رز سانگ

کپسول تاموسین چیست؟

کپسول تاموسین چیست؟

کپسول تاموسین (Tamusin) از داروهایی است که به منظور بهبود و کاهش علائم در بیماران مبتلا به بزرگی پروستات استفاده می‌شود. علاوه بر بزرگی پروستات، این دارو در موارد دیگری همچون درد حین ادرار، تکرر ادرار و نیاز به تخلیه فوری ادرار نیز، کاربرد دارد. تاموسین حاوی ماده فعال “تامسولوزین هیدروکلرید” است و این ماده باعث شل شدن عضلات پروستات و مثانه می‌شود.

لازم به ذکر است که این دارو و هر داروی دیگری که برای درمان بزرگی پروستات تجویز می‌شود پروستات را کوچکتر نکرده و تنها به منظور روان شدن ادرار صبحگاهی و تسکین بیماری مورد استفاده قرار می‌گیرد. بنابراین واضح است که در صورت قطع دارو بلافاصله علائم بزرگی پروستات بروز خواهند کرد.
نام‌های تجاری، موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی
نام‌های تجاری
–

موارد مصرف درمان مشکلات مربوط به پروستات

عوارض اختلالات خواب، ضعف، اسهال، درد پشت، آبریزش یا گرفتگی بینی، گیجی، کاهش حجم منی، گلودرد یا اشکال در بلع، کاهش انرژی، خستگی، حالت تهوع، درد قفسه سینه
تداخل دارویی آلفوزوسین، دوکسازوسین و ترازوسین، کلاریترومایسین، آزیترومایسین، اریترومایسین و تلی ترومایسین، کتوکونازول، پوساکونازول، ایتراکونازول و وریکونازول

مقدار و نحوه مصرف کپسول تاموسین

با توجه به حساسیتی که این دارو دارد، مقدار مصرف آن باید حتما توسط، پزشک تعیین شود.
نکاتی که در رابطه با مصرف کپسول تاموسین باید بدانید
در صورت وجود هر نوع حساسیت دارویی یا آلرژی نسبت به غذاها، رنگ‌ها، نگهدارنده‌ها یا حیوانات، به پزشک اطلاع دهید.
چنانچه با مصرف این دارو دچار علائم حساسیت مثل تنفس سخت، تورم در چهره، لب‌ها، زبان یا گلو شدید، مصرف را ادامه ندهید و به اورژانس مراجعه کنید.
دارو را طبق دستور پزشک، مصرف کنید.
در صورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو به محض به یاد آوردن، باید دارو مصرف شود مگر این‌که تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد در این صورت مقدار مصرف نوبت بعدی نباید دو برابر شود.
فهرست کلیه داروهای خود را در اختیار پزشک قرار دهید. ممکن است برخی از داروها، اثرگذاری داروهای دیگر را کم یا زیاد کنند.
اگر با مصرف این دارو نشانه‌ای از بهبودی مشاهده نکردید یا بیماری تشدید شد، به پزشک خود اطلاع دهید.
قبل از مصرف دارو، سابقه هر نوع بیماری که دارید (مثل بیماری‌های کبدی، کلیوی و یا سرطان پروستات)، به پزشک اطلاع دهید.
اگر با مصرف داروی تاموسین هریک از عوارض ذکر شده، بروز کرد و پس از مدت کوتاهی بهبودی حاصل نشد، حتما در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.
در صورتیکه با مصرف این دارو دچار علائمی نظیر انزال غیرعادی، پریاپیسم (نعوظی بلند مدت و دردناک)، تاری دید، علائم آنفلوانزا، غش کردن ناشی از کاهش فشار خون، تنگی نفس، تب، تورم گلو یا زبان، راش، خارش یا کهیر شدید، بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید.
افرادی که مبتلا به بیماری‌هایی نظیر اختلال کبدی شدید و یا فشار خون هستند، نباید از این دارو استفاده کنند.
در صورت مصرف همزمان تاموسین با داروهای ضد فشار خون، میزان فشار خون در طی یک ماه اول درمان باید تحت نظر باشد.
استفاده از این دارو ممکن است باعث سرگیجه و از دست دادن هوشیاری در هنگام بلند شدن ناگهانی شود. در این صورت هنگام رانندگی یا انجام کارهایی که به هوشیاری و آگاهی نیاز دارد، احتیاط کنید.
تاموسین برای بیماران زیر ۱۸ سال تجویز نمی‌شود.

بزرگی پروستات چیست؟
بزرگی پروستات، از بیماری‌های مردانه است که بیشتر در سنین بالا بروز می‌کند. این بیماری خود را با علائمی نظیر کاهش قطر جریان ادرار، قطره قطره آمدن ادرار، قطع و وصل شدن ادرار، تکرر ادرار و سوزش ادرار و اختلال در تخلیه ادرار و باقی ماندن ادرار در داخل مثانه، نشان می‌دهد. بزرگی پروستات در آقایان مسن باعث بسته شدن خروجی مثانه می‌گردد. اگرچه بیشترین شیوع این بیماری در سنین بین ۶۰ تا ۷۰ سال است اما در سنین پایین‌تر نیز، احتمال ابتلا وجود دارد. برخی افراد تصور می‌کنند انجام فعالیت‌های جنسی باعث بزرگی پروستات و بیماری‌های مربوط به آن می‌شود، این تفکر کاملاً غلط است زیرا انجام فعالیت‌های جنسی و مقاربت مداوم و منظم باعث شادابی غده پروستات می‌شود.

روش‌های خانگی رفع مشکلات پروستات
علاوه بر مصرف دارو برای کنترل بزرگی پروستات، می‌توان از راهکارهای خانگی دیگری نیز، استفاده کرد. لینک زیر در این زمینه به شما کمک خواهد کرد. البته در نظر داشته باشید که در موارد زیادی این بیماران نیازمند دریافت دارو هستند و بهتر است درمان‌های خانگی در کنار درمان‌های دارویی و به عنوان کمک کننده به پیشرفت روند درمان، انجام شوند.

منبع:کپسول تاموسین چیست؟

کپسول تاموسین چیست؟

کپسول دیافیت چیست؟

قرص دیافیت چیست؟

کپسول دیافیت (DiaFit) یک مولتی‌ویتامین کامل است که علاوه بر دارا بودن ویتامین‌های A ،D3 ،E ،C و ویتامین‌های گروه B، انواع مواد معدنی مورد نیاز بدن شامل روی، کروم، مس، منگنز، آهن، ید و منیزیم را نیز دارا می‌باشد. دیافیت برای بیماران دیابتی که نیاز بیشتری به این مواد تغذیه‌ای دارند مفید است. از دیگر فواید این مولتی ویتامین افزایش و تقویت میزان متابولیسم و سوخت و ساز در بدن، تقویت و افزایش سلامت پوست و قدرت عضلانی، تقویت سیستم ایمنی و دستگاه عصبی، حفظ سلامت عمومی بدن و جلوگیری از کم خونی می‌باشد.

به طور کلی کپسول دیافیت شامل ویتامین‌ها و مواد معدنی زیر می‌باشد:

کروم: پیشگیری از دیابت و کنترل کلسترول خون
ویتامین‌های گروه ب: افزایش سوخت و ساز بدن، سلامت سیستم ایمنی، کاهش خطر سرطان، سلامت دستگاه گوارش و پوست
منگنز: تقویت مغز و اعصاب و هماهنگی بین آن‌ها با عضلات بدن
مس: تحریک رشد گلبول‌های قرمز خون
ویتامین آ: کمک به شکل‌گیری و تقویت دندان‌ها، بافت‌های بدن و داشتن پوست سالم
ویتامین سی: بهبود زخم‌ها و ترمیم و تقویت غضروف، استخوان و دندان‌ها، رشد و تکامل کودکان
ویتامین دی: رشد و تقویت استخوان‌ها و دندان‌ها
منیزیم: انقباض و آزاد شدن عضله، تولید و انتقال انرژی
روی: حفظ سلامت پوست و مو، بهبود ترمیم زخم‌ها و کمک به بارداری‌های موفق
ید: پیشگیری از ناهنجاری‌های متعدد عصبی، معده‌ای-روده‌ای و پوستی
سلنیوم: تقویت سیستم ایمنی و خنثی کردن رادیکال‌های آزاد
آهن: تولید پروتئین‌های حامل اکسیژن بنام هموگلوبین و میوگلوبین
بسته‌های این مولتی‌ویتامین 60 عددی می‌باشد. در لینک زیر با سایر مولتی‌ویتامین‌ها آشنا می‌شوید.

نام‌های تجاری، موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی
نام‌های تجاری
–

موارد مصرف کپسول دیافیت

تامین ویتامین‎ها و مواد معدنی مورد نیاز افراد مبتلا به دیابت

سلامت عمومی بدن

تقویت سیستم ایمنی بدن

عوارض در صورت مصرف صحیح عوارض جانبی خاصی ندارد
تداخل دارویی تداخل دارویی خاصی گزارش نشده است

قرص دیافیت چیست؟

مقدار و نحوه مصرف قرص دیافیت

مقدار مصرف روزانه دارو با توجه به شرایط شما توسط پزشک محاسبه شده و به طور معمول روزانه یک عدد از کپسول همراه غذا و با مقدار کافی آب مصرف می‌شود.
نکاتی که در رابطه با مصرف کپسول دیافیت باید بدانید
در صورتیکه در دوران بارداری و یا شیردهی هستید، قبل از مصرف این فرآورده با پزشک خود مشورت نمایید.
مصرف این مکمل غذایی برای کودکان مناسب نمی‌باشد.
کپسول دیافیت را در جای خشک و خنک نگهداری کنید.

منبع:قرص دیافیت چیست؟

قرص دیافیت چیست؟

موارد و مقدار مصرف کپسول کلوگزاسیلین

کپسول کلوگزاسیلین برای چیست؟

عفونتهای سیستمیک ناشی از ارگانیسمهای حساس
بزرگسالان و کودکان با وزن بیش از 20 کیلوگرم: mg 500-250 هر 6 ساعت مصرف می‌ شود.
کودکان بالای 1 ماه (ز یر 20 کیلوگرم ): mg/kg 100-50 روزانه در 4 روز منقسم ، هر 6 ساعت تا حداکثر دوز روزانه g 4 مصرف می‌ شود.

عوارض جانبی کپسول کلوگزاسیلین

دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، اسهال، کولیت سودوممبران، کلستاز داخل کبدی.
ادراری ـ تناسلی: نفریت بینابینی حاد.
خون: ائوزینوفیلی، لکوپنی، گرانولوسیتوپنی، ترومبوسیتوپنی، آگرانولوسیتوز.
سایر عوارض: حساسیت مفرط (بثورات پوستی، کهیر، لرز، تب، عطسه، خس خس سینه، آنافیلاکسی)، عفونت ثانویه قارچی و باکتریایی.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: تشنج یا تحریک پذیری عصبی – عضلانی.
درمان: هیچ توصیه‌ای در این زمینه وجود ندارد. درمان علامتی است؛ طی چهار ساعت بعد از مصرف دارو ، با واداشتن بیمار به استفراغ یا شستشو، معده را تخلیه کرده و به دنبال آن ذغال فعال برای کاهش جذب دارو تجویز می‌ کنند. همودیالیز یا دیالیز صفاقی دارو را به طور کامل از بدن خارج نمی‌ کند.

تداخل دارویی کپسول کلوگزاسیلین

مصرف همزمان با آمینوگلیکوزیدها اثرات سینرژیک باکتری کش بر روی استاف یلوکوکوس اورئوس ایجاد می‌ کند. با این وجود، این داروها از نظر فیزیکی و شیمیایی ناسازگارند و در صورت مخلوط شدن و یا مصرف همزمان ممکن است غیرفعال شوند.
اثرات وارفارین ممکن است تشدید شود. پنی سیلین‌ها سطح متوترکسات را افزایش می‌دهند.

مکانیسم اثر
اثر ضد باکتری: کلوگزاسیلین یک باکتری کش است. این دارو به پروتئین‌های مخصوص پنی سیلین در باکتری متصل می‌ شود و ساخت دیواره سلولی باکتر ی را مهار می‌ کند.
کلوگزاسیلین در برابر اثرات آنزیم پنی سیلیناز که پنی سیلین را غیرفعال می‌ سازد، مقاوم است، بنابراین، بر بسیاری از گونه ‌های باکتری تولیدکننده پنی سیلیناز مؤثر است. فعالیت این دارو بیشتر در مقابل استافیلوکوکهای تولیدکننده پنی سیلیناز است، ولی بعضی از گونه ‌ها ممکن است مقاوم باقی بمانند. همچنین، کلوگزاسیلین بر باسیلهای بی هوازی و هوازی گرم مثبت مؤثر است ولی بر روی باسیل‌های گرم منفی تأثیر قابل توجهی ندارد.

موارد منع مصرف و احتیاط کپسول کلوگزاسیلین
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط شناخته شده به هر یک از پنی سیلینها
موارد احتیاط: اختلال کار کلیه (این دارو از طریق کلیه دفع می‌ شود و کاهش مقدار مصرف در نارسایی متوسط تا شدید کلیوی ضروری است )، بیمارانی که وارفارین مصرف می‌ کنند، حساسیت به سفالوسپورین ها.
عوارض جانبی:
عوارض جانبی
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، اسهال، کولیت سودوممبران، کلستاز داخل کبدی.
ادراری ـ تناسلی: نفریت بینابینی حاد.
خون: ائوزینوفیلی، لکوپنی، گرانولوسیتوپنی، ترومبوسیتوپنی، آگرانولوسیتوز.
سایر عوارض: حساسیت مفرط (بثورات پوستی، کهیر، لرز، تب، عطسه، خس خس سینه، آنافیلاکسی)، عفونت ثانویه قارچی و باکتریایی.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: تشنج یا تحریک پذیری عصبی – عضلانی.
درمان: هیچ توصیه‌ای در این زمینه وجود ندارد. درمان علامتی است؛ طی چهار ساعت بعد از مصرف دارو ، با واداشتن بیمار به استفراغ یا شستشو، معده را تخلیه کرده و به دنبال آن ذغال فعال برای کاهش جذب دارو تجویز می‌ کنند. همودیالیز یا دیالیز صفاقی دارو را به طور کامل از بدن خارج نمی‌ کند.
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: پنی سیلین مقاوم به پنی سیلیناز.
طبقه‌بندی درمانی: آنتی بیوتیک.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده B
ملاحظات اختصاصی
علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامی پنی سیلینها، رعایت موارد زیر نیز توصیه می‌ شود:
دارو با یک لیوان آب مصرف می شود. اسید موجود در آب میوه و کربنات موجود در نوشیدنی ها موجب غیرفعال شدن دارو می‌ شود.
دارو با معده خالی مصرف شود ، زیرا غذا جذب دارو را کاهش می‌ دهد.
مصرف در کودکان: دفع کلوگزاسیلین در نوزادان کاهش می‌ یابد. بی ضرر ی این دارو در نوزادان ثابت نشده است.
مصرف در شیردهی: کلوگزاسیلین در شیر مادر ترشح می‌ شود. بنابراین، مصرف این دارو در دوران شیردهی با ید با احتیاط صورت گیرد.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
کلوگزاسیلین نتایج آزمون پروتئین‌های سرم و ادرار را تغییر می‌ دهد. این دارو موجب افزایش و یا بروز پاسخ مثبت کاذب در آزمونهای توربیدیمتریک پروتیئن سرم و ادرار با استفاده از اسید سولفوسالیسیلیک یا اسید تری کلرو استیک می‌ شود.
کلوگزاسیلین ممکن است سبب افزایش گذرا در نتایج آزمونهای کبدی و کاهش گذرا در تعداد پلاکتها ، گلبولهای سفید و گلبولهای قرمز خون شود.
بالا رفتن نتایج آزمون عملکرد کبدی ممکن است نشانگر هپاتیت یا کلستاز ناشی از دارو باشد. کلوگزاسیلین ممکن است غلظت‌های سرمی آمینوگلیکوزیدها را به طور کاذب کاهش دهد.

کپسول کلوگزاسیلین برای چیست؟

اشکال دارویی:
Injection, Powder: 250, 500mg, 1g
Tablet: 25, 100, 250, 500mg
Capsule: 250, 500mg
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: پنی سیلین مقاوم به پنی سیلیناز.
طبقه‌بندی درمانی: آنتی بیوتیک.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده B
ملاحظات اختصاصی
علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامی پنی سیلینها، رعایت موارد زیر نیز توصیه می‌ شود:
دارو با یک لیوان آب مصرف می شود. اسید موجود در آب میوه و کربنات موجود در نوشیدنی ها موجب غیرفعال شدن دارو می‌ شود.
دارو با معده خالی مصرف شود ، زیرا غذا جذب دارو را کاهش می‌ دهد.
مصرف در کودکان: دفع کلوگزاسیلین در نوزادان کاهش می‌ یابد. بی ضرر ی این دارو در نوزادان ثابت نشده است.
مصرف در شیردهی: کلوگزاسیلین در شیر مادر ترشح می‌ شود. بنابراین، مصرف این دارو در دوران شیردهی با ید با احتیاط صورت گیرد.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
کلوگزاسیلین نتایج آزمون پروتئین‌های سرم و ادرار را تغییر می‌ دهد. این دارو موجب افزایش و یا بروز پاسخ مثبت کاذب در آزمونهای توربیدیمتریک پروتیئن سرم و ادرار با استفاده از اسید سولفوسالیسیلیک یا اسید تری کلرو استیک می‌ شود.
کلوگزاسیلین ممکن است سبب افزایش گذرا در نتایج آزمونهای کبدی و کاهش گذرا در تعداد پلاکتها ، گلبولهای سفید و گلبولهای قرمز خون شود.
بالا رفتن نتایج آزمون عملکرد کبدی ممکن است نشانگر هپاتیت یا کلستاز ناشی از دارو باشد. کلوگزاسیلین ممکن است غلظت‌های سرمی آمینوگلیکوزیدها را به طور کاذب کاهش دهد.

منبع:کپسول کلوگزاسیلین برای چیست؟

کپسول کلوگزاسیلین برای چیست؟

قرص سلنیوم چیست؟

قرص سلنیوم چیست؟

سلنیوم (Selenium) از مواد معدنی ضروری جهت محافظت از بدن در مقابل رادیکال‌های آزاد که عاملی آسیب رسان به سلول‌ها هستند می‌باشد. این عنصر با خواص آنتی اکسیدانی خود نقش بسیار مهمی در محافظت از پوست و مو دارد. کمبود سلنیوم سبب کاهش استحکام ناخن‌ها شده و آنها را شکننده می‌سازد و کمبود آن باعث تحلیل رنگدانه‌های پوست می‌شود. این عنصر از عوارض مخرب اشعه خورشید روی سلول‌های پوستی جلوگیری کرده و به حفظ جوانی و شادابی پوست کمک می‌نماید. قرص سلنیوم دارای خاصیت جذب بسیار بالا و ماندگاری طولانی در بدن می‌باشد.

این مکمل به صورت قرص و کپسول در دسترس می‌باشد.

دیگر فواید سلنیوم برای بدن

سلنیوم یک ماده معدنی کمیاب و ضروری است که آرایه وسیعی از خواص درمانی همچون محافظت در برابر بیماری‌های قلبی خاص، افزایش قدرت سیستم ایمنی بدن ، به حداکثر رساندن عملکرد تیروئید ، کاهش التهاب ، پیشگیری از سرطان ، کاهش نشانه‌های پیری زودرس ، محافظت در برابر آنتی بادی‌ها، افزایش سلامت مو و تعادل هورمون‌ها را دارد. برخی از منابع عالی برای سلنیوم شامل غلات، حبوبات، آجیل، قارچ، گوشت، ماهی و تخم مرغ است. این ماده همچنین در کلیه حیوانات، تن ماهی، خرچنگ و خرچنگ دریایی یافت می‌شود. آجیل برزیلی غنی ترین منبع سلنیوم محسوب می‌شود.

هشدار: مسمومیت با سلنیوم به اندازه کمبود آن در بدن خطرناک است. بنابراین مراقب مقدار مصرف سلنیوم در رژیم غذایی خود باشید. نشانه‌های مسمومیت از طریق سلنیوم شامل بوی بد از دهان (همانند بوی سیر)، اختلالات گوارشی، خستگی؛ تحریک پذیری ، اشکال در تمرکز، سیروز کبدی ، ادم ریوی و حتی مرگ است. اگر رژیم غذایی غنی از سلنیوم دارید از مصرف مکمل‌های آن پرهیز کنید.

موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی:
موارد مصرف
تقویت سیستم ایمنی
کمک به حفظ سلامت پوست و مو
عوارض (در صورت مصرف بیش از حد)
اسهال، ضعیف شدن ناخن دست، نفس و عرق بدن بی سیرمی دهد، ریزش مو، بد اخلاقی، خارش پوست، تهوع و استفراغ، خستگی و ضعف غیرعادی
تداخل دارویی
الترومبوپگ، الکل، سیگار

مقدار و نحوه مصرف سلنیوم

روزانه یک قرص به همراه غذا و یا طبق تجویز پزشک مصرف می‌شود. اگرچه پیشنهاد می‌گردد میزان دقیق مصرف توسط پزشک تعیین گردد اما به طور معمول میزان مصرف سلنیوم روزانه را به شرح زیر می‌توان تعیین کرد:
از زمان تولد تا 3 سالگی 10 تا 20 میکروگرم درروز
از 3 تا 6 سالگی 20 میکروگرم درروز
از 6 تا 10 سالگی 30 میکروگرم درروز
مردان جوان و بزرگسال 40 تا 70 میکروگرم درروز
زنان جوان و بزرگسال 45 تا 55 میکروگرم درروز
زنان باردار 65 میکروگرم درروز
مادرانی که نوزاد خود را با شیرخود تغذیه می کنند 75 میکروگرم در روز
توجه: رشد سالم جنین با میزان دریافت مواد مغذی توسط مادر در ارتباط است اما با این وجود از مصرف بیش از حد مکمل های غذایی در دوران بارداری باید پرهیز کرد زیرا برای مادر و جنین مضر می‌باشد.

قرص سلنیوم چیست؟

نکاتی که در ارتباط با مصرف این مکمل باید بدانید
در دوران بارداری و شیردهی قبل از مصرف با پزشک مشورت نمایید.
مصرف مقدار زیاد از یک مکمل غذایی در دوران شیردهی ممکن است به ضرر نوزاد یا مادر باشد، با این وجود دریافت مقدار مناسب ویتامین و مواد معدنی برای رشد مناسب لازم است.
وجود هرگونه حساسیت به این دارو یا داروهای دیگر را به اطلاع پزشکتان برسانید.
بیماری‌ها و مشکلات پزشکی دیگر ممکن است بر نحوه استفاده از دارو اثرگذار باشد. وجود هرگونه مشکل پزشکی را به اطلاع پزشک خود برسانید.
اگر یک بار مصرف دارو را فراموش کردید فوراً آن را مصرف کنید اما اگر به مصرف دوز بعدی نزدیک هستید دارو را طبق معمول مصرف کرده و مصرف دارو را دو برابر نکنید.
در صورت داشتن ناراحتی معده احتمال بالا رفتن سطح سلنیوم در خون وجود دارد که باعث افزایش عوارض جانبی می‌شود.

منبع:قرص سلنیوم چیست؟

قرص سلنیوم چیست؟

قرص و کپسول فارماتون مکمل های طبیعی برای رفع خستگی روزانه می باشد. همچین حاوی عصاره جینسینگ و به عنوان داروی حاوی فیتو شناخته شده است. این دارو برای درمان شرایط زیادی از جمله خستگی روزانه و استرس مورد استفاده قرار می گیرد در این مطلب به طور جامع اطلاعات قرص فارماتون را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

کپسول فارماتون چیست؟

فارماتون یک مکمل غذایی می باشد که حاوی ترکیباتی است که در رفع خستگی و کاهش استرس و پیشگیری از شرایط ذهنی و فیزیکی ایجاد شده در اثر سن، بیماری یا رژیم غذایی نامناسب موثر می باشد. این دارو برای تمام رده های سنی افراد میانسال، ورزشکاران، کودکان، زنان حامله و زنان تحت مراقبت های ویژه مورد استفاده قرار می گیرد. بدون مشورت با پزشک این دارو را به کودکان ندهید. تا پایان با بررسی موارد کاربرد و عوارض قرص فارماتون همراه ما باشید.

موارد کاربرد و منع مصرف قرص فارماتون
فارماتون برای بهبود توانایی های فیزیکی و کمک به بدن برای مقابله با خستگی و فرسودگی ایجاد شده بر اثر استرس مورد استفاده قرار می گیرد. عصاره جینسینگ بر سیستم عصبی مرکزی تاثیر گذاشته و باعث به حداقل رسیدن استرس و فشار فیزیکی و ذهنی می گردد و همچنین تاثیرات مثبتی بر سیستم ایمنی فرد دارد. قرص فارماتون حاوی مواد معدنی و ویتامین هایی از جمله ویتامین A ,B1, B2, B6, B12, C, C, E, D، نیاسین، اسید پانتوتنیک، اسید فولیک و عصاره جینسینگ می باشد که روزانه باید یک تا دو کپسول یا قرص قبل و یا بعد از غذا مصرف گردد.

موارد مصرف کپسول و قرص فارماتون

مواد اولیه موجود در مکمل فارماتون عصاره جینسینگ می باشد. جینسینگ از عملکرد سیستم ایمنی حمایت کرده و به افزایش سطح انرژی کمک می کند. این قرص همچنین حاوی ویتامین D، کلسیم، آهن، منیزیم، پتاسیم، ویتامین A, E, B اسید فولیک، تیامین، ویتامین B6, B12 می باشد. برای رفع دوره های کوتاه مدت خستگی روزانه در یک زندگی شلوغ و گیج کننده مورد استفاده قرار می گیرند. علایم خستگی روانه شامل دوره های موقت فرسودگی، خستگی و احساس ضعف یا نبود سرزندگی و انرژی می باشند. در پیشگیری و درمان علایم ایجاد شده بر اثر رژیم غذایی نامتعادل موثر می باشد. همچنین قرص های فارماتون عملکرد ذهنی، فیزیکی و فرآیند سوخت و ساز را با استفاده از ترکیب جینسینگ، ویتامین ها و مواد معدنی افزایش می دهد. با کاهش خستگی و افزایش عملکردهای ذهنی و فیزیکی در طول روز خستگی روزانه را درمان می کنند. در صورت مصرف منظم آن ها باید تاثیرات آن را در طی هفته های کمی مشاهده کنید. با کاهش خستگی و فرسودگی سطوح انرژی را حفظ و مدیریت می کند و در نتیجه باعث افزایش تمرکز ذهن و عملکردهای فیزیکی می شود. این قرص ها فواید زیادی در زمینه های شخصی و حرفه ای دارد.
نحوه مصرف دارو
برای کسب اطلاعات بیشتر برچسب روی بسته قرص را بخوانید. افراد بزرگسال هر روز یک کپسول فارماتون را قبل و یا بعد از غذا باید مصرف کنند. ابتدا از این قرص بری 4 هفته استفاده کنید پس از درمان 4 هفته ای اگر احساس کردید حال شما بهتر شده است می توانید به استفاده از قرص فارماتون برای بیشتر از 12 هفته ادامه دهید. پس از 12 هفته در صورت تمایل استفاده از این دارو با پزشک خود مشورت کنید. دکتر علایم شما را مورد بررسی قرار خواهد داد. این کپسول فارماتون را هرگز به کودکان ندهید و آن ها در ظروفی در بسته و محکم قرار داده و دمای محل نگاهداری از 25 درجه بیشتر نباشد.

عوارض جانبی احتمالی فارماتون

استفاده از قرص های فارماتون می تواند عوارض جانبی مثل مشکلات در خواب، خارش پوست، سردرد، سرگیجه یا مشکلات گوارشی مثل اسهال، حالت تهوع، استفراغ و دردهای شکمی را به همراه داشته باشد. اگر به اختلالات کبدی، یا هر گونه مشکل گوارشی یا جذب گلوکز یا گالاکتوز، اختلالات ذخیره سازی آهن مثل هموکروماتوز، غلظت بالای کلسیم، ویتامین A,D در خون خود مبتلا هستید نباید از فارماتون استفاده کنید. از آنجا که فارماتون ممکن است حاوی روغن بادام یا سویا و لاکتوز باشد بنابراین اگر به هریک از این مواد حساسیت دارید نباید از فارماتون استفاده نمایید.

احتیاط در مصرف قرص های فارماتون

کپسول فارماتون چیست؟

هرگز بیش از دوز مصرفی بیان شده در بالا استفاده نکنید زیرا ممکن است خطرناک باشد. این قرص ها حاوی ویتامین A می باشند. اگر حامله هستید یا قصد حاملگی دارید یا در حال شیردهی می باشید از این دارو استفاده نکنید. این دارو برای زنان و مردان مسن و بالغ مناسب می باشد هرگز به کودکان این دارو را ندهید. اگر شرایط پزشکی دارید یا از دیگر داروها یا درمان مکمل استفاده می کنید و یا اگر علایم شما مدت زمان بیشتری بطول انجامید با پزشک یا متخصص خود مشورت کنید. اگر دارای حساسیت ها می باشید پزشک خود را در جریان قرار دهید. تمام داروها را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید. افراد زیر 16 سال نباید از این دارو استفاده کنند. اگر از داروهای رقیق کننده خون مثل لودوپا، تتراسایکلین یا داکسی سایکلین یا ویتامین ها و مکمل های معدنی استفاده می کنید این دارو را مصرف نکنید.

این مطلب صرفا جهت افزایش اطلاعات شما در رابطه با کپسول و قرص فارماتون جمع آوری و ترجمه گشته است. برای استفاده از این دارو قبل از آن حتما با پزشک مشورت نموده و برچسب روی جعبه دارو را بخوانید.

منبع:کپسول فارماتون چیست؟

کپسول فارماتون چیست؟

علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح جزو مواردی است که برای خیلی از خانم‌ها مورد سوال قرار می‌گیرد؛ به خصوص آن‌هایی که مدت‌هاست برای بچه‌دار شدن تلاش می‌کنند و دوست دارند هر چه سریع‌تر علائم بارداری را در خودشان ببینند. در این مقاله با علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح آشنا می‌شوید.
علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح جزو مواردی است که برای خیلی از خانم‌ها مورد سوال قرار می‌گیرد؛ در این مقاله با این علائم آشنا می‌شوید.

علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح

علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح را همه تجربه می‌کنند؟

وضعیت هر خانمی در تجربه علائم بارداری متفاوت است. جالب است بدانید علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح در همه زنان یکی نیست؛ همان طور که در سایر ماه‌های بارداری و حتی از یک بارداری به بارداری بعدی یکی نخواهد بود. بنابراین علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح از خانمی به خانمی دیگر متفاوت است؛ ضمن اینکه چون بسیاری از این علائم شبیه علائم قبل از پریود هستند، ممکن است متوجه نشوید که باردار هستید. در ادامه با علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح آشنا خواهید شد؛ فقط به خاطر داشته باشید این علائم لزوما به معنی باردار بودن شما نیست و بهترین روش برای تشخیص بارداری انجام تست حاملگی است.
لکه بینی و دل درد در بارداری
بعد از لقاح، تخمک بارور شده خودش را به دیواره رحم می‌چسباند. همین مورد می‌تواند منجر به بروز یکی از علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح شود که شامل لکه بینی و گاهی دل‌پیچه است. این وضعیت به لکه بینی لانه گزینی معروف است و معمولا شش تا 12 روز بعد از بارور شدن تخمک اتفاق می‌افتد.
ترشحات بعد از لقاح از علائم بارداری است؟
یکی دیگر از علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح ترشحات سفید رنگ و شیری طور است که از واژن خارج می‌شود. دلیل بروز این ترشحات به ضخیم شدن دیواره واژن برمی‌گردد که بلافاصله بعد از لقاح اتفاق می‌افتد. این ترشحات معمولا بی ضرر هستند؛ مگر اینکه بوی بدی بدهند و با سوزش و خارش همراه باشند. در این صورت ممکن است قارچ یا عفونت باکتریایی داشته باشید.
تغییر سایز سینه در بارداری
از دیگر علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح تغییر سایز سینه‌ها در بارداری است. در صورت موفقیت‌آمیز بودن لقاح سطح هورمون‌ها به سرعت تغییر پیدا می‌کند. به دلیل همین تغییرات، زنان ممکن است در سینه‌هایشان احساس درد کنند یا متوجه ورم کردن سینه‌ها شوند. بعضی دیگر ممکن است متوجه احساس خارش در سینه‌ها شوند. سنگین‌تر و پرتر به نظر رسیدن سینه‌ها و حساسیت نسبت به لمس شدن از دیگر علائم اولیه بارداری بعد از لقاح است که می‌تواند با تیره شدن هاله دور سینه همراه باشد.
ممکن است علائمی که گفته شد مربوط به مسائل دیگری باشد؛ اما اگر مشخص شد باردار هستید به خاطر داشته باشید که چند هفته‌ای طول می‌کشد تا به میزان جدید هورمون‌ها عادت کنید و درد سینه‎هایتان رفته رفته کمتر شود.
تهوع صبحگاهی در بارداری
از مشهورترین علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح تهوع صبحگاهی است؛ اما همه خانم‌های باردار آن را تجربه نمی‌کنند. هنوز دقیقا مشخص نیست دلیل تهوع صبحگاهی در بارداری چیست؛ اما معمولا بین هورمون‌های بارداری و این حالت ارتباطی وجود دارد. تهوع در بارداری ممکن است هر ساعتی از روز اتفاق بیفتد؛ اما بیشتر اوقات صبح‌ها گریبان خانم‌های باردار را می‌گیرد.

علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح

خستگی به عنوان علامت بارداری
احساس خستگی شدید یکی دیگر از علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح است و احساسی طبیعی است. ممکن است خانمی به مدت تنها یک هفته بعد از لقاح به شدت احساس خستگی کند که به دلیل میزان بالای هورمون پروژسترون، افت قند و فشار خون و افزایش تولید خون است. اگر دلیل خستگی شما به بارداری برگردد، مهم است که استراحت زیادی داشته باشید و غذاهای حاوی پروتئین و آهن بخورید.

عقب افتادن پریود نشانه بارداری است؟

یکی از واضح‌ترین علائم بارداری که سریعا فکر باردار بودن را به سر خانم‌ها می‌اندازد، عقب افتادن پریود است. در عین حال ممکن است خانم‌ها باردار باشند؛ اما دچار خونریزی شوند؛ اگر باردار هستید درباره خونریزی از پزشکتان سوال بپرسید تا به شما بگوید چه زمانی خونریزی طبیعی است و چه وقت نشانه شرایط اورژانسی است.
به خاطر داشته باشید با اینکه عقب افتادن پریود از علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح است؛ اما گاهی دلایل دیگری دارد. برای مثال مشکلات هورمونی، افزایش یا کاهش وزن زیاد، خستگی و ضعف یا استرس می‌تواند منجر به دیر شدن پریود شود. بعضی از زنان هم وقتی پریودشان عقب می‌افتد که مصرف قرص‌های ضد بارداری را قطع کنند.
سایر علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح
بارداری باعث بروز تغییرات هورمونی می‌‌شود و همین مسئله هم منجر به سایر علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح خواهد شد که شامل موارد زیر می‌شود:
تکرر ادرار: تکرر ادرار برای بسیاری از زنانه در در حدود هفته ششم بارداری تا هفته هشتم بارداری اتفاق می‌افتد. البته تکرر ادرار می‌تواند به دلیل دیابت، قرص‌های فشار خون یا عفونت‌های باکتریایی مثانه مربوط شود؛ اما در بارداری به دلیل تغییرات هورمونی اتفاق می‌افتد.
یبوست: در طول بارداری، بالا رفتن میزان هورمون‌هایی مثل پروژسترون می‌تواند باعث ایجاد یبوست شود. پروژسترون باعث می‌شود غذا آهسته‌تر از روده‌ها بگذرد. برای حل این مسئله آب بیشتری بنوشید، ورزش کنید و غذاهای حاوی فیبر بالا بخورید.
تغییرات خلق و خو: تغییرات خلق و خو به خصوص در سه ماهه اول بارداری بارز است. این تغییرات هم به هورمون‌ها مربوط می‌شود.
سردرد و کمردرد در بارداری: کمردرد و سردرد در بارداری در میان بسیاری از زنان باردار دیده شده است.
سرگیجه و از حال رفتن: سرگیجه در بارداری ممکن است به دلیل گشاد شدن رگ‌های خونی، کاهش قند خون یا افت فشار خون در بارداری اتفاق بیفتد.
خانم‌های باردار ممکن است تمام این علائم یا تنها تعدادی از آن‌ها را داشته باشند. اگر هر کدام از این علائم باعث دردسر شدند، با پزشکتان صحبت کنید.

منبع:علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح

علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح

علائم سنگ کیسه صفرا

“سنگ کیسه صفرا” (کوله لیتیاز) یعنی تشکیل سنگ داخل کیسه صفرا؛ کیسه صفرا عضوی در بخش تحتانی کبد است که صفرای ترشح‌شده از کبد در آن تجمع یافته و هنگام نیاز از طریق مجرای صفراوی مشترک به روده باریک ریخته می‌شود.

سنگ کیسه صفرا بسیاری اوقات هیچ علامتی ندارد اما سنگ کیسه صفرای علامت‌دار ممکن است موجب کوله‌سیستیت مزمن شود.

علائم بیماری به‌صورت کولیک صفراوی (درد مزمن به‌مدت ساعت‌ها در ربع فوقانی راست شکم که به پشت و شانه راست انتشار دارد) گاه همراه با تهوع و استفراغ است و گاهی درد به‌دنبال مصرف غذای چرب ایجاد می‌شود.

ممکن است بیماری سال‌ها علائم سنگ کیسه صفرا را داشته باشد اما وارد مرحله حاد نشود.

همچنین سنگ کیسه صفرا می‌تواند همراه با این علائم باشد: درد در سمت راست بدن درست زیر دنده، درد پشت بین استخوان‌های شانه، درد در شانه سمت راست، حالت تهوع و استفراغ، عرق کردن و بی‌قراری.

برای درمان سنگ کیسه صفرا در طب سنتی، روش‌ها و درمان‌های مختلفی وجود دارد که این درمان‌ها کنار پرهیزات ضروری برای این دسته از بیماران می‌تواند بدون عمل جراحی، منجر به از بین رفتن سنگ کیسه صفرا شود.

مصرف روزانه “یک لیوان آب سیب طبیعی مخلوط‌شده با دو تا سه قاشق غذاخوری روغن زیتون” می‌تواند کمک شایانی به درمان سنگ کیسه صفرا داشته باشد همچنین مصرف روزانه “سرکه‌انگبین طبی” (جوشانده سرکه طبیعی انگور، عرق نعنا با عسل) نیز برای درمان مفید است

منبع:علائم سنگ کیسه صفرا

علائم سنگ کیسه صفرا

علائم مصرف گل

گل یک مخدر جدید نیست، در واقع همان «ماری جوانا» است که فروشندگان مواد برای سود بیشتر، برای آن اسم جدید و وسوسه کننده‌ای انتخاب کرده اند تا جوان‌ها را به سمت این ماده بکشانند. سودجویان فکر می‌کنند اگر به جای «ماری جوانا» از کلماتی مانند «گل» استفاده کنند تمایل مصرف کنندگان برای دنبال کردن این ماده بیشتر می‌شود که متاسفانه در واقعیت هم همینطور است.

به گزارش تابناک، باید بدانیم ماده‌ای که در خارج از کشور به اسم ماری جوانا معروف است و در برخی کشور‌ها مصرف آن منعی ندارد چیزی نیست که اکنون مصرف کنندگان این ماده در کشور ما مصرف می‌کنند. این ماجرا درست مثل ماجرای کراک است که چند سال قبل به عنوان ماده مخدری معروف شد که از خارج به ایران آمده و نشئگی زیادی دارد و همین مسئله باعث شد که افراد زیادی به سمت آن هجوم بیاورند.
گل یا همان ماری جوانا یکی از خطرناک‌ترین مخدر‌هایی است که این روز‌ها در دست جوان‌ها می‌چرخد. مخدری که ضربان قلب را بالا می‌برد، احساس بی‌قراری می‌دهد، باعث توهم می‌شود و….
براساس یک «شیوع شناسی» تعداد معتادان کشور به ۲ میلیون و ۸۰۸ هزار مصرف کننده مستمر مواد مخدر در کشور رسیده است؛ این درحالیست که ماری جوآنا و مشتقات آن شامل گل، گرس، علف با ۱۱.۹ درصد، پس از تریاک دومین مواد مخدر مصرفی در میان مصرف کنندگان مستمر مواد مخدر در کشور اعلام شده است.
بنابر اعتقاد روان‌پزشکان «گل» همان ماری‌جوانای تغییر یافته است که از قسمت‌های مختلف گیاه شاهدانه (cannabis) بدست می‌آید. ماری‌جوانا که امروزه با نام‌های گوناگون شناخته می‌شود، نوع طبی آن با نام «گل» وارد بازار ایران شده است. این گیاه با دارا بودن حداقل ۲۴ درصد ماده مخدر تتراهیدروکانابینول و مواد شیمیایی دارای اثرات اعتیادآور برای مصرف‌کننده است در حالیکه ماری‌جوانای معمولی (غیر طبی) که از برگ گیاه شاهدانه حاصل می‌شود، دارای کمتر از ۸ درصد ماده مخدر تتراهیدروکانابینول بوده لذا اثرات سوء مصرف نوع طبی آن را بدنبال ندارد.
هرچند گل در باور عمومی حتی کم خطرتر از حشیش و ماری جوانا معرفی شده است، می‌تواند آنقدر خطرناک باشد که با یک بار مصرف، فرد معتاد شود، چرا که به طور مستقیم بخش‌های مسئول آرامش بخشی را در مغز فلج کرده و خود جایگزین آن می‌شود؛ بنابراین با مصرف نکردن گل، فرد دچار اظطراب شدید، بیقراری، وحشت زدگی، تپش قلب شدید و… می‌شود، با این حال گل در ایران آنقدر بازار پررونقی پیدا کرده که براساس آخرین شیوع شناسی اعتیاد در کشور، دومین مواد مخدر مصرفی در میان مصرف کنندگان مستمر مواد مخدر معرفی شد.

خیلی از جوانان واقعا نمی‌دانند که این مواد، مخدر است و نباید آن‌ها را استفاده کرد. یکی از دلایل مصرف بی رویه این ماده، ناآگاهی است. جوان‌های ما شنیده اند که ماری جوانا در کشور‌های دیگر مجاز است و حتی به عنوان دارو استفاده می‌شود، به همین دلیل با خودشان می‌گویند ما هم استفاده کنیم. حتی فکر می‌کنند وقتی کسی به آن‌ها هشدار می‌دهد، هشدارش کاملا اشتباه است و فقط قصد ترساندنشان را دارد.

وقتی یک نفر تحت تاثیر این ماده به شکل دیوانه وار رانندگی یا پرخاشگری می‌کند ممکن است دست به هر کاری بزند، کار‌هایی که باعث مرگ خودشان یا نزدیکانشان می‌شود.
درمان افراد معتاد به این ماده فقط زمانی صورت می‌گیرد که تحت نظر روانپزشک متبحر باشند، چون این ماده مستقیما روی مغز تاثیر می‌گذارد، برای ترک چنین موادی بهتر است فرد در کنار رفتن به کمپ، حتما از خدمات پزشکی و روانپزشکی هم کمک بگیرد.

گل در حالی دومین مخدر مصرفی در کشور اعلام و هشدار‌ها در این زمینه آغاز شده است که به نظر می‌رسد هنوز تحقیقات و بررسی‌های جامع در خصوص اثرات مصرف آن در بین مصرف کنندگان و نمود آن در جامعه صورت نگرفته و در این زمینه کارشناسان اتفاق نظر ندارند.

علائم و عوارض مصرف گل

برخی از شایع‌ترین عوارض ماده مخدر گل عبارتست از:

حرص و ولع مصرف
کاهش اشتها
مشکلات خواب
از دست دادن وزن
پرخاشگری و عصبانیت
تحریک پذیری
بی قراری
کابوس‌های شبانه

اثرات مصرف گل

– توهم ذهنی
– تغییر در درک رنگ و صدا
– افزایش اشتها
– سرخی چشمها

– گیجی و بی‌توجهی به اطراف
– تند شدن ضربان قلب و افزایش اضطراب
– احساس تشنگی، خشک شدن و کف کردن بزاق دهان
– آسیب حافظهٔ بلند مدت و حافظهٔ کوتاه مدت

البته آنچه در بالا قید شده است شامل عوارض کوتاه مدت مصرف این ماده مخدر است مصرف بلند مدت این ماده مخدر گل عوارض دیگری نیز به همراه دارد که به آن‌ها اشاره می‌کنیم.
از دست رفتن حافظه
اختلالات یادگیری
نوسانات اخلاقی
کاهش میل جنسی

ترک مصرف ماده مخدر گل
تحقیقات نشان داده اند افراد کمی وجود دارند که به دنبال ترک این ماده مخدر هستند، اما در سال‌های اخیر روند درخواست درمان برای این ماده مخدر به شدت افزایش پیدا کرده است دکتر دیوید مک داول از دانشگاه کلمبیا که سال‌ها در خصوص مسایل مربوط به ترک این ماده مخدر تحقیق کرده معتقد است، روند درمان به این ماده مخدر در افرادی که بصورت هر روزه از آن استفاده می‌کنند بسیار دشوار است. نکته‌ای که باید بسیار به آن توجه داشت این است که استفاده از این ماده مخدر در واقع دروازه اصلی ورود و استفاده از سایر مواد مخدر است. بسیاری از افراد که در حال استفاده از مواد مخدر بسیار وحشتناک مانند کراک و شیشه هستند و اعتیاد خود را از این ماده مخدر آغاز نموده اند. همانطور که پیشتر نیز گفته شد فرآیند ترک این ماده مخدر بیشتر بر مبنای روش‌های ذهنی قرار دارد بنابراین توصیه میشود چنانچه قصد کنار نهادن این ماده مخدر را دارید حتما از مشاوره ترک اعتیاد استفاده نمایید

منبع:علائم مصرف گل

علائم مصرف گل

التهاب گوش یا عفونت گوش که به نام اوتیت (Otitis) شناخته می‌شود، یکی از بیماری‌های شایع گوش است. در صورت درگیری گوش میانی، بیماری را التهاب گوش میانی و در صورت درگیری گوش خارجی، آن را التهاب گوش بیرونی می‌نامیم.

دستگاه شنوایی انسان از سه بخش گوش بیرونی، میانی و درونی تشکیل شده است.

علائم عفونت گوش میانی چیست؟

گوش بیرونی یا خارجی که به چشم دیده می شود، شامل پرده گوش (صماخ)، مجرای گوش و لاله گوش است وارتعاشات اصوات را می گیرد و به پرده صماخ انتقال می دهد.

گوش میانی شامل صندوق صماخ و استخوانچه های چکشی، سندانی و رکابی است و به واسطه این استخوان ها ارتعاشات اصوات را به گوش درونی منتقل می کند که از آنجا به وسیله عصب شنوایی به مغز منتقل خواهد شد.

گوش درونی یا داخلی در ارتباط با مغز واعصاب شنوایی است.

1- عفونت گوش خارجی

عفونت گوش خارجی در افراد شناگر و کارگرانی که در کارگاه هایی کار می کنند که دارای براده های منتشر در هوا هستند، شایع تر است. علت عفونت گوش می تواند باکتریایی، ویروسی و یا قارچی باشد.

از آنجا که عفونت گوش خارجی در افراد شناگر شایع است، به آن بیماری گوش شناگر هم می گویند.

علائم عفونت گوش خارجی

شامل احساس درد گوش و یا اطراف مجرای گوش، تب، احساس ناخوشی، التهاب غدد لنفاوی اطراف گوش و اختلال شنوایی به صورت خفیف و خارش و سوزش گوش است.

عفونت گوش میانی خطرناک تر از عفونت گوش بیرونی است، زیرا می تواند سبب پارگی پرده صماخ و کری گردد و یا اینکه عفونت حاصله به طرف گوش داخلی و مغز منتقل شود
افرادی که شنا می کنند و یا با وسیله ای مجرای گوش را تحریک می کنند، بیشتر در معرض خطر عفونت گوش خارجی هستند.

درمان عفونت گوش خارجی

برای درمان عفونت گوش خارجی باید از آنتی بیوتیک مناسب با تجویز پزشک متخصص استفاده شود.

تخلیه ترشحات چرب و عفونی مجرای گوش بیرونی از طریق شستشوی گوش نیز در برخی موارد مفید است.

در صورتی که فرد بیمار دچار زونای گوش شده باشد باید بیشتر دقت کند و از داروهایی چون آسیکلوویر و یا کورتون، طبق دستور پزشک معالج استفاده نماید، زیرا بیماری زونا سبب فلج عصب شنوایی شده و اختلالات شنوایی و تعادلی ایجاد می کند.

2- عفونت گوش میانی

عفونت گوش میانی در نوزادان و کودکان بیشتر دیده می‌شود. این بیماری به‌دنبال عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی بروز می‌کند. عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی باعث اختلال عملکرد شیپور استاش می‌شود و عفونت از طریق شیپور استاش بطرف گوش میانی پیشرفت می‌کند و باعث ایجاد بیماری التهاب گوش میانی می‌گردد.

عفونت گوش میانی خطرناک تر از عفونت گوش بیرونی است، زیرا می تواند سبب پارگی پرده صماخ و کری گردد و یا اینکه عفونت حاصله به طرف گوش داخلی و مغز منتقل شود.

علائم عفونت گوش میانی

تب ولرز، درد شدید و ضرباندار در گوش به ویژه در شب ها، کاهش شنوایی و خروج ترشحات زرد یا متمایل به سیاه از گوش و پارگی پرده صماخ از علائم عفونت گوش میانی است.

عفونت گوش میانی می تواند از راه عفونت گلو به گوش راه یابد و یا از راه خون (در سرخک، مخملک، تیفوس و عفونت خون) و یا از طریق دستکاری مجرای گوش بیرونی توسط فرد رخ دهد.

لذا در صورت عفونت گلو و سینوزیت هر چه سریع تر آنها را درمان کنید، زیرا عفونت های گلو و سینوس ها توسط شیپور استاش به گوش میانی رفته و سبب عفونت حاد یا مزمن گوش می شوند.

عفونت گوش میانی نیز می تواند منشأ باکتریایی، ویروسی و یا قارچی داشته باشد.

از دستکاری داخل گوش که معمولا با چوب کبریت و یا گوش پاک کن صورت می گیرد، جدا بپرهیزید
درمان عفونت گوش میانی

از طریق آنتی بیوتیک (پس از آنتی بیوگرام از ترشحات گوش) و قطره های گوش و مسکن می توان به درمان آن پرداخت.

در صورتی که استخوانچه های گوش میانی دچار عفونت شوند، خروج ترشحات چرکی بدبو از مجرای گوش به همراه کاهش شنوایی رخ می دهد که درمان با چرک خشک کن (آنتی بیوتیک) و در بیشتر موارد جراحی ضرورت دارد.

اگر عفونت گوش میانی ادامه داشته باشد، پرده صماخ فرصت ترمیم و بسته شدن را پیدا نمی‌کند و در نتیجه فرد دچار عفونت مزمن گوش میانی می‌شود.

پیشگیری از عفونت گوش خارجی و میانی

برای پیشگیری از عفونت گوش بیرونی، هنگام استفاده از وان و یا هنگام شنا کردن باید پنبه آغشته به وازلین و یا گوشی خاصی که در داروخانه ها موجود است، در داخل گوش قرار دهید.

از دستکاری داخل گوش که معمولا با چوب کبریت و یا گوش پاک کن صورت می گیرد، جدا بپرهیزید.

در صورتی که علائمی مثل خارش یا سوزش در مجرای گوش مشاهده کردید و یا کاهش شنوایی داشتید، به پزشک متخصص مراجعه کنید.

3- عفونت گوش درونی

عفونت گوش درونی بیشتر مربوط می شود به اختلالات دهلیزی و حلزونی گوش داخلی همراه با اختلالات تعادل و شنوایی که بسیار تخصصی است.

منبع:علائم عفونت گوش میانی چیست؟

علائم عفونت گوش میانی چیست؟

هپاتیت ب چیست؟

علائم هپاتیت ب

هپاتیت ب یا HBV نوعی عفونت ویروسی است که با اثر گذاشتن بر روی کبد بیمار منجر به بیماری‌های حاد یا مزمن کبد شده و بنابراین به صورت بالقوه حیات فرد را تهدید می‌کند. ویروس هپاتیت ب یک ویروس کوچک DNA است که دارای ظاهر غیرمعمولی، مشابه رتروویروس‌هایی مانند HIV می‌باشد. این ویروس قادر است در سلول‌های آلوده دوام آورد و در نتیجه می‌تواند تکثیر شده و یک بیماری مزمن را ایجاد نماید. در حقیقت خطر بیماری هپاتیت ب این است که این بیماری می‌تواند منجر به طیف وسیعی از بیماری‌های کبدی مانند سیروز و سرطان کبد گردد.

در حال حاضر حدود 300 میلیون نفر در جهان به هپاتیت B مبتلا هستند. در سال 2015 در حدود 887.000 نفر در سراسر جهان بر اثر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست دادند. آن‌چه در مورد این بیماری ایجاد هراس می‌کند آن است که هپاتیت B، 50 تا 100 برابر عفونی‌تر از HIV است و بدتر از آن این‌که هر دوی این عفونت‌ها تقریباً به یک میزان شیوع دارند. این بیماری از طریق خون آلوده، به فرد منتقل می‌شود و بد ماجرا اینجاست که ویروس هپاتیت ب می‌تواند پیش از انتقال به بدن بیمار برای روزها بیرون از بدن موجود زنده زندگی کند. این بیماری درمانی ندارد اما روش‌هایی وجود دارند که با استفاده از آن‌ها می‌توان سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و ریسک گسترش بیماری و ابتلا به عفونت‌های مزمن را کاهش داد. علاوه بر این برخی راهکارها برای کاهش علائم این بیماری وجود دارند که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد.علائم هپاتیت B
در حدود دو سوم افراد مبتلا به هپاتیت ب حاد هیچ نشانه‌ای از بیماری را در خود مشاهده نمی‌کنند. اما برخی از افراد، خصوصاً بزرگسالان و کودکان بالای 5 سال، ممکن است برخی از علائم زیر را حدود 2 تا 5 ماه پس از ابتلا به هپاتیت ب بروز دهند:

تب
حالت تهوع
استفراغ
خستگی شدید
درد معده در قسمت یک چهارم بالا سمت راست
بی‌اشتهایی
درد مفاصل
درد عضلانی
تیره‌رنگ شدن ادرار
تغییر غیرعادی رنگ مدفوع
زرد شدن پوست و چشم
این علائم ممکن است برای چند هفته تا 6 ماه ادامه پیدا کنند.

علل ایجاد هپاتیت ب و فاکتورهای خطر در این بیماری
همان‌طور که گفته شد هپاتیت ب بر اثر یک عفونت ویروسی ایجاد می‌شود. ویروس هپاتیت ب قادر است حداقل 7 روز خارج از بدن موجود زنده دوام بیاورد و سپس با وارد شدن به بدن انسان او را به این عفونت مبتلا سازد. در صورتی‌که ویروس هپاتیت ب در سنین پایین‌تر وارد بدن فرد شود، احتمال مزمن شدن عفونت بیشتر خواهد بود. هپاتیت ب از طرق زیر قابل انتقال و گسترش است:

1- انتقال پریناتال
در این روش ویروس هنگام تولد از مادر به فرزند منتقل می‌گردد.

2- قرار گرفتن در معرض خون آلوده
در صورتی‌که خون فرد آلوده با جراحت باز فرد سالم تماس پیدا کند، احتمال انتقال ویروس هپاتیت ب وجود دارد. یکی از شایع‌ترین انواع این نوع انتقال ویروس هپاتیت ب، به اشتراک گذاشتن مسواک، تیغ و هر وسیله‌ی تیزی، خصوصاً توسط کودکان زیر 5 سال، با یکدیگر است. انتقال بیماری از کودک بیمار به کودک سالم در طول 5 سال اول زندگی از این طریق امری شایع است.

3- انتقال از طریق تماس جنسی
در صورتی‌که برخی مایعات بدن فرد مبتلا به هپاتیت ب، مانند مایع منی یا ترشحات واژن، در حین فعالیت جنسی وارد بدن فرد سالم شوند، احتمال انتقال ویروس هپاتیت ب وجود خواهد داشت. افرادی که شرکای جنسی متعدد دارند، بسیار بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به این بیماری هستند. حدود دو سوم از موارد حاد ابتلا به هپاتیت در آمریکا از طریق تماس جنسی ایجاد شده‌اند.

4- استفاده از سوزن‌های تزریق مشترک
استفاده از سوزن‌های مشترک برای تزریق مواد مخدر در بین افراد معتاد یا برای خالکوبی و موارد مشابه می‌تواند باعث انتقال ویروس هپاتیت B شود. استفاده از سوزن‌های غیر استریل در مراکز بهداشتی نیز می‌تواند به همین طریق بیماری را منتقل نماید.

همه‌ی افراد در معرض ابتلا به هپاتیت ب هستند، این حال گروه‌های زیر از این بابت آسیب‌پذیرترند:

افرادی که شرکای جنسی متعدد دارند
معتادینی که با سوزن مشترک اقدام به تزریق می‌کنند
افرادی که سابقه‌ی زندانی شدن دارند
افرادی که در تماس نزدیک با مبتلایان به هپاتیت ب مزمن هستند
کارمندان مراکز بهداشتی
بیماران همو دیالیزی
افرادی که به کشورهایی با نرخ بالای هپاتیت ب سفر می‌کنند
درمان‌های مرسوم هپاتیت ب
تشخیص هپاتیت ب با آزمایش خونی که سطح آنتی‌ژن HBsAG هپاتیت ب را تعیین می‌کند، انجام می‌شود. حضور HBsAG به مدت حداقل 6 ماه نشانگر این است که آنتی بادی‌ها قادر به تخریت آنتی‌ژن نیستند و در نتیجه خطر ابتلای فرد به بیماری‌های کبدی، بر اثر ابتلا به عفونت هپاتیت ب، در آینده وجود دارد.

همان‌طور که گفته شد درمانی برای هپاتیت B وجود ندارد، با این حال ممکن است داروهای ضد ویروسی برای کاهش پیشرفت بیماری و کاهش احتمال ابتلا به سرطان کبد تجویز شوند.

بهترین روش مقابله با هپاتیت ب، استفاده از واکسن در اولین فرصت پس از تولد نوزاد است. معمولاً نوزادان قبل از گذشت 24 ساعت از تولد، اولین دوز واکسن هپاتیت ب را دریافت می‌کنند و سپس دوزهای مکمل در چندین نوبت تزریق می‌شوند. این واکسیناسیون برای 20 سال اثر خود را حفظ می‌کند.

6 روش طبیعی برای کنترل علائم هپاتیت B
1- رژیم غذایی سالم و متعادل
خوردن غذاهای حاوی کلروفیل می‌تواند در کاهش استرس اکسیداتیو و آسیب‌های کبدی موثر واقع شود. برخی از غذاهای مفید برای سم‌زدایی و پاک‌سازی کبد عبارتند از:

سبزیجات سبزبرگ مانند اسفناج و کلم بروکلی
سبزیجات ریشه‌ای مانند هویج و چغندر
میوه‌های تازه
سبزیجات تازه مانند جعفری، ریحان و پونه
آجیل و دانه‌ها مانند گردو، دانه‌ی چیا و تخم کتان
روغن‌های تصفیه نشده مانند روغن کنجد
2- اجتناب از غذاهای محرک و نوشیدنی‌های الکلی
خوراکی‌هایی مانند شکر، روغن‌های تصفیه شده، کربوهیدرات‌های ساده، محصولات لبنی و گوشت‌های به دست آمده از دامپروری‌های صنعتی از جمله غذاهایی هستند که باعث افزایش التهاب و گسترش علائم عفونت می‌شوند. استفاده از نوشیدنی‌های الکلی و داروهایی مانند استامینوفن نیز می‌توانند آسیب‌های کبدی را به شدت افزایش دهند.

3- نوشیدن آب کافی
یکی از علائم شایع هپاتیت ب استفراغ است که می‌تواند کم‌آبی بدن را به دنبال داشته باشد. برای جبران این مشکل لازم است تا روزانه حداقل 8 لیوان آب نوشیده شود. نوشیدن آب‌میوه‌های تازه و طبیعی، آب سبزیجات و خودداری از نوشیدن نوشیدنی‌های ورزشی نیز می‌توانند از عدم تعادل الکترولیتی جلوگیری کرده و علائم هپاتیت ب را بهبود ببخشند.

4- کاهش استرس
کاهش استرس باعث تخفیف علائم هپاتیت ب می‌شود. عدم دخالت در فعالیت‌های شدید، استراحت کافی، استفاده از آرام‌بخش‌های طبیعی، پیاده‌روی، یوگا، حمام آب گرم، مطالعه‌ی کتاب و … می‌توانند سطح استرس شما را کاهش دهند.

5- استفاده از گیاه خار شیری یا خار مریم
گیاه خار شیری برای کبد بسیار مفید است، باعث سم‌‌زدایی آن می‌شود و به بازسازی سلول‌های کبدی کمک می‌کند. سیلیمارین موجود در این گیاه به عنوان یک آنتی‌اکسیدان، باعث کاهش تولید رادیکال‌های آزاد و استرس اکسیداتیو می‌شود. گیاه خار شیری اتصال سموم به سلول‌های کبدی را مهار می‌کند. این گیاه برای کاهش علائم هپاتیت ب حاد و مزمن و دیگر بیماری‌های کبدی بسیار سودمند است.

6- افزایش سطح گلوتاتیون
تحقیقات نشان می‌دهند که بین سطح گلوتاتیون و فعالیت ویروس هپاتیت ب همبستگی مستقیم وجود دارد. گلوتاتیون نوعی پروتئین شامل سه اسید آمینه است و به عنوان مادر تمامی آنتی‌اکسیدان‌ها شناخته می‌شود. این پروتئین می‌تواند در تخریب سموم به کبد کمک کند. سیستئین، لیپوئیک اسید و گلوتامین می‌توانند سطح گلوتاتیون خون را افزایش دهند.

نکته‌ای که باید به آن توجه شود این است که افراد مبتلا به هپاتیت ب و دیگر بیماری‌های کبدی لازم است تا پیش از مصرف هر گونه داروی گیاهی نیز با پزشک خود مشورت کنند، چرا که این داروها هم توسط کبد جذب می‌شوند و ممکن است نه تنها باعث بهبود علائم بیماری فرد نشده، بلکه باعث بروز آسیب‌های جدی‌تری در کبد بیمار شوند.

منبع:علائم هپاتیت ب

علائم هپاتیت ب