بررسی حافظه ی RAM اندروید با استفاده از Device Maintenance
ترفند ها به شما آموزش می دهد که چگونه RAMو ظرفیت حافظهی دستگاه اندروید را بررسی کنید. از آنجایی که دیگر نمی توانید RAM را از قسمت “Memory” برنامه ی Settings مشاهده کنید, می توانید این کار را از منوی پنهان Developer Options انجام دهید. هم چنین می توانید از یک برنامه ی رایگان به نام “Simple System Monitor” استفاده کنید و حافظه ی RAM دستگاه را بررسی کنید. برای این کار افرادی که Samsung Galaxy دارند, می توانند از برنامه ی Device Maintenance استفاده کنند.
مراحل :
گزینه SETTINGS
1. تنظیمات دستگاه اندرویدخود را باز کنید. منوی اعلان های دستگاه را به پایین صفحه بکشید, سپس از گوشه ی سمت راست صفحه روی آیکون “Settings” ضربه بزنید.
هم چنین می توانید از صفحه ی اصلی روی آیکون سفید و آبی رنگ برنامه Settings ضربه بزنید.
Device maintenance
2. از پایین صفحه روی Device maintenance ضربه بزنید. با این کار Device Management باز خواهد شد.
گزینه memory
روی گزینه ی Memory ضربه بزنید. این گزینه در پایین صفحه قرار دارد.
RAM دستگاه
4. RAM دستگاه را بررسی کنید. در این قسمت می توانید عنوان های “System and apps”, “Available space” و “Reserved” را مشاهده کنید.
ترفند ها به شما آموزش می دهد که چگونه File Manager دستگاه اندروید خود را باز کنید.
مراحل :
1. منوی برنامه های اندروید را باز کنید. اگر از دستگاه Samsung Galaxy 8 استفاده می کنید, انگشت خود را از پایین صفحه به بالا بکشید تا منوی برنامه ها باز شود.
برنامه File Manager
2. روی File Manager ضربه بزنید. نام این برنامه ممکن است متفاوت باشد, بنابراین اگر File Manager را مشاهده نکردید به دنبال My Files, File Browser یا File Explorer باشید. این برنامه لیستی از فایل ها و پوشه های دستگاه شما را نمایش می دهد.
اگر file manager ندارید, ادامه ی این مقاله را مطالعه کنید.
اگر برنامه ی Downloads در منوی برنامه های شما قرار دارد, می توانید از آن برای بررسی فایل ها استفاده کنید. روی آیکون این برنامه ضربه بزنید, سپس برای مشاهده ی پوشه های بیشتر روی علامت ☰ ضربه بزنید.
محتویات پوشه
3. برای مشاهده ی محتویات یک پوشه, روی آن ضربه بزنید.
4. برای مشاهده ی هر فایل روی آن ضربه بزنید. فایل انتخاب شده در برنامه ی پیش فرض آن باز خواهد شد.
به عنوان مثال اگر روی یک تصویر ضربه بزنید, این تصویر در gallery یا photo manager باز خواهد شد.
برای باز کردن فایل هایی مانند documents و spreadsheets ممکن است لازم باشد برنامه ی مخصوص نمایش آنها را دانلود کنید.
تهیه ی سسمخصوص پیتزا, طعم پیتزای شما را بسیار بهتر خواهد کرد. ترفند ها قصد دارد به شما طرز تهیه ی سس معمولی پیتزا, سس سفید و سس پستو را آموزش دهد. با درست کردن این سس پیتزای فوق العاده خوش مزه , از طعم دل پذیر پیتزای خود لذت ببرید.
مواد لازم :
(160 ml) گردو خرد شده
(1,400 ml) ریحان تازه خرد شده
3 حبه سیر خرد شده
نمک دریا و فلفل
(120 ml) روغن زیتون
(120 ml) پنیر پارمسان
مراحل :
با استفاده از یک کاسه ی بزرگ, یک حمام یخ درست کنید. داخل یک کاسه ی بزرگ را از یخ پر کنید. این حمام برای خیساندن برگ های ریحان استفاده خواهد شد.
در یک قابلمه آب بریزید و اجازه دهید به نقطه ی جوش برسد. (15 ml) نمک را به آب اضافه کنید.
ریحان ها را در آب جوش قرار دهید , اطمینان حاصل کنید که کاملا درون آب جوش غوطه ور شوند, سپس سریعا آن ها را به حمام یخ منتقل کنید.
قبل از اینکه ریحان ها را درون حمام یخ بریزید, یک صافی درون ظرف یخ قرار دهید تا به راحتی بتوانید ریحان را از یخ ها خارج کنید.
ریحان ها را به استفاده از حوله کاغذی خشک کنید. ریحان ها را روی یک حوله ی کاغذی بریزید, سپس یک حوله ی کاغذی دیگر را روی ریحان قرار دهید تا آب ریحان گرفته شود. هنگامی که ریحان ها خشک شدند, آماده ی انتقال به غذا ساز هستند.
(160 ml) گردو خرد شده, (1,400 ml) ریحان تازه خرد شده و 3 حبه سیر خرد شده را درون غذا ساز بریزید و مواد را به خوبی با هم مخلوط کنید.
(120 ml) روغن زیتون را به غذا ساز اضافه کنید.
نمک و فلفل را به سس اضافه کنید. کمی سس را مزه کنید و در صورت لزوم به دلخواه نمک و فلفل بیشتر اضافه کنید. سس را با استفاده از قاشق مجددا هم بزنید. اکنون سس پستو شما آماده شده است. 8. می توانید این سس را در یخچال یا فریزر نگهداری کنید. سس را در ظرف در بسته ای قرار دهید تا از مجاورت با هوا جلوگیری شود. اگر سس را در یخچال نگه داری می کنید پس از یک هفته باقی مانده ی آن را دور بریزید و اگر آن را در فریزر نگهداری می کنید, بعد از 3 ماه باقی مانده ی آن را دور بریزید.
اگر سس را در فریزر نگه داری کرده اید و می خواهید آن را استفاده کنید, از شب قبل سس را در یخچال قرار دهید و قبل از استفاده به مدت 30 ثانیه آن را درون ماکروویو قرار دهید.
ترفند ها به شما آموزش می دهد که چگونه فایل های DLLسیستم ویندوز را با استفاده از یک برنامه ی رایگان یا یک سرویس آنلاین باز و آنها را ویرایش کنید. به خاطر داشته باشید که تغییر در فایل های DLL می تواند به کامپیوتر شما آسیب برساند.
مرحله اول : آماده سازی برای ویرایش
this pc
بدانید که از کجا می توانید فایل های DLL را پیدا کنید. این فایل ها که برای انجام وظایف اساسی ویندوز از آنها استفاده می شود, معمولا در پوشه های سیستم کامپیوتر شما یافت می شوند. بهتر است به این فایل ها کاری نداشته باشید اما اگر خیلی مصمم هستید می توانید فایل های پنهان را نیز در حالت نمایش قرار دهید.
شما معمولا می توانید فایل های DLL را در مسیر C:\Windows\System32 پیدا کنید. برای این کار This PC را باز کنید, روی هارد درایو و سپس روی پوشه های “Windows” و “System32” دوبار کلیک کنید.
اگر می خواهید فایل های DLL را برای برنامه ی خاصی تغییر دهید ( برنامه ای که خودتان آن را نصب کرده اید ) معمولا می توانید این فایل ها را در پوشه ی نصب مشاهده کنید.
File Explorer را باز کنید. روی آیکون برنامه کلیک کنید. یک پنجره برای شما باز می شود.
هم چنین می توانید برای باز کردن File Explorer, دکمه های ⊞ Win+E را فشار دهید.
روی گزینه ی View کلیک کنید. این زبانه در بالای پنجره ی File Explorer قرار دارد.
گزینه Hidden items
گزینه ی “Hidden items” را علامت بزنید. این گزینه در قسمت “Show/hide” قرار دارد. با علامت زدن این گزینه, کامپیوتر فایل ها و پوشه های پنهان شده را نمایش خواهد داد. در این مرحله می توانید از File Explorer خارج شوید.
یک کپی از فایل های DLL بگیرید زیرا این فایل ها برای عملکرد کامپیوتر با برنامه ها بسیار مهم هستند.
فایل DLL که می خواهید آن را تغییر دهید, پیدا کنید و روی آن کلیک کنید.
برای کپی شدن فایل دکمه های Ctrl+C را فشار دهید.
به صفحه ی دسکتاپ یا پوشه ای که دسترسی به آن آسان است بروید.
دکمه های Ctrl+V را فشار دهید تا فایل جایگذاری شود.
Hex Editorرا نصب کنید. روی فایل نصب “free-hex-editor-neo” دوبار کلیک کنید سپس برای نصب برنامه طبق مراحل مشخص شده پیش بروید. هنگامی که برنامه نصب شود Hex Editor باز خواهد شد.
روی گزینه ی File کلیک کنید. این گزینه در گوشه ی سمت چپ پنجره قرار دارد. با این کار یک منوی کشویی باز می شود.
روی گزینه ی Open کلیک کنید. این گزینه در منوی کشویی قرار دارد.
روی گزینه ی Open File… کلیک کنید. این گزینه در منوی Open قرار دارد. با این کار پنجره ی File Explorer باز خواهد شد.
فایل DLL که می خواهید ویرایش کنید را پیدا کنید. در پنجره ی File Explorer, به محل ذخیره ی فایل DLL بروید.
فایل dll
DLL را انتخاب کنید.
روی گزینه ی Open کلیک کنید. این گزینه در گوشه ی سمت راست پنجره قرار دارد. با این کار فایل DLL در Hex Editor باز می شود.
گزینه edit
محتوای DLL را ویرایش کنید. برای این کار روی فایل راست کلیک کنید, روی گزینه ی Edit کلیک کنید و ویرایش لازم را انجام دهید.
تغییرات را ذخیره کنید. روی گزینه ی File و سپس Save All کلیک کنید. با این کار همه ی تغییرات ذخیره خواهد شد.
هم چنین برای ذخیره ی تغییرات می توانید دکمه های Ctrl+⇧ Shift+S را فشار دهید.
چگونه ویدئو ها را به تصاویر متحرک در اندروید تبدیل کنیم ؟
استفاده از تصاویر زنده ی پس زمینه همیشه گزینه ی ایده آل برای کاربران اندروید بوده است. اکنون شما می توانید با استفاده از یک برنامه ی رایگان تصویر پس زمینه ی متحرک دلخواه خود را بسازید و از آن لذت ببرید.
مراحل :
نصب Video Live Wallpaper
1. در Play Store عبارت “Video Live Wallpaper” را جستجو کنید. سپس روی گزینه ی Install ضربه بزنید. 2. برای نصب برنامه در دستگاه خود روی دکمه ی “Accept and download” ضربه بزنید.
گزینه ی Wallpaper
از صفحه ی اصلی دستگاه اندروید, دکمه ی منو را فشار دهید و گزینه ی Wallpaper را انتخاب کنید.
گزینه Live Wallpapers
4. در صفحه ای که نمایش داده می شود روی گزینه ی “Live Wallpapers” کلیک کنید.
گزینه ی Video Live Wallpapers
5. از لیستی که مشاهده می کنید گزینه ی “Video Live Wallpapers” را انتخاب کنید. روی گزینه ی “Settings” کلیک کنید سپس ویدئویی که می خواهید از آن استفاده کنید را انتخاب کنید.
برای تنظیم تصویر زمینه روی گزینه ی “Set wallpaper” کلیک کنید.
آمیکاسین آنتی بیوتیک آمینوگلیکوزیدی است که برای درمان عفونت های مقاوم به آنتی بیوتیک های رایج استفاده می شود. این آنتی بیوتیک در مورد سگها از سوی FDA کاملاً تأیید شده است. بیشترین استفاده آن در مواقع درمان عفونت های باکتریایی گرام منفی که به سایر آمینوگلیکوزیدها هم مقاومند می باشد. می دانید که آمینوگلیکوزیدها باکتریسید هستند. این دارو را به صورت زیر جلدی و داخل عضلانی تزریق می کنند.آمیکاسین
آسیب کلیوی ، از دست رفتن شنوایی یا اختلال در تعادل ناشی از ناهنجاری سیستم وستیبولار ، تورم صورت ، درد در محل تزریق ، واکنشهای حساسیتی ، استفراغ ، اسهال ، ناهنجاریهای خونی و کبدی از جمله عوارض جانبی احتمالی هستند.
این دارو نباید در حیواناتی که به آمینوگلیکوزیدها حساسند مصرف شود و در مقابل اکثر باکتریهای بی هوازی هم بی تأثیر است. همچنین از این دارو در حیواناتی که به شنوایی مداوم نیاز دارند مثل سگهای نظامی و پلیس و … به دلیل آنکه احتمال عدم برگشت عدم شنوایی یا عدم تعادل وجود دارد نباید استفاده شود.
از مصرف این دارو در حیوانات مبتلا به میکروفیلاریا (کرم قلب) و یا دچار تب یا دهیدراتاسیون باید خودداری گردد. همچنین مصرف این دارو در حیوان آبستن و مبتلایان به میاستنیا گراویس و سایر ناهنجاریهای عصبی – عضلانی هم جایز نیست. ضمناً حیوانات مسن یا خیلی جوان هم به عوارض جانبی حساسترند.
به یاد داشته باشید که گربه ها نسبت به عوارض وستیبولار این دارو بسیار حساسند. ضمن آنکه اولین نشانه های مسمومیت هم از دست رفتن تعادل و استفراغ است.
نام ژنریک:آمیکاسین سولفات
نام تجاری:ایپاسین
شکل دارویی:- آمپول 100 میلی گرم در 2 میلی لیتر – آمپول 500 میلی گرم در 2میلی لیتر
طبقه بندی فارماکولوژیک:آمینوگلیکوزید
طبقه بندی درمانی:ضد باکتری
شکل دارویی
آمپول 100 و 500 میلی گرمی
موارد مصرف امیکاسین
این دارو در درمان عفونت های جدی ناشی از باکتری های گرم منفی مقاوم به جنتامایسین مصرف می شود. برتری این دارو نسبت به جنتامایسین در مقاومت این آنتی بیوتیک در برابر اغلب آنزیم های باکتریایی تخریب کننده آمینوگلیکوزیدهاست.
مکانیسم اثر امیکاسین
با اتصال به زیرواحد 30S ریبوزومی، سنتز پروتئین را در باکتری های حساس به این آنتی بیوتیک مهار می کند
آمیکاسین در نوزادان
نوزادانی که عملکرد کلیه آنها طبیعی است :در ابتدا mg/kg 10 از راه عضلانی یا وریدی (در D5 طی 2-1 ساعت) و سپس، هر 12 ساعت مقدار mg/kg 5/7 از طریق عضلانی تزریق یا از طریق وریدی انفوزیون می شود.
فارماکوکینتیک امیکاسین
جذب:عضلانی (سریع)؛ خوراکی (جذب ناچیز)
توزیع:Vd:0.25 L/kg عمدتاً در مایع خارج سلولی (بسیار هیدروفیل)؛ نفوذ اندک به سد خونی مغزی حتی در التهاب مننژ؛ Vd در نوزادان و بیماران مبتلا به ادم، آسیت و اورلود مایع افزایش می یابد؛ Vd در بیماران دهیدره کاهش می یابد
اتصال به پروتئین:0%-11%
نیمه عمر حذف (وابسته به عملکرد کلیه و سن):
نوزادان:در صورت وزن کم هنگام تولد (1 تا 3 روزه):7-9 ساعت؛ نوزاد بالای 7 روز:4 تا 5 ساعت
زمان رسیدن به پیک پلاسمایی:عضلانی:60min؛ وریدی:طی 30 دقیقه پس از انفوزیون 30 دقیقه ای
دفع:ادراری (94% تا 98% بدون تغییر)
تداخل دارویی آمیکاسین (Amikacin)
در صورت مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها با سفالوسپورین ها ( به ویژه سفالوتین )، آمفوتریسین، سیکلوسپورین و داروهای سیتوتوکسیک ، خطر بروز مسمومیت کلیوی ( واحنمالاً مسمومیت گوشی ) افزایش می یابد. مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها با وانکومایسین خطر بروز مسمومیت گوشی و کلیوی را افزایش می دهد. مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها با نئوستیگمین و پیریدوستیگمین، اثر این داروهای کولینرژیک را کاهش می دهد. مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها با داروهای مسدد عصب – عضله ممکن است موجب ضعف بیشتر عضلات اسکلتی، ضعف تنفس وحتی اپنه شود. خطر بروز مسمومیت گوشی در صورت مصرف آمینوگلیکوزیدها با داروهای مدر گروه لوپ ممکن است افزایش یابد. از مصرف همزمان دو یا چند آمینوگلیکوزید با یکدیگر و مصرف همزمان این داروها با کاپرئومایسین باید خوداری کرد، زیرا خطر بروز مسمومیت گوشی و کلیوی و انسداد عصب – عضله ممکن این افزایش یابد . در مورد تداخل آمینوگلیکوزیدها با داروهای مدر بالقوه سمی برای گوش به تک نگار کلی این داروها مراجعه شود.
مصرف آمیکاسین (Amikacin) در بارداری
FDAطبقه بندی :D.
مصرف آمیکاسین (Amikacin) در دوران شیردهی
آمیکاسین در شیر مادر به مقدار کم ترشح مشود. اما به دلیل اینکه این دارو از راه خوراکی جذب بسیار کمی دارد امکان ایجاد سمیًت در جنین بعید به نظر میرسد.
موارد منع مصرف:
حساسیت مفرط به این دارو و دیگر آمینو گلیکوزیدها.
احتیاط:
کاهش عملکرد کلیوی، وزوز گوش، سرگیجه حقیقی، کاهش شنوایی با فرکانس بالا در بیماران حساس به مسمومیت گوشی، در بیمارانی که آب بدن خود را از دست داده ا ند (با کاهش دفع ادرار امکان مسمومیت کلیوی افزایش می یابد)، میاستنی گراویس، پارکینسونیسم و هیپوکلسمی(آمیکاسین نشانه های مربوط به این ناراحتی ها را تشدید می کند)،نوزادان، شیر خواران و افراد سالمند.
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی:سردرد، لتارژی، انسداد عصبی – عضلانی همراه با ضعف تنفس
چشم و گوش:مسمومیت شنوائی(وزوز گوش ،سرگیجه حقیقی، کاهش شنوائی)
دستگاه گوارش:اسهال
ادراری -تناسلی:مسمومیت کلیوی (وجود سلول یا کست در ادرار،کاهش کلیرانس ادرار،پیدایش پروتئین در ادرار،کاهش کلیرانس کراتینین ،افزایش غلظت BUN ،کراتینین سرم و ازت غیر پروتئینی)
سایر عوارض:واکنشهای حساسیت مفرط( ائوزینوفیلی، تب، بثوارت جلدی،کهیر،خارش)، عفونت اضافی باکتریایی یا قارچی، فلج حاد عضلانی، آرترالژی
توجه :در صورت بروز علائم مسمومیت گوشی ،کلیوی و یا بروز حساسیت مفرط باید مصرف دارو قطع گردد.
نحوۀ نگهداری
دور از نور و در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.
آمپول سفتریاکسون (Ceftriaxone) در درمان عفونت‌های ناشی از باکتریهای گرم مثبت و گرم منفی حساس به دارو از جمله عفونت استخوان و مفاصل، پنومونی و پنومونی باکتریایی، عفونت‌های پوستی و بافت‌های نرم، اوتیت مدیا و عفونت‌های مجاری ادرار مصرف می‌شود. سفتریاکسون برای درمان تجربی مننژیت باکتریایی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. از سفتریاکسون برای جلوگیری از ایجاد عفونت، قبل از عمل‌های جراحی نیز استفاده می‌شود.
سفتریاکسون عمدتا از راه کلیه‌ها دفع می‌شود. موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی:
موارد مصرف
عفونت‌های خطرناک تنفسی
عفونت‌های دستگاه ادراری
عفونت‌های استخوان و مفاصل
عفونت‌های داخل شکمی
عفونت‌های سیستم عصبی مرکزی و پوست
عوارض واکنشهای آلرژیک مانند کهیر و ضایعات جلدی و علایم حساسیت مفرط شامل شوک آنافیلاکتیک
تداخل دارویی
آمینوگلیکوزیدها، پروبنسید (یکی از داروهای درمان نقرس)چ
مقدار و نحوه مصرف آمپول سفتریاکسون
به منظور پیشگیری از عوارض احتمالی دارو در اثر مصرف نادرست آن بهتر است میزان مصرف این دارو حتما تحت نظر پزشک متخصص تعیین گردد. به طور معمولی مقدار مصرف آمپول سفتریاکسون برای بزرگسالان و کودکان به شرح زیر است:
بزرگسالان: 1 تا 2 گرم از دارو از راه تزریق عضلانی یا وریدی، یکبار در روز و یا در دوزهای جداگانه و مساوی دو بار در روز استفاده می‌شود. حداکثر دوزاژ روزانه سفتریاکسون 4 گرم است.
کودکان: دوز کلی روزانه 50 تا 75 میلی‌گرم بر هر کیلوگرم وزن بدن کودک محاسبه می‌شود و در دو دوز منقسم هر 12 ساعت مصرف می‌گردد.
توجه: در بیمارانی که دچار نارسایی کلیه و کبد هستند، حداکثر دوزاژ روزانه سفتریاکسون نباید از 2 گرم در روز بیشتر شود.
نکاتی که در ارتباط با مصرف این دارو باید بدانید
به دلیل این که سفتریاکسون از طریق صفرا دفع می‌شود و می‌تواند صفرا را غلیظ کند، بهتر است در افرادی که سنگ صفرا دارند، استفاده نشود. ممکن است هنگام مصرف درد در صفرا ایجاد کند.
این دارو در افرادی که حساسیت شدید به هر یک از انواع پنی سیلین‌ها یا سفالوسپورین‌ها دارند نباید مصرف شود.
بهتر است سفتریاکسون در بارداری استفاده نشود.
این دارو در شیر ترشح می‌شود و بنابراین مصرف سفتریاکسون در دوران شیردهی باید همراه با احتیاط باشد.
در صورت بروز اسهال در طی مصرف دارو باید به پزشک اطلاع داده شود.
بعد از تزریق سفتریاکسون هر گونه علامتی که نشان دهنده خونریزی باشد مانند کبودی بدن، خونریزی از بینی، لکه لکه شدن بدن را به پزشک اطلاع دهید.
توصیه‌ها و مراقبت‌های پرستاری
– از تزریق سریع وریدی سفتریاکسون جداً خودداری شده ، انفوزیون وریدی در محلول مناسب حداقل ۱۵ الی ۳۰ دقیقه به طول انجامد.
– برای تهیه محلول تزریقی سفتریاکسون، باید به ازای هر 250 میلی‌گرم از پودر دارو، 2.4 میلی‌لیتر از حلال مثل آب مقطر، سالین و یا دکستروز 5 درصد به ویال اضافه کرد. سفتریاکسون معمولا به صورت عضلانی – یا وریدی تزریق می‌گردد.
– ممکن است در محل تزریق سفتریاکسون تورم و التهاب ایجاد شود که برای تزریق بعدی باید محل تزریق عوض شود.
– مصرف همزمان سفتریاکسون با محلول‌ها یا فراورده‌های حاوی کلسیم در نوزادان حتی به صورت انفوزیون از رگ‌های متفاوت ممنوع می‌باشد.
– استفاده از رقیق‌کننده‌های حاوی کلسیم مانند محلول رینگر به منظور آماده‌سازی سفتریاکسون جهت تزریق ممنوع می‌باشد.
– در بیماران پرخطر در مصرف طولانی مدت با دوز بالا مراقب عفونت ثانویه باشید.
ترفند ها به شما آموزش می دهد که چگونه وارد Google Voice شوید. اگر Google Account دارید, می توانید به صورت رایگان وارد Google Voice شوید. شما هم چنین می توانید شماره ی قبلی Google Voice خود را حذف کنید و شماره ی دیگری را انتخاب کنید, اما برای این کار باید حدود 90 روز برای حذف شماره و انتخاب شماره ی جدید صبر کنید.
googlevoice
مراحل :
Google Voice را باز کنید. از طریق مرورگر اینترنت خود به آدرس https://voice.google.com بروید. با این کار صفحه ی راه اندازی Google Voice باز خواهد شد.
اگر قبلا وارد حساب Google account خود نشدید, آدرس ایمیل و رمز عبور را وارد کنید.
روی علامت ☰ کلیک کنید. این علامت در گوشه ی سمت چپ صفحه قرار دارد. با این کار منویی در سمت چپ صفحه نمایش داده می شود.
روی گزینه ی Settings کلیک کنید. این گزینه در منویی که برای شما باز شد, قرار دارد. منوی Settings باز خواهد شد.
روی زبانه ی Phone numbers کلیک کنید. این گزینه در بالای منوی Settings قرار دارد.
روی گزینه ی DELETE کلیک کنید. این گزینه در سمت راست صفحه ی Google Voice phone number قرار دارد. با این کار صفحه ی Legacy باز خواهد شد.
روی لینک Delete کلیک کنید. این لینک کنار شماره ی Google Voice در صفحه ی Legacy قرار دارد.
روی دکمه ی خاکستری رنگ Delete که کنار آدرس ایمیل قرار دارد, کلیک نکنید.
هنگامی که از شما خواسته شد, روی گزینه ی Proceed کلیک کنید. با این کار شماره ی Google Voice از حساب گوگل شما حذف خواهد شد.
90 روز صبر کنید. تا زمانی که شماره ی قبلی شما حذف نشده باشد, نمی توانید وارد شماره ی جدید Google Voice خود شوید.
اگر تا قبل از این زمان بخواهید از شماره ی قبلی خود استفاده کنید, می توانید روی علامت ☰ در صفحه ی Voice account خود کلیک کنید, سپس از پایین منو روی گزینه ی Legacy Google Voice کلیک کنید و از گوشه ی سمت چپ صفحه شماره ی Google Voice خود را انتخاب کنید.
وارد شماره ی جدید خود شوید. بعد از گذشت 90 روز, شما می توانید مجددا حساب Google Voice خود را باز کنید. برای این کار روی علامت ☰, گزینه ی Phone number کلیک کنید, سپس از سمت راست قسمت “Phone number” روی گزینه ی CHOOSE کلیک کنید.
سپس برای ایجاد شماره ی جدید, طبق مراحل مشخص شده پیش بروید.
ترفند ها به شما آموزش می دهد که چگونه وارد Google Voiceشوید. اگر Google Account دارید, می توانید به صورت رایگان وارد Google Voice شوید. شما هم چنین می توانید شماره ی قبلی Google Voice خود را حذف کنید و شماره ی دیگری را انتخاب کنید, اما برای این کار باید حدود 90 روز برای حذف شماره و انتخاب شماره ی جدید صبر کنید.
Google Voice
مراحل :
Google Voice را باز کنید. از طریق مرورگر اینترنت خود به آدرس https://voice.google.com بروید. با این کار صفحه ی راه اندازی Google Voice باز خواهد شد.
اگر قبلا وارد حساب Google account خود نشدید, آدرس ایمیل و رمز عبور را وارد کنید.
محلی را جستجو کنید. روی فیلد متنی وسط صفحه کلیک کنید, سپس نام شهر یا کد پستی (به عنوان مثال، 96703) را تایپ کنید. همانطور که تایپ می کنید، یک منوی کشویی با گزینه های شماره تلفن زیر فیلد متنی نمایش داده می شود.
3. یک شماره تلفن انتخاب کنید. از سمت راست شماره تلفنی که می خواهید از آن استفاده کنید, روی دکمه ی آبی رنگ SELECT کلیک کنید.
4. روی VERIFY کلیک کنید. این دکمه آبی رنگ وسط صفحه قرار دارد. با این کار به صفحه ای منتقل می شوید که در آنجا می توانید شماره تلفن واقعی خود را تایید کنید.
5. شماره تلفن واقعی خود را وارد کنید. در فیلد متنی که وسط صفحه قرار دارد, شماره را وارد کنید.
روی گزینه ی SEND CODE کلیک کنید. این گزینه در گوشه ی سمت راست پنجره قرار دارد.
Google Voice متن تایید را به شماره ی تلفن شما ارسال می کند.
کد خود را دریافت کنید. برنامه ی پیام رسان دستگاه خود را باز کنید, متن ارسال شده از طرف Google را باز کنید ( معمولا این کد 5 رقمی می باشد ), کد شش رقمی را بررسی کنید.
متنی که Google برای شما ارسال می کند, معمولا شبیه به “123456 is your Google Voice verification code.” می باشد.
کد را وارد کنید. کد شش رقمی را در فیلد متنی که وسط صفحه ی Google Voice قرار دارد, تایپ کنید.
روی VERIFY کلیک کنید. این گزینه در گوشه ی سمت راست پنجره قرار دارد.
هنگامی که از شما خواسته شد روی گزینه ی CLAIM کلیک کنید. با این کار تایید می کنید که می خواهید از شماره تلفن برای حساب Google Voice خود استفاده کنید.
بسته به شماره تلفن, ممکن است این گزینه را مشاهده نکنید, در این صورت به مرحله ی بعد بروید.
هنگامی که از شما خواسته شد روی گزینه ی FINISH کلیک کنید. با این کار شماره تلفن تایید می شود و شما به صفحه ی Google Voice منتقل می شوید.
(0)
(0)
