رز سانگ

علت دستشویی رفتن زیاد چیست؟

عادات دفع مدفوع از فردی به فرد دیگر متفاوت است ؛ تعداد دفعات مشخصی که فرد باید از دستشویی در روز استفاده کند وجود ندارد.برخی افراد ممکن است چند روز بدون حرکت منظم روده باشند و برخی دیگر یک یا دو بار در روز به طور متوسط به دستشویی بروند.زیاد دستشویی رفتن

چند دلیل وجود دارد که چرا حرکات روده شما ممکن است کاهش و یا افزایش یابد، از جمله عادات غذایی و فعالیت فیزیکی شماست. افزایش حرکات روده در هر روز ضرورتا دلیلی برای هشدار نیست مگر این که علایم ناخوشایند دیگری را همراه داشته باشند. در این بخش از سلامت به بررسی کامل علل زیاد دستشویی رفتن هم برای ادرار و هم برای مدفوع خواهیم پرداخت.
9 دلیل زیاد دستشویی رفتن و دفع مدفوع زیاد
1. تغذیه:

حرکات روده منظم نشانه مثبتی است که سیستم گوارشی شما درست کار می کند.اگر اخیرا عادت های غذایی خود را تغییر داده اید و میوه ها، سبزیجات و دانه های کامل را می خورید، ممکن است شاهد افزایش حرکات روده باشید.به این دلیل است که این غذاها حاوی انواع خاصی از فیبر رژیمی می باشند. فیبر یک عنصر ضروری در رژیم غذایی شما است، به این دلیل که:

به حفظ سطح قند خون کمک می کند.
به جلوگیری از بیماری های قلبی کمک می کند.
سلامت روده بزرگ را بهبود می بخشد.
به غیر از بهبود سلامت سیستم گوارشی، رژیم فیبر بالا به افزایش اندازه مدفوع و نرم کردن آن برای جلوگیری از یبوست کمک می کند.مصرف زیاد آب نیز می تواند به بودن آب اضافی کمک کند، چون آب توسط فیبر جذب می شود و به تخلیه مواد زائد از بدن شما نیز کمک می کند.
2. ورزش:

ورزش منظم و یا افزایش فعالیت فیزیکی می تواند حرکات روده را تنظیم کند.ورزش کردن روند گوارش شما را بهبود می بخشد و انقباضات عضلانی را در روده بزرگ افزایش می دهد که به حرکت منظم مدفوع کمک می کند.اگر یبوست دارید، ورزش کردن می تواند به کاهش علائمتان کمک کند و باعث شود که شما به طور مرتب مدفوع کنید.

3. قهوه زیاد:

اگر شما عاشق قهوه هستید، ممکن است متوجه باشید که باید بلافاصله بعد از اولین فنجان خود از دستشویی استفاده کنید چون کافئین فعالیت ماهیچه روده بزرگ را تحریک می کند.کافئین باعث اثر لاسکاتیو می شود و به انتقال مدفوع از کلون کمک می کند.
4. قاعدگی زنان:

پریود زنان می تواند حرکات روده را تحریک کند ؛ دانشمندان بر این باورند که سطح هورمون پایین تر (استروژن و پروژسترون) ممکن است مربوط به سلول های رحمی باشد که رحم شما را تحریک می کند، که می تواند به علائم روده بزرگ مرتبط باشد.زمانی که ماهیچه های شکم بزرگ منقبض می شوند، شما مستعد حرکات روده بیشتری هستید.

5. استرس:

استرس و اضطراب می تواند حرکت روده و نظمش را تغییر دهد ؛ وقتی تحت فشار زیادی قرار می گیرید، عملکرد بدن شما نامتوازن می شود و می تواند فرآیند گوارش و سرعتتان را تغییر دهد.این می تواند باعث افزایش حرکات روده با اسهال شود اما در برخی موارد استرس و اضطراب می تواند موجب کند شدن حرکات روده با یبوست شود.

6. داروها:

اگر شما به تازگی داروهای جدید یا درمان آنتی بیوتیک را شروع کرده اید، نظم روده شما می تواند تغییر کند. آنتی بیوتیک ها می توانند تعادل نرمال باکتری را که در سیستم هاضمه زندگی می کنند، خراب کنند. داروهای دیگر ممکن است باعث تحریک حرکت معده و روده شوند در نتیجه، ممکن است متوجه شوید که خیلی بیشتر دستشویی می روید و یا علائم اسهال دارید.

آنتی بیوتیک ها و یا داروهای خاصی ممکن است نظم روده شما را برای مدت زمانی که آن ها را مصرف می کنید، تغییر دهند.به طور معمول، مدفوع شل در ارتباط با استفاده از آنتی بیوتیک در عرض چند روز پس از اتمام درمان، حل می شوند. اگر برنامه مدفوع کردنتان به حالت عادی باز نگردد، ممکن است علائم دیگری از جمله اینها را داشته باشید:

درد شکمی
تب
تهوع
استفراغ
مدفوع متعفن
7. بیماری سلیاک:

آلرژی ها یا عدم تحمل برخی مواد غذایی، مانند بیماری سلیاک می تواند دستشویی شما را بیشتر کند ؛ بیماری سلیاک یک بیماری خود ایمنی است که باعث می شود بدن شما به طور منفی به گلوتن واکنش نشان دهد.

گلوتن عمدتا در گندم، چاودار و محصولات جو یافت می شود.اگر به خاطر بیماری سلیاک دچار اختلالات گلوتنی شده باشید، هنگامی که غذاهای حاوی گلوتن را هضم می کنید، یک واکنش خودایمنی دریافت خواهید کرد.این می تواند باعث آسیب به پوشش روده کوچک در طول زمان شود که منجر به جذب ناقص مواد غذایی می شود.

به غیر از مدفوع کردن زیاد، بیماری سلیاک می تواند در کنار دیگر علائم ناراحت کننده از جمله این موارد وجود داشته باشد:

اسهال
خستگی
کم خونی
نفخ
کاهش وزن
سردرد
زخم و آفت دهان
برگشت اسید معده
8. بیماری کوهن:

بیماری کوهن نوعی بیماری روده ملتهب است و این یک بیماری خود ایمنی است که می تواند باعث التهاب و ناراحتی در بخش گوارشی شما شود و در هر جایی از دهان شما تا انتهای روده بزرگ اجرا شود. این التهاب می تواند منجر به تعدادی از علائم شود، از جمله:

دفع مدفوع زیاد
اسهال شدید
مدفوع خونی
زخم و آفت دهان
درد شکمی
از دست دادن اشتها
کاهش وزن
خستگی
فیستول
9. سندروم روده تحریک پذیر:

سندرم روده تحریک پذیر اختلال معده و روده است که بر روی فرکانس حرکات روده شما تاثیر می گذارد. چندین عامل خطر برای پیشرفت IBS وجود دارد که شامل این است که شما چگونه مواد غذایی خود را از طریق دستگاه گوارش خود منتقل می کنید.سندرم روده تحریک پذیر هم چنین موجب بروز علائم دیگری می شود، از جمله:

نفخ
درد شکمی
مدفوع نرم با اسهال و یا مدفوع سخت با یبوست
در خواست ناگهانی برای مدفوع
زیاد دستشویی رفتن و ادرار مکرر؛ علل و درمان ها
آیا همیشه می خواهید به دستشویی بروید؟

همانطور که در ادامه این بخش از سلامت نمناک خواهیم گفت نام پزشکی این مشکل تکرر ادرار است. در اکثر مردم مثانه می تواند ادرار را ذخیره کند تا زمانی که برای دستشویی رفتن مناسب است، به طور معمول چهار تا هشت بار در روز.

نیاز به دستشویی رفتن بیش از هشت بار در روز یا بیدار شدن در شب برای رفتن به دستشویی می تواند به این معنی باشد که شما بیش از حد می نوشید و یا خیلی نزدیک به زمان خوابتان می نوشید.یا می تواند نشانه یک مشکل مربوط به سلامتیتان باشد.

علل ادرار مکرر:

ادرار مکرر می تواند نشانه ای از بسیاری از مشکلات مختلف، از بیماری کبدی تا نوشیدن زیاد مایعات باشد.زمانی که ادرار مکرر همراه با تب همراه است، نیاز مبرم به ادرار، و درد یا ناراحتی شکم وجود دارد، و یا حتی ممکن است عفونت دستگاه ادراری داشته باشید.

دیگر علل احتمالی ادرار مکرر، عبارتند از:

بارداری:

از اولین هفته های بارداری، رحم رو به رشد به مثانه فشار وارد می کند و باعث ادرار مکرر می شود.

مشکلات پروستات:

پروستات بزرگ می تواند بر روی مجرای ادراری فشار بیاورد و جریان ادرار را مسدود می کند و این باعث حساسیت دیواره مثانه می شود.مثانه با مقدار کمی از ادرار شروع به منقبض شدن می کند و باعث ادرار مکرر می شود.

کیستیک:

این وضعیت علت نامعلوم دارد و با درد در ناحیه مثانه و لگن مشخص می شود.اغلب علائم، عبارتند از؛ یک نیاز فوری و یا مکرر برای ادرار کردن.

دیابت:

ادرار مکرر با مقدار بسیار زیاد ادرار، اغلب علایم اولیه نوع دیابت نوع 1 و 2 است، چون بدن سعی دارد از طریق ادرار خود را از گلوکز بلا استفاده پاک کند.

استفاده از دیورتیک:

این داروها که برای درمان فشار خون بالا یا ترشح مایع در کلیه استفاده می شوند، ادرار، مایع اضافی را از بدن دفع می کند و باعث ادرار مکرر می شوند.

سکته مغزی یا دیگر بیماری های عصبی:

آسیب به عصب مثانه می تواند منجر به مشکلاتی با عملکرد مثانه، از جمله عجله برای ادرار مکرر و ناگهانی شود.عوامل کم تر شایع، عبارتند از سرطان مثانه، اختلال عملکرد مثانه و اشعه درمانی.

اغلب ادرار مکرر نشانه یک مشکل نیست، بلکه خود مشکل است ؛در افراد مبتلا به سندرم مثانه بیش فعال، انقباض غیر ارادی مثانه منجر به ادرار مکرر می شود، به این معنی که حالا باید به دستشویی بروید- حتی اگر مثانه تان پر نباشد همچنین ممکن است باعث شود که شما یک یا چند بار در طول شب بیدار شوید تا از دستشویی استفاده کنید.

تشخیص علت ادرار مکرر
اگر فرکانس ادرار با سبک زندگی شما تداخل داشته باشد و یا همراه با علایم دیگری مثل تب، کمر یا پلو درد، استفراغ، افزایش اشتها و یا تشنگی، خستگی، ادرار خونی یا ترشحات از آلت تناسلی یا واژن باشد، باید به پزشک مراجعه کنید. برای تشخیص علت تکرر، پزشک شما یک تست فیزیکی انجام می دهد و سابقه پزشکی شما را می گیرد و سوالاتی مانند موارد زیر را مطرح می کند:

آیا شما دارو مصرف می کنید؟
آیا شما علائم دیگری دارید؟
آیا شما تنها در طول روز و یا در طول شب این مشکل را دارید؟
آیا ادرار شما تیره یا روشن تر از همیشه است؟
مشروبات الکلی یا کافئینی می نوشید؟
بسته به یافته های آزمایش فیزیکی و سابقه پزشکی شما، پزشکتان ممکن است آزمایش هایی را توصیه کند، از جمله:

آزمایش ادرار:

معاینه میکروسکوپی ادرار نیز شامل تعدادی از آزمایش ها برای تشخیص و اندازه گیری ترکیبات مختلف است که در ادرار وجود دارد.یک کلمه وسیع تر به نام اگرودینامیک وجود دارد که شامل تست هایی از قبیل سیستومتری، اوروفلومتری، فشار مجرای ادرار و غیره است.

سیستومتری:

یک آزمایشی است که فشار داخل مثانه را اندازه گیری می کند تا ببیند مثانه چگونه کار می کند، تا مشخص شود که آیا یک مشکل عضلانی یا عصبی ممکن است موجب مشکلاتی با میزان نگهداری مثانه و یا ترشح ادرار شود یا خیر.

سیستوسکوپ:

یک آزمایشی است که به پزشک اجازه می دهد که داخل مثانه و مجرای ادراری را با استفاده از یک وسیله نازک و نور دار به نام سیستوسکوپ نگاه کند.

آزمایش ها عصبی:

تست های تشخیص و دستورالعمل هایی که به پزشک کمک می کنند حضور یک اختلال عصبی را تایید یا رد کند .

اولتراسونوگرافی:

یک آزمایش تصویربرداری تشخیصی با استفاده از امواج صوتی برای تجسم یک ساختار درونی بدن است.

درمان برای ادرار مکرر
درمان ادرار مکرر مشکل اساسی را حل می کند که موجب حل مشکل می شود. به عنوان مثال، اگر دیابت عامل اصلی باشد، درمانش شامل نگه داشتن سطح قند خون در حالت تحت کنترل خواهد بود.

درمان مثانه بیش فعال باید با روش های درمانی مانند این موارد انجام شود:

آموزش مجدد مثانه:

 

این شامل افزایش فواصل بین استفاده از دستشویی در طول حدود 12 هفته است. این کار به آموزش مجدد مثانه تان کمک می کند که ادرار بیشتری داشته باشد و کم تر به دستشویی بروید.

اصلاح رژیم غذایی:

شما باید از هر غذایی که به نظر می رسد مثانه تان را تحریک می کند و یا به عنوان یک دیورتیک عمل می کند اجتناب کنید.این ممکن است شامل حذف کافئین، ، نوشابه های گازدار، محصولات گوجه فرنگی، شکلات، شیرین کننده های مصنوعی و غذاهای تند می باشد.همچنین خوردن غذاها با فیبر بالا مهم است، چون یبوست ممکن است علائم سندرم مثانه بیش فعال را تشدید کند.
مراقبت در نوشیدن مایعات:

شما باید به اندازه کافی آب بنوشید تا از یبوست و غلظت ادرار اجتناب کنید، اما نباید درست قبل از خواب بنوشید، چون می تواند منجر به ادرار شبانه شود.

انجام ورزش:

این تمرینات به تقویت ماهیچه های اطراف مثانه و مجرای ادرار کمک می کند و به بهبود کنترل مثانه و کاهش فشار و فرکانس ادرار هم کمک می کند.

5 دقیقه ورزش کردن روی ماهیچه های لگن در روز می تواند تفاوتی در کنترل مثانه ایجاد کند.

همچنین می توان از موادی مانند داریفناسین ( اینبلکس ) ، دسموپرسین استات ( نوکتیوا ) ، ایمیپرامین ( توفرانیل ) ، اوکسیبوتینین ( دیتروپان ) ، پچ ( اوکسیترول ) ، اوکسیبوتینین ( اوکسیترول ) ، سولیناسین ( وسیکار ) استفاده کرد . تولترودین ( دترول لا ) ، و تروسپیوم ( دترول ایکس آر ) ، و تروسپیوم ( سنچورا ایکس آر ) ، اوکسیترول برای زنان تنها دارویی است که بدون نسخه است.

داریفناسین به طور خاص برای افرادی است که بیش از دو بار در شب بیدار می شوند موثر است.گزینه های دیگری برای کسانی وجود دارند که به تغییرات سبک زندگی و دارو واکنش نشان نمی دهند. بوتاکس می تواند به ماهیچه مثانه تزریق شود که زمان تخلیه مثانه را کاهش داده، ظرفیت ذخیره سازی آن را افزایش می دهد و اپیزودهای نشت را کاهش می دهد.

چندین نوع جراحی نیز در دسترس است . کمترین نوع تهاجمی آن محرک ها و عصب کوچک را درست زیر سیستم عصبی پوست دستکاری می کند و همینطور کنترل کف لگن و انقباضات روده ها را در اندام ها و ماهیچه ها در کف لگن هم دستکاری می کنند.

منبع:علت مدفع زیاد

علت مدفع زیاد