محافظت از قلب: در برخی از افراد مصرف منظم این دارو، روشی برای پیشگیری از عود برخی علائم ناراحتی‌های قلبی است. اگر در گذشته دچار حمله قلبی شده‌اید، ممکن است پزشک برای شما آسپرین تجویز کند. در واقع این دارو با جلوگیری از انباشتگی پلاکت‌های خون که باعث لختگی خون میشود، از حمله قلبی پیشگیری میکند.
پیشگیری از بروز سکته: وقتی یک زخم خونریزی میکند، پلاکت‌ها (سلول‌های کوچک خونی) کنار هم قرار گرفته و لخته ایجاد میکنند و باعث جلوگیری از خونریزی میشوند. در این مورد لختگی خون مفید است، ولی در بعضی موارد خطرناک شده و باعث ایست قلبی میشود. این دارو با خاصیت ضد انعقادی خون خطر حمله قلبی و مغزی را کاهش می‌دهد. به همین دلیل بسیاری از متخصصین قلب به بیمارانی که دچار سکته قلبی شده‌اند مصرف روزانه آسپرین با دوز کم (حدود ۸۰ میلی‌گرم) را جهت کاهش احتمال بروز سکته دوم توصیه میکنند.
کاهش درجه حرارات بدن: مصرف این دارو روی هیپوتالاموس (بخشی از مغز که وظیفه تنظیم دمای بدن را دارد) تأثیر می‌گذارد و باعث برعکس شدن عملکرد اینترلوکین که افزایش دهنده دمای بدن است میشود. به همین دلیل است که در کودکان با میزان تب بالا این دارو به عنوان تب‌بر تجویز میشود.
درمان التهابات پوستی و آکنه: آسپرین خاصیت ضدالتهابی قوی دارد و میتواند در عرض چند دقیقه باعث کاهش التهاب نواحی ملتهب همانند جوش‌های روی پوست شود. برای این کار کافی است که قرص آن را به شکل پودر در آورده و با مقداری آب ولرم آن را مخلوط کنید. سپس بر روی جوش‌ها بمالید و چند دقیقه‌ای اجازه دهید که روی پوست شما باقی بماند و بعد با آب نسبتا گرم آن را از روی پوست خود بشویید. سالیسیلیک اسید موجود در آسپرین به حذف این عارضه پوستی نیز کمک میکند. این دارو خاصیت ضدالتهابی قوی دارد و میتواند در عرض چند دقیقه باعث کاهش التهاب نواحی ملتهب همانند جوش‌های روی پوست شود.
کنترل و رفع شوره سر: جالب است بدانید «سالیسیلیک اسید» موجود در ترکیبات این دارو در شامپوهای ضدشوره به منظور کنترل شوره سر استفاده میشود. برای این منظور کافی است که دو عدد آسپرین را به حالت پودر در آورید و با یک قاشق غذاخوری در شامپوی مصرفی خود ترکیب کنید و بعد سر خود را با این ترکیب شست و شو دهید تا شاهد از بین رفتن لایه‌های مرده پوست شوید.
چطور بفهمیم مصرف این دارو برایمان مفید است؟
پزشک ابتدا یک ارزیابی اولیه انجام می‌دهد و سابقه پزشکی و خانوادگی، داروهای مصرفی از جمله ویتامین‌ها یا مکمل‌های گیاهی، حساسیت‌ها و احتمال بروز برخی عوارض جانبی خاص مانند خونریزی معده را در شما بررسی میکند و سپس میزان خطر نسبی را در برابر منافع مصرف دارو می‌سنجد و مقدار (دوز) صحیح مصرف این دارو را در شما تعیین میکند.
درباره عوارض احتمالی این دارو بدانید
مصرف آسپرین در کنار فواید آن برای بیماران قلبی عوارض جانبی و خطراتی را نیز به دنبال دارد. اگر پزشک معالجتان برای شما مصرف روزانه این دارو را تجویز کرده است نباید آن را همزمان با مکمل های غذایی، داروها و حتی گیاهانی که سبب رقیق شدن خون و کاهش قدرت چسبندگی پلاکت‌ها میشوند استفاده کنید (مثل: شیرین بیان، امگا۳ و ویتامین E) زیرا احتمال خونریزی داخلی افزایش می‌یابد. لازم به ذکر است که مصرف این دارو برای افراد سالم توصیه نمی‌شود و سبب افزایش سلامت و یا طول عمر آنها نمی‌گردد.
شاید در کنار ذکر فواید این دارو بهتر باشد نگاهی هم به مضرات اندک آن بیاندازیم:
مصرف آن سبب دفع عناصر آهن، روی و ویتامین C از بدن می‌گردد.
مصرف آن سبب دفع و تخلیه بعضی از ویتامین‌ها و مواد معدنی از بدن می‌گردد.
مصرف آن به مدت بیش از ۳ ماه و برای طولانی مدت سبب بروز کم خونی می‌گردد.
توجه:
اگر مبتلا به برخی از بیماری‌ها مانند اختلالات خونریزی دهنده، آسم، زخم‌ها و یا بیماری کلیوی هستید، ممکن است مصرف این دارو برای شما مناسب نباشد.
چنانچه پزشکتان مصرف آسپرین را برای شما ضروری دانسته نیاز است آزمایشات سالانه خون برای بررسی میزان ویتامین‌ها و مواد معدنی را انجام دهید تا در صورت نیاز از مکمل‌های غذایی جهت جبران کمبود آنها استفاده کنید.
قرص فلوکونازول (Fluconazole) یک داروی ضد قارچ است که برای عفونت‌های کاندیدایی دهان (برفک)، گلو و واژن و دیگر عفونت‌های قارچی کمتر معمول، تجویز میشود. این دارو با از بین بردن قارچ ها و مخمرها باعث از بین رفتن عفونت میشوند. البته مصرف این دارو تنها با تجویز پزشک مجاز می‌باشد و مصرف خودسرانه، بدون نسخه پزشک میتواند زیان‌آور باشد.
پیشگیری از عفونت مخمر در بیمارانی که خطر ابتلا به عفونت در آنها بیش از سایر افراد است مانند بیماران شیمی درمانی و پرتو درمانی از دیگر موارد استفاده از داروی فلوکونازول می‌باشد. درواقع این دارو رشد قارچ‌ها را که سبب ایجاد عفونت میشوند کاهش می‌دهد. توجه داشته باشید که فلوکونازول تنها برای درمان عفونت‌های قارچی موثر است و نمی‌تواند به درمان عفونت‌های ویروسی مثال سرماخوردگی و یا عفونت‌های باکتریایی کمک کند.
این دارو بصورت کپسول و قرص خوراکی 50، 100، 150 و 200 میلی‌گرم و همچنین سوسپانسیون خوراکی موجود می‌باشد. این دارو بطور عمده از طریق ادرار دفع میشود.
موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی
موارد مصرف
کاندیدیازیس واژینال
کاندیدیازیس دهانی-حلقی و مری
مننژیت کریپتوکوکی
عفونت ادراری
پیشگیری و کاهش عفونت در بیمارانی که شیمی درمانی یا پرتو درمانی میشوند
عوارض تهوع، اسهال، سردرد، سرگیجه، سوزش و درد معده، اختلال درحس چشایی، احساس خستگی و بی حالی
تداخل دارویی
داروهای ضد دیابت، داروهای ضد صرع (فنی تویین)، داروهای قلبی (وارفارین، وراپامیل و سیزاپراید)، داروهای گوارشی (سایمتیدین)، داروهای کاهنده قندخون (گلی بنکلامید، گلی بوراید)، آستمیزول، سیزاپراید، یک آلکالوئید ارگوت مانند ارگوتامین، اریترومایسین، پیموزاید، کینیدین، ترفنادین، وریکونازول و الکل
مقدار تجویزی فلوکونازول، طول درمان، و برنامه زمانی درمان براساس محل عفونت قارچی و پاسختان به دارو متفاوت است. بنابراین میزان دقیق مصرف این دارو باید حتما توسط پزشک تعیین گردد. معمولا دوز مصرفی از 100 میلی‌گرم تا 800 میلی‌گرم به صورت روزانه می‌باشد. در برخی عفونت‌ها از جمله عفونت واژینال، درمان با مصرف یک عدد کپسول ۱۵۰ میلی‌گرم توسط پزشک تجویز میشود لذا از مصرف بیش از حد تجویز شده خودداری نمایید.
توجه: در موارد نادری مصرف داروی فلوکونازول موجب آسیب جدی به کبد و در نتیجه مرگ شده است. این مسئله به ویژه برای بیماران خاص بیشتر رخ می‌دهد. بنابراین در صورت بروز علایمی مانند تیره شدن ادرار، از دست دادن اشتها، کم رنگ شدن مدفوع، درد شدید معده و زرد شدن پوست و چشم باید سریعا به پزشک مراجعه شود.
توجه: در صورت فراموش کردن دوز دارو در اولین فرصت آن را مصرف نمایید و از دو برابر نمودن دوزهای بعدی پرهیز کنید. نکات مصرف قرص فلوکونازول
توصیه میشود جهت کاهش عوارض گوارشی، دارو را همراه با غذا مصرف نمایید.
در صورت بروز زردی، تغییر رنگ ادرار، بی رنگ شدن مدفوع، خارش و کاهش حجم ادرار به پزشک مراجعه نماید.
حتی در صورت احساس بهبودی دارو را تا آخر مصرف کنید.
اگر ظرف 3 روز از درمان با فلوکونازول احساس بهبودی ندارید با پزشکتان مشورت کنید.
همزمان با این دارو به هیچ وجه الکل یا داروهای حاوی الکل (برخی از داروهای سرماخوردگی) مصرف نکنید.
در صورت مصرف بیش از ۱۴ روز این دارو، نیاز به آزمایشات خونی برای پایش وضعیت کبدی و کلیوی می‌باشد.
در صورتی که با مصرف این دارو علائم شما برطرف نشد و یا بدتر شد،به پزشک خود مراجعه نمایید.
خانم‌ها در صورتی که از قرص‌های ضدبارداری استفاده میکنند، در مدت درمان با این دارو باید از یک روش دیگر ضدبارداری علاوه بر قرص جهت پیشگیری از بارداری استفاده نمایند.
در صورت بروز لکه‌های قرمز بر روی پوست به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت تیرگی ادرار ،ضعف و خستگی شدید و زردی پوست یا چشم به پزشک خود اطلاع دهید.
توصیه میشود از مصرف این دارو در زمان رانندگی و یا انجام اموری که نیاز به هوشیاری کامل دارد، اجتناب شود.
در صورت مصرف این دارو قبل از انجام هر گونه عمل جراحی یا اقدام پزشکی جراح را از مصرف این دارو مطلع کنید.
مصرف این دارو در افراد مسن باید با احتیاط صورت گیرد.
مصرف فلوکونازول برای زنان باردار و شیرده مضر است. چرا که این دارو اثرات منفی بر جنین درون رحم می‌گذارد. از طرف دیگر چون این دارو به درون شیر مادر منتقل میشود مصرف آن در زمان شیردهی نوزاد توصیه نمی‌شود.
آیا تا به حال در اینترنت دستور پخت مناسبی مشاهده کرده اید که بخواهید آن را ذخیره داشته باشید؛ یا با مقاله ای آشنا شده اید که دوست دارید حتما آن را در Evernote ذخیره کنید؟
اگر می خواهید این کار را انجام دهید اما نمی دانید که چگونه باید پیش بروید, مقاله ی زیر را مطالعه کنید.
مراحل :
نصب Evernote Web Clipper
1. Evernote Web Clipper را نصب کنید. برای این کار وارد وب سایت رسمی Evernote شوید.
2. مرورگر اینترنت خود را باز کنید. مقاله ای که می خواهید در Evernote ذخیره کنید را پیدا کنید.
آیکون evernote
اگر برنامه ی Evernote Web Clipper را به درستی نصب کرده اید, سمت چپ نوار جستجو را مشاهده کنید. سر فیل کوچکی را مشاهده خواهید کرد ( لوگوی Evernote ). روی آن کلیک کنید.
Simple article گزینه
باید گزینه ی افزودن مقاله به Evernote را داشته باشید. تنظیمات مختلفی وجود دارد. ما پیشنهاد می کنیم Simple article را انتخاب کنید. این بهترین گزینه برای انتخاب است.
Simple article ( تنها مقاله ی انتخاب شده را اضافه می کند, نه همه ی صفحه ی وب را )
Screenshot (توصیه نمی شود)
The whole page (گیج کننده است و توصیه نمی شود)
مرورگر خود را ببندید و Evernote را باز کنید. در یادداشت های خود جستجو کنید و مقاله ی خود را پیدا کنید.
آسنتراقرصی است که برای درمان برخی اختلالات روانی از جمله افسردگی و اضطراب و وسواس و پانیک و مورد استفاده قرار می گیرد آسنترا نام تجاری سرترالین است که از دسته داروهای مهار کننده باز جذب سروتونین می باشد در این مقاله به شرح اطلاعات دارویی این قرص پرداخته شده است و عوارض آن ذکر شده است
آسنترا میتواند خلق و خوی، خواب، اشتها و سطح انرژی شما را بهبود بخشد و ممکن است به بازگرداندن علاقه شما به زندگی روزمره کمک کند. میتواند ترس، اضطراب، افکار ناخواسته، و تعداد حملات هراس را کاهش دهد.
موارد مصرف آسنترا
از آسنترا برای درمان افسردگی، حملات هراس، اختلال وسواس جبری، اختلال استرس پس از سانحه، اختلال اضطراب اجتماعی (هراس اجتماعی)، و شکل شدید سندرم پیش از قاعدگی (اختلال بی قراری پیش از قاعدگی) استفاده می شود. همچنین میتواند نیاز به انجام کارهای مکرر (وسواس عملی مانند شستن دست، حساب و کتاب، و چک کردن) که در زندگی روزمره تداخل ایجاد میکند، را کاهش دهد. آسنترا به عنوان یک مهار کننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) شناخته شده است. آسنترا با کمک به بازگرداندن تعادل یک ماده طبیعی خاصی (سروتونین) در مغز کار می کند.
نحوه استفاده از آسنترا
قبل از استفاده از آسنترا و هر بار شروع دوباره آن، بروشور اطلاعات بیمار و اطلاعات دارویی که توسط داروساز ارائه میشوند، را مطالعه کنید. در صورت داشتن هر گونه سوال، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
آسنترا از طریق دهان طبق دستور پزشک یا صبح و یا شب ، معمولا یک بار در روز مصرف میشود. شکل قرص این دارو ممکن است یا همراه با غذا یا بدون غذا مصرف شود. شکل کپسول آن معمولا همراه با غذا پس از صرف صبحانه و یا پس از شام مصرف میشود.
اگر آسنترا را برای مشکلات پیش از قاعدگی مصرف میکنید، پزشک شما ممکن است دستور دهد این دارو را هر روز از ماه یا فقط ۲ هفته قبل از قاعدگی تا شروع دوره قاعدگی خود مصرف کنید.
دوز دارو براساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما تعیین میشود. برای کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی، پزشک ممکن است این دارو با دوز پایین شروع کند و به تدریج دوز شما را افزایش دهد. دستورالعمل پزشک خود را به دقت دنبال کنید. برای دریافت بیشترین فایده این دارو، آن را به طور منظم مصرف کنید. برای کمک برای یادآوری، دارو را هر روز در همان زمان مصرف کنید.
ادامه مصرف این دارو طبق تجویز حائز اهمیت است حتی اگر احساس کنید حالتان خوب شده است. مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک خود متوقف نکنید. هنگامی که مصرف این دارو به صورت ناگهانی متوقف شود برخی از شرایط بدتر خواهند شد. همچنین، ممکن است علائمی مانند نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، مشکلات خواب، و احساسات مختصری مشابه شوک الکتریکی را تجربه کنید. ممکن است برای کاهش عوارض جانبی، نیاز باشد دوز شما به تدریج کاهش یابد. هر گونه نشانه جدید یا بدتر شدن وضعیت خود را فورا گزارش دهید.
در صورتی که وضعیت شما همچنان ادامه یافت و یا بدتر شد به پزشک مراجعه کنید.
با مصرف این دارو تهوع، سرگیجه، خواب آلودگی، خشکی دهان، از دست دادن اشتها، افزایش تعریق، اسهال، ناراحتی معده، یا مشکلات خواب ممکن است رخ دهند. اگر هر یک از این عوارض باقی ماندند یا بدتر شدند، فورا به پزشک یا داروساز خود بگویید.
به یاد داشته باشید که پزشک شما این دارو را بدین دلیل تجویز کرده است که او فایده آن را بیش از خطر عوارض جانبی آن در نظر گرفته است. بسیاری از افراد با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی بعید اما جدی فورا پزشک خود را مطلع سازید: کبودی / خونریزی آسان، کاهش رابطه جنسی، کاهش توانایی جنسی (تاخیر انزال)، گرفتگی عضلات / ضعف، تکان دادن (لرزش)، کاهش وزن غیر معمول.
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی نادر اما جدی فورا تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرید: مدفوع خونی/سیاه، استفراغی که مانند دانه های قهوه باشد، درد / تورم / قرمزی چشم، گشاد شدن مردمک، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف چراغ در شب، تاری دید).
این دارو ممکن است سروتونین را افزایش دهد و به ندرت باعث بیماری بسیار جدی تحت عنوان سندرم/سمیت سروتونین شود. این خطر در صورتی که شما داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین میشوند را همزمان مصرف کنید، افزایش می یابد، بنابراین پزشک یا داروساز را از تمام داروهایی که مصرف میکنید مطلع سازید (بخش تداخلات دارویی را ببینید). در صورت بروز برخی از علائم زیر فورا کمک پزشکی دریافت کنید: ضربان قلب سریع، توهم، از دست دادن هماهنگی، سرگیجه شدید، تهوع / استفراغ / اسهال شدید، کشش عضلات، تب با علت ناشناخته، تحریک / بی قراری غیر معمول.
به ندرت، مردان ممکن است دچار نعوظ دردناک یا طولانی مدت به مدت ۴ ساعت یا بیشتر شوند. در این صورت، مصرف این دارو را متوقف کنید و فورا کمک پزشکی دریافت کنید، و گرنه ممکن است مشکلات دائمی رخ دهند.
واکنش آلرژیک جدی به این دارو نادر است. با این حال، اگر متوجه هر گونه نشانه واکنش آلرژیک جدی، از جمله: جوش، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، تنفس مشکل شدید، فورا تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرید.
در این مقاله از راستینه ارائه لیست کاملی از عوارض جانبی امکان پذیر نیست. اگر متوجه عارضه دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
هشدار
داروهای ضد افسردگی برای درمان انواع بیماری ها، از جمله افسردگی و سایر اختلالات روانی / خلق و خوی استفاده می شوند. این داروها می توانند به جلوگیری از افکار /تلاش به خودکشی و ارائه دیگر فواید، کمک کنند. با این حال، تعداد کمی از افراد (به خصوص افراد جوان تر از ۲۵ سال) که از داروهای ضد افسردگی برای هر نوع بیماری استفاده میکنند ممکن است بدتر شدن افسردگی، سایر علائم روانی / خلق و خوی، و یا افکار خودکشی / تلاش را تجربه کنند. بنابراین، صحبت با پزشک در مورد خطرات و مزایای داروهای ضد افسردگی (به خصوص برای افراد جوان تر از ۲۵) اهمیت بسزایی دارد، حتی اگر درمان برای یک بیماری روانی / خلق و خوی باشد. اگر متوجه بدتر شدن افسردگی / شرایط دیگر روانی، تغییرات رفتاری غیر معمول (از جمله افکار /تلاش برای خودکشی)، و یا دیگر تغییرات ذهنی / خلق و خوی (از جمله بدتر شدن اضطراب یا اضطراب جدید، حملات هراس، مشکلات خواب، تحریک پذیری، خصمانه / احساسات خشم، اقدامات ضربه، بی قراری شدید، صحبت کردن بسیار سریع) شدید، فورا به پزشک اطلاع دهید. به خصوص زمانی که مصرف داروی ضد افسردگی جدید را آغاز میکنید و یا زمانی که دوز آن را تغییر میدهید، مراقب بروز این علائم باشید.
قبل از مصرف آسنترا، اگر به این دارو حساسیت دارید، و یا اگر هر گونه آلرژی دیگری دارید، با پزشک یا داروساز خود مطرح کنید. این محصول ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده فعالی باشد، که می توانند موجب بروز واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر شوند. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
قبل از استفاده از این دارو، پزشک و یا داروساز را از سابقه پزشکی خود آگاه سازید، به ویژه سوابقی همچون: مشکلات خونریزی، بیماری کبد، اختلال تشنج، بیماری تیروئید، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع زاویه بسته).
این دارو ممکن است موجب سرگیجه یا خواب آلودگی شود. تا زمانی که مطمئن نشدید که میتوانید فعالیت هایی که نیازمند هوشیاری هستند را با خیال راحت انجام دهید، از رانندگی، استفاده از ماشین آلات، و یا انجام هر فعالیتی که نیاز به هوشیاری دارد خودداری کنید.
قبل از عمل جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، و محصولات گیاهی) مطلع سازید.
افراد مسن ممکن است به عوارض جانبی این دارو، به خصوص خونریزی یا از دست دادن هماهنگی حساس تر باشند. افراد مسن ممکن است محتمل ابتلا به یک نوع عدم تعادل نمک (هیپوناترمی) باشند، به خصوص اگر آنها در حال مصرف قرص های آب (دیورتیک ها) باشند. از دست دادن هماهنگی می تواند خطر سقوط را افزایش دهد.
کودکان ممکن است به عوارض جانبی این دارو، به ویژه از دست دادن اشتها و کاهش وزن حساس تر باشند. نظارت بر وزن و قد در کودکانی که از این دارو مصرف میکنند ضروری است.
در دوران بارداری، این دارو باید تنها در صورت نیاز استفاده شود. این دارو میتواند به جنین آسیب برساند. همچنین، نوزادان متولد شده از مادرانی که این دارو را طی ۳ ماه آخر بارداری استفاده کرده اند ممکن است به ندرت علائم ترک مانند مشکلاتی در تغذیه / تنفس، تشنج، سفتی عضلات، یا گریه مداوم را نشان دهند. اگر متوجه هر یک از این نشانه ها در نوزاد خود شدید، فورا پزشک را مطلع سازید.
از آنجا که مشکلات روحی و روانی / خلق و خوی درمان نشده (مانند افسردگی، حملات هراس، اختلال وسواسی جبری، اختلال استرس پس از سانحه) می توانند به یک بیماری جدی تبدیل شوند، مصرف این دارو را متوقف نکنید مگر اینکه پزشک چنین دستوری داده باشد.
اگر در حال برنامه ریزی برای بارداری هستید، باردار شده اید، یا فکر می کنید ممکن است باردار باشید، بلافاصله در مورد مزایا و خطرات ناشی از استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشک خود صحبت کنید.
این دارو به شیر مادر نفوذ می کند. قبل از تغذیه با شیر مادر با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی ممکن است عملکرد داروهای شما را تغییر دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند. این مقاله از راستینه شامل تمام تداخلات دارویی امکان پذیر نیست. لیستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای با نسخه / داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را با پزشک و مسئول داروخانه به اشتراک بگذارید. بدون تایید پزشک، میزان مصرف هیچ دارویی را شروع، متوقف، و یا تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل ایجاد کنند عبارتنداز: پیموزاید، داروهای دیگری که می توانند موجب خونریزی / کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکتی مانند کلوپیدوگرل، التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن، رقیق کننده خون مانند وارفارین).
مصرف مهار کننده های MAO با این دارو ممکن است تداخل دارویی جدی ایجاد کند (احتمالا منجر به مرگ میشود). از مصرف مهار کننده های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن آبی، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو اجتناب کنید. همچنین اکثر مهار کننده های MAO باید به مدت دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف نشوند. از پزشک خود بپرسید چه موقع مصرف دارو را شروع و یا قطع کنید.
در صورتی که داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین میشوند را مصرف میکنید، خطر سندرم / سمیت سروتونین افزایش می یابد. نمونه چنین داروهایی عبارتند از: داروهای خیابانی مانند MDMA / اکستازی، مخمر سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاصی (از جمله داروهای SSRI دیگر مانند فلوکستین / پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین / ونلافاکسین)، تریپتوفان. احتمال خطر ابتلا به سندرم سروتونین / سمیت زمانی که شما این داروها را شروع یا دوز آنها را افزایش میدهید میتواند بیشتر شود.
در صورت مصرف سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی میشوند از جمله آنتی هیستامین ها (از قبیل ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهایی برای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی، و داروهای ضد درد مخدر (مانند به عنوان کدئین)، پزشک یا داروساز را مطلع سازید.
برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید، چرا که آنها ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده ای باشند که باعث خواب آلودگی میشوند. از داروساز در مورد نحوه استفاده مطمئن داروها سوال کنید.
آسپرین زمانی که با این دارو مصرف شود، می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک شما مصرف آسپرین با دوز پایین را (معمولا در دوزهای ۸۱-۳۲۵ میلی گرم در روز) برای پیشگیری از حمله قلبی یا سکته تجویز کرده است، شما باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک شما غیر از این دستور داشته باشد.
این دارو ممکن است با آزمایش های پزشکی/ آزمایشگاهی خاص (از جمله اسکن مغز برای درمان بیماری پارکینسون) تداخل داشته باشد و احتمالا باعث نتایج اشتباه خواهد شد. مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و پزشکان شما می دانند که شما از این دارو استفاده میکنید.
مصرف دوز بالا یا اوردوز
در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید. در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید. ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.
نکته های مهم
آسنترا را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است. تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی (مانند فشار خون، ضربان قلب، رشد در کودکان) ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
این طرز پخت بسیار عالی است و قطعا این کیک یکی از کیک های مورد علاقه ی شما خواهد شد. پیشنهاد می کنم آن را امتحان کنید.
کیک تگزاس
مراحل :
2 فنجان آرد
2 فنجان شکر
1 قاشق چایخوری جوش شیرین
1 قاشق چایخوری نمک
2 عدد تخم مرغ
2/1 فنجان خامه ترش
1 فنجان آب
3 برش کره
8 قاشق غذاخوری کاکائو
4 قاشق غذاخوری شیر
1 قاشق چایخوری وانیل
3 و 4/3 فنجان پودر شکر
مراحل :
1. آب, 2 برش کره و 4 قاشق غذاخوری کاکائو را با هم مخلوط کنید.
آرد، شکر،جوش شیرین, نمک, تخم مرغ و خامه ی ترش را به مخلوط آب جوش اضافه کنید.
3. خمیر را در قالبی که کف آن را با کاغذ روغنی پوشانده اید, بریزید.
4. کیک را به مدت 25 دقیقه در دمای 350 درجه ی فارنهایت بپزید.
5. طرز تهیه ی مواد روی کیک : 1 برش کره, 4 قاشق غذا خوری پودر کاکائو و 3 و 4/3 فنجان پودر شکر, 1 قاشق چای خوری وانیل و 4 قاشق غذا خوری شیر را با هم مخلوط کنید.
به محض خروج کیک از فر, موادی که آماده کردید را روی آن بریزید.
یک مرکز خرید که اغلب اوقات به آن جا می روید را انتخاب کرده و به صاحب هر مغازه یک کارت تبریک تولدبدهید که هنگامی که همسرتان را برای خرید به هر مغازه می برید به او تقدیم کرده و تولدش را تبریک بگوید.
این ایده یکی از جالب ترین کارهایی است که همسرتان را شگفت زده خواهد کرد.
2. تصویر مورد علاقه اش را روی کیک چاپ کنید
تصویری از شخصیت، مکان یا هر چیز دیگری که مورد علاقه و تحسین همسرتان است روی کیک تولدش چاپ کنید. همسرتان این کیک تولد را هرگز فراموش نخواهد کرد.
3. از یادداشت استفاده کنید
یکی از ایده های جالب نوشتن یادداشت های مختلف روی برگه است. می توانید 10 تا 15 یادداشت با پیام های متفاوت و زیبا تهیه کرده و آن ها را در کیف پول، داشبورد ماشین، جیب لباس، جعبه لوازم آرایش یا مکان هایی که بیشتر وقت خود را در آن جا می گذراند مانند میز کار، آشپزخانه، میز لوازم آرایش و غیره پنهان کنید تا در طول روز آن ها را ببیند.
4. عکس پدر و مادرش را به او تقدیم کنید
زنان مخصوصا بعد از ازدواج به پدر و مادر خود نزدیکی خاصی دارند و چه هدیه ای بهتر از پرتره والدین همسرتان؟!
5. از شبکه های اجتماعی استفاده کنید
اگر از عشق تان دور هستید عکس نوشته تولدت مبارک برایش بفرستید، متن رمانتیک تولد برای بیو اینستاگرام انتخاب کنید یا با عکس پروفایل خود به همه اعلام کنید که تولد همسرتان مهم ترین تاریخ زندگی شماست.
خانم ها این رفتار اجتماعی را دوست دارند!
6. او را به مکان هایی که دوست دارد ببرید
آیا همسرتان آرزوی رفتن به جای خاصی را در ذهن دارد؟ شاید یک رستوران، شهری که تا به حال نرفته یا مسافرتی که همیشه آرزویش را داشته است. پارک، گالری هنری، موزه، باغ و جنگل و دریا همگی ایده های خوبی برای گذراندن یک روز خوب با همسر است و روز تولد بهترین فرصت برای برآورده کردن آرزوهایش!
7. فیلم خاطره انگیز تهیه کنید
با دوستان و بستگان تماس گرفته و کلیپ های ویدئویی از خاطرات همسرتان جمع آوری کنید. با این کلیپ ها یک فیلم بلند ساخته و به صورت دی وی دی به همسرتان تقدیم کنید.
8. تولدش را در رادیو تبریک بگویید
اگر همسرتان از طرفداران برنامه رادیویی خاصی است و هر روز این برنامه را گوش می کند، از طریق این برنامه تولدش را تبریک گفته و درخواست آهنگ مورد علاقه همسرتان را بدهید.
9. دیوار خاطره درست کنید
یکی از ساده ترین راه ها برای سورپرایز کردن همسر در روز تولدش درست کردن دیوار خاطرات است. عکس هایی خاطره انگیز دوران کودکی، ازدواج، فارغ التحصیلی و عکس های خانوادگی با خواهر و برادرانش را جمع کرده و روی دیوار نصب کنید یا می توانید از طنابی استفاده کرده و عکس ها را روی آن آویزان کنید.
10. جواهرات خاص به او هدیه دهید
اغلب زنان به طلا و جواهر علاقه زیادی دارند. مطمئن شوید که همسرتان بیشتر چه نوع جواهرآلاتی دوست دارد: گوشواره، انگشتر، دستبند یا سینه ریز. سپس کمی خلاقیت به خرج داده و سنگ تولد یا پیام خاصی را روی طلا حک کرده و به او تقدیم کنید.
11. به سبک کلاسیک همسرتان را غافلگیر کنید
می توانید از روش های کلاسیک استفاده کنید: یک عدد کیک تولد، خاموش کردن لامپ های منزل، تهیه چند شمع زیبا و دانلود آهنگ تولدت مبارک، همه چیزی است که نیاز دارید.
12. ساعات خوش با دوستانش
ممکن است به دلایل مختلف نتوانید مدت زیادی با او بگذرانید. پیشنهاد می کنیم چند بلیط برای سینما، تئاتر، کنسرت یا استخر تهیه کرده و بهترین دوستانش را دعوت کنید تا یک روز خوب و به یادماندنی با آن ها سپری کند.
اگر به دنبال ایده پرهزینه و خلاقانه هستید او و دوستانش را به رستورانی دعوت کرده و از کارکنان رستوران درخواست کنید با تقدیم کیک تولد از طرف شما، او را غافلگیر کنند.
13. یک شب رمانتیک در کلبه جنگلی
بسیاری از زوج ها در حین سفر یا جشن تولد همسر خود را به هتل های گران قیمت دعوت می کنند اما هیچ چیز رمانتیک تر از اجاره یک کلبه چوبی و گشت و گذار دونفره در طبیعت نیست. با توجه به بودجه ای که می توانید صرف کنید مکانی دنج در ساحل، تپه یا جنگل اجاره کرده و اوقات خوشی را با همسرتان بگذرانید.
14. مجموعه ای از لوازم ساده اما دوست داشتنی
ممکن است همسرتان به چیزهای ساده ای علاقه داشته و از داشتن آن ها لذت ببرد که می تواند شامل شکلات و تنقلات، عطر مورد علاقه اش، فیلم خاص یا لوازم آرایشی که همیشه استفاده می کند، باشد.
مجموعه ای از این لوازم ساده اما دوست داشتنی را تهیه کرده و به همراه چند گل به او تقدیم کنید.
نکات مهم در روز تولد
از انجام کاری که باعث خجالت یا آشفتگی همسرتان شود خودداری کنید
فراموش نکنید در هر سنی که باشید برای انجام کارهای جالب و سرگرم کننده در روز تولد پیر نیستید!
وقتی برای سورپرایز کردن همسرتان برنامه ریزی می کنید به این فکر کنید که چه چیزی او را خوشحال تر می کند
در جشن تولد همسرتان عکس های زیادی بگیرید
ترفند ها به شما آموزش می دهد که چگونه یک درایو را در سیستم ویندوز یا مکینتاش شبکه کنید. درایو شبکه, در واقع پوشه ایست که بین دو کامپیوتر که به یک شبکه متصل هستند, اشتراک گذاری شده است .
درایو شبکه
مراحل :
اطمینان حاصل کنید که هر دو کامپیوتر از یک شبکه ی یکسان استفاده می کنند.
جستجوی شبکه را فعال کنید. اگر کامپیوتر شما در حالتی تنظیم نشده است که دیگر کامپیوتر ها ی متصل به شبکه را شناسایی کند, باید جستجوی شبکه ی آن را فعال کنید.
برای این کار:
منوی Apple را باز کنید.
روی گزینه ی System Preferences… کلیک کنید.
روی گزینه ی Sharing کلیک کنید.
گزینه ی “File Sharing” را علامت بزنید.
پنجره ی System Preferences را ببندید.
Finder را باز کنید. از قسمت Dock روی آیکون سفید و آبی Finder کلیک کنید.
یک پوشه را انتخاب کنید. از سمت چپ پنجره ی Finder روی یک پوشه کلیک کنید تا باز شود, سپس روی پوشه ای که می خواهید به عنوان درایو شبکه از آن استفاده کنید, کلیک کنید تا انتخاب شود.
روی File کلیک کنید. این گزینه یکی از گزینه های منوی بالای صفحه است. با کلیک کردن روی آن, یک منوی کشویی باز می شود.
روی Get Info کلیک کنید. شما می توانید این گزینه را در منوی کشویی File مشاهده کنید. با این کار پنجره ای با اطلاعات پوشه برای شما باز می شود.
آدرس مکان پوشه را کپی کنید. برای انتخاب مکان پوشه, روی عبارت متنی که در قسمت “Where: ” قرار دارد کلیک کنید و همه ی آن را انتخاب کنید, سپس دکمه های ⌘ Command+C
را فشار دهید تا آدرس کپی شود.
این آدرس معمولا به شکل زیر است :
“System/FolderName ” یا چیزی شبیه به این.
روی گزینه ی Go کلیک کنید. این مورد منو باید در بالای صفحه قرار داشته باشد. یک منوی کشویی باز خواهد شد.
اگر Go را در نوار منو مشاهده نکردید, یک پنجره ی جدید Finder باز کنید تا این گزینه نمایش داده شود. هم چنین می توانید روی دسکتاپ کلیک کنید.
روی گزینه ی Connect to Server کلیک کنید. این گزینه تقریبا در انتهای منوی کشویی Go قرار دارد. با این کار یک پنجره ی جدید باز می شود.
نام کامپیوتر را به همراه اسلش وارد کنید. این کار را در فیلد متنی “smb:// ” یا “ftp:// ” که در بالای پنجره ی Connect to Server قرار دارد, انجام دهید.
به عنوان مثال اگر نام کامپیوتر شما “Rhonda ” می باشد, باید نام آن را Rhonda/ تایپ کنید.
آن را در آدرس پوشه جایگذاری کنید. برای این کار دکمه های ⌘ Command+V را فشار دهید. اکنون باید نام کامپیوتر را به همراه آدرس پوشه در فیلد متنی مشاهده کنید.
روی علامت + کلیک کنید. این علامت سمت راست نوار آدرس قرار دارد. با این کار آدرس پوشه در سیستم مکینتاش افزوده خواهد شد.
روی گزینه ی Connect کلیک کنید. این گزینه ی آبی رنگ در انتهای پنجره قرار دارد.
هنگامی که از شما خواسته شد, اطلاعات ورود خود را وارد کنید. رمز عبوری که باید در این مرحله وارد کنید بسته به شبکه ی شما متفاوت است, بنابراین اگر نحوه ی ورود را نمیدانید, آن را با system administrator بررسی کنید. هنگامی که وارد شوید, آیکون یک درایو و نام پوشه را مشاهده خواهید کرد.
ترفند ها به شما آموزش می دهد که چگونه یک درایو را در سیستم ویندوزیا مکینتاش شبکه کنید. درایو شبکه, در واقع پوشه ایست که بین دو کامپیوتر که به یک شبکه متصل هستند, اشتراک گذاری شده است .
شبکه کردن درایو
مراحل :
اطمینان حاصل کنید که هر دو کامپیوتر از یک شبکه ی یکسان استفاده می کنند.
جستجوی شبکه را فعال کنید. اگر کامپیوتر شما در حالتی تنظیم نشده است که دیگر کامپیوتر ها ی متصل به شبکه را شناسایی کند, باید جستجوی شبکه ی آن را فعال کنید.
برای این کار:
منوی Start را باز کنید.
عبارت control panel را تایپ کنید.
روی آیکون control panel کلیک کنید.
روی Network and Sharing Center کلیک کنید (ابتدا باید روی عنوان Network and Internet کلیک کنید. )
از سمت چپ روی گزینه ی Change advanced sharing settings کلیک کنید.
گزینه ی “Turn on network discovery” را علامت بزنید.
گزینه ی “Turn on file and printer sharing ” را علامت بزنید.
از پایین پنجره روی گزینه ی Save changes کلیک کنید.
منوی Start را باز کنید. از گوشه ی سمت چپ صفحه روی لوگوی ویندوز کلیک کنید.
File Explorer را باز کنید. از سمت چپ پنجره روی آیکون پوشه مانند آن کلیک کنید.
از سمت چپ پنجره ی File Explorer روی This PC کلیک کنید. با این کار پنجره ی This PC باز خواهد شد.
روی زبانه ی Computer کلیک کنید. شما می توانید این زبانه را در گوشه ی سمت چپ پنجره مشاهده کنید. یک نوار ابزار در بالای پنجره نمایش داده خواهد شد.
روی آیکون Map network drive کلیک کنید. این گزینه در قسمت “Network ” نوار ابزار قرار دارد.
گزینه ی drive را انتخاب کنید. از منوی کشویی روی drive کلیک کنید سپس از منویی که مشاهده می کنید یک حرف را انتخاب کنید. با این کار درایو شبکه ی شما بعد ها با این حرف شناسایی خواهد شد.
روی Browse… کلیک کنید. این گزینه در سمت راست پنجره قرار دارد. یک پنجره ی جدید برای شما نمایش داده می شود.
پوشه ای را انتخاب کنید. روی کامپیوتری که می خواهید درایو ایجاد کنید, کلیک کنید سپس پوشه ی مورد نظر را پیدا کنید و روی آن کلیک کنید تا انتخاب شود.
روی گزینه ی OK کلیک کنید. این گزینه در پایین پنجره قرار دارد. اگر با مشکل مواجه شدید, احتمالا پوشه ای که انتخاب کردید قابل اشتراک گذاری نیست.
روی Finish کلیک کنید. این گزینه در انتهای پنجره قرار دارد. با این کار درایو شبکه ایجاد خواهد شد و همه ی کامپیوتر هایی که به شبکه متصل هستند به آن دسترسی خواهند داشت.
اگر کامپیوتر شما به شبکه ی دیگری متصل شود باید مجددا برای ایجاد درایو شبکه مراحل قبل را انجام دهید.
از طریق کامپیوتر های دیگر به درایو دسترسی پیدا کنید. از آنجایی که در کامپیوتر های دیگری که به همین شبکه متصل هستند, جستجوی شبکه را فعال کرده اید؛ می توانید درایو شبکه شده را باز کنید. برای این کار به This PC بروید و از زیر عنوان “Devices and drives ” روی پوشه ی درایو شبکه شده دوبار کلیک کنید.
ورم معده (Gastritis) التهاب، ناراحتی و فرسایش استر معده است که می تواند بشکل ناگهانی (حاد) و یا بتدریج (مزمن) ظاهر شود. ورم معده تشریح ککنده گروهی از بیماری های معده بوده که در یک موضوع یعنی التهاب معده مشترک می باشند. ورم معده عموما ناشی از عفونت و آلوده شدن به همان باکتری است که باعث زخم معده می شود. آسیب دیدن، مصرف منظم داروهای مسکن و نوشیدن الکل نیز می تواند باعث ورم معده (گاستریت) شود. ورم معده می تواند باعث زخم معده و همچنین افزایش خطر سرطان معده شود.ورم معده
دلایل ورم معده
ورم معده ممکن است در نتیجه مصرف الکل، استفراغ مزمن، استرس و یا مصرف داروهای خاص همچون آسپرین و یا سایر داروهای ضدالتهاب رخ دهد. ورم معده همچنین در نتیجه:
عفونت هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori) – این باکتری نوعی باکتری بوده که در مخاط معده زندگی می کند. بدون درمان کردن، عفونت می تواند باعث زخم معده و در بعضی از افراد سرطان معده شود.
کم خونی خطرناک Pernicious anemia – این نوع کم خونی زمانی رخ می دهد که معده قادر به جذب و هضم ویتامین ب 12 در بدن نمی باشد.
ریفلاکس صفراوی – بازگشت صفرا از کیسه صفرا به معده شما.
عفونت – عفونت های ناشی از باکتری ها و ویروس ها.
اگر ورم معده درمان نشود، می تواند باعث از دست دادن شدید خون شده و می تواند باعث افزایش خطر سرطان معده شود. علایم ورم معده کدام است؟
علایم گاستریت (ورم معده) بسته به افراد متفاوت بوده و حتی خیلی از افراد علایم این بیماری را حس نمی نمایند. با اینحال اگر علایم ظاهر شوند، شایع ترین آنها شامل:
تهوع و یا ناراحتی همیشگی معده
باد و نفخ شکم
درد شکم
استفراغ
سوءهاضمه
احساس سوزش در معده بین غذاها و یا شب ها
استفراغ خون و یا مواد شبیه قهوه
مدفوع خونی و تیره
عواملیکه خطر ورم معده را افزایش می دهند، شامل:
عفونت های باکتریایی – هرچند عفونت هلیکوباکتر پیلوری در بین شایع ترین عفونت ها بین انسان ها می باشد، فقط بعضی از افراد آلوده به آن دچار گاستریت و یا سایر اختلالات معده می شوند. پزشکان معتقداند حساسیت در برابر باکتری ها ممکن است در نتیجه عوامل ارثی بوده و یا سبک زندگی همچون سیگار کشیدن و استرس بالا باعث ابتلا به این مشکل شود.
مصرف مرتب مسکن ها – مسکن های معمول از قبیل آسپرین، بروفن و ناپروسکن می توانند باعث ورم معده حاد و یا مزمن شود. مصرف مرتب این مسکن ها و یا مصرف زیاد آنها می توانند استر معده را ضعیف نمایند. معمولا در اثر مصرف کم و گاهی اوقات این داروها باعث ابتلا به ورم معده نمی شود. همچنین استامینوفن نیز باعث ابتلا به ورم معده نمی گردد.
افزایش سن – بزرگسالان و افراد مسن در خطر بیشتری برای ابتلا به ورم معده می باشند.
استرس – استرس شدید در اثر جراحی های بزرگ، آسیب دیدن، سوختگی و یا عفونت شدید می تواند باعث ورم معده حاد شود.
حمله سیستم ایمنی بدن به معده – در این ورم معده که به آن ورم معده خود ایمنی می گویند، سیستم ایمنی بدن شما به معده حمله می نماید. ورم معده خود ایمنی در افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو و دیابت نوع 1 معمول تر می باشد. ورم معده خود ایمنی ممکن است همراه با کمبود ویتامین ب 12 باشد.
سایر بیماری ها و مشکلات – ورم معده ممکن است همراه سایر مشکلا همچون اچ آی وی / ایدز، بیماری کرون و عفونت های انگلی بهمراه باشد. عوارض ورم معده کدام اند؟
ورم معده درمان نشده، می تواند باعث زخم معده شود. بطور بسیار نادر، بعضی از انواع ورم معده می تواند باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان معده شود. در صورت جواب ندادن درمانتان با پزشک خود مشورت نمایید.
برای تشخیص ابتلا به ورم معده، پزشک شما سابقه بیماری های شما و خانواده تان را بررسی می نماید، شما را کاملا معاینه کرده و بعضی از آزمایش های زیر را توصیه نماید:
درمان ورم معده بسته بدلیل آن متغیر می باشد. ورم مده حاد که در نتیجه مصرف الکل و یا داروهای غیر استروئیدی است، با توقف مصرف آنها بهبود می یابد. ورم معده مزمن که در نتیجه عفونت هلیوباکتر پیلوری است، با آنتی بیوتیک بهبود می یابد.
در اکثر موارد، پزشک شما برای درمان شما از داروهای کاهنده اسید استفاده می نماید. در صورتیکه ورم معده در نتیجه کم خونی خطرناک است، پزشک برای شما از مکمل های حاوی ویتامین ب 12 استفاده می نماید.
درمان ورم معده با تغییر سبک زندگی
در صورت رعایت موارد زیر، ممکن است کمی بهبود یابید:
وعده های کوچک و بیشتر – د صورتیکه دچار سوءهاضمه پی در پی هستید، سعی کنید وعده های غذایی خود را کوچک تر و تعداد آنها را بیشتر نمایید.
اجتناب از خواراکی های ناراحت کننده – اجتناب از خوراکی هایی که معده شده را ملتهب می کند بخصوص خوراکی های اسیدی، سرخ شده، ادویه دار و یا چرب.
مدیریت استرس – استرس می تواند باعث بدتر شدن ورم معده شود. هر چند اجتناب از استرس سخت است، اما می شود با یادگیری راههایی آن را کنترل نمود. توکل به خدا و نیایش بهترین راه کنترل استرس می باشد.
تعویض داروی مسکن – درصورتیکه بطور منظم از داروهای مسکن استفاده می کنید، با پزشکتان درباره داروهای جایگزین همچون استامینوفن مشورت نمایید.
پیشگیری از ورم معده
یکی از راههای پیشگیری از ورم معده پیشگیری از آلوده شدن به باکتری هیلیوباکتر پیلوری می باشد. شواهد نشان می دهد که این باکتری از انسان به انسان و یا از طریق غذای آلوده منتقل می شود. دست های خود را بطور مرتب با صابون و آب بشویید و از غذاهای کاملا پخته شده استفاده نمایید.
(0)
(0)
