رز سانگ

در تیمّم چهار چیز واجب است:

۱. نیّت، ۲. زدن کف دو دست با هم بر چیزى که تیمّم بر آن صحیح است. ۳. کشیدن کف هر دو دست به تمام پیشانى و دو طرف آن، از جایى که موى سر مى ‌روید تا ابروها و بالاى بینى و بنابر احتیاط واجب، دست‌ها باید روى ابروها نیز کشیده شود. ۴. کشیدن کف دست چپ بر تمام پشت دست راست، و سپس کشیدن کف دست راست بر تمام پشت دست چپ.

فتوا،

یک. در تیمّم بدل از غسل، احتیاط مستحب آن است که یک بار دیگر(بار دوم) دست ها را بر زمین بزند و مجدداً با آن، پشت دست راست و سپس پشت دست چپ را مسح کند. و برخی دیگر از فقها این استحباب را در تیمّم بدل از وضو نیز قائل اند.

دو. احتیاط واجب این است که بار دیگر دست ها را به زمین بزند و سپس کف دست چپ را بر پشت دست راست و کف دست راست را بر پشت دست چپ بکشد. این ترتیب در تیمم بدل از وضو و بدل از غسل یکسان است

منبع:نحوه تیمم بدل از غسل

نحوه تیمم بدل از غسل

چه چیزی بکاریم؟

سیب زمینی گونه‌های مختلفی دارد که معمولاً با نام زودرس، معمولی (second early) و اصلی (main crop) توصیف می‌شوند. این نام‌ها نشان می‌دهند که این سیب زمینی‌ها کی محصول می‌دهند، به چه فضایی نیاز دارند، با چه فاصله‌ای از هم و چه موقع باید کاشته شوند. اگر فضای زیادی ندارید، بهتر است سیب زمینی‌های زودرس بکارید و همچنین خوب است خاطرنشان کنیم که احتمال آفت زدگی گونه‌های زودرس از آنجا که خیلی زود برداشت می‌شوند، کمتر است. گونه معمولی (second earlies) شانزده تا هفده هفته بعد از کشت می‌رسند بنابراین باید بتوانید از اوایل تیر تا شروع مرداد آن‌ها را برداشت کنید. گونه اصلی (main crops) هجده تا بیست هفته بعد از کاشت آماده برداشت هستند. بنابراین معمولاً از تیر تا مهر ماه می‌توانید آن‌ها را برداشت کنید. گونه اصلی بیشتر از سایر گونه ها فضای باغچه را اشغال می‌کنند، اما اگر می‌خواهید مقداری از آن را ذخیره کنید، بهترین گونه برای انبار کردن است.

نحوه القای جوانه زنی

Chitting یعنی ترغیب سیب زمینی بذری به جوانه زدن قبل از کشت. حدود ۶ هفته قبل از نشاء کردن آن‌ها این کار را از اواخر دی در نقاط گرم‌تر کشور و یا در ماه بهمن در نقاط سرد‌تر کشور شروع کنید. هر سیب زمینی بذری دارای سر گرد‌تر و ضخیمی است که چند «چشم» دارد. قسمت‌های غده مانند سیب زمینی را به گونه‌ای قرار دهید که سر ضخیم آن در بالا‌ترین قسمت سینی یا جعبه تخم مرغ و در مقابل نور طبیعی زیادی قرار گیرد. وقتی جوانه‌ها به 1.5 تا 2.5 سانتی متر رسیدند، آماده کاشت در بیرون هستند.

نحوه کاشت سیب زمینی :

سیب زمینی‌های جوانه زده را زمانی که خاک شروع به گرم شدن کرده است بکارید – معمولاً از اواسط اسفند یا اوایل فروردین. برای شروع شیاری به عمق 7.5 تا 13 سانتی متر ایجاد کنید، البته عمق دقیق آن بسته به گونه‌ای که می‌کارید، متفاوت است.

قبل از کشت سیب زمینی‌ها یک لایه نازک کود به شیار اضافه کنید. سیب زمینی‌های زودرس را در فاصله حدوداً ۳۰ سانتی متری از هم با ۴۰ تا ۵۰ سانتی متر فاصله بین ردیف‌ها بکارید. سیب زمینی های معمولی (second early) و اصلی (main crop) را در فاصله ۳۸ سانتی متری با ۷۵ سانتی متر فاصله بین ردیف‌ها بکارید. غده‌های جوانه زده (chitted tubers) را با دقت بردارید، آن را به آرامی داخل شیار قرار دهید به گونه‌ای که جوانه‌ها به سمت بیرون باشن. مواظب باشید جوانه‌ها نشکنند. روی سیب زمینی‌ها را با خاک بپوشانید. به محض ظاهر شدن جوانه‌ها روی آن یک تل خاک بریزید، به گونه‌ای که جوانه‌ها زیر خاک دفن شوند. این کار را باید در فواصل زمانی معین انجام دهید و تا آخر فصل هر یک از گیاهان یک تل خاک کوچکی در اطراف خود (حدود ۱۵ سانتی متر) خواهند داشت.

نحوه برداشت سیب زمینی :

سیب زمینی های خانگی شما بسته به نوع و شرایط پرورش باید از تیر تا شهریور آماده برداشت شوند. گونه‌های زودرس را به محض آماده شدن (یعنی زمانی که جوانه‌های روی خاک هنوز سبز هستند و معمولاً به محض باز شدن گل‌های آن) می‌توانید برداشت و مصرف کنید. گونه‌های معمولی (second early) و اصلی (main crop) را می‌توان به مدت طولانی تری در خاک نگه داشت- تا ماه شهریور – حتی اگر جوانه روی خاک از حالت افتاده باشد. دو هفته قبل از برداشت محصول، جوانه‌های روی زمین را ببرید. با این کار پوست سیب زمینی فرصت ضخیم شدن پیدا کرده و هنگام برداشت کمتر آسیب دیده و انبار کردن آن راحت‌تر می‌شود.

* نکته :

سیب زمینی‌ها نیاز به نور زیادی دارند، بنابراین آن‌ها را در مکان‌های مستعد سرما نکارید، زیرا این شرایط به رشد برگ‌های آن آسیب می‌رساند. اگر قصد دارید در یک زمین پر از علف هرز یا در علفزاری قدیمی سبزی بکارید، سیب زمینی‌ها می‌توانند با برگ‌های زود رشد و زیاد خود به زدودن علف‌های هرز کمک کنند.

اگر جا به اندازه کافی ندارید، سیب زمینی ها را در ظرفی بکارید که به اندازه کافی زهکشی شده و عمق و عرض آن حداقل ۳۰ سانتی متر باشد. گلدان را تا نیمه پر از کود چند منظوره یا کود مرغوب خاک باغچه کنید، دو بذر سیب زمینی را روی کود قرار داده و بعد روی آن خاک یا کود بریزید – تا فاصله 2.5 سانتی متری از لبه گلدان.

همین که قسمت غده مانند سیب زمینی (tuber) به اندازه یک تیله رسیدند، دادن آب کافی به آن‌ها مساله بسیار مهمی خواهد شد

اگر به سیب زمینی‌ها آب ندهید، اندازه و کیفیت آن‌ها کم می‌شود، مگر اینکه به طور منظم و به میزان فراوان باران ببارد.

چگونه سیب زمینی بکاریم؟

سیب زمینی یکی از محصولاتیست که فصل بخصوصی نداره و همه فول به راحتی در دسترس است. در اکثر غذاها مورد نیاز است و حتی خودش هم می تواند یک وعده غذایی به حساب بیاید. سیب زمینی های سرخ کرده عصرانه را یادتان هست؟ ته دیگ طلایی کنار بشقاب غذا چطور؟ شاید دوست داشته باشید خودتان دست به کشت و کار بزنید و داخل خانه در یک فضای کوچک سیب زمینی بکارید. برای کاشت آن چیزی زیادی لازم نیست با داشتن یک گلدان بزرگ و خاک و دکمه سیب زمینی می توانید کشت و کار را آغاز کنید.

بذر سیب زمینی تهیه کنید: بذر سیب زمینی به دکمه یا تکمه معروف است را خریداری کنید. این بذر فقط برای کاشت است و مصرف خوراکی ندارد.

گلدان بزرگی تهیه کنید: سیب زمینی از جمله گیاهانی است که زیر خاک رشد می کند، بنابراین هر چه گلدان بزرگتر و عمیق تر باشد، سیب زمینی ها بهتر رشد خواند کرد. گلدانی به اندازه یک گالن ۱۰ لیتری مناسب است.

ته گلدان را سوراخ کنید: بذر سیب اگر به مدت طولانی در آب زیاد قرا بگیرد می پوسد. پس لازم است برای جلوگیری از این امر، سوراخ هایی را ته ظرف ایجاد کنید تا آب اضافی از آن خارج شود.

غنی سازی خاک: اگر خاک گلدان را با کود چند منظوره مخلوط کنید، مواد غذایی مورد نیاز بذر تامین می شود. همچنین شما می توانید مقدار کود حیوانی مثل کود مرغی، ماهی خشک خرد شده، پودر استخوان و خزه دریایی نیز استفاده کنید.

بذرهای سیب زمینی را در جای سرد و تاریک قرار دهید: بذرها را درون ظرفی مثل جعبه تخم مرغ قرار دهید و در جای تاریک، خشک و خنک قرا دهید. کابینت یا انباری درون زیر زمین بهترین مکان برای نگهداری آنهاست. هر روز به آنها سر بزنید.

بعد از اینکه تعدادی دکمه روی آنها ایجاد شد، سیب زمینی ها را به مکانی روشن و خنک انتقال دهید. سیب ها را در آنجا قرار دهید تا دکمه های آن زیادتر شده و جوانه هایی به رنگ سبز تیره کوچک روی آن رشد کند.

دکمه های اضافی را جدا کنید: هر چه دکمه های بیشتری داشته باشید، سیب زمینی های بیشتری خواهید داشت. از طرفی هر چه تعداد دکمه ها زیادتر باشد، سیب های کوچک تری برداشت خواهید کرد در واقع کیفیت کمتری خواهند داشت؛ پس بهتر است سه تا از دکمه های بزرگ تر و سفت تر را نگه دارید و بقیه را یا چاقویی تیز جدا کنید.

سیب زمینی را نصف کنید: اگر نمی خواهید دکمه ها را جدا کنید، می توانید سیب را نصف کرده و از هر نیمه به عنوان یک بذر مستقل استفاده کنید. هر نیمه باید وزنی حدود ۴۵ تا ۶۰ گرم داشته باشد و دو یا سه دکمه روی آن باشد. هر نیمه را چند روز در معرض هوای آزاد قرار دهید تا سطح باز آنها خشک و پینه ای شود.

کاشت: کف گلدان را سنگ ریزه یا تکه های شکسته شده گلدان های سفالی بریزید. وجود آن ها روند زهکشی را آسان تر کرده و باعث می شود آب اضافی از گلدان خارج شود.

۱۰ الی ۱۵ سانتیمتر از گلدان را خاک بریزید با دستتان به آرامی روی خاک فشار وارد کنید تا هوای بین خاک از بین رفته و توده منسجم و محکمی ایجاد شود.

بذر سیب زمینی را در گلدان قرار دهید: توجه داشته باشید دکمه ها باید به طرف بالا باشند. دکمه ها را با فاصله ای مناسب از یکدیگر قرار دهید. گلدان را خیلی شلوغ نکنید. به طور کلی در گلدانی با قطر ۵۰ سانتیمتر بیش از ۳ بذر قرار ندهید.

دکمه ها را با خاک بپوشانید: به اندازه ۱۰ الی ۱۳ سانتیمتر روی دکمه ها خاک بریزید و با دست آهسته ( به طوری که دکمه ها اسیب نبینند) فشار وارد کنید.

آبیاری کنید: همواره خاک گلدان را مرطوب نگه دارید. توجه داشته باشید که خیس و گلی نشود.

مقدار خاک را زیاد کنید: با رشد و قد کشیدن گیاه مقدار خاک روی آن بریزید. به طور کلی عمق خاک گلدان باید ۴۶ تا ۶۱ سانتیمتر باشد.

مرتبا به گلدان آب دهید: خاک گلدان باید همواره مرطوب باشد. توجه داشته باشید که خاک نباید خیس یا خشک باشد. برای اطمینان انگشتتان را در خاک فرو ببرید تا از میزان رطوبت آن مطلع شوید. در تابستانها به علت گرمی هوا، لازم است روزی دو مرتبه به گلدان آب داده شود. در زمستان که عموما بارش های فصلی شروع می شود، ۲/۵ سانتیمتر آب باران در هفته برای رشد آنها کافی است.

اگر در منطقه ای زندگی می کنید که بارش زیادی ندارد خودتان دستی به آن آب دهید. یک باران سنج نزدیک گلدان قرار دهید تا متوجه بشوید آیا بارش کافی را در هفته دریافت کرده است.

گلدان را در معرض آفتاب شدید قرار ندهید: سیب زمینی گیاهی است که به نور خورشید احتیاج دارد اما اگر برای مدت زمان طولانی در معرض نورشدید و مستقیم باشد ضعیف می شود. بنابراین گلدان را بیرون از اتاق درآفتاب ملایم قرار دهید.

Ph خاک را چک کنید: این کار عموما در اواسط فصل صورت می گیرد مخصوصا اگر برگ های گیاه زرد و ضعیف شوند. برای اینکار از کاغذ لیتموس استفاده کنید. سیب زمینی در خاکی با ph=6 به خوبی رشد می کند. اگر ph خاک گلدان شما بیش از این مقدار است برای کاهش آن کود شیمیایی اضافه کنید. برای افزایش ph خاک از آهک زراعی استفاده کنید.

از کود مایع استفاده کنید: هر دو هفته یکبار مقداری کود مایع به خاک اضافه کنید. رسیدگی مناسب به گیاه منجر به برداشت محصولی با کیفیت خواهد شد.

مراقب آفت زدگی گیاه باشید: بعضی از این آفت ها مانند حشراتی که روی برگ سیب زمینی هستند را می توان با دست جدا کرد اما برای سایر آفت ها از مواد آفت کش استفاده کنید.

حواستان به بیماری های گیاهی باشد: بسیاری از بیماری ها مثل زنگ گیاه واگیردار هستند. پس اگر گلدان شما هر یک از علایم این بیماری را داشت سریعا آن را از سایر گیاهان جدا کنید.

به جستجوی محصول بشتابید: چند هفته بعد از گل دادن گیاه اولین محصول شما آماده برداشت می شود. اما دقت داشته باشید سیب های سبز سمی و نارس هستند و نباید چیده شوند. بهتر است قبل از چیدن، با کنار زدن خاک سیب زمینی ها را در سطح خاک انتقال بدهید تا از رسیده بودن آنها مطلع شوید. سیب هایی که حداقل به اندازه تخم مرغ شده باشند و رنگ طبیعی داشته باشند برای مصرف آماده اند.

سه هفته قبل از برداشت آخر، دیگر به گلدان آب ندهید. زمانی که ساقه و برگ گیاه کاملا زرد شد، محصول شما آماده برداشت است.

دستکشی دست کنید و کل ساقه و برگ گیاه را گرته و از خاک بیرون بکشید. سیب زمینی ها را بچینید. خاک گلدان را زیر و رو کنید زیرا ممکن است تعدادی سیب درون خاک جا مانده باشد.

منبع:نحوه کاشت سیب زمینی

نحوه کاشت سیب زمینی

قهوه ترک در واقع به روشی از دم کردن قهوه گفته می شود. برای دم کردن یک فنجان قهوه ترک باید خیلی حساس و با دقت باشید. تمامی کارهایی که انجام می دهید در طعم نهایی قهوه تان تاثیر گذار است.

برای درست کردن یک فنجان قهوه ترک به موارد زیر نیاز داریم :
قهوه پودر شده مناسب برای دم کردن قهوه ترک به مقدار لازم
قوری مخصوص درست کردن قهوه یا شیرداغ کن
شکر در صورت نیاز

برای هر نفر یک فنجان آب سرد را داخل قهوه جوش بریزید و برای هر فنجان یک قاشق مرباخوری سر پر قهوه را نیز داخل آن ریخته و بهم بزنید.

مرحله اول درست کردن قهوه ترک

اگر قهوه تان را شیرین میل می کنید می توانید شکر را به مقدار مورد نظرتان به آن اضافه کنید. پس از افزودن قهوه و شکر، آن را روی شعله ملایم گاز قرار دهید. عجله ای که نداریم پس خیلی کارهایتان را شمرده و دقیق انجام دهید.

در هنگام دم کردن قهوه باید کمی حساس و گوش به زنگ باشید.می توانید به جای یک قاشق مرباخوری به ازای هر فنجان قهوه، دو قاشق مرباخوری قهوه در آب بریزید. میزان مواد مصرفی در قهوه به مزاج شما بستگی دارد.

برای درست کردن قهوه ترک باید قهوه شما کاملا پودر شده باشد و حالت یکنواخت داشته باشد و بهتر است از قوری مخصوص قهوه جوش (ترجیحا استیل نباشد)، استفاده کرد. دهانه این قوری های مخصوص باریک تر از شیر داغ کن است و باعث جمع شدن بهتر فوم روی قوری می شود که کار را برای شما آسان تر می کند. همچنین بهتر است قهوه شما تازه آسیاب شده باشد که این مساله در طعم نهایی تاثیر بسزایی دارد.

پس از گذاشتن قهوه روی گاز با شعله ملایم، اگر آن را بهم بزنید دیگر فوم روی قهوه تان تشکیل نمی شود. یکی از نشانه های یک فنجان قهوه ترک خوب، فوم روی آن می باشد، البته به یاد داشته باشید تنها وقتی فوم به وجود می اید که از آب سرد استفاده کرده باشید. آب سرد می تواند آب لوله کشی یا آب معدنی و یا آب دستگاه تصفیه باشد. پس از گذاشتن قهوه روی گاز با شعله ملایم کمی صبر کنید قهوه که جوش بیاید مانند شیر بالا می آید.

مرحله دوم درست کردن قهوه ترک
اجازه ندهید آب در قهوه جوش خیلی قل بزند، تلخی قهوه تان را کمی زننده می کند. آنرا از روی شعله کنار ببرید و کمی صبر کنید. اگر فوم آن را دوست ندارید کمی بیشتر آن را روی گاز نگه دارید در این صورت قهوه ای با طعم یک دست و بدون فوم خواهید داشت.

همچنین می توانید فوم را با قاشق داخل فنجان بریزید و سپس قهوه را نیز در فنجان ریخته و سرو کنید. قهوه تان را با یک لیوان آب سرد سرو کنید و آب را قبل از آن بنوشید تا دهانتان تازه شود تا بیشتر بتوانید طعم خوب آنرا بچشید. پس از هر بار دم کردن قهوه به عطر و بو و رنگ آن در فنجان توجه کنید تا احساس خوب قهوه ای که خودتان دم کرده اید به شما منتقل شود. آنچه در ته فنجان می ماند لرد یا تفاله قهوه می باشد که خوردن آنرا توصیه نمی کنیم.

منبع:نحوه دم کردن قهوه ترک

نحوه دم کردن قهوه ترک

مننژیت بیماری خطرناکی است که انواع مختلفی دارد و مننژیت باکتریایی کشنده است ,خواهشا آن را با سرماخوردگیاشتباه نگیرید در ادامه هر چیزی که باید از مننژیت بدانید برای شما جمع اوری شده است.

مننژیت التهاب غشا (مننژها) اطراف مغز و نخاع است و تورم ناشی از مننژیت معمولاً علائمی چون سردرد، تب و سفتی گردن دارد.بیشتر موارد مننژیت در آمریکا ناشی از عفونت ویروسی است، اما عفونت های باکتریایی، انگلی و قارچی دلایل دیگری برای این مشکل هستند.

مننژیت چیست و چه علائمی دارد؟ 

علایم کلی مننژیت :

علایم اولیه مننژیت ممکن است مشابه آنفولانزا باشد. نشانه ها ممکن است چند ساعت و یا چند روز طول بکشد، تا شروع شوند. 

علایم و نشانه ها در افراد بزرگتر از 2 سال عبارتند از:

• تب شدید ناگهانی
• سفتی گردن
• سردرد شدیدی که متفاوت از حالت عادی است
• سردرد با حالت تهوع یا استفراغ
• آشفتگی یا دشواری تمرکز
• تشنج
• خواب آلودگی و یا سخت بیدار شدن
• حساسیت به نور
• عدم اشتها یا تشنگی
• خارش پوست

علائم مننژیت در نوزادان:

نوزادان و کودکان می توانند این نشانه ها را داشته باشند:

• تب بالا
• گریه دایمی
• خواب آلودگی بیش از حد و یا تحریک پذیری
• عدم فعالیت و یا تنش
• تغذیه ضعیف
• برآمدگی در نقطه نرم بالای سر نوزاد
• سفتی بدن و گردن
• کودکان مبتلا به مننژیت ممکن است به راحتی آرام نشوند

• 

  سردرد در بیماری مننژیت

چه زمانی برای مننژیت باید به پزشک مراجعه کرد:

زمانی که شما یا فردی در خانواده تان این علائم مننژیت را داشته باشد باید به پزشک مراجعه کرد، مثل:

• تب
• سردرد شدید و بی امان
• گیجی
• استفراغ
• سفتی گردن

 مننژیت میکروبی جدی است و در عرض چند روز بدون درمان آنتی بیوتیک می تواند کشنده شود. درمان با تاخیر، خطر آسیب دائمی مغز و یا مرگ را افزایش می دهد. ممکن است لازم باشد دارو مصرف کنید تا از ابتلا به عفونت پیش گیری کنید.

گردن درد از نشانه های مننژیت 

علل مننژیت:

عفونت های ویروسی شایع ترین علت مننژیت و پس از آن عفونت باکتریایی و به ندرت عفونت های قارچی هستند. از آنجا که عفونت های باکتریایی می تواند مهلک باشد، شناسایی علت ضروری است.

مننژیت میکروبی:

باکتری ها که وارد جریان خون می شوند و به مغز و نخاع می روند و مننژیت باکتریایی حاد را ایجاد می کنند. همچنین زمانی اتفاق می افتد که باکتری به طور مستقیم به مننژها حمله کند. این کار ممکن است ناشی از عفونت گوش یا سینوس، شکستگی جمجمه و یا به ندرت پس از کمی عمل جراحی باشد. 

چندین دسته باکتری می توانند باعث مننژیت حاد شوند، که رایج ترین آنها عبارتند از: 

استرپتوکوک پنومونیه (پنوموکوک). این باکتری شایع ترین علت مننژیت باکتریایی در نوزادان، کودکان و بزرگسالان است. عموماً باعث ذات الریه و یا عفونت های سینوسی می شود. واکسن می تواند به پیش گیری از این عفونت کمک کند.

نایسریا مننژیتیدیس (مننژوکوک):

این باکتری هم یکی دیگر از عوامل اصلی مننژیت باکتریایی است. عموماً باعث عفونت تنفسی فوقانی می شوند، اما وقتی وارد جریان خون می شوند می توانند باعث مننژیت شوند. این عفونت بسیار مسری است که عمدتاً نوجوانان و جوانان را تحت تاثیر قرار می دهد. 

هموفیلوس آنفولانزا (هموفیلوس):باکتری نوع B (Hib) عامل اصلی مننژیت باکتریایی در کودکان است. اما واکسن های جدید Hib تعداد موارد این نوع منانژیت را تا حد زیادی کاهش داده است. 

لیستریا مونوسیتوژنز (لیستریا) از علل مننژیت:

این باکتری ها را می توان در پنیرهای پاستوریزه نشده، هات داگ و خوراک ها یافت. زنان باردار، نوزادان، افراد مسن و افراد با سیستم ایمنی ضعیف، بیشتر در معرض خطر قرار دارند.

ترفندهای مبتلا نشدن به مننژیت

دهانتان را بپوشانید:

زمانی که نیاز به سرفه یا عطسه دارید، دهان و بینی خود را بپوشانید.

اگر باردار هستید, مراقبت غذاها باشید. خطر بیماری لیستریوزیس را با پختن گوشت کاهش دهید.

از پنیر غیر پاستوریزه اجتناب کنید. پنیرهای حاوی شیر پاستوریزه را انتخاب کنید. 

ایمن سازی:

برخی انواع مننژیت باکتریایی با واکسن های زیر قابل پیش گیری هستند:

هموفیلوس آنفلوانزای نوع b (hib) کودکان به طور معمول این واکسن را به عنوان بخشی از برنامه دریافت می کنند. این واکسن همچنین برای برخی بزرگسالان, از جمله آن هایی که بیماری سلول های داسی شکل یا ایدز دارند و آن هایی که طحال ندارند, توصیه می شود.

منبع : بیماری مننژیت چیست

 

منبع : بیماری مننژیت چیست

حرز شرف الشمس باید در 19 فروردین ماه از ساعت ۱۱ ظهر تا ساعت 11شب بر روی عقیق زرد رنگ یا کاغذ زرد نوشته شود . در این حرز ۵ اسم اعظم خداوند به شکل مخصوصی نوشته می‌شود. حرز نویس باید فرد آگاه و پاکی باشد، با وضو و رو به قبله حرز را بنویسد و در نگارش آن همه قوانین این حرز را رعایت کند. در نوشتن شرف الشمس سوراخ‌های ستاره و میم و‌ ها و واو نباید بسته باشد، هیچ خطی نباید دوبار کشیده شود، خطوط ابتدا و انتهای ستاره نباید یگدیگر را قطع کنند، لازم است اندازه الف‌ها یکسان باشد، واو آخر روی تمام نقش کشیده شود و اگر متن، روی کاغذ نوشته می‌شود، به جای جوهر از زعفران و گلاب و مشک استفاده شود.

معمولا روی سنگ شرف الشمس کلمات الله، جمیل، رحمان، مومن و نور با خطوط مخصوصی که برای این کار تعریف شده حک می‌شود. البته گاهی حکاکان به جای نوشته، از نقوشی استفاده می‌کنند که معرف همین کلمات هستند ودر واقع حروفی هستند که از تورات، ‌انجیل و قرآن گرفته شده‌اند.

نگارش شرف الشمس چند شرط دیگر هم دارد. نخست اینکه باید در ساعات مشخصی از روز نوزدهم برج حمل نوشته شود و به نام کسی باشد که قرار است از آن دائما استفاده کند. در میان شرف الشمس‌هایی که در بازار فروخته می‌شوند نمونه غیر اصل زیاد است زیرا مشخص نیست چه کسی و در چه زمانی آن را نوشته است و مهم‌تر آنکه سنگ به نام استفاده کننده آن حکاکی نشده است. سنگ‌های شرف الشمس در صورت نیاز، در سال‌های بعد درست در روز ۱۹فروردین ماه بازنویسی می‌شوند اما بسیاری معتقدند اگر سنگ به درستی حکاکی شده باشد نیازی به بازنویسی ندارد.

منبع:نحوه نوشتن شرق شمس

نحوه نوشتن شرق شمس

نام شریف آن بزرگوار فاطمه و مشهورترین لقب آن حضرت، «معصومه» است. پدر بزرگوارش امام هفتم شیعیان حضرت موسى بن جعفر (ع) و مادر مکرمه اش حضرت نجمه خاتون (س) است . آن بانو مادر امام هشتم نیز هست .

لذا حضرت معصومه (س) با حضرت رضا (ع) از یک مادر هستند.

احتمالاً ولادت آن حضرت در روز اول ذیقعده سال ١٧٣ هجرى قمرى در مدینه منوره واقع شده است. دیرى نپایید که در همان سنین کودکى مواجه با مصیبت شهادت پدر گرامى خود در حبس هارون در شهر بغداد شد. لذا از آن پس تحت مراقبت و تربیت برادر بزرگوارش حضرت على بن موسى الرضا (ع) قرارگرفت
 در سال ٢٠٠ هجرى قمرى در پى اصرار و تهدید مأمون عباسى سفر تبعید گونه حضرت رضا (ع) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون این که کسى از بستگان و اهل بیت خود را همراه ببرند راهى خراسان شدند.
یک سال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه (س) به شوق دیدار برادر و ادای رسالت زینبی و پیام ولایت به همراه عده اى از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حرکت کرد و در هر شهر و محلى مورد استقبال مردم واقع مى شد. این جا بود که آن حضرت نیز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زینب(س) پیام مظلومیت و غربت برادر گرامیشان را به مردم مؤمن و مسلمان مى رساندند و مخالفت خود و اهلبیت (ع) را با حکومت حیله گر بنى عباس اظهار مى کرد. بدین جهت تا کاروان حضرت به شهر ساوه رسید عده اى از مخالفان اهلبیت که از پشتیبانى مأموران حکومت برخوردار بودند،سر راه را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، در نتیجه تقریباً همه مردان کاروان به شهادت رسیدند، حتى بنابر نقلى حضرت(س) معصومه را نیز مسموم کردند.
به هر حال ، یا بر اثر اندوه و غم زیاد از این ماتم و یا بر اثر مسمومیت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه (س)بیمار شدند و چون دیگر امکان ادامه راه به طرف خراسان نبود قصد شهر قم را نمود. پرسید: از این شهر«ساوه» تا «قم» چند فرسنگ است؟ آن چه بود جواب دادند، فرمود: مرا به شهر قم ببرید، زیرا از پدرم شنیدم که مى فرمود: شهر قم مرکز شیعیان ما است. بزرگان شهر قم وقتى از این خبر مسرت بخش مطلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند; و در حالى که «موسى بن خزرج» بزرگ خاندان «اشعرى» زمام ناقه آن حضرت را به دوش مى کشید و عده فراوانى از مردم پیاده و سواره گرداگرد کجاوه حضرت در حرکت بودند، حدوداً در روز ٢٣ ربیع الاول سال ٢٠١ هجرى قمرى حضرت وارد شهر مقدس قم شدند. سپس در محلى که امروز «میدان میر» نامیده مى شود شتر آن حضرت در جلو در منزل «موسى بن خزرج» زانو زد و افتخار میزبانى حضرت نصیب او شد.

آن بزرگوار به مدت ١٧ روز در این شهر زندگى کرد و در این مدت مشغول عبادت و راز و نیاز با پروردگار متعال بود.
محل عبادت آن حضرت در مدرسه ستیه به نام «بیت النور» هم اکنون محل زیارت ارادتمندان آن حضرت است. 
سرانجام در روز دهم ربیع الثانى و «بنا بر قولى دوازدهم ربع الثانى» سال ٢٠١ هجرى پیش از آن که دیدگان مبارکش به دیدار برادر روشن شود، در دیار غربت و با اندوه فراوان دیده از جهان فروبست و شیعیان را در ماتم خود به سوگ نشاند .مردم قم با تجلیل فراوان پیکر پاکش را به سوى محل فعلى که در آن روز بیرون شهر و به نام «باغ بابلان» معروف بود تشییع نمودند. همین که قبر مهیا شد دراین که چه کسى بدن مطهر آن حضرت را داخل قبر قرار دهد دچار مشکل شدند، که ناگاه دو تن سواره که نقاب به صورت داشتند از جانب قبله پیدا شدند و به سرعت نزدیک آمدند و پس از خواندن نماز یکى از آن دو وارد قبر شد و دیگرى جسد پاک و مطهر آن حضرت را برداشت و به دست او داد تا در دل خاک نهان سازد.
آن دو نفر پس از پایان مراسم بدون آن که با کسى سخن بگویند بر اسب هاى خود سوار و از محل دور شدند. 
بنا به گفته بعضی از علما به نظر مى رسد که آن دو بزرگوار، دو حجت پروردگار: حضرت رضا (ع) و امام جواد (ع) باشند چرا که معمولاً مراسم دفن بزرگان دین با حضور اولیا الهی انجام شده است. 
پس از دفن حضرت معصومه(س) موسى بن خزرج سایبانى از بوریا بر فراز قبر شریفش قرار داد تا این که حضرت زینب فرزند امام جواد(ع) به سال ٢۵۶ هجرى قمرى اولین گنبد را بر فراز قبر شریف عمه بزرگوارش بنا کرد و بدین سان تربت پاک آن بانوى بزرگوار اسلام قبله گاه قلوب ارادتمندان به اهلبیت (ع). و دارالشفای دلسوختگان عاشق ولایت وامامت شد

 

منبع : زندگینامه حضرت معصومه(س)

منبع : زندگینامه حضرت معصومه(س)

مبحث نحوه محاسبه دیه کار بسیار تخصصی و دقیقی است که حتما باید توسط کارشناسان این رشته، پزشکی قانونی و مراجع قضایی انجام شود.

اما در اینجا با برخی از روش‌ها و نحوه محاسبه دیه و انواع جراحات به صورت کلی آشنا می‌شویم.

یکی از مهم‌ترین نکاتی که باید در دیه جرح به آن توجه نمود این است که ماه حرام فقط در موارد فوت ملاک محاسبه دیه است، و دیه جرح و شکستگی بر اساس دیه ماه عادی محاسبه می‌گردد.

انواع جراحت و نحوه محاسبه دیه جرح
جراحت انواع مختلفی دارد و هر یک از این جراحات از یک خراشیدگی سطحی گرفته تا بریدگی‌های بسیار عمیق دیه متفاوتی دارند.

مهم‌ترین نکته در مورد دیه جراحات این است که طول زخم و تعداد بخیه در محاسبه دیه از اهمیت چندانی برخوردار نیست و ملاک و نحوه محاسبه دیه بر اساس عمق جراحت است. در جراحاتی که هم عمق زیادی دارند و هم طول زیادی تعدد جراحت ملاک محاسبه است.

مثلا بریدیگی عمیقی که سطح وسیعی از عضو را دربر گرفته می‌تواند چند دامیه (در ادامه در مورد نام انواع جراحات توضیح خواهیم داد) داشته باشد.

هر چه جراحت عمیق‌تر و به استخوان نزدیک‌تر باشد درصد دیه بیشتری به آن تعلق می‌گیرد.

انواع جراحت و تفاوت دیه در آنها

حارصه:
به خراشیدگی پوست بدون اینکه خون جاری شود حارصه گفته می‌شود و یک صدم دیه کامل به آن تعلق می‌گیرد.

دامیه:
به جراحت سطحی که باعث بریدگی گوشت شود و همراه با خونریزی باشد (خون کم یا زیاد) و دو صدم دیه کامل به آن تعلق می‌گیرد.

متلاحمه:
به جراحت و بریدگی عمیق گوشت متلاحمه گفته می‌شود این جراحت عمیق است اما به پوست نازک روی استخوان نمی‌رسد و سه صدم دیه کامل به آن تعلق می‌گیرد.

سمحاق:
به جراحت عمیقی که به پوست نازک روی استخوان برسد سمحاق گفته می‌شود و چهار صدم دیه کامل به آن تعلق می‌گیرد.

موضحه:
به آن نوع از جراحت که پوست نازک روی استخوان را کنار بزند و استخوان نمایان شود موضحه گفته می‌شود و پنج صدم دیه کامل به آن تعلق می‌گیرد.

مأمومه:
به آن نوع از آسیب به سر که عمق جراحت آن به کیسه مغز برسد مأمومه گفته می‌شود و یک سوم دیه کامل به آن تعلق می‌گیرد.

دامغه:
به صدمه یا جراحتی که همراه با شکستگی استخوان سر کیسه مغز را پاره کند، دامغه گفته می‌شود و علاوه بر دیه شکستگی سر، موجب ارش پاره شدن کیسه مغز نیز می باشد.

جائفه:
به آن نوع از جراحت که با وارد کردن هر نوع وسیله و از هر جهت به درون بدن انسان اعم از شکم، سینه، پشت و پهلو ایجاد می‌شود جائفه گفته می‌شود و یک سوم دیه کامل به آن تعلق می‌گیرد.

اگر وسیله مذکور از یک طرف بدن وارد شده و از طرف دیگر خارج شود، دو جراحت جائفه محسوب می‌شود.

در صورتی که در جائفه به اعضای درونی بدن آسیب برسد و یا از بین برود، علاوه بر دیه جائفه، دیه یا ارش آن نیز محاسبه می‌گردد.

نافذه:
جراحتی است که با فرو رفتن وسیله‌ای مانند نیزه یا گلوله در دست و یا پا ایجاد می‌شود دیه آن برای مرد یک دهم دیه کامل است و در مورد زن ارش ثابت به آن تعلق می‌گیرد.

حکم مربوط به نافذه برای اعضایی است که دیه آن عضو بیشتر از یک دهم دیه کامل باشد.

در عضوی که دیه آن مساوی یا کمتر از یک دهم دیه کامل باشد، ارش ثابت است؛ مثلا اگر گلوله در بند انگشت فرو رود به دلیل اینکه دیه یک بند انگشت از یک دهم دیه کامل کمتر است، ارش تعیین می‌گردد.

نحوه محاسبه دیه جراحت در قانون مجازات اسلامی

هرگاه یکی از جراحت‌های حارصه، دامیه، متلاحمه، سمحاق و موضحه (موارد نامبرده در بندهای «الف»تا «ث» ماده 709 قانون مجازات اسلامی) در جایی از بدن غیر از سر و صورت واقع شود، در صورتی که آن عضو دارای دیه معین باشد، دیه به حساب نسبت‌های فوق از دیه آن عضو تعیین می شود و اگر آن عضو دارای دیه معین نباشد، ارش ثابت است.

مثلا اگر متلاحمه برای یک بند از انگشتان دیت معین شود، به نسبت دیه یک بند انگشت محاسبه خواهد شد.

یعنی:

دیه یک انگشت = یک دهم دیه کامل

دیه یک بند انگشت = یک سوم دیه انگشت

متلاحمه برای یک بند انگشت = دو درصد از دیه یک بند انگشت
نحوه محاسبه دیه صدماتی که موجب تغییر رنگ پوست و تورم می‌شود
دیه تغییر رنگ پوست صورت آن به شرح زیر است:
سیاه شدن پوست صورت، شش هزارم دیه کامل (0.006)
کبود شدن پوست صورت، سه هزارم دیه کامل (0.003)
سرخ شدن پوست صورت، یک و نیم هزارم دیه کامل (0.0015)
دیه تغییر رنگ پوست سایر اعضای بدن، آن به شرح زیر است:
سیاه شدن پوست سایر اعضای بدن، سه هزارم دیه کامل (0.003)
کبود شدن پوست سایر اعضای بدن، یک و نیم هزارم دیه کامل (0.0015)
سرخ شدن پوست سایر اعضای بدن، هفتاد و پنج میلیونیوم دیه کامل (0.00075)

در نحوه محاسبه دیه با اعداد اعشاری کافی‌ست آنها را در مبلغ دیه کامل ضرب نمایید.

مثلا وقتی دیه کبودی یک و نیم هزارم دیه کامل تعیین شده آن را در مبلغ دیه امسال یعنی 231 میلیون ضرب می‌نماییم.

231.000.000 × 0.0015 = 346.500

نکات مرتبط با نحوه محاسبه دیه تغییر رنگ و تورم پوست

در حکم مربوط به تغییر رنگ فرقی نمی‌کند که آن عضو دارای دیه مقدر باشد یا نباشد.
همچنین فرقی بین تغییر رنگ تمام یا قسمتی از عضو نیست و دیه یکسانی دارد.
همچنین فرقی نمیکند که تغییر رنگ بر روی پوست باقی بماند یا از بین برود.
تغییر رنگ پوست سر، دیه مقدر ندارد و برای آن ارش ثابت است.
آسیبی که باعث تورم بدن، سر یا صورت شود، ارش دارد.
در صورتی که علاوه بر تورم موجب تغییر رنگ پوست هم شود، بر اساس مورد دیه و ارش تغییر رنگ به آن اضافه می‌شود.

منبع:نحوه محاسبه دیه

نحوه محاسبه دیه

نحوه فارسی کردن اعداد در ورد

 

ابتدا نرم افزار word را باز کنید.

سپس به قسمت word option بروید.

حال در قسمت advanced در قسمت show document content گزینه numeral را بر روی hindi قرار دهید.

حالا خواهید دید که اعداد فارسی تایپ می شود.

منبع:نحوه فارسی کردن اعداد در ورد

نحوه فارسی کردن اعداد در ورد

طرز تهیه ی اسموتی رژیمی

اسموتی یک نوشیدنی خوشمزه و سالم است که سرشار از پروتئین و آنتی اکسیدان می باشد. شما می توانید این نوشیدنی سالم را در وعده ی صبحانه نوش جان کنید و از طعم آن لذت ببرید. بسیاری از دکتر ها اسموتی میوه ای را برای شروع پر انرژی روز و کسب آنتی اکسیدان و انرژی لازم در روز انتخاب می کنند. درست کردن اسموتی کار ساده ایست. اسموتی رژیمی از میوه و سبزیجات درست می شود و برای کاهش وزن بسیار مناسب است. برای کاهش وزن یا حفظ وزن بهتر است از اسموتی رژیمی استفاده کنید. طعم این اسموتی بسیار خوشمزه است, کافیست یک بار آن را امتحان کنید.

مراحل :

1. پایه ی این اسموتی معمولا یک نوشیدنی کم کالری و کم چرب است مانند شیر بدون چربی یا شیر کم چربی، شیر سویا، چای گیاهی سرد، شیر بادام، آب.

مقدار استفاده از نوشیدنی و میوه به این صورت است که برای هر دو فنجان نوشیدنی ( شیر یا آب یا …) باید 4/3 فنجان میوه, سبزیجات یا دیگر مواد داشته باشید.

ابتدا مواد مایع را درون مخلوط کن بریزید.

2. میوه و سبزیجات را اضافه کنید. می توانید از همه ی میوه ها و سبزیجات مورد علاقه خود در این اسموتی استفاده کنید. سعی کنید از میوه های تازه استفاده کنید تا اسموتی شما طعم بهتری داشته باشد. اگر میوه ی تازه نداشتید می توانید از میوه های منجمد استفاده کنید. قبل از استفاده میزان چربی و کالری را اندازه بگیرید. به عنوان مثال موز کالری بیشتری نسبت به هویج و پرتقال دارد. هم چنین آووکادو چربی بیشتری نسبت به اسفناج دارد.

برخی میوه های کم کالری مانند هلو, توت فرنگی, پرتقال, هندوانه و طالبی هستند که در اسموتی رژیمی می توانید از آنها استفاده کنید.

به خاطر داشته باشید که استفاده از میوه های یخ زده اسموتی شما را غلیظ تر و سرد تر می کنند اما میوه های تازه راحت تر در مخلوط کن خرد می شوند.

3. می توانید در اسموتی خود از آجیل و تخمه استفاده کنید. با این کار چربی و پروتئین سالم به اسموتی خود اضافه می کنید. دقت داشته باشید که با افزوندن آجیل به اسموتی کالری آن نیز اضافه می شود. برخی از گزینه های مناسبی برای استفاده در اسموتی :

بادام

بادام هندی

تخمه ی آفتابگردان

دانه چیا

4. ادویه های مختلف را امتحان کنید. می توانید از موارد زیر نیز استفاده کنید :

دارچین

زنجبیل

جوز هندی

میخک

پودر فلفل قرمز

فلفل هندی

هل

5. یک قاشق پودر پروتئین اضافه کنید. بزرگسالان معمولا در روز حدود 48 الی 56 گرم پروتئین لازم دارند. اگر پروتئین روزانه ی خود را از وعده های دیگر دریافت کرده اید لازم نیست این کار را انجام دهید.

برای اینکه چربی و کالری اسموتی پایین بماند از پودر پروتئین بدون شکر استفاده کنید.

6. همه ی مواد را با هم مخلوط کنید. مخلوط کن را روی سرعت بالا تنظیم کنید و به مدت دو دقیقه هم بزنید. در صورت لزوم می توانید زمان مخلوط شدن را افزایش دهید.

اگر اسموتی خیلی غلیظ شد کمی آب یا شیر به آن اضافه کنید.

پس از آماده شدن اسموتی آن را درون لیوان بریزید و در صورت تمایل روی آن را با آجیل تزئین و نوش جان کنید.

منبع : طرز تهیه ی اسموتی رژیمی

تفاوت های سلول های جانوری و گیاهی

 

1-حجم: سلول های جانوری به طور کلی کوچک تر از سلولهای گیاهی هستند. طول سلول های جانوری از 10 تا 30 میکرومتر متغیر است، در حالی که طول سلول های گیاهی بین 10 و 100 میکرومتر است.

2-شکل: سلول های جانوری اندازه های مختلفی دارند و بیشتر به اشکال گرد یا نامنظم تمایل دارند. اما سلول های گیاهی در مقایسه با سلول های جانوری از نظر اندازه بیشتر شبیه یکدیگرند و از نظر شکل نیز معمولاً مستطیل شکل و یا به شکل مکعبند.

3-ذخیره انرژی: سلول های جانوری انرژی را به شکل گلیکوژن کربوهیدرات های پیچیده ذخیره می کنند. (گلیکوژن یک پلی ساکارید به شکل گلوکز است). سلول های گیاهی انرژی را به صورت نشاسته ذخیره می کنند.

4-پروتئین ها: از 20 اسید آمینه مورد نیاز برای تولید پروتئین ها، تنها 10 تای آنها را می توان به طور طبیعی در سلول های جانوری تولید کرد. بقیه که اسید آمینه های ضروری نیز نامیده می شوند باید از طریق رژیم غذایی به دست آورده شوند. اما گیاهان قادر به سنتز تمام 20 اسید آمینه هستند.

5-تمایز: در سلول های جانوری، تنها سلولهای بنیادی قادرند به انواع سلول های دیگر تبدیل شوند. اما بیشتر انواع سلول گیاهی قادر به تمایز هستند.

6-رشد: اندازه سلول های جانوری با افزایش تعداد سلول ها افزایش می یابد. اما اندازه سلول های گیاهی عمدتاً با بزرگ تر شدن افزایش می یابد. سلول های گیاهی با جذب آب بیشتر به واکوئل مرکزی رشد می کنند.

واکوئل یک اندامک سلولی است که در شماری از انواع سلول ها یافت می شود.واکوئل ها پر از مایعند و بیشتردر سلول های گیاهی و قارچ ها یافت می شوند.

7-دیواره سلولی: سلول های جانوری دیواره سلولی ندارند، اما غشای سلولی دارند. سلول های گیاهی دارای دیواره سلولی هستند که از سلولز تشکیل شده همچنین به عنوان یک غشای سلولی هم عمل می کند.

8-میانک یا سانتریول: سلول های جانوری حاوی ساختارهای استوانه ای شکلی هستند که مجموعه ای از میکروتوبول ها را در طول تقسیم سلولی تشکیل می دهند. (میکروتوبول ها بافت هایی از جنس پروتئینند که از گسترش سانتریول ها ایجاد می شوند.) سلول های گیاهای معمولاً حاوی سانتریول نیستند.

9-مژه ها: مژه ها در سلول های جانوری یافت می شوند، اما معمولاً در سلول های گیاهی یافت نمی شوند. مژه ها میکروتوبول هایی هستند که به نقل و انتقال سلولی کمک می کنند.

10-تقسیم درون یاخته ای یا سیتوکینز: تقسیم درون یاخته ها، تقسیم سیتوپلاسم، در طول تقسیم سلولی است. شیوه تقسیم درون یاخته ای در سلول های گیاهی و جانوری با هم متفاوت است.

11-گلایوکسیزم Glyoxysomes: این ساختارها در سلول های جانوری یافت نمی شوند، اما در سلول های گیاهی هستند. گلایوکسیزم به کاهش لیپیدها، به خصوص هنگام جوانه زدن دانه، برای تولید شکر کمک می کند.

12-لیزوزوم ها Lysosomes: سلول های جانوری دارای لیزوزوم هستند که حاوی آنزیم هایی است که درشت مولکلول های سلولی را هضم می کند. سلول های گیاهی به ندرت حاوی لیزوزومند.

 

13-پلاستیدها Plastids: سلول های جانوری پلاستید ندارند. سلول های گیاهی حاوی پلاستیدند مانند کلروپلاست، که برای فتوسنتز مورد نیاز است. پلاستیدها طبقه ای ازاندامک های کوچک در سیتوپلاسم سلول های گیاهی هستند که حاوی رنگدانه و یا مواد غذاییند.

14-پلاسمودسماها: سلول های جانوری پلاسمودسما ندارند اما سلول های گیاهی پلاسمودسما دارند که منافذی بین دیواره های سلول گیاهی هستند و به مولکول ها و سیگنال های ارتباطی اجازه می دهند از بین سلول گیاهی عبور کنند.

15-واکوئل: سلول های جانوری ممکن است تعداد زیادی واکوئل کوچک داشته باشند. سلولهای گیاهی دارای واکوئل مرکزی بزرگی هستند که می تواند تا 90 درصد از حجم سلول را اشغال کند.

منبع:تفاوت سلول گیاهی و جانوری

تفاوت سلول گیاهی و جانوری