رز سانگ

مواد لازم بادمجان شکم پر تبریز (قارنی یاریخ)

بادمجان قایقی شکل که زیاد تپل نباشد:6 عدد
سیر:10 حبه متوسط
پیاز ریزشده:یک عدد
گوشت چرخ کرده: 250 گرم
گوجه فرنگی سفت:2 عدد
جعفری ساطوری:3 قاشق سوپ خوری
رب گوجه فرنگی، نمک و روغن مایع:به میزان کافی

طرز تهیه بادمجان شکم پر تبریز (قارنی یاریخ)

یکی از نکاتی که باید قبل از پخت این غذا انجام شود این است که بادمجان ها را یکی دو ساعت از قبل در آب نمک قرار دهید تا تلخی آن گرفته شود و روغن کمتری مصرف کند.

پوست گوجه ها را هم بکنید و به صورت خیلی ریز خرد میکنیم .

برای شروع پخت ابتدا باید پیاز ها را به صورت ریز خرد کنیم و در داخل تابه ای که با کمی روغن روی حرارت قرار دادیم تا گرم شود میریزیم و تفت میدهیم تا طلایی رنگ شود.

بعد سیر را رنده میکنیم و به همراه پیاز تفت میدهیم تا سرخ شود .

سپس گوجه های خرد شده را به آنها اضافه میکنیم و به همراه پیازوسیر تفت میدهیم تا گوجه ها لعاب بندازند.

رب گوجه فرنگی را هم اضافه میکنیم تا سس رنگ بهتری پیدا کند.

گوشت چرخ کرده را هم به گوجه و پیاز تفت داده شده اضافه میکنیم و مخلوط میکنیم تا گوشت در داخل سس کاملا بپزد

در حین پخت گوشت مقداری آب جوش هم به آن اضافه میکنیم تا لعاب بیندازد.

روی گوشت در حال پخت جعفری خرد شده ، آب لیموی تازه و فلفل قلمی های خرد شده و مقداری نمک هم میریزیم تا به همرا گوشت تفت بخورند و بوی زهم گوشت را بگیرند.

بادمجان ها را راه راه پوست کنید و مقداری برش در قسمت گود آن بدهید و در روغن سرخ میکنیم و سس گوشت آماده شده را داخل بادمجان های میریزیم و آنها را پر میکنیم .

و کمی از روغن قرمزی که روی سس هاست داخل تابه میریزیم و بادمجان های پر شده را داخل آن میچینیم

و در تابه را میبندیم و به مدت 20روی حرارت ملایم قرار میدهیم تا با بخار داخل تابه غذا جا بیفتتد.

طرز تهیه بادمجان شکم پر

نکات تکمیلی در مورد بادمجان شکم پر
بادمجان شکم پر جزو غذای محلی – آذربایجانی میباشد
زمان آماده سازی مواد اولیه و مایحتاج آن حدودا 2 ساعت و
و زمان پخت و انتظار آن در حدود 30دقیقه میباشد .
بادمجان شکم پر را می توانید در وعده نهار – شام – پیش غذا – سرو کنید .
توجه نمایید مقدار مواد اولیه و دستور تهیه برای 4 نفر مناسب میباشد .

منبع:طرز تهیه بادمجان شکم پر

طرز تهیه بادمجان شکم پر

مواد لازم برای تهیه ترشی لیته:

بادمجان
یک کیلو
سبزی معطر پاک کرده نیم کیلو
فلفل دلمه ی سبز یک عدد
فلفل دلمه ی قرمز یک عدد
سیر رنده شده یک قاشق سوپ خوری
فلفل سبز 50 گرم
هویج 3 عدد
کلم پیچ سفید 250 گرم
سرکه یک کیلو
ادویه ی ترشی یک قاشق سوپ خوری
نعنای خشک یک قاشق غذاخوری
پونه ی خشک یک قاشق غذاخوری
زرد چوبه یک قاشق مرباخوری

مراحل تهیه ترشی لیته:

طرز تهیه ترشی لیته

1) سبزی معطر شامل مرزه، ترخون، گشنیز، جعفری، نعنا و … است که آنها را کاملاً خرد می کنیم.

2) بادمجان را همراه پوست با یک لیوان سرکه و یک لیوان آب می پزیم. سپس در صافی می ریزیم تا آب اضافی آن خارج شود.

3) سیر و بادمجان را با هم چرخ می کنیم.

4) کلم، هویج، فلفل دلمه ای سبز، فلفل دلمه ای قرمز و فلفل سبز تند را به طور کامل خرد کرده، به بادمجان و سیر اضافه می کنیم. در صورتی که فلفل سبز مصرفی خیلی تند بود، مقدار آن را کمتر کنید.

5) سبزی معطر، ادویه ی ترشی، نمک، زردچوبه، نعنا و پونه ی خشک را ترکیب کرده و به مواد قبلی می افزاییم.

6) سرکه را به همه ی مواد بالا اضافه کرده و مرتب هم می زنیم. حالا ترشی آماده است.

آیا میدانستید که:
لیته‌ترشی یا ترشی لیته یا لیته‌ی بادمجان یا به اختصار لیته، ترشی بادمجان است که بادمجان آن را کوبیده و له کرده باشند. این ترشی از بادمجان پخته‌شده و کوبیده‌شده و سرکه ساخته می‌شود.

اگرچه امروزه واژه ترشی تنها به انواع سبزیجات و صیفی جات ترشی شده اطلاق می شود، در قدیم از انواع غذاها ترشی تهیه می کردند (مخصوصا مردم آسیایی). برخی معتقدند که سابقه ترشی انداختن به ۴ هزار سال پیش از میلاد مسیح باز می گردد و حتی از ۲ هزار سال پیش در هند ترشی شور و خیار شور مصرف می شده است.

ترشی ها از جمله چاشنی هایی هستند که در بیشتر کشورهای آسیایی از آنها استفاده می شود. ترکیب سبزی ها و میوه های مختلف با سرکه برای افزایش زمان نگهداری آنها و بهره مند شدن از این مواد غذایی در فصولی از سال که دسترسی به این مواد غذایی به صورت تازه وجود ندارد، از قدیم معمول شده است. به علاوه با ترکیب این مواد غذایی و در شرایط خاصی گاهی تخمیر هایی در آنها به وجود می آید که در برخی از موارد به افزایش ارزش تغذیه ای مواد اولیه منجر می شود.

درباره ترشی، فواید و مضرات آن اعتقادات و باورهای زیادی وجود دارد که برخی از آنها دلایل علمی اثبات شده ای ندارند. اعتقاد به سوزاندن چربی یکی از این باور هاست. آنچه که مسلم است بیشتر خواص ترشی ها به pH اسیدی آن وابسته است.

روش نگهداری ترشی لیته:

اغلب این سوال پیش می آید که چرا در قدیم ترشی ها و مرباها محفوظ می ماندند و به آسانی خراب نمی شدند. واضح است که وضع ساختمان های امروزی طوری است که با وجود بخاری و شوفاژ هوا همیشه گرمتر از ساختمان های سابق می شود. زیر زمین های وسیع و خشک سابق نیز که برای نگهداری اغذیه و ترشی ها از آن استفاده می شد، امروز وجود ندارد. به هر حال برای نگه داری این مواد باید از یخچال و یا جاهای خنک خارج از ساختمان مانند بالکن هایی که آفتاب نمی گیرند استفاده کرده و انواع ترشی و مربا را در آن نگه داری نمود.

قاشق یا ملاقه ای که با آن ترشی بر می داریم باید تمیز باشد و چرب و آلوده نباشد. ممکن است ترشی را با آب غوره و آب لیمو تهیه کرده و میوه های پخته و چرخ شده و سبزی های ترشی را آماده نمود و به جای سرکه روی آنها آب غوره یا آب لیمو ریخت، در این صورت آب غوره باید قبلا جوشانیده و آماده گردد.

هیچ گاه قاشق خیس یا چرب را در ظرف ترشی فرونکنید. برای تهیه یک ترشی خوب اولاً مواد باید کاملاً تازه باشد، ثانیاً مواد باید کاملاً خشک باشد و به هیچ وجه آب نداشته باشد تا ترشی کپک نزند.

منبع:طرز تهیه ترشی لیته

طرز تهیه ترشی لیته

زمان آماده سازی: ۳۰ دقیقه
زمان پخت: ۱ ساعت
مناسب برای: ۵-۴ نفر

مواد لازم عدس پلو مجلسی

برنج 3 پیمانه
عدس 1 پیمانه
کشمش 1 پیمانه
کره 1 قاشق غذاخوری
پیلز داغ 5 قاشق غذاخوری
پیاز رنده شده 1 عدد
گوشت چرخ کرده 400 گرم
روغن 3-4 قاشق غذاخوری
پودر تخم گشنیز و پودر زیره سبز از هر کدام 1/2 قاشق چایخوری
پودر دارچین 1 قاشق چایخوری
زعفران ساییده 1 قاشق چایخوری
نمک، فلفل و زردچوبه به میزان لازم

دستور تهیه عدس پلو مجلسی:

برنج را در آب خیس کنید، طوری که به اندازه ۲ بند انگشت آب روی آن را بگیرد. به ازای هر پیمانه برنج، ۱ قاشق غذاخوری نمک اضافه کنید و اجازه دهید برنج ۳-۲ ساعت خیس بخورد.
عدس را در نیم لیتر آب به مدت ۴۵-۴۰ دقیقه روی حرارت ملایم بپزید. مراقب باشید عدس، بیش از حد پخته نشود، زیرا پوست آن جدا شده و موقع دم کشیدن لای برنج له می‌شود. زمان پخت عدس به نوع آن بستگی دارد بنابراین مرتب تست کنید و اگر هنوز آب آن تمام نشده بود، حرارت را زیاد کنید تا آب عدس کاملا خورد رود.
کشمش را پس از پاک کردن، در آب سرد خیس کنید. پس از ۳۰ دقیقه در آبکش صاف کرده و اجازه دهید خشک شود، سپس با کره، کمی زعفران و دارچین تفت دهید و کنار بگذارید.
برای تهیه عدس پلو با گوشت ، در فاصله پختن عدس مشغول درست کردن مایه گوشت شوید. برای این منظور می‌توانید از دو روش استفاده کنید:
در روش اول، گوشت چرخ کرده را در تابه روی حرارت متوسط قرار دهید و مرتب هم بزنید تا بافت گوشت از هم جدا شده و رنگ گوشت تغییر کند. پس از اینکه گوشت کاملا تفت خورد و آب آن کشیده شد، نمک، فلفل، زردچوبه و پیاز داغ را به آن اضافه کنید و کمی تفت دهید تا کاملا مخلوط شوند.
در روش دوم، پیاز را رنده کرده و همراه با نمک، زردچوبه، فلفل، پودر زیره سبز و پودر تخم گشنیز به گوشت چرخ کرده اضافه کنید. مواد را خوب مخلوط کنید تا یکدست شوند، سپس به صورت گلوله‌هایی به اندازه نصف گردو در آورید. گوشت‌های قلقلی را کف تابه بچینید و روی حرارت ملایم قرار دهید تا آب آن کشیده شود، سپس کمی محلول زعفران غلیظ و کره ذوب شده روی آن بریزید و تفت دهید تا طلایی شوند و عطر زعفران بگیرند.
یک قابلمه را تا نیمه آب کرده و روی حرارت قرار دهید تا به جوش آید. سپس آب برنج خیس خورده را خالی کنید و برنج را در قابلمه بریزید. آب برنج را بچشید و نمک آن را میزان کنید. پس از ۱۰ دقیقه چند دانه برنج را تست کرده و اگر مغز آن خشک نبود برنج را آبکش کنید.
در یک قابلمه ۳-۲ قاشق روغن داغ کنید، حرارت را کم کرده و تکه‌های نان لواش را کف قابلمه بچینید. برنج و عدس را لایه به لایه در قابلمه بریزید.
درب قابلمه را ببندید و حرارت را متوسط کنید. پس از ۱۰ دقیقه که بخار برنج بالا آمد، نیم پیمانه آب روغن روی برنج بدهید، روی درب قابلمه دمی بگذارید و حرارت را ملایم کنید. ۵۰-۴۰ دقیقه صبر کنید تا برنج دم کشیده و غذا آماده شود.
پس از دم کشیدن پلو، مقداری برنج ساده را با محلول زعفران غلیظ و کره مخلوط کنید و برای تزیین روی عدس پلو کنار بگذارید.
غذا را پس از مخلوط کردن در دیس بکشید و روی آن را با کشمش، پیاز داغ و مایه گوشت یا گوشت قلقلی تزیین کنید.

طرز تهیه عدس پلو مجلسی

نکات طلایی در تهیه عدس پلو
در صورت تمایل می‌توانید مایه گوشت، کشمش و پیاز داغ را همراه با عدس پخته لای برنج آبکش بریزید و دم بگذارید.
در مایه گوشت به جای زردچوبه می‌توانید از زعفران استفاده کنید که هم خوشرنگ شود و هم عطر و طعم زعفران را بگیرد.
در استفاده از زعفران در تهیه این غذا دست و دلباز باشید تا پلویی خوشرنگ‌تر و خوشمزه‌تر عمل آید.
افزودن ادویه‌هایی نظیر پودر تخم گشنیز و پودر زیره سبز به گوشت بوی ضحم آن را می‌گیرد و عدس پلو خوشمزه‌تر می‌شود.
در صورت تمایل می‌توانید از خرما، خلال پسته و خلال بادام نیز برای تزیین این غذا استفاده کنید.
برای درست کردن عدس پلو بدون گوشت، مراحل تهیه مایه گوشت را از دستور فوق حذف کنید و بقیه مراحل را طبق دستور انجام دهید.
برای تهیه ساده این غذا، کشمش، پیاز داغ و گوشت را از دستور فوق حذف کنید.
برای تهیه عدس پلو با مرغ، مرغ را با یک عدد پیاز خرد شده، کمی نمک و فلفل و محلول زعفران بپزید. سپس استخوان‌های آن را خارج کرده و ریش و ریش کنید و همراه با عدس و پیاز داغ لابه لای برنج آبکش، دم بگذارید.

منبع:طرز تهیه عدس پلو مجلسی

طرز تهیه عدس پلو مجلسی

مواد لازم برای تهیه رب گوجه فرنگی:

گوجه فرنگی 100 کیلوگرم
آب 12 کیلوگرم
روغن 1 کیلوگرم
نمک 1بسته 400 گرمی
توری سیمی با خانه های خیلی ریز –

طرز تهیه رب گوجه فرنگی

نکته اول: دو نوع گوجه فرنگی محلی و گلخانه ای در بازار موجود است که از هر دو نوع گوجه فرنگی محلی و گلخانه ای می توانید استفاده کنید که هر یک مزایا و کاستی هایی دارد. گوجه فرنگی محلی رب کمتری می دهد اما باعث می شود رب کپک نزند و دیرتر خراب شود.

گوجه فرنگی گلخانه ای گران تر است اما رب بیشتری از آن حاصل می شود. معمولا به ازای هر 100کیلوگرم گوجه فرنگی گوشتی و آبدار بین 10 تا 15 کیلوگرم رب بدست می آید.

نکته دوم: در موقع خرید یا چیدن از زمین کشاورزی، گوجه فرنگی را انتخاب کنید که بیضی شکل، دارای گوشت بیشتر و آب دار باشد. گوجه فرنگی بایستی کاملا قرمز و رسیده باشد و بخشهایی از گوجه زرد یا سبز یا سفید نباشد. از انتخاب گوجه های لهیده، خراب و کپک زده جدا خودداری کنید چرا که سالم نیست و طعم رب را تغییر می دهد.

نکته سوم: اضافه کردن نمک برای جلوگیری از کپک زدن و خرابی رب است و افزودن روغن برای یخ نزدن در فریزر و خوش رنگ شدن رب است.
نکته چهارم: در بیشتر خانه های روستایی رب در فضای باز و بر روی آتش پخته می شود چون جوشانیدن رب زمان زیادی می برد و مصرف گاز خانگی بالا می رود.

نکته پنجم : توری های سیمی همان توری های خانه ریزی است که بر روی پنجره های منزل برای جلوگیری از ورود حشرات نصب می شود. البته در بازار توری های مخصوص جوشاندن رب نیز به فروش می رسد.

نکته ششم : بهترین جنس دیگی که برای جوشاندن رب بکار می رود دیگ مسی است.

مراحل تهیه رب گوجه فرنگی:

1) ابتدا گوجه فرنگی را بشویید. از وسط به 2 قاچ تقسیم کنید و در دیگ بیندازید. رویش را آب بگیرد و بگذارید به جوش بیاید. گوجه به حدی بجوشد که پوست آن کنده شود.

2) گوجه ها را در حالی که قل قل می جوشد روی توری سیمی بریزید و گوجه ها را روی توری حرکت دهید تا پوست و دانه آن جدا شود. برخی از چلو صافی برای جدا کردن پوست و دانه گوجه استفاده می کنند که این کار باعث ترش شدن و کپک زدن رب می شود چون خانه های چلو صافی درشت است و دانه را رد می کند.

3) در بازار دستگاههایی موجود است که آب گوجه را می گیرند و تحویل مشتری می دهند این کار جوشانیدن رب در منزل را راحت تر می کند و تهیه رب بعد از آب گرفتن، شروع می شود.

4) آب گوجه فرنگی باید آنقدر بجوشد تا غلیظ شده و رب چلپ چلپ به هوا پرت شود. در این مرحله نمک را اضافه کنید تا از خرابی زودهنگام رب جلوگیری شود. میزان غلیظ شدن رب بسیار مهم است اگر شل و آبدار باشد سریع کپک می زند و اگر خیلی سفت باشد طعم سوختگی می دهد و استفاده از آن به علت سفت بودن مشکل است.

5) روش تشخیص زمان آماده شدن رب این است که وقتی با کفگیر در کف قابلمه خطی می کشیم شکاف ایجاد شده بر جای می ماند و خیلی دیر پر می شود. رب را باید هر چند دقیقه هم بزنید و خصوصا در اواخر پخت آن دقت کنید چون ممکن است ته بگیرد و طعم سوختگی در رب مشخص شود.

6) بعد از غلیظ شدن رب در مرحله آخر روغن را اضافه کنید هم بزنید تا رب تف بخورد میزان روغن به دلخواه شماست و برای خوش رنگ شدن رب و عدم یخ زدگی در یخچال یا فریزر است.

7) رب را در تشت بزرگی بریزید و اجازه دهید تا کاملا سرد شده و آماده بسته بندی شود.

منبع:طرز تهیه رب گوجه فرنگی

طرز تهیه رب گوجه فرنگی

طرز تهیه لواشک آلو سیاه

مواد لازم برای لواشک آلو

آلو :3 کیلو
نمک :به مقدار لازم

مراحل تهیه لواشک آلو

آلوها را بشوید و در قابلمه ای بریزید و روی حرارت قرار دهید تا بپزند.

هنگام پخت به آنها نمک و اگر دوست داشتید مقداری شکر بریزید .

وقتی آلوها پخت و غلیظ شد آن را در صافی های سوراخ درشت بریزید تا هسته و پوست آن جدا شود.

سپس کف یک سینی را با یک نایلکس بپوشانید و آلوهای از صافی رد شده را به صورت یکنواخت روی نایلکس پهن کنید و روی آن را با یک دستمال نازک و تمیز بپوشانید.

البته نباید دستمال با آلوها تماس پیدا کند.

سینی ها را مقابل نور خورشید بگذارید تا خشک شود.

بعد از خشک شدن لواشک دستمال را از روی آن بردارید و یک نایلکس دیگر روی لواشک بکشید و فشار دهید تا نایلکس روی لواشک بچسبد.

بعد به اندازه و شکل های مختلف لواشک را ببرید و در یخچال نگهداری کنید.

برای درست کردن این لواشک میتوانید از انواع آلوها و یا مخلوطی از چند نوع آلو استفاده کنید.

نکات تکمیلی در مورد لواشک آلو
لواشک آلو جزو ترشیجات و شور میباشد
زمان آماده سازی مواد اولیه و مایحتاج آن حدودا 20دقیقه
و زمان پخت و انتظار آن در حدود 35دقیقه میباشد .
توجه نمایید مقدار مواد اولیه و دستور تهیه برای 10 نفر مناسب میباشد .

منبع:طرز تهیه لواشک آلو سیاه

طرز تهیه لواشک آلو سیاه

آشنایی با خواص و مضرات آلبالو

خواص آلبالو

آلبالو علامت جوانی و نشاط است و تمام قسمتهای این میوه یعنی هسته ، دم ، برگ و ساقه آن در طب و صنعت کاربرد دارند. با ما همراه شوید تا با خواص و مضرات این میوه لذیذ تابستانی بیشتر آشنا شوید…
آلبالو علامت جوانی و نشاط است و تمام قسمتهای این میوه یعنی هسته ، دم ، برگ و ساقه آن در طب و صنعت کاربرد دارند. با ما همراه شوید تا با خواص و مضرات آلبالو ، این میوه لذیذ تابستانی بیشتر آشنا شوید…

ارزش غذایی آلبالو
ارزش غذایی آلبالو زیاد نیست و صد گرم آلبالو فقط ۷۰ کالری دارد. آلبالو دارای ویتامین آ، ب و ث است.املاح معدنی آلبالو عبارت است از آهن، کلسیم، فسفر، کلر، گوگرد، منیزیم، سدیم، پتاسیم، مس، روی، منگنز و کوبالت.

خواص درمانی آلبالو

آلبالو، اشتها آور بسیار خوبی است.
مصرف آلبالو، چربی خون، قند خون و فشارهای اکسیداتیو را که از عوامل اصلی بروز بیماری دیابت است، کاهش می دهد.
آلبالو برای افراد دارای چربی شکمی مفید است
آلبالو مسکن تشنگی است و شربت آن بهترین دارو برای افرادی است که عطش فراوان دارند.
آلبالو ضد مواد صفراوی ضد حالت تهوع و ضد سنگ کلیه است .
خواص آلبالو و گیلاس مانند هم است و مصرف آن اعصاب را آرامش می دهد، ولی در هر حال نباید در مصرف آن زیاده روی کرد.
آلبالو برای سوء هاضمه بسیار مفید و میوه های نرم کننده (ملین ) می باشد.
مصرف یک لیوان آب آلبالوی بدون قند در صبح به خواب بهتر در شب کمک می‌کند.این میوه حاوی مقادیر قابل ملاحظه‌ای ملاتونین است و وجود هورمون ملاتونین نیز برای داشتن یک خواب آرامش بخش ضروری است.
نوشیدن آب آلبالو پس از ورزش کردن می‌تواند درد حاصل از کشیدگی ماهیچه‌ها را تسکین دهد.
آلبالو میوه‌ای که برای بیماران قلبی و روماتیسمی فوق‌العاده مفید است و زیبایی و طراوت خانم‌ها را تضمین می‌کند.
مصرف آلبالو برای گرم مزاجان سودمند است.
مصرف البالو برای افرادی که خارش پوستی دارند مؤثر و مفید است.
مصرف آلبالو اعصاب را آرامش می بخشد ولی در هر حال نباید در مصرف آن زیاده روی کرد.
مصرف چند روز متوالی شربت یا مربای آلبالو برای معالجه نارسایی های کبد مفید است.
شربت یا مربای آلبالو در معالجه التهاب و ورم کلیه مؤثر است.
آلبالو برای رفع حرارت و تشنگی و غلظت خون و صفرا مفید است.
این میوه، نیروبخش بوده است و اثر ضدعفونی‌کننده بر روده‌ها دارد و در ضمن ورم معده را نیز کم می‌کند.
آلبالو به طور کلی برای درمان رماتیسم، تصلب شرایین، ‌نقرس و پیوره دندان مفید است.
با توجه به آبدار بودن آلبالو، مصرف این میوه برای دفع سنگ کلیه و رفع مشکل سنگ کیسه صفرا سودمند است.
اشخاصی که رماتیسم دارند اگر آلبالو بخورند از بروز نقرس در آنها جلوگیری خواهد شد.
کسانی که بیماری قلبی دارند چون آلبالو ادرارآور است پتاسیم آن از باقیمانده نمک در عروق جلوگیری می‌کند و به صورت ادرار آن را خارج می‌کند و در نتیجه به قلب کمک می‌کند.
خانم‌هایی که می‌خواهند دارای رنگ درخشانی شوند و زیبایی چهره آنها مورد توجه قرار گیرد برای صاف شدن خون خود باید آلبالو بخورند.

مصرف آلبالو در بارداری
مصرف مقادیر متعادل آلبالو و گیلاس در دوره بارداری مفید بوده و مشکلی برای مادران باردار ایجاد نمیکند ولی بی خطر بودن دم آلبالو و مصارف دیگر از این میوه به اثبات نرسیده است.
مصرف آلبالو در دیابت
کسانی که دیابت دارند می‌توانند به حد اعتدال آلبالو بخورند زیرا قند آلبالو از نوع لولوز است و این قند را بیماران دیابتیک می‌توانند جذب کنند.
نتایج یک بررسی نشان می دهد که مصرف آب آلبالو، به بهبود عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 کمک می کند.
مصرف آلبالو، چربی خون، قند خون و فشارهای اکسیداتیو را که از عوامل اصلی بروز بیماری دیابت است، کاهش می دهد.
مصرف آلبالو در شیردهی
آلبالو از جمله میوه های تابستانی است که نفاخ بوده و در مواردی که تولید نفخ می کنند وارد شیر میشوند و باعث دل درد و نفخ شیرخوار خواهند شد. برای رفع این مشکل می توان پس از مصرف میوه عرق نعناع خورد. البته عرق نعناع باید زمانی خورده شود که ترکیباتی که تولید نفخ می کنند، هنوز وارد شیر نشده باشند.
نکات مهم در انتخاب آلبالو
آلبالویی برای خوردن خوب است که رسیده و تازه باشد علامت رسیدگی آن رنگ آن است که کاملا قرمز و درخشان باشد.
از آلبالویی که رنگ آن کاملا قرمز نشده است و دارای گوشتی سفت است دوری کنید زیرا مصرف آن سوء‌هضم می‌آورد و کار روده‌ها را مختل می‌کند.
آلبالو وقتی تیره‌رنگ است و دارای لکه‌‌های قهوه‌ای است کهنه شده و رو به فساد گذاشته است.
گاهی میوه‌فروشان برای اینکه آلبالو را خوش‌منظره سازند به آن آب می‌زنند این کار زود آلبالو را خراب می‌کند و آماده می‌سازد که زودتر فاسد شود.
بهترین زمان مصرف آلبالو
وقتی آلبالو خوردید روی آن آب نخورید، مایعات به طور کلی روی میوه‌ها آن را «باد کرده» می‌کند و این وضع برای دستگاه هاضمه خطرات جدی در بر دارد.
در فاصله غذاهای اصلی می‌توانید آلبالو را بخورید زیرا خیلی زود هضم می‌شود
یک مرتبه مقدار زیادی آلبالو نخورید بلکه به مقدار کم بخورید و در موقع خوردن هم خوب آن را بجوید.

مضرات آلبالو

بیماران کلیوی با احتیاط آلبالو بخورند .
افرادی که از بیماری کلیوی رنج می‌برند و باید از یک رژیم غذایی کم‌پتاسیم پیروی کنند، توصیه می‌شود در مصرف میوه‌هایی مانند آلبالو جانب احتیاط را رعایت کنند و از زیاده‌روی در خوردن این میوه بپرهیزند.
کسانی که ورم روده دارند چون آلبالو ترش است و سلولز دارد دیر هضم می‌شود.
کسانی که از معده یا روده‌ها علیل هستند می‌توانند آلبالوی پخته را به صورت کمپوت یا مربا مصرف کنند، البته در این موارد آلبالو چون پخته می‌شود، قسمتی از مواد حیاتی خصوصا ویتامین‌های خود را از دست می‌دهد ولی به آسانی هضم می‌شود. با وجود این بعضی از کسانی که از جهت معده و یا روده‌ها علیل هستند، می‌توانند هضم آلبالو را تحمل کنند به شرطی که صبح ناشتا به مقدار کم آن هم کاملا رسیده باشد، مصرف کنند.
اشخاصی که چاق هستند نباید آلبالو را به عنوان دسر یا غذای اضافی علاوه بر غذاهای مخصوص رژیم خود مصرف کنند ولی به عنوان یک غذای اصلی می‌توانند آلبالو مصرف نمایند زیرا آلبالو دارای کالری کمی است و شیپور اشتهای کاذب را خفه می‌کند!
نکات مهم در تهیه مربای آلبالو
با آنکه تاکید همه متخصصان تغذیه بر این است که میوه‌ها به صورت تازه مصرف شوند و از آنها در تهیه مربا استفاده نشود، اما اگر به هر دلیلی قصد دارید از این میوه‌ در تهیه مربا استفاده کنید، بهتر است مقدار کمی شکر به آن بیفزایید تا هم از ارزش غذایی آن کاسته نشود و هم بیش از اندازه انرژی به بدن نرساند.
با اینکه هنگام پختن میوه‌ها مقداری از ویتامین C موجود در آنها کاهش می‌یابد، استفاده از این میوه در آلبالو پلو باعث افزایش ارزش غذایی برنج می‌شود و کاهش اشتها را نیز برای مصرف‌کننده به دنبال دارد.
مصارف دیگر آلبالو
جوشانده دم آلبالو بی‌اندازه ادرارآور است و کسانی که به حبس‌البول یا اختلال کلیه و یا مثانه مبتلا هستند باید آن را مصرف کنند. برای تهیه این جوشانده باید ۳۰ گرم دم آلبالو را که خشک کرده‌اید در یک لیتر آب ۱۰ دقیقه بجوشانید و بعد آن را مصرف کنید. در طب جدید هم جوشانده دم آلبالو در مواردی که بخواهند خروج ادرار را زیادتر کنند، مصرف می‌شود.
هسته آلبالو ضداسهال و قابض خوبی بوده و ضد فشار خون نیز است.
ضماد و مرهم آلبالو برای باز شدن رنگ رخسار و چهره مؤثر و مفید است.
مغز هسته آلبالو را می‌کوبند و از آن روغن مایعی می‌‌گیرند که قرن‌هاست با موفقیت رماتیسم را شفا می‌بخشد.
مصرف جوشانده ۳۰ گرم دم کرده دم آلبالو برای افرادی که دچار بیماری های کلیه و مثانه هستند مفید است، دم آلبالو را به مدت ۱۲ ساعت در آب سرد خیس نموده سپس در یک لیتر اب اضافه کرده و می جوشانند و صبح و ظهر و شب یک لیوان از جوشانده را می خورند.

هشدار مهم در مصرف آلبالو
هسته آلبالو تلخ مزه است و حاوی ماده سمی است. بنابر این باید از مصرف آن اجتناب کرد و یا دقت کرد که ضمن آبگیری وارد آب میوه نشود .
باتوجه به حساس بودن دستگاه گوارش کودکان ، مصرف میوه‌های ملین مانند گیلاس و آلبالو توسط کودکان زیر 3 سال خطر ایجاد اسهال را ایجاد می‌کند. از سوی دیگر به دلیل آن‌که برخی از این میوه‌ها به صورت کال و نارس و زودهنگام چیده می‌شوند و هنوز اثرات سموم بر روی آنها وجود دارد، هضم آن توسط دستگاه گوارش کودک مشکل بوده و می‌تواند موجب مسمومیت شود. خوب است بدانید با رشد بیشتر میوه و حرارت خورشید و شستشوی تدریجی سم با آب بارندگی و آبیاری، سطح تماس سم با میوه کمتر و هضم آن بهتر می‌شود.

منبع:خواص آلبالو

خواص آلبالو

خواص درمانی مارچوبه

خواص مارچوبه

کلیات گیاه شناسی

مارچوبه گیاهی است علفی و چند ساله که ارتفاع آن تا چند متر می رسد و دارای شاخه های نسبتا چوبی و صاف می باشد .

مارچوبه بصورت وحشی در اکثر نقاط دنیا می روید برگهای آن فلسی شکل بوده که از کنار آنها شاخه هایی باریک و دراز و سبز رنگ بصورت دسته های 3 تا 8 تائی خارج می شود .

بعلت زیبا بودن این گیاه را بصورت تزئینی در باغچه ها می کارند مار چوبه را در اوائل پائیز می چینند .

این گیاه از قدیم الایام مورد استفاده بشر بوده است و حتی در اهرام ثلاثه مصر نقاشی هایی وجود دارد که مارچوبه را نشان می دهد .

مارچوبه را می توان بصورت مختلف مصرف کرد . باید مارچوبه را با کمی آب و حرارات کم در ظرف های ضد زنگ پخت و تقریبا نیمه خام آنرا برداشت . آب مارچوبه را دور نریزید و از آن برای سوپ استفاده کنید زیرا دارای ویتامین و املاح می باشد . وقتیکه مارچوبه می خرید دقت کنید تازه باشد .

شاخه های مارچوبه تازه راست و نرم بوده و نوک آن نباید باز شده باشد و اگر فلسهای نوک آن باز باشد نشانه این است که گیاه مدت زیادی مانده و کهنه شده است .
ترکیبات شیمیایی:

مارچوبه دارای آسپاراژین ف کونی فرین ، اینوزیت ، تانن ، اسدی گالیک ، آسپاراگوز ، و اسید سوکسی نیک می باشد دانه آن دارای 15 درصد مواد روغنی می باشد این روغن زرد مایل به قرمز است .

درصد مواد موجود در مارچوبه بصورت زیر است

آب 90 گرم

پروتئین 2/5 گرم

چربی 0/2 گرم

مواد نشاسته ای 4/2 گرم

کلسیم 22 میلی گرم

فسفر 60 میلی گرم

آهن 1/1 میلی گرم

سدیم 2 میلی گرم

پتاسیم 275 میلی گرم

ویتامین آ 900 واحد

ویتامین ب 1 0/2 میلی گرم

ویتامین ب 2 0/2 میلی گرم

ویتامین ب 3 1/5 میلی گرم

ویتامین ث 35 میلی گرم

خواص داروئی مارچوبه:

از نظرطب قدیم ایران مارچوبه گرم و خشک است بنابراین آنهایی که سرد مزاج هستند باید آنرا با عسل بخورند و آنهایی که گرم مزاج هستند باید آنرا با سرکه بخورند .

مارچوبه گیاهی است ادرار آور و دارای خواص زیادی است

1)خوردن آن دید چشم را تقویت می کند

2)برای تقویت نیروی جنسی مفید است

3)ضعف مثانه را برطرف می کند

4)برای تقویت قلب مفید است

5)ملین است و یبوست را برطرف می کند

6)تب بر است

7)مارچوبه بعلت داشتن کلروفیل خونساز است و کسانیکه کم خون هستند باید از آن استفاده کنند .

8) مارچوبه به ساختن گلبولهای قرمز خون کمک می کند

طرز استفاده:

برای نگاهدری مارچوبه آنرا در پارچه های مرطوب ببندید و در یخچال قرار دهید زیرا گرما و خشکی آنرا از بین میبرد

مارچوبه را نیز می توان در سالاد ریخت و یا از آن سوپ تهیه کرد .

مورد دیگر استفاده از مارچوبه غیر از پختن آن بصورت دم کرده آن است

خواص مارچوبه

دم کرده مارچوبه را به این صورت تهیه کنید :

چند شاخه مارچوبه را در داخل یک لیتر آبجوش بریزید و مقدری هم رازیانه و جعفری به آن اضافه کنید و بگذارید مدت پنج دقیقه دم بکشد . از این دم کرده بمقدر دو تا سه فنجان در روز برای تسکین و آرامش قلب استفاده کنید .

مضرات مارچوبه:

مارچوبه را نباید آنهایی که مبتلا به ورم مجاری ادرار هستند و یا اشخاص عصبی مصرف کنند . مارچوبه همچنین برای مبتلایان به رماتیسم و سنگ کلیه خوب نیست .

منبع:خواص مارچوبه

خواص مارچوبه

طرز تهیه ی پفک کاراملی

پفک به تنهایی طعم بسیار خوشمزه ای دارد اما اگر طعم آن با کارامل ترکیب شود بهتر هم خواهد شد.  احتمالا تا به حال طعم این اسنک خوشمزه را امتحان نکرده اید. پیشنهاد می کنم حتما آن را امتحان کنید. برای یادگیری درست کردن این پفک خوشمزه مراحل زیر را دنبال کنید.

مواد لازم :

2 بسته 8 اونس پنیر چدار

1 فنجان کره

2 فنجان شکر قهوه ای

2/1 فنجان شربت ذرت

2/1 قاشق چایخوری نمک

2/1 قاشق چایخوری جوش شیرین

2/1 قاشق چایخوری تارتار

2/1 قاشق چایخوری وانیل

مرحله اول : درست کردن کارامل

کره

1. کره را در مایکروویو به مدت 20 ثانیه ذوب کنید.

شکر قهوه ای

2. کره، شکر قهوه ای، شربت ذرت و نمک را ماهیتابه بریزید و به خوبی با هم ترکیب کنید.

هم زدن

3. مخلوط کارامل را روی گاز قرار دهید. تا دو دقیقه به هم زدن ادامه دهید.

جوش شیرین

4. بعد از اینکه کارامل آماده شد, 2/1 قاشق چایخوری جوش شیرین, 2/1 قاشق چایخوری تارتار, 2/1 قاشق چایخوری وانیل را به کارامل اضافه کنید و به خوبی هم بزنید.

مرحله دوم :

درجه فر

1. فر را در دمای 250 درجه گرم کنید.

پفک

2. دو بسته پفک را داخل ظرف مناسبی خالی کنید و پفک ها را داخل فری که از قبل گرم شده قرار دهید. اجازه دهید پفک ها به مدت 10 دقیقه بپزند.

فر

3. پفک ها را از فر خارج کنید.

کارامل

4. مخلوط کارامل را روی پفک ها بریزید. سعی کنید کارامل کاملا پفک ها را پوشش دهد. پفک ها را هم بزنید تا به خوبی کاراملی شوند.

هم زدن پفک ها

5. به کمک یک قاشقک پفک ها را زیر و رو کنید تا به خوبی کاراملی شوند.

مرحله سوم :

داخل فر گذاشتن

1. پفک ها را به مدت یک ساعت درون فر قرار دهید.

هر 15 دقیقه فر را باز کنید و پفک ها را زیر و رو کنید.

پفک کاراملی

2. بعد از یک ساعت پفک ها را از فر خارج کنید و اجازه دهید به مدت 15 دقیقه سرد شوند سپس آن را نوش جان کنید.

3. پایان !

منبع : طرز تهیه ی پفک کاراملی

خلاصه ای از زندگی نامه امام رضا (ع)

بیوگرافی امام رضا

امام رضا (ع) هشتمین امام شیعیان از سلاله پاک رسول خدا (ص) و هشتمین جانشین پیامبر مکرم اسلام (ص) است. بنابر نظر مشهور مورّخان وی در یازدهم ذی قعده سال ۱۴۸ هـ. ق، در مدینه منوّره متولد شد. نام مبارکش، علی، کنیه آن حضرت، ابوالحسن و دارای القاب متعددی از جمله؛ رضا، صادق، ‏صابر، فاضل، قره ‏اعین المؤمنین و… هستند، اما مشهورترین لقب ایشان، «رضا» به معنای «خشنودی» است.

پدر بزرگوار امام رضا، امام موسی کاظم (ع) پیشوای هفتم شیعیان بودند که در سال ۱۸۳ ﻫ.ق، به دست هارون عباسی به شهادت رسیدند، و مادر گرامیشان نجمه (تکتم) نام داشت.

امام رضا (ع) در مدینه، پس از شهادت پدر، امامت بر مردم را بر عهده گرفت، و به رسیدگى امور پرداخت، شاگردان پدر را به دور خودش جمع کرد و به تدریس و تکمیل حوزه علمیه جدش امام صادق (ع) مشغول شد و در این راستا گام هاى بزرگ و استوارى برداشت.

مدت امامت حضرت رضا(ع)، حدود ۲۰ سال طول کشید، که ۱۷ سال آن در مدینه و سه سال آخر آن در خراسان گذشت.

در مورد تعداد فرزندان آن حضرت اختلاف وجود دارد، برخی امام جواد(ع) را تنها فرزند ایشان دانسته و گروهی نیز فرزندان دیگری را برای حضرتشان بر­می­شمارند.

امام رضا (ع) پس از هفده سال سکونت در مدینه و تبلیغ دین و ارشاد مردم، با نقشه و حیله مأمون عباسی، راه خراسان را در پیش گرفت. آن حضرت پس از قبول اجباری ولایت عهدی مأمون و گذشت سه سال، در ۵۵ سالگی به دست این خلیفۀ عباسی به شهادت رسید.

تاریخ ولادت امام رضا
امام رضا(ع) هشتمین امام شیعیان، از سلاله پاک رسول خدا(ص) و هشتمین جانشین پیامبر مکرّم اسلام است. بنابر نظر مشهور مورّخان امام رضا(ع)، در یازدهم ذی قعده سال ۱۴۸ هـجری قمری در مدینه منوّره متولّد شد.[1]

نام و القاب امام رضا
نام مبارکشان «علی»، کنیۀ آن حضرت، «ابوالحسن» و دارای القاب متعدّدی از جمله؛ رضا، ‏صابر، فاضل، قره ‏اعین المؤمنین (نور چشم مؤمنان) و… هستند،[2] اما مشهورترین لقب ایشان، «رضا» به معنای «خشنودی» است.

پدر و مادر امام رضا
پدر بزرگوار امام رضا(ع)، امام موسی کاظم(ع) پیشوای هفتم شیعیان بودند که در سال ۱۸۳ ﻫ.ق. به دست هارون عباسی به شهادت رسیدند.

مادر گرامی امام رضا(ع) نجمه نام داشت.[3] البته نام های دیگری نیز برای مادر گرامیشان ذکر کرده اند.[4]

دوران کودکى و جوانى امام رضا
حضرت رضا(ع)، دوران کودکى و جوانى را تا سال 201 هجری قمری در مدینه طیّبه[5] که مهبط وحى بود در خدمت پدر بزرگوارش سپرى کرد و مستقیماً تحت تعلیم و تربیت امام هفتم(ع) قرار گرفت و علوم و معارف و اخلاق و تربیتى را که امام کاظم(ع) از پدرانش به ارث برده بود، به او آموخت.[6]

گزارشی از حضور ایشان در بغداد هنگام زندانی بودن پدر بزرگوارشان در آن شهر در دسترس نیست.

ازدواج امام رضا
امام رضا(ع) دارای تعدادی کنیز بودند، از جمله کنیزان ایشان، سبیکه مادر امام جواد(ع) است. وی کنیزى بود که به او سبیکه یا دُرّه می گفتند، حضرت رضا او را خیزران نام گذاشتند و این بانو از اهالى نوبه (منطقه ای در آفریقا) است.[7] و همسر دائمی امام رضا(ع) ام حبیبه بود.[8]

فرزندان امام رضا
در تعداد و اسامی فرزندان امام رضا(ع) نقل های مختلفی وجود دارد؛ گروهی آنها را پنج پسر و یک دختر، به نام های محمّد قانع، حسن، جعفر، ابراهیم، حسین و عایشه ذکر کرده اند؛[9] همچنین در نقلی شیخ صدوق در سلسله سند روایتی از فاطمه به عنوان یکی از دختران آن حضرت نام برده است؛[10] امّا شیخ مفید بر این عقیده است، که امام هشتم(ع)، فرزندی جز امام جواد(ع) نداشتند.[11] ابن شهرآشوب[12] و طبرسى،[13] نیز بر همین اعتقادند.

امامت امام رضا
امامت و وصایت حضرت رضا(ع) بارها توسط رسول خدا(ص)، پدر بزرگوار و اجداد طاهرینشان(ع) اعلام شده بود. به ویژه امام کاظم(ع) بارها در حضور مردم، ایشان را به عنوان وصی و امام بعد از خویش معرّفی کرده بودند که به یک نمونه از آنها اشاره می‌ شود:

از محمّد بن اسماعیل بن فضل هاشمىّ چنین روایت شده است که‏ گفت: بر امام موسى کاظم(ع) وارد شدم در حالى که ایشان به شدّت مریض بودند، به حضرت عرض کردم: اگر خداى ناکرده براى شما اتّفاقى بیفتد- و خدا آن روز را نیاورد- به چه کسى رجوع کنیم (امام بعد از شما کیست)؟ فرمود: «به فرزندم علىّ، نوشته او، نوشته من است، و او وصىّ و جانشین من بعد از مرگم خواهد بود».[14]

امام رضا (ع) در مدینه، پس از شهادت پدر، امامت بر مردم را بر عهده گرفت، و به رسیدگى امور پرداخت، شاگردان پدر را به دور خودش جمع کرد و به تدریس و تکمیل حوزه علمیه جدش امام صادق (ع) مشغول شد و در این راستا گام هاى بزرگ و استوارى برداشت.

پس از شهادت امام کاظم(ع) که در سال ۱۸۳ هـ ق رخ داد، آغاز امامت حضرت رضا(ع) شروع شد، و با توجه به این که هارون (پنجمین خلیفه عباسى) در سال ۱۹۳ از دنیا رفت، ده سال از امامت حضرت رضا(ع) معاصر زمان هارون بود.

مدت امامت آن حضرت، حدود ۲۰ سال طول کشید که ۱۷ سال آن در مدینه و سه سال آخر آن در خراسان گذشت.

شهادت امام رضا
امام رضا(ع) پس از هفده سال سکونت در مدینه و تبلیغ دین و ارشاد مردم، با نقشه و حیلۀ مأمون عباسی، راه خراسان را در پیش گرفت. آن حضرت پس از قبول اجباری ولایت عهدی مأمون و گذشت سه سال، در ۵۵ سالگی به دست مأمون خلیفه عباسی به شهادت رسید.

در تعیین سال شهادت امام نقل های مختلفی به ثبت رسیده است. گروهی سال ۲۰۲ هجری قمری را سال شهادت حضرت می دانند[15] و عده ای سال ۲۰۳ هجری قمری را؛ [16] اما مشهور، نظریه دوم است.

در تعیین روز شهادت آن حضرت نیز اتفاق نظر نیست؛ مانند در روز جمعه از ماه رمضان،[17] هفدهم ماه صفر،[18] و آخر ماه صفر.[19]

در میان این نقل ها، نظریه آخر؛ یعنی آخرین روز از ماه صفر، مشهورترین و قابل اعتمادترین نقل است.

بنابراین، مشهورترین و قوی ­ترین نظریه در تاریخ شهادت آن حضرت، روز جمعه، آخرین روز ماه صفر سال ۲۰۳ هجری قمری است.[20]

بیوگرافی امام رضا

فضائل امام رضا
از نگاه بزرگان شیعه، امام رضا(ع) همانند دیگر امامان معصوم(ع)، دارنده تمام کمالات و فضایل اخلاق انسانی در مرتبه اعلی است. به گفتۀ آنان، او آن چنان در قلّه شکوهمند کمال و فضیلت قرار دارد که نه تنها دوستان و پیروانش او را ستوده اند، بلکه دشمنان کینه توز و سرسخت هم به مدح و ستایش او پرداخته‌اند. درباره اوصاف اخلاقی آن حضرت «ابراهیم بن عباس» می ‌گوید: «هرگز ندیدم که امام رضا(ع) به کسی یک کلمه جفا کند و ندیدم که سخن شخصی را قطع کند و ندیدم که نیازمندی را از درگاه خویش رد کند. او هرگز در حضور افراد تکیه نمی‌داد و هرگز او را ندیدم که با صدای بلند بخندد، بلکه خنده اش تبسم و لبخند بود. وقتی که کنار سفره می ‌نشست، همه خدمت کاران و غلامان را کنار سفره می ‌نشاند».[21]

خلفای هم عصر امام رضا
امام رضا(ع) در دوران امامت خود با سه تن از حُکّام و خلفای عباسى روبه‏رو و معاصر بود: هارون الرشید، امین و مأمون.[22]

منبع:بیوگرافی امام رضا

بیوگرافی امام رضا

تعبیر خواب کیک

تعبیر خواب کیک تولد

معبرین غربی گویند:
دیدن کیک در خواب با نشانه‌های خوبی همراه خواهد بود. زیرا کیک‌ها اغلب برای دیگران پخته می‌شوند تا خود بیننده خواب.
کیک نماد و عشق و محبتی شما نسبت به دیگران است.

تعبیر خواب کیک خوردن
معبرین غربی گویند:

خوردن کیک نشانه اسراف و زیاده روی است. ولی در اکثر موارد این زیاده روی جنبه مثبت به خود می‌گیرد.
زیاده روی در مسائلی مانند عشق برای دیگران به صورت خوردن کیک در رؤیا نمایش داده می‌شوند. به عبارت دیگر مقدار زیادی محبت در زندگی بیننده خواب وجود دارد چه او از وجود این عشق و محبت آگاه باشد و چه نباشد. او این عشق و محبت را به راحتی در اختیار دیگران قرار می‌دهد و این از نکات بارز زندگی فرد بیننده خواب است.
البته خوردن کیک در خواب نیز می‌تواند تعابیر منفی نیز به همراه داشته باشد. همانطور که گفته شد خوردن کیک یعنی زیاده روی عشق. عشق و محبتی که به راحتی در اختیار دیگران قرار می‌گیرد. گاه افرادی در زندگی بیننده خواب وجود دارند که در ظاهر او را دوست داشته و به باطن او کاری ندارند. این افراد سعی در پیش بردن منافع شخصی خود دارند.

برایت می‌گوید:
خوردن کیک در خواب، بیانگر آن است که با شخصى دیدار خواهید کرد.
اگر خواب ببینید که در حال پختن کیک هستید، بیانگر آن است که در انجام کارى افراط می‌کنید.
شاید در برخی مواقع خواب‌ کیک‌هایی را مشاهده کنید که به صورت مناسبتی هستند. کیک تولد و کیک عروسی از مهم‌ترین انواع کیک‌های مناسبتی هستند. دیدن هر دوی این کیک‌ها در خواب از نمادها و سمبل‌های مثبت محسوب می‌شوند.تعبیر خواب کیک تولد
معبرین غربی گویند: کیک تولد بیانگر سن و در واقع عمر می‌باشد. دیدن این خواب اشاره به افرادی دارد که با عشق و محبت مراقب شما برای ورود به سالی جدید از زندگی هستند.

تعبیر خواب کیک عروسی

معبرین غربی گویند: کیک عروسی معمولاً نماد خوش شانسی است مخصوصاً هنگامی که توسطی زنی درست شده باشد. کیک عروسی بیانگر یک شروع جدید است.

منبع:تعبیر خواب کیک تولد

تعبیر خواب کیک تولد