نباید مصرف شود.
بدلیل اینکه این دارو خواب آور می‌باشد، تا زمانی که اثر خواب آوری آن را احساس می‌کنید از رانندگی و کارهایی که نیاز به احتیاط بیشتری دارند خودداری نمایید.
در صورت مشکل در شنوایی، حرکات ناخواسته عضلات، کاهش تمرکز و واکنش‌های حساسیتی به پزشک خود اطلاع دهید.
مراقبت‌ها و توصیه‌های پرستاری
در مورد این دارو پیگیری وضعیت سلامت و درمان بیمار در دراز مدت بسیار حائز اهمیت می‌باشد لذا معاینات و آزمایشات دوره‌ای را بطور منظم جهت بررسی وضعیت کبدی و خونی انجام دهید.
قبل از شروع درمان ودر طول ۶ماه ماه اول درمان با این دارو ،باید عمل کرد کبد تحت نظر باشد.
در صورت بروز درد حاد شکمی که ممکن است نشانه پانکراتیت باشد، باید مراقبت‌های لازم انجام شود.
در صورت وجود نارسایی شدید کلیوی لوپوس اریتماتوز سیستمیک یا پورفیری باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
این دارو در در کودکان کمتر از ٣ سال، مبتلایان به بـیماری‌های مـتابولیک ارثی، آسـیب ارگـانیک مـغزی، اختلالات تشنجی شدید همراه با عقب‌ماندگی ذهنی، تجویز همزمان با داروهای مرتبط با انعقاد خون و مبتلایان به لوپوس اریتماتوز با احتیاط باید مصرف شود.
قبل از شروع درمان با این دارو از عدم وجود زمینه یا عوامل مستعد کننده خونریزی در بیمار باید اطمینان حاصل شود.
مقدمه ای در مورد ریتالین
متیل فنیدات (به انگلیسی: Methylphenidate) که بیشتر به نام تجاری ،ریتالین (به انگلیسی: Ritalin) شناخته می‌شود، از مشتقات گروه امفتامین‌ها است؛ که برای درمان افسردگی، نشانه‌های نارکولپسی، و برخی از مبتلایان به بیش فعالی مقاوم به درمان تجویز می‌شود.
والدینی که کودکان بیش فعال با یا بدون نقص توجه دارند، عموما در مورد مصرف داروها به خصوص ریتالین که شایع ترین داروهای مصرفی این کودکان است، نگرانی های زیادی دارند.
تاریخچه مصرف ریتالین
“متیل فنیدیت” با نام تجاری “ریتالین” توسط کمپانی داروسازی “نوارتین” در سال 1954 به بازار دارویی دنیا عرضه شد. در ابتدا قرار بود این دارو برای درمان افسردگی، خواب آلودگی در طول روز و سندرم خستگی مزمن استفاده شود اما به تدریج با پیشرفت علم و تجربه های گوناگون مشخص شد می توان از این دارو در درمان کودکانی که دچار اختلال بیش فعالی و کم توجهی هستند (ADHD) نیز استفاده کرد.
قرص “ریتالین” خواصی شبیه آمفتامین (قرص مشهور اکستازی) دارد و دانشجویان کالجهای آمریکا و استرالیا به دلیل تأثیر آن در درمان خواب آلودگی در طول روز، برای درس خواندن و یا مهمانی های شبانه شان چند عدد از این قرصها را مصرف می کردند.
در سالهای اخیر مصرف خودسرانه این دارو در کشورها رو به افزایش گذاشت و گزارشهای متعددی وجود دارد که برخی از افراد برای بیدار ماندن در شبهای امتحان از قرص های ریتالین استفاده می کنند تا بتوانند چندین ساعت متوالی بیدار مانده و به شکل غیر معمولی تمرکز خود را در مدت طولانی حفظ کنند.
مصرف کنندگان تصور می کنند ریتالین بی خطر است در حالی که عوارض مصرف خودسرانه این قرص ها می تواند در حد مواد دیگر نظیر کوکایین و آمفتامین باشد و پزشکان و روانپزشکان با صراحت اعلام می کنند ترک کردن داروهای محرک آمفتامینی نظیر ریتالین و اکستازی، بسیار سخت تر و پیچیده تر از سایر مواد مخدر است.
استفاده محدود و کنترل شده ریتالین باعث عادت کردن بدن مصرف کننده به دوزهای پایین و در نتیجه ایجاد علاقه فرد به استفاده از دوزهای بالاتر و حتی مصرف داروهای سنگین تر و خطرناک تر می شود. علاوه بر آن تاکنون در چند مورد سوء مصرف ریتالین منجر به مرگ شده است.
رایج ترین دارو برای کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه دارویی به نام «متیل فنیدیت» با نام تجاری «ریتالین» است. این دارو به شکل قرص در بازار دارویی موجود است. ریتالین با اثر بر قشر مغز و تالاموس از بازجذب مجدد دوپامین در سلول های عصبی جلوگیری می کند (دوپامین یکی از مواد شیمیایی است که در انتقال عصبی نقش دارد).
مدت اثر این دارو چهار تا شش ساعت است؛ بنابراین باید این دارو را یک یا دو بار در روز مصرف کرد. بین کودکان از نظر پاسخ هایشان به این داروها تفاوت های زیادی وجود دارد، برخی کودکان سریعا و به مقدار کم دارو پاسخ می دهند، در حالی که کودکان دیگر فقط به مقدار زیاد دارو پاسخ می دهند. در صورت عدم تاثیر این دارو در مورد فرزندتان، باید با پزشک مشورت کنید تا علت را بیابد.
آنچه اثبات شده این است که استفاده از داروهای محرکی همچون ریتالین موجب کاهش بیش فعالی، افزایش توجه، کاهش تکانشگری، کاهش رفتارهای منفی، بهبود تعامل اجتماعی و افزایش موفقیت تحصیلی (دارو بر هوش آنها تاثیر نمی گذارد، بلکه به آنها کمک می کند قابلیت های اصلی را به نحو مؤثرتری به کار برند) تا حدود 80-70 درصد می شود. این مقدار اثربخشی در مطالعات مختلف اثبات شده است و این یعنی هیچ جای شکی برای استفاده از این دارو باقی نمی ماند.
در واقع و به زبانی شفاف تر، ریتالین جزو داروهایی است که برای درمان کودکان بیش فعال خط اول درمان توسط پزشک تشخیص داده می شوند و البته احتمال عوارضی برای آن مطرح است. ناگفته نماند که همه داروها دارای عوارض هستند اما وقتی دارو توسط پزشک تجویز می شود، سود و مزیت آن با احتمال عوارض سنجیده می شود و بعد از تشخیص قطعی، دارو داده می شود.
مانند انسولین که برای بیماری دیابت تجویز می شود؛ کسی که دیابت ندارد اگر به او انسولین تزریق شود حتما وارد شوک خواهد شد و باید بستری شود؛ ریتالین هم دارویی است که فقط اگر با تشخیص قطعی بیش فعالی توسط پزشک داده شود، حتما باید در آن استفاده کرد.
عوارض این دارو قابل کنترل است. پزشکان عموما قبل از تجویز این دارو یک ارزیابی قبل از درمان، که دربرگیرنده بررسی عملکرد قلبی بیمار، وجود اختلالات حرکتی و عملکرد کبدی و کلیوی است، انجام می دهند و در صورت وجود مشکل در این اعضا و اختلالات متابولیسم، میزان مصرف داروها را کاهش یا از داروی دیگری استفاده می کنند.
قبل از آنکه به عواض این دارو و روش های کنترل آن اشاره بکنیم، توجه شمار را به این نکات جلب می کنم که دارو درمانی برای کودکان بیش فعال دارای تاثیر فوق العاده اما کوتاه مدتی بر علائم رفتاری آنان است. به محض قطع مصرف دارو نشانه های بیش فعالی با همان شدت قبلی ظاهر می شود. بسیاری از والدین نیز در مورد استفاده از این داروها دچار تردیدند و رغبت چندانی به استفاده از این داروها برای درمان فرزندشان نشان نمی دهند.
همچنین به علت اینکه ثابت شده این بیماری ناشی از عدم تعادل مواد شیمیایی مغز و ارثی است، مصرف این دارو ممکن است طولانی مدت باشد. بنابراین به دلیل کوتاه مدت بودن اثر این دارو و خاصیت مهارکنندگی آن، و نگرانی والدین از عوارض بلندمدت و همچنین برای هدایت درست این کودکان باید از مداخلات روانشناختی و رفتاری، در کنار این دارو بهره برد.
مکانیسم اثر رتالین
متیل فنیدات مهارگر قوی دوپامین و به میزان کم‌تری نوراپی‌نفرین در سیستم اعصاب مرکزی است، گمان می‌رود نقص فعالیت این دو آمین پیامرسان (دوپامین و اپی‌نفرین) از علل بروز سندرم بیش‌فعالی-کمبود توجه در کودکان و بزرگسالان باشد، متیل فنیدت با افزایش فعالیت این دو آمین عصبی در بهبود نشانگان این بیماری مؤثر است. در بیماری نارکولپسی نیز نقص در فعالیت نورون‌های دوپامینرژیک و ارکسین از علل بیماری هستند که این دارو با همان مکانیسم بیماری را کنترل می‌کند.
هرچند متیل فنیدیت دارای اسکلت و ساختار آمفتامینی است ولی برخلاف آن توانایی آزادسازی کاتکول‌آمین‌ها را ندارد و بازجذب سروتونین را نیز مهار نمی‌کند و از این جهت به آمفتامین برتری دارویی دارد.
شایع ترین عوارض جانبی ریتالین
ناشی از مصرف ریتالین عبارتند از بی اشتهایی، تهوع، کاهش وزن، بی خوابی، کابوس های شبانه، گیجی، تحریک پذیری، ملال، کج خلقی، بی قراری که عموما زیر نظر پزشک قابل کنرتل هستند.
می تواید برخی روش های کنترل آن را در جدول زیر مشاهده کنید؛ اما به یاد داشته باشید از این روش ها قبل از مشورت با پزشک استفاده نکنید.
برخی عوارض مانند افزایش تیک ها نیز غالبا پس از مدتی خود به خود از بین می روند. شاید مهمترین عارضه جانبی این داروها، بروز وابستگی فیزیکی و روانی است که نشان می دهد، مصرف این دارو باید زیر نظر پزشک تجویز کننده، قرار گیرد.
هشدارها و احتیاط در مصرف داروی ریتالین
احتمال وابستگی به دارو و سوءاستفاده از دارو وجود دارد (بسته به میزان، نحوه مصرف و فرد استفاده‌کننده). اگر چه وابستگی جسمانی به ریتالین همانند مواد مخدری نظیر تریاک و شبه مرفین‌ها گزارش نشده‌است؛ اما پزشکان بر وابستگی روانی و نیاز به افزایش میزان مصرف آن که پدیده تحمل (Tolerance) نیز نامیده می‌شود، اتفاق نظر دارند. از علائم ترک جسمانی و روانی این قرص می‌توان به دردهای عضلانی، خواب آلودگی و افسردگی نام برد.
این دارو فقط برای افرادی تجویز می‌شود که سابقه کامل آنها به‌طور دقیق ارزیابی شود.
برای بیمارانی با واکنش حاد استرس نباید تجویز شود.
در مصرف طولانی مدت دارو، بهتر است آزمایش‌های منظم شمارش سلول‌های خونی، شمارش افتراقی و شمارش پلاکت‌ها نیز انجام شود.
در صورت عدم بهبودی پس از یک ماه مصرف، باید دارو را قطع کرد.
این دارو نباید برای درمان حالتهای خستگی مفرط طبیعی، افسردگی و سایکوزها استفاده شود.
نیاز به ادامه مصرف دارو باید مرتب ارزیابی شود و در زمان تعطیلات و زمانهایی که مصرف آن نیاز نیست، مصرف کاهش یافته یا قطع شود.
افزایش در جه حرارت بدن، بی نظمی در ضربان قلب، سردرد و تهوع، افزایش فشارخون و تشنج از عوارض مصرف بیش از اندازه ریتالین است.
استفاده از این ماده طبق قوانین جهانی مبارزه با دوپینگ ممنوع می‌باشد.[۱]
شایع ترین عوارض مصرف قرص های ریتالین عبارتند از:
• عصبی شدن و بی خوابی
• حالت تهوع و استفراغ
• احساس سرگیجه و سردرد
• تغییرات ضربان قلب و فشار خون (که معمولا به صورت افزایش است ولی در مواردی نیز به شکل کاهش دیده می شود.)
• خارش و جوش های پوست
• دردهای شکمی, کاهش وزن و مشکلات معده
• مصرف دایمی و اعتیاد(وابستگی)
• بروز حالت های روان پریشی (جنون) و علایم وابستگی به ریتالین
• بروز افسردگی پس از قطع مصرف
• از دست دادن اشتها و سوء تغذیه
• لرزش و پرش عضلات
• تب,تشنج و سردرد
• نامنظم شدن ضربان قلب و تنفس که در مواردی می تواند به شکل خطرناکی ادامه پیدا کند
• تکرار حرکات و اعمال بی هدف
• بروز حالت های پارانویید(سوء ظن), توهم و هذیان
• احساس حرکت و جنبش حشرات در زیر پوست
• مرگ (تاکنون در چند مورد سوء مصرف ریتالین منجر به مرگ شده است)
موارد منع مصرف ریتالین
این دارو نباید برای درمان حالتهای خستگی مفرط طبیعی، افسردگی و سایکوزها استفاده شود و نیاز به ادامه مصرف دارو باید مرتب ارزیابی شود و در زمان تعطیلات و زمانهایی که استرس فرد کم است، مصرف کاهش یافته یا قطع شود.
برای افراد دارای اضطراب زیاد، فشار عصبی، عصبانیت همراه با بی‌قراری، حساسیت مفرط نسبت به دارو، فشار خون بالا، گلوکوم، افسردگی‌های قابل درمان با داروهای ضد افسردگی رایج، تیک‌های حرکتی (به جز سندرم Tourette’s نشانگان توره یا نشانگان ژیل دولاتوره)، و کودکان زیر ۶ سال مصرف این دارو منع می‌شود.
عوارض مصرف بیش از اندازه
افزایش درجه حرارت بدن، بی نظمی در ضربان قلب، سردرد و تهوع، افزایش فشارخون و تشنج از عوارض مصرف بیش از اندازه ریتالین است.
نظرات متخصصان در مورد ریتالین
دکتر خیرالله غلامی استاد دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران در باره مصرف ریتالین و تاثیرات سوء آن می گوید: این دارو از دسته آمفتامین ها است و تحریک کننده سیستم عصبی محسوب می شود. این دارو برای برخی از بیماریها کاربرد دارد اما مصرف خودسرانه آن به کاهش کارآیی سیستم مغز و اعصاب مرکزی منجر می شود.
وی یادآور می شود: دانشجویانی که فکر می کنند شب امتحان باید درس بخوانند باید بدانند که همانطور که خواندن لازم است، خوابیدن هم لازم است. چرا که زمانی که مغز وارد فاز پردازش اطلاعات می شود در صورتی که مغز استراحت کند این پردازش اطلاعات به نحو مطلوبی صورت می گیرد.
دکتر غلامی اضافه کرد: در صورتی که استراحت وجود نداشته باشد مغز نمی تواند آن اطلاعات را پردازش کند پس بیدار ماندن طولانی نمی تواند کمک زیادی به یادگیری در شب امتحان کند.
وی اظهار داشت: داروی ریتالین از سوی پزشک برای کودکان بیش فعال تجویز می شود و خواب را کم می کند اما این موضوع که افراد بالغ به منظور افزایش یادگیری و زمان بیشتر بیدار ماندن از آن استفاده می کنند دارای عوارضی خواهد بود که شناخته شده ترین آن پرخاشگری و ایجاد اختلال در سیستم اعصاب مرکزی است.
متخصص داروسازی بالینی در مورد نحوه دسترسی به این دارو از سوی دانشجویان می گوید: این دارو بدون نسخه فروخته نمی شود و افرادی که آن را مصرف می کنند به صورت غیرقانونی آنها را بدست می آورند.
افسانه صادقی سرپرست دفتر مرکزی مشاوره وزارت بهداشت در مورد گزارش سوء مصرف ریتالین در فضای خوابگاهها می گوید: معمولاً به دلیل آشنایی دانشجویان علوم پزشکی با عوارض دارویی، این دارو از سوی آنها مصرف نمی شود اما با این وجود مراکز مشاوره گزارشی از سوء مصرف ریتالین در دانشگاهها نداشته اند.
وی افزود: دفاتر مشاوره سعی می کنند دانشجویان را با نکات متعددی در مورد مخدرها آشنا کنند و به همین منظور ویژه نامه ای برای ریتالین و عوارض مصرف آن تهیه شد و در قالب مجله عمومی در سطح دانشگاههای علوم پزشکی و خوابگاهها به منظور آشنایی هرچه بیشتر دانشجویان با مشکلات مصرف این نوع داروها توزیع شد.
دکتر حبیب الله منصوری مدیر دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی ایران نیز در این باره گفت: مصرف ریتالین به دلیل مشخص بودن عوارض ناخوشایند آن از سوی دانشجویان علوم پزشکی استقبال نمی شود ولی مصرف این دارو در میان دانشجویان به دلیل نبود آشنایی با عوارض آن است که باید آگاهی های لازم در این خصوص داده شود.
موارد کاربرد گلای وانس و خواص آن برای خانمهایی که قصد بارداری دارند:
تنبلی تخمدان
تخمک گذاری
بارداری در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک یا تخمدان های چند کیستی (PCOS)
درمان ناباروری هایی که به علت عدم تخمک گذاری هستند
خانمهایی که به کلومیفن هم مقاومت پیدا کردند
تحریک تخمک گذاری
متفورمین در دسته داروهای ضد دیابت است و غالبا نیز برای بیماران مبتلا به دیابت غیر وابسته به انسولین که به رژیم غذایی پاسخ نداده اند و در بیمارانی که اضافه وزن دارند کاربرد دارد و از طرفی برای مشکلات مربوط به ناباروری زنان نیز متفورمین و شکل تجاری گلای وانس مصرف می گردد.تحقیقات نشان داده اند این داروی دیابت برای درمان ناباروی هایی که علت آن تخمدان پلی کیستیک است موثر واقع می شود
۱- عوارض خطرناک: ایجاد اسیدوز لاکتیک، آلرژی (کهیر، سختی تنفس، ورم کردن لب و صورت و زبان و حلق که بسیار خطرناک است)، تب و لرز و علایم شبه آنفلوانزا و افزایش سریع وزن. در چنین مواردی باید سریعاً متفورمین را قطع کرد.
۲- عوارض کم‌اهمیت ولی شایع‌تر: سردرد، درد عضلانی، ضعف، تهوع خفیف، استفراغ و اسهال، نفخ و درد معده.
۱- داروهایی که در صورت استفاده‌ی همزمان با متفورمین می‌توانند باعث ازدیاد قند خون شوند شامل ایزونیازید، دیورتیک‌ها، استروئیدها، فنوتیازین‌ها، داروهای تیروئیدی، OCP (قرص‌های خوراکی پیشگیری از حاملگی)، داروهای ضد تشنج، قرص‌های لاغری و داروهای ضد آسم، سرماخوردگی و ضد آلرژی‌اند.
۲- داروهایی که می‌توانند باعث کاهش قند خون شوند شامل سولفونامیدها (مانند کوتریموکسازول)، MAOIs (مهارکننده‌های آنزیم منوآمین اکسیداز)، بتابلوکرها و پروبنسید هستند.
۳- داروهایی که ممکن است با متفورمین واکنش ناخوشایند ایجاد کنند شامل فورزماید، نیفدیپین، تریامترن- H، آمیلوراید، پروکسامین آمید، کینیدین، دیگوکسین، سایمتیدین، رانیتیدین، مورفین و وانکومایسین هستند.
قرص لیپوفیکس برای درمان، کنترل و پیش گیری از علائم بیماری های زیر به کار می رود:
بیماری های قلبی و عروقی
کلسترل بالا
دیس لیپیدمی
پیش گیری از تصلب شراین
پیش گیری از سکته قلبی
عوارض قرص لیپوفیکس
با توجه به فواید و تاثیرات گفته شده، قرص لیپوفیکس ممکن است بعضی از تاثیرات ناخواسته را بگذارد که در این شرایط شما باید به پزشک مراجعه کنید:
سرفه
اسهال
درد مفاصل
آب ریزش بینی
بی خوابی
مشکل در خوردن قرص
عملکرد ضعیف و افزایش آنزیم کبدی
درد عضلانی
مشکلات تنفسی
واکنش های آلرژیک
سردرد
حالت تهوع
سوء هاضمه
افزایش سطح کراتین فسفوکیناز در خون
باد شکمی
ورم مفاصل
یبوست
افزایش قند خون بدن
ترش کردن یا رفلاکس معده
نکات مهمی که برای مصرف قرص لیپوفیکس باید به آن توجه داشته باشیم:
چه مدت طول می کشد تا قرص لیپوفیکس مؤثر باشد؟
-این دارو بخش زیادی از چربی را از طریق مدفوع دفع می کند و تاثیر آن بین ۵۷ الی ۷۶ ساعت طول می کشد.
چه موقع این دارو تاثیر حداکثری دارد؟
-تاثیر حداکثری این دارو معمولا بین ۳ الی ۵ ساعت بعد از خوردن قرص شروع می شود.
آیا خوردن این قرص برای زنان باردار ضرر دارد؟
-این دارو برای زنان باردار توصیه نشده است.
آیا این دارو اعتیاد آور است؟
-هیچ گونه موردی از اعتیاد به این قرص گزارش نشده است.
آیا برای زنان شیرده خطرناک است؟
-این دارو برای زنان شیرده توصیه نشده است.
تداخل های دارویی قرص لیپوفیکس
هنگامی که شما یک دارو را به همراه داروهای دیگر می خورید و یا با غذا یا هر نوشیدنی دیگر ترکیب می کنید، شما در ریسک ابتلا به تداخل های دارویی قرار دارید.
در صورت استفاده از قرص لیپوفیکس به همراه سیکوسپورین (Cyclosporine) ممکن است شما درد عضلانی و ضعف گرفته و ادرار شما تیره رنگ می شود. شما می بایستی به پزشک مراجعه کنید که تغییراتی در دوز دارو برایتان ایجاد کند.
در صورت استفاده از لیپوفیکس به همراه کلشیسین (Colchicine) ممکن است شما با درد شکمی، اسهال، درد عضلانی مواجه شده و احساس بی حسی دست و پا داشته باشید. این تداخل دارویی بیشتر در سالمندان دیده شده که پیشینه ی بیمارهای کلیوی داشته اند، روی می دهد.
در چنین وضعیتی می بایستی در صورت لزوم مصرف دو دارو آزمایش های منظم کلیه داده تا دوز مناسب دارو تعیین و یا داروی جدیدی توسط پزشک تجویز شود.
در صورت استفاده از لیپوفیکس به همراه آتازناویر یا همان ریاتاز ممکن است شما دچار مشکلات عضلانی و کبدی شوید. در صورت بروز علائمی نظیر تب، درد مفاصل، کوفتگی و زردی پوست و چشم به پزشک مراجعه نمایید.
در صورت استفاده از لیپوفیکس به همراه جم فیبروزیل ممکن است با مشکلات عضلانی روبه رو شوید. در صورت داشتن درد عضلانی، حساسیت و یا ضعف به پزشک رجوع کرده تا دوز مناسب دارو معین و یا در صورت امکان جایگزینی مناسب تر انتخاب شود.
تداخل با بیماری ها
اگر شما دچار دیابت هستید با پزشک خود مشورت کرده و بطور منظم قند خون خود را اندازه گیری کنید.
افرادی که دچار بیماری رابدومیولیز (آسیب و تخریب عضلات اسکلتی) هستند در صورت داشتن علائمی نظیر درد عضلانی، حساسیت یا ضعف باید به پزشک مراجعه کنند.
تداخل با الکل
تداخل لیپوفیکس با الکل شناخته نشده است. شما می بایستی قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.
زمانی‌که در مورد مصرف استروئید ورزشکاران حرفه‌ای خبرهایی به گوش می‌رسد، سوالاتی مثل عوارض جانبی، استفاده بیش از حد، عوارض مغزی، زمان حفظ اثرات مصرف و غیره در ذهن همه ما ایجاد می‌شود. بنابراین در این مطلب مجله علم ورزش به بررسی این سوالات در مورد دیانابول می‌پردازد.
دیانابول چیست؟
متاندرستنولون (انگلیسی: Methandrostenolone) (بانام های تجاری دیانابول، دانابول و آوربول) یک استروئید خوراکی و تزریقی آنابولیک است. دیانابول دارای خواص آندروژنیک و آنابولیک بسیار بالایی است که سبب حبس نیتروژن در خون و عضلات می‌گردد و به شدت مایل به جذب آب و نمک زیر پوست و عضلات است. این دارو قدرت خارق العاده‌ای ایجاد می‌کند و همین عامل سبب روی آوردن ورزشکاران قدرتی و انفجاری به این ماده است.
آیا دیانابول یک استروئید آنابولیک است؟ دیانابول یا یک استروئید آنابولیک یا یک ماده مصنوعی مربوط به هورمون جنسی مردانه است. در واقع، دیانابول به عنوان نوع دوم استروئید آنابولیک در بدن مردان بعد از تستوسترون مورد توجه قرار گرفت و برای اولین بار در سربازان جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت و در دهه ۶۰ به خاطر استفاده ورزشکاران برای بالا بردن کارایی و عملکرد بدن مشهور شد. استروئید آنابولیک اثرات سازندگی مثل رشد عضلات اسکلتی و اثرات آندروژنی مثل ویژگی های جنسی مردانه را بیشتر می‌کند. این استروئید به عنوان مواد کنترلی تلقی شده و برای برخی موارد پزشکی خاص تجویز می‌شود.
استروئید آنابولیک چگونه استفاده می‌شود؟
بسیاری از بدنسازان به ۳ روش دوره ای، همزمان و هرمی از دیانابول سوء استفاده می‌کنند. این ۳ روش از عمومی ترین روش های مصرف داروهای آنالوبیک هستند. در روش دوره ای، ورزشکار برای یک دوره مشخص دارو را مصرف کرده و سپس چند هفته ای زمان کافی برای استراحت در اختیار بدن قرار می‌دهد و بعد از پایان استراحت مصرف را دوباره شروع می‌کند.
در روش همزمان، ورزشکار بیش از یک نوع استروئید مصرف می‌کند. نظریه این روش این است که مصرف همزمان دو استروئید در یک دوره زمانی باعث افزایش اثرات داروها می‌شود. در روش هرمی، ورزشکار ۲ روش اول یعنی چرخه ای و همزمان را با هم ترکیب می‌کند. یک یا دو استروئید با دوز پایین مصرف می‌شود که بعداً در نصف دوره مصرف دوز را افزایش می‌دهد و در پایان هرم (دوره) دوباره کمتر می‌شود.
ورزشکاران معتقدند روش هرمی اجازه می‌دهد بدن با دوز بالای استروئید سازگاری پیدا کرده و زمان کافی در اختیار سیستم هورمون بدن برای تجدید قوا را می‌دهد. به هر حال، اثرات مصرف به روش‌های دوره ای و هرمی از لحاظ علمی تاکنون به اثبات نرسیده اند.
اثرات مثبت برای سلامتی استروئید آنابولیک چه هستند؟
استروئید آنابولیک برای مصارف پزشکی و قانونی نیز استفاده می‌شود. مصرف این دارو برای درمان برخی بیماریها مثل آسم، سرطان سینه و آرتریت، درمان آسیب‌ها، مشکلات رشد و شیمی درمانی استفاده می‌شود.
عوارض مصرف استروئیدها بسیار گسترده بوده و منجر به بیماری‌های کبد، قلب و کلیه ها، ظهور رفتارهای غیر قابل کنترل وحشیانه، خشم و پارانویا می‌شود. همچنین ممکن است باعث تغییرات رفتاری و روانی، افسردگی، جوش زدگی شدید و کوتاه قدی در بزرگسالان گردد. چرا دیانابول از سال ۱۹۶۰ بهترین آنابولیک استروئید است؟
وقتی در دهه ۶۰ دیانابول بصورت تجاری برای اولین بار در دسترس عموم قرار گرفت یک موفقیت و پیشرفت بزرگ بود. از آن زمان پر استفاده ترین استروئید آنابولیک در سراسر جهان می‌باشد. افرادی که دیانابول را استفاده کرده اند اثرات مفید آن در افزایش حجم عضلات و قدرت و سادگی استفاده از آن را گزارش داده اند. دیانابول باعث افزایش تعادل مثبت نیتروژن می‌شود. نیتروژن در آمینواسیدها پیدا می‌شود و باعث ساختن پروتئین که آجرهای اولیه ساختمان عضلات هستند، می‌شود. با افزایش تعادل مثبت نیتروژن، پروتئین بدن برای ساخت و افزایش حجم عضلات مصرف می‌شود و دیگر به عنوان منبع سوخت عضلات استفاده نشده و از طریق عرق، ادرار یا مدفوع خارج نمی‌شود.
اثر دیانابول در بدنسازی
دیانابول اثر مستقیم بر حجم عضلات گذاشته و باعث افزایش ۲ تا ۴ پوند در یک هفته در شش هفته اول مصرف می‌شود. وزن بدن اضافی شامل افزایش در بافت عضله و نگهداری قابل توجه مایعات می‌شود. همچنین باعث افزایش جریان خون در طول و بعد از ورزش و همچنین باعث تمرکز بهتر می شود.
گلیکوژنولیز
این اصطلاح و فرایند به معنی شکستن گلیکوژن بدن و تبدیل به گلوکز است. رژیم غذایی شما شامل کربوهیدرات کافی برای رفع نیازهای روزانه است و این کربوهیدرات منبع مستقیم انرژی در طول فرایند گلیکوژنولیز می‌باشد. با افزایش و ارتقای این فرایند، سطح انرژی افزایش چشمگیری پیدا می‌کند.
نگهداری نیتروژن
نیاز به ابقا و حفظ نیتروژن یکی از فواید اصلی و اولیه عوامل آنابولیک است که اکثر ورزشکاران و علاقه مندان به ورزش باید آگاهی داشته باشند. هرچقدر نیتروژن بیشتری در بدن حفظ شود فعالیت آنابولیک بیشتری کسب خواهید کرد. نقطه مخالف این معادله واضح است و باید از آن اجتناب کرد. اگر سطح نیترژن بدن خیلی پایین آید، بدن با وارد شدن به فاز متابولیکی (سوخت و ساز) به این وضعیت پاسخ می‌دهد.
سنتز پروتئین
سنتز مؤثر پروتئین یکی دیگر از اصول اساسی است که در هنگام ورزش و تمرین باید مد نظر داشت. سنتز پروتئین به مقدار پروتئین ساخته شده توسط سلول های بدن اشاره می‌کند. پروتئین ها ساختمان اصلی عضلات بدن هستند و با کمک این سنتز، شما به طور مؤثری به فرایند ساخت عضلات بدن کمک می‌کنید و متعاقباً قدرت و حجم عضلانی بیشتری کسب خواهید کرد. آیا دیانابول بر مغز اثر می‌گذارد؟
دوزهای بالای دیانابول اثرات مختلفی بر خلق و خویی مصرف کننده گذاشته و می‌تواند فرد را خوشحال، راضی و هیجان زده کند. در بعضی موارد باعث بد خوابی و رفتارهای خشونت آمیز مصرف کننده می‌شود. در بعضی موارد ورزشکاران تایید کرده اند که مصرف آن هیچ تأثیری بر مغز و خلق و خویی آنها نشده است. تأثیرات دیانابول بر روی مغز می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
دوز مناسب و روش مصرف دیانابول
اگر تا بحال سابقه مصرف استروئید را نداشته اید، بهترین روش مصرف آن شروع با دوز پایین است. این روش باعث مشخص شدن نحوه پاسخ بدن به مصرف دیانابول می‌شود. بطور مثال می‌توانید با ۲۰ میلی گرم در روز شروع کنید. با مصرف این مقدار در روز، فرصت بروز اثرات جانبی مصرف دیانابول به حداقل می‌رسد. اگر اثرات مثبت مصرف آن را مشاهده کرده و هیچ گونه اثرات جانبی منفی مشاهده نشد می‌توانید دوز مصرف را تا ۳۰ میلی گرم در روز افزایش دهید. برای اکثر مردان حداکثر دوز مصرف روزانه ۵۰ میلی گرم است.
هر قوطی دیانابول حدود ۹۰ کپسول دارد. مصرف یک کپسول آن همراه با سه وعده غذایی اصلی روزانه را حداکثر به مدت ۸ هفته می توانید مصرف کنید یعنی در هر روز سه کپسول مصرف کنید. دیانابول طول عمر متوسط حدود ۳ تا ۵ ساعت دارد که مشخص می‌کند مصرف یک وعده در روز باعث نوسان یافتن سطح خون در طول روز می‌شود. شما می‌توانید آن را حتی در روزهایی که تمرین ندارید مصرف کنید. زمانی که می خواهید قبل از تمرین دوز روزانه را مصرف کنید حتما باید ۳۰ دقیقه بین مصرف و تمرین زمان وجود داشته باشد. دیانابول را حداقل برای ۲ ماه باید مصرف کرد و موقتاً یک هفته و نیم برای استراحت بدن مصرف را متوقف کنید.
اگر بعد از یک ماه مصرف دیانابول قطع شود، چه اتفاقی می‌افتد؟
اگر بعد از یک ماه، مصرف آن را قطع کنید کاهش وزن پیدا خواهید کرد. این امر عادی است و جای نگرانی نیست. به یاد داشته باشید افزایش وزن ناشی از مصرف دیانابول بر پایه آب است و هر زمانی که مصرف دارو قطع شود سرانجام وزن کسب شده را از دست خواهید داد.
اثرات عضلانی دیانابول در صورت قطع مصرف چقدر طول می‌کشد؟
باید انتظار داشته باشید چند روز بعد از قطع مصرف روزانه دیانابول، مقداری از فواید کسب شده از دست برود.
عوارض دیانابول چست؟
چندین اثر جانبی و منفی مصرف دیانابول در صورت مصرف ناقص و نادرست آن بوجود می‌آید. بعضی از اثرات جانبی بسیار معمول که گزارش شده اند شامل بزرگی سینه آقایان، فشار خون بالا، جوش و آکنه، ریزش مو و سمی شدن کبد است. این عوارض جانبی شاید شما را بترسانند اما اجتناب ناپذیر هستند. هنگام مصرف دیانابول از مصرف الکل خودداری کنید زیرا باعث آسیب بیشتر به کبد می شود.
آیا دیانابول تولید تستوسترون را متوقف می‌کند؟
تأتیر دیانابول بر تستوسترون ضد و نقیض است. بعضی از مقالات ادعا کرده اند که دیانابول موجب سرکوب ترشح تستوسترون شده در حالیکه برخی از تحقیقات دیگر می گویند دیانابول بر ترشح تستوسترون بی تأثیر است اما نکته مهم این است که پاسخ مردان به دیانابول متفاوت است و قطعاً تأثیر دیانابول بر تستوتسرون به ویژگی های فردی بستگی دارد.
چه کسی نباید دیانابول مصرف کند؟
به طور معمول افراد سالم می‌توانند استروئید مصرف کنند. البته شرایطی وجو دارند که مانع مصرف استروئیدها می‌شوند. اگر دیابت یا فشار خون بالای کنترل نشده، آب سیاه و پوکی استخوان دارید نباید دیانابول یا هر نوع استروئید دیگری مصرف کنید.
(0)
(0)
