استفاده از روش‌های زیبایی ناخن روز به روز رایج‌تر می‌شوند، اما آیا استفاده‌کنندگان از خطرات این روش‌ها هم باخبرند؟
این روزها در تمام بروشورهای تبلیغاتی آرایشگاه‌ها، بخشی به کاشت ناخن اختصاص دارد که هزینه آن، بسته به محل جغرافیایی سالن‌های آرایش هزینه‌ای حدود ۷۰ هزار تومان در قسمت‌های شمالی تا ۳۰ هزار تومان در بخش‌های مرکزی شهر است.
این هزینه تنها صرف یک دوره کاشت ناخنمی شود و هر دو هفته یک بار به تناسب بلند شدن ناخن‌ها لازم است که ترمیم انجام شود. قیمت ترمیم این ناخن‌ها هم از ۱۵ هزار تا ۲۵ هزار تومان است که به میزان رشد ناخن‌ها بستگی دارد.
علاوه بر پُرهزینه بودن، کاشت ناخن در زمانی حدود ۲ ساعت انجام می‌شود. برای این منظور سطح ناخن به وسیله سوهان‌های برقی تراشیده می‌شود تا جایی که تنها لایه بسیار نازکی از ناخن باقی بماند. علت این تراشیدن این است که وقتی از ژل یا پودرهای مخصوص برای فرم دادن به ناخن استفاده می‌کنند، ظاهری برجسته نداشته باشد.
ناخن‌های کاشته شده در مواردی که قابل تشخیص از ناخن طبیعی نیستند و به اصطلاح عامه «خوب کاشته شده‌اند»، خطرناک‌ترند و در صورت شکستن ناگهانی، آسیب جدی‌تری را برای فرد به دنبال دارند، چرا که مواد مصنوعی مورد استفاده برای کاشت ناخن بر روی لایه‌ای متشکل از یک ردیف سلول، چنان محکم چسبیده‌اند که اگر در اثر ضربه یا کشیدگی ناگهانی بشکنند یا کنده شوند، بافت زیر ناخن شامل پوست، گوشت و عروق نیز همراه با آنها جدا می‌شود و آسیب های جدی را به وجود می‌آورد.
ناخن‌های مصنوعی به صورت‌های مختلفی از جمله پلاستیکی و کاغذی وجود دارند که بنا به موقعیت‌های مناسبتی با چسب‌های گوناگون از چسب قطره‌ای گرفته تا چسب آهن، بر روی ناخن چسبانده می‌شوند.
اما تزئین ناخن‌ها نیز داستان خودش را دارد و بسیار متنوع و پیچیده است؛ از کاشت ناخن، فرنچ و مانیکور پتیکور و پانچ ناخن گرفته تا لاک و استمپ ناخن.
اما پانچ ناخن دست و پا نیز روش جدیدی است که امسال مورد توجه قرار گرفته است، بدین صورت که پس از سوراخ کردن ناخن، آویزی را بر روی آن می‌گذارند که بسته به سلیقه افراد از یک نگین کوچک تا آویزهایی به شکل قلب، ستاره و… است و با زنجیرهای نازک به ناخن متصل می‌شوند.
اما آیا همه آنهایی که از این وسایل استفاده می‌کنند، از خطرات آن باخبرند؟ خانم ها بیشتر از آقایان به ظاهر و زیبایی ناخن‌های خود اهمیت می‌دهند و پول و زمان زیادی را صرف نگهداری و زیبا نمودن ناخن‌ها می‌کنند و در بسیاری از موارد، ناخن‌ها نشان دهنده عادات شخصی و بهداشتی افراد هستند.
دکتر کامران بلیغی، متخصص پوست و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران میگوید: «استفاده از ناخن‌های مصنوعی و کاشت ناخن، عوارضی همچون عفونت های معمولی و قارچی، درماتیت (اگزمای تماسی) تغییر شکل صفحه ناخن، شکنندگی و حتی از بین رفتن صفحه اصلی ناخن را به دنبال خواهد داشت.
همچنین، کاشت ناخن‌های مصنوعیباعث تغییر رنگ ناخن، التهاب دور ناخن، خط خط شدن و خرد شدن ناخن و کنده شدن لبه آزاد ناخن از بستر (اُنیکولیز) می‌شود.»
دکتر نیلفروش زاده، متخصص پوست و مو نیز معتقد است: «استفاده طولانی مدت از ناخن‌های کاشته شده ی یک بار مصرف گرفته تا ناخن‌های کاشته شده برای استفاده طولانی مدت می‌تواند باعث واکنش‌های دردناک و شدید شامل عفونت پوست اطراف ناخن‌ها و شل شدن ناخن‌ها شود.
خانم‌هایی که از ناخن‌های مصنوعی و کاشته شده برای زمان طولانی استفاده می‌کنند، ممکن است مشاهده کنند که ناخن‌های طبیعی آنها نازک‌تر و مات‌تر شده است و در مواردی منجر به عوض شدن جهت و محور ناخن می‌شوند. اگر اصراری برای استفاده از ناخن‌های مصنوعی وجود دارد، این ناخن‌ها باید هر ۳ ماه یک بار برداشته شوند تا اجازه داده شود ناخن‌های طبیعی استراحت کنند.»
افزایش طول ناخن‌ها ممکن است به وسیله ناخن‌های پلاستیکی که کل ناخن یا انتهای ناخن را می‌پوشاند انجام شود. این ناخن‌های مصنوعی با چسب‌هایی چسبانده می‌شوند که حاوی methacrylate هستند که ماده‌ای حساسیت‌زاست و ممکن است باعث شکاف و ترک ناخن شود.
دکتر بلیغی معتقد است: «پوشاندن ناخن‌ها به وسیله چسب به دلیل وجود آکریلات در ترکیبات آنها از لحاظ طبی و پزشکی عوارضی نظیر پوسته‌ریزی، تغییر بافت ناخن و عفونت‌های قارچی به خصوص کاندیدا را به وجود می‌آورد و به جز در افرادی که بافت ناخن در آنها به دلیل ژنتیکی یا بیماری از بین رفته است ، توصیه نمی‌شود.»
بر اساس گزارش های موجود، چسب‌هایی که برای چسباندن ناخن‌های مصنوعی به کار می‌روند، به دلیل آزاد کردن سم سیانید و بخار ناشی از آن می‌تواند باعث مسمومیت و حتی فوت افراد آرایشگر شود.
اگر شما مالک یا مستاجر یک خانه هستید احتمالا متوجه شده اید که دیوار ها بعد از مرور زمان جرم و گرد و خاک می گیرند. ممکن است تمیز کردن دیوار ها کار دشواری باشد اما خواهید دید که پس از این کار چه دیوار تمیز و روشنی خواهید داشت. این کار به زیبایی منزل نیز کمک به سزایی می کند. اگر طبق مراحل زیر پیش بروید دیوار خانه ی شما مانند روز اولش سفید و تمیز خواهد شد!
مراحل :
دیوار ها را گرد گیری کنید. برای این کار می توانید از جارو برقی, چوب گرد گیری و یا جارو استفاده کنید. اگر رنگی روی دیوار نباشد خیلی راحتتر می توانید این مرحله را انجام دهید.
برای تمیز کردن دیوارها از آب گرم و صابون استفاده کنید. می توانید از یک محلول تمیز کننده ی مخصوص دیوار های چوبی نیز استفاده کنید.
ترکیب محلول شستشو
برای از بین بردن لکه ها می توانید از سرکه استفاده کنید. 2/1 فنجان سرکه را درون یک سطل آب گرم بریزید, سپس یک حوله را درون محلول بخیسانید و با آن دیوار ها را تمیز کنید تا کاملا تمیز و براق شوند.
تمیز کردن دیوار چوبی
دیوار ها را دستمال بکشید. دیگر نیازی به محلول تمیز کننده نیست! با استفاده از یک حوله ی نمدار دیوار را کاملا تمیز کنید سپس سریعا محل را خشک کنید. اطمینان حاصل کنید که دیوار ها کاملا خشک شده اند تا از پوسیدگی در چوب ها جلوگیری شود.
پاستیل متشکل از ژلاتین، شکر و مواد افزودنی است که طعم‌های مختلف به آن اضافه می‌شود. البته برای براق کردن پاستیل هم از نوعی روغن خوراکی روی سطحش استفاده می‌شود که اگر پاستیلی که تهیه می‌کنید دارای پروانه بهره‌برداری و ساخت و نیز مجوز استاندارد وزارت بهداشت باشد، منافاتی با سلامت فرد ندارد.
ژلاتین پاستیل از پوست یا استخوان حیوانات مختلفی مانند گاو، خوک یا حتی ماهی درست می شود اما در کشور ما به دلیل مساله حلال بودن، تنها پوست و استخوان گاو و به ندرت ماهی کاربرد دارند. ژلاتین خالص، بدون مزه، رنگ و بو، شفاف، فاقد قند و چربی و مواد افزودنی است و به همین دلیل در بازار تولید به آن انواع رنگ ها و اسانس های مجاز خوراکی و شکر اضافه می کنند تا این ماده خوراکی مشتری پسند شود. به طور معمول ژلاتین حاوی 80 درصد پروتئین، 13 درصد رطوبت و 2 درصد مواد مغذی است ترکیبات کلی ژلاتین بصورت زیر است:
پروتئین: ۹۰-۸۴ درصد نمک معدنی: ۲-۱ درصد آب: ۱۵ – ۸ درصد
پروتئین‌های ژلاتین به‌طور عمده متشکل از اسید آمینه‌های گلایسین و پرولین است که بسیاری از افراد به میزان لازم آنها را مصرف نمی‌کنند، درحالی‌که این اسیدهای آمینه نه‌تنها برای پوست، مو و ناخن مفید است بلکه باعث عملکرد مطلوب سیستم ایمنی می‌شود. اما هرگز پروتئین پاستیل را جایگزین نکنید .
درست است که ژلاتین می‌تواند در تحکیم استخوان، غضروف‌سازی و تامین ویتامین‌های مورد نیاز بدن موثر باشد اما این دلیل نمی‌شود که اگر کودک‌تان بدغذاست و میلی به خوردن غذاهای مقوی ندارد، ژله یا پاستیل میوه‌ای را جایگزین مواد مورد نیاز بدن او کنید.
پودر ژلاتین، ژلاتینی است که خشک شده و به دانه‌های ریز تبدیل شده و مزیت آن پراکندگی یکنواخت آن در ظرف است. ورقه‌های ژلاتین هم، ژلاتینی است که روی ورقه خشک شده است. تنها تفاوتی که بین ورقه ژلاتین و پودر آن می‌توان قائل شد این است که استفاده از ورقه‌های ژلاتین محصول نهایی را روشن‌تر و شفاف‌تر می‌کند.
ژلاتین تنها از حیوانات به دست می‌آید و به هیچ عنوان منشا گیاهی ندارد اما آگار (نوعی جلبک) و پکتین (کربوهیدرات گیاهی) از جمله ترکیباتی هستند که می‌توان جایگزین ژلاتین کرد. پکتین یک پلیمر اشتقاقی قندی- اسیدی است که از ساختار‌های ژلاتینی گیاهی موجود در میوه و سبزی به دست می‌آید. با این حال جایگزین کردن پاستیل و خوراکی‌هایی مانند آن با وعده‌های غذایی به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود چراکه این خوراکی نه‌تنها مواد مورد نیاز بدن را تامین نمی‌کند بلکه به دلیل طعم شیرین و چربشان خیلی زود با ذائقه فرد سازگار شده و حتی می‌تواند او را به خوردن این نوع خوراکی‌ها معتاد کند! پاستیلها به دلیل طرح و اندازه‌های کوچک‌شان به نظر کم‌کالری و بی‌ضرر می‌آیند و حتی شاید خیلی‌ها فکر کنند این خوراکی‌های خوش‌رنگ و لعاب سالم‌تر از چیپس و پفک هستند.
اما واقعیت این است که با وجود اندازه کوچک هر پاستیل، کالری هر 100 گرم آن تقریبا با کالری 100 گرم چیپس یا کالری موجود در یک وعده غذایی یکی است. البته کالری انواع پاستیلها با توجه به اندازه و طرز تهیه متفاوت آن در کارخانه‌های مختلف متفاوت است و معمولا بر اساس وزن و ترکیباتی مثل شکر و روغنی که در آن وجود دارد، کالری‌اش محاسبه می‌شود.
شاید خیلی‌ها فکر کنند ژلاتین موجود در پاستیل تامین‌کننده کلسیم بدن است و انواع میوه‌ای آن منبع خوبی برای تامین ویتامین‌های مورد نیاز بدن است و حتی می‌تواند برای بچه‌هایی که علاقه‌ای به خوردن میوه ندارند، جایگزین مناسب و مقوی باشد اما خوب است بدانید ژلاتین موجود در پاستیل از نوع ژلاتین حیوانی است و میزان پروتئین موجود در آن بسیار کمتر از پروتئین گوشت، شیر و تخم‌مرغ و… است و بسیاری از اسیدهای آمینه ضروری را ندارد بنابراین پروتئینی نامرغوب است که نسبت به سایر پروتئین‌ها ارزش غذایی بسیار پایینی دارد و منبع خوبی برای تامین کلسیم و سایر ریز‌مغذی‌های مورد نیاز بدن نیست. برخی تصور می کنند که پاستیلها منبع کلسیم هستند در حالی که این طور نیست و نمی توان عادت به خوردن آن را عاملی برای پیشگیری از بروز پوکی استخوان در نظر گرفت.
مقدارمصرفی
با اینکه کالری 100 گرم پاستیل با یک وعده غذایی کامل برابر است اما هیچ ماده مغذی و خاصیتی برای بدن ندارد و در علم تغذیه به این نوع مواد که صرفا کالری دارند و بی‌خاصیت هستند، کالری تهی گفته می‌شود، به همین دلیل نباید فراموش کرد که پاستیل مثل شیرینی‌ها و قندها جایگاهش در راس هرم غذایی قرار دارد و باید کمترین میزان مصرف را داشته باشد.
درواقع حتی بچه‌ها هم که پرتحرک هستند و امکان چاق شدن‌شان نسبت به بزرگسالان کمتر است، در کل نباید پاستیل و سایر شکلات‌ها و شیرینی‌ها را بیشتر از 50 گرم در روز مصرف کنند. البته این موضوع به سایر برنامه غذایی فرد و اینکه در دیگر وعده‌های غذایی‌اش چه مقدار کالری مصرف می‌کند، بستگی دارد.
از آنجا که تنوع غذایی امروز بسیار بیشتر از سال‌های پیش است و بیشتر هم خواهد شد .اما نکته مهم این است که هر فرد باتوجه به شرایط خاص خود غذاها و خوراکی‌های مصرفی روزانه‌اش را انتخاب کند. بنابراین فرد باید سعی کند بین انتخاب‌های روزانه‌اش تعادل ایجاد کند تا دچار مشکل چاقی و بیماری‌های مختلف نشود. پاستیل و شکر و شیرینی هم از این قاعده مستثنا نیستند و باید باتوجه به شرایط جسمی فرد و میزان نیازش در روز مصرف شوند.
پاستیل و قند
پاستیلها و سایر محصولاتی که تحت عنوان بدون قند در بازار موجود هستند به جای قندهای طبیعی مانند ساکاروز با شیرین‌کننده‌های مصنوعی شیرین می‌شوند. اما این قندهای مصنوعی بسیار شیرین‌تر از قندهای طبیعی هستند و ذائقه فرد را به طعم قوی شیرینی عادت می‌دهند و به این ترتیب حس چشایی فرد در مواجهه با خوراکی‌ها سردرگم می‌شود.
همچنین از آنجا که این قندها مصنوعی هستند، کبد باید این مواد را سم‌زدایی کرده و کلیه این مواد را با مقدار زیادی آب دفع کند بنابراین در صورت مصرف زیاد، کبد و کلیه مجبور به فعالیت بیش از حد می‌شوند. هرچه‌قدر هم که پاستیل، استاندارد و مورد تأیید مراکز بهداشتی باشد، باز هم نمی‌توان قند و کالری موجود در آن را نادیده گرفت. بنابراین پوسیدگی دندان از مهم‌ترین عوارض مصرف بیش از اندازه پاستیل در کودکان و حتی گاهی بزرگسالان است.
بعضی از تولیدکنندگان، ادعا می کنند که از کنسانتره میوه به جای اسانس آن در تولید پاستیل استفاده می کنند. اسانس، به صورت مصنوعی و شیمیایی تهیه می شود اما کنسانتره از میوه طبیعی درست می شود. بعید به نظر می رسد که در فرآیند تولید پاستیل از کنسانتره میوه ها استفاده شود چون این کار باعث شل شدن ژلاتین و مشکل شدن قالب گیری آن می شود.
پاستیل‌هایی که مطابق استاندارد و در کارخانه‌های معتبر تهیه می‌شوند از رنگ‌های مجاز خوراکی استفاده می‌گردد و جای هیچگونه نگرانی در این مورد نیست.
معمولا افراد پرمشغله مقداری پاستیل، شکلات و بیسکویت دم دستشان می‌گذارند تا در مواقع گرسنگی ته‌دلشان را بگیرد و بتوانند بدون وقفه به کارشان ادامه دهند و در پایان روز فرد احساس می‌کند چیزی نخورده، پس نباید چاق شود. اما این اتفاق نمی‌افتد!
باتوجه به ارزش غذایی بسیار ناچیزی که این نوع خوراکی‌ها دارند، فرد به معنای واقعی غذا نخورده اما اگر میزان کالری مصرفی‌اش را با هم جمع کند، خواهد دید که بسیار بیشتر از نیاز روزانه‌اش انرژی دریافت کرده، بدون اینکه مواد مغذی موردنیاز بدنش تامین شده باشد! خوراکی‌های شیرینی مانند پاستیل، به‌خصوص وقتی فرد برای چند ساعت چیزی نخورده باشد، به دلیل قند زیادی که دارند، با افزایش ناگهانی قند خون، احساس سیری خوبی به فرد می‌دهند اما این احساس فقط حدود نیم ساعت پایدار است چون افزایش قند خون با افزایش ترشح انسولین همراه است و خیلی زود دوباره گرسنگی سراغ فرد می‌آید، به همین دلیل است که مصرف متداول شیرینی‌ها باعث افزایش تعداد دفعات گرسنگی در روز شده و فرد مجبور به مصرف کالری بیشتر از نیازش می‌شود.
به این ترتیب پاستیل و سایر شیرینی‌ها باعث به هم خوردن موازنه کالری‌های دریافتی شده و چاقی فرد را در پی دارد. بنابراین پاستیل برای افرادی که رژیم غذایی دارند یا چاق هستند مناسب نیست. از طرفی هم مواد غذایی شیرین دارای انرژی هستند و به همین خاطر اشکالی ندارد که کودکان بخشی از انرژی روزانه‌شان را به جای خوردن چیپس و پفک، از طریق مصرف پاستیل کسب کنند ولی لازمه این کار نظارت والدین بر آنهاست تا یک وقت کودکان بیش از حد هم از این راه کسب انرژی نکنند. پاستیل‌های فله‌ای و باز موجود در فروشگاه‌ها و مراکز خرید مختلف، مورد تأیید وزارت بهداشت نیستند و خریدن و خوردن آنها به هیچ‌یک از اقشار جامعه توصیه نمی‌شود.
پاستیلها از افزودن شکر و آب به ژلاتین استخوان یا پوست گاو تهیه می‌شوند و البته انتخاب ژلاتین استخوان در همه کشورها به گاو محدود نمی‌شود و برخی از کشورها از ژلاتین استخوان خوک برای تهیه پاستیل استفاده می‌کنند. به همین خاطر هم هست که به هیچ عنوان خوردن انواع بدون مجوز و پروانه وزارت بهداشت (چه پاستیل‌های بسته‌بندی و چه انواع باز آنها) برای مردم مناسب نیست.
ممکن است در پاستیل‌های بدون مجوز از رنگ‌های غیر مجاز یا ژلاتین خوکی نیز استفاده شده باشد و این نوع خوراکی‌ها اصلاً از پایه و فرمولاسیون تهیه و تولید مورد تأیید وزارت بهداشت نیستند. بنابراین مصرف‌کننده باید برای حفظ سلامت خود و اعضای خانواده، مخصوصاً کودکان، از خریدن محصولات غذایی فله‌ای و بدون پروانه بهداشتی خودداری کند.
یکی دیگر از نگرانی‌ها در مورد مصرف انواع پاستیل هم رنگ موجود در آنهاست. در پاستیل‌هایی که مطابق استاندارد و در کارخانه‌های معتبر تهیه می‌شوند از رنگ‌های مجاز خوراکی استفاده می‌گردد و جای هیچگونه نگرانی در این مورد نیست. گاهی هم از رنگ‌دهنده‌های طبیعی مثل آب هویج یا آب انار برای رنگی کردن پاستیلها استفاده می‌شود.
مسلما میزان قند مصرفی یک فرد دیابتی با یک فرد سالم متفاوت است و با محدودیت بیشتری برای انتخاب خوراکی‌های شیرین مواجه است. اما یک فرد سالم می‌تواند روزانه 40 تا 50 گرم از انواع خوراکی‌های شیرین که در گروه‌های مختلف غذایی هستند (از انجیر و خرما گرفته تا شیرینی و پاستیل) مصرف کند.
البته بسیار بهتر است که این نوع خوراکی‌ها با معده خالی مصرف نشده و بعد از وعده‌های اصلی و میان‌وعده‌ها میل شوند تا فرد را با احساس سیری کاذب و گرسنگی‌های مکرر مواجه نکند. پس پاستیل برای افراد دیابتی مناسب نیست.
هشت توصیه
ذکر چند نکته هنگام خوردن یا برای تهیه و نگهداری پاستیل ضروری است که به شرح زیر هستند:
۱) پاستیل را در جای گرم نگهداری نکنید و هنگام خرید هم دقت داشته باشید که در قفسه‌ای دور از تابش مستقیم نور آفتاب باشند.
۲) اگر علاقه شدیدی به پاستیل دارید و نمی‌توانید روزی یکی دو عدد از آن را نخورید، می‌توانید قند مصرفی‌تان را کاهش دهید و چای‌تان را به همراه پاستیل بنوشید.
۳) به منظور جلوگیری از پوسیدگی دندان‌هایتان بعد از خوردن پاستیل، حتماً مسواک بزنید.
۴) اگر دندان‌هایتان را دوست دارید، پاستیل را نجوید و اجازه بدهید که مانند شکلات در دهان‌تان آب شود.
۵) به بچه‌های زیر ۲ سال پاستیل ندهید زیرا دستگاه گوارش آنها حساس است و امکان دارد بدن‌شان نسبت به رنگ این محصولات (هرچند که مجاز باشد) واکنش نشان دهد و ممکن است باعث بروز بیش فعالی ویا تـاثیرات روانی در کودکان شود. از طرفی ممکن است این خوراکی‌های ریز باعث خفگی آنها شود.
۶) خوردن و مخصوصاً جویدن پاستیل به سالمندان و افرادی که دندان مصنوعی دارند نیز توصیه نمی‌شود.
۷) بهتر است پاستیل را پس از خارج کردن از بسته‌بندی‌اش، در یک ظرف دردار نگهداری کنید زیرا حالت چسبندگی آن، خیلی زود گرد و غبار و آلودگی محیط را به خود می‌گیرد.
۸) به جای خریدن پاستیل‌هایی که رویشان را لایه‌ای از شکر پوشانده، انواع بدون قند آنها را خریداری کنید.
اگر شما مالک یا مستاجر یک خانه هستید احتمالا متوجه شده اید که دیوار ها بعد از مرور زمان جرم و گرد و خاک می گیرند. ممکن است تمیز کردن کاغذ دیواری ها کار دشواری باشد اما خواهید دید که پس از این کار چه دیوار تمیز و روشنی خواهید داشت. این کار به زیبایی منزل نیز کمک به سزایی می کند. اگر طبق مراحل زیر پیش بروید کاغذ دیواری خانه ی شما مانند روز اولش سفید و تمیز خواهد شد!
مراحل :
دیوار را با آب گرم و صابون تمیز کنید. به طور کلی می توانید کاغذ های دیواری را با آب گرم و صابون و کمی آمونیاک تمیز کنید اما فراموش نکنید که ابتدا باید دیوار ها را گرد گیری کنید!
محلول شستشو
برای تمیز کردن کاغذ دیواری هایی که روکش وینیل دارند, می توانید از سرکه استفاده کنید. پارچه ای را درون مخلوطی از آب گرم و سرکه بخیسانید و با آن دیوار ها را تمیز کنید. سعی کنید مستقیما سرکه را روی کاغذ دیواری نریزید.
برای از بین بردن لکه ها از سرکه و آب استفاده کنید. اگر دیوار خیلی کثیف است می توانید از محلول تمیز کننده ی دیوار استفاده کنید. سعی کنید قبل از استفاده دستورالعمل آن را با دقت مطالعه کنید تا از بروز هرگونه اتفاق احتمالی جلوگیری شود.
برای پاک کردن لکه های خودکار, مداد رنگی یا ماژیک می توانید از محلول حلال جوهر استفاده کنید مانند WD-40
برای از بین بردن لکه ی چربی می توانید از محلول آب گرم و صابون استفاده کنید.
تمیز کردن کاغذ دیواری
محل را دستمال بکشید. برای پاک کردن محلول تمیز کننده از روی دیوار, پارچه ای را مرطوب کنید و به آرامی روی دیوار بکشید. اکنون کاغذ دیواری شما تمیز و درخشان شده است!
متادونیکی از داروهایی است که برای کنترل کردن اعتیاد از آن استفاده می‌شود. اما گاهی اوقات مصرف همین دارو هم به نوعی حکم ماده مخدر را پیدا کرده و مصرف کنندگان به آن اعتیاد پیدا می‌کنند. متادون که معمولا به صورت قرص عرضه می‌شود مسکنی است که دردهای ناشی از مصرف مواد مخدر را تسکین می‌دهد. در ادامه با عوارض استفاده بیش از اندازه قرص متادون آشنا می‌شوید.
مضرات متادون
متادون چیست؟
متادون نوعی ماده مخدر مصنوعی است که به صورت قرص ، شربت و آمپول مورد استفاده قرار می‌گیرد و نوع قرص و شربت آن با دوزهای مشخص به طور خوراکی مصرف می‌شود. این ماده می‌تواند معمولاً خماری و اشتیاق معتادان به هروئین را تا ۲۴ ساعت کنترل کند. بیماران معمولاً از نظر فیزیکی به همان اندازه به متادون وابسته هستند که به هروئین و یا هر ماده مخدر دیگری وابسته بودند. درواقع از متادون به عنوان یک داروی نگهدارنده برای مهار اعتیاد به هروئین و مواد مخدر استفاده می‌شود. متادون را مؤثرترین درمان هروئین و دیگر مواد مخدر دانسته‌اند. علاوه بر این، قرص متادون برای تسکین دردهای مزمن و سرفه‌های غیرارادی نیز تجویز می‌شود.
قابلیت قرص متادون در مهار اعتیاد به مخدرها ناشی از چند عامل است؛ مهم‌تر از همه اینکه با مصرف روزانه شربت یا قرص متادون از بروز علائم ترک در بیمار جلوگیری می‌شود و عطش او برای هروئین کاهش می‌یابد. دوم اینکه متادون نشئگی ایجاد نمی‌کند و به این ترتیب شخص اشتیاق ویرانگری برای مصرف آن ندارد. دیگر اینکه در بدن انسان تحمل دارویی نسبت به متادون ایجاد نمی‌شود و میزان ثابتی از آن را می‌توان برای مدت طولانی مصرف کرد. همچنین وجود متادون در بدن از بروز نشئگی شدید در هنگام مصرف هروئین جلوگیری می‌کند و در نتیجه جذابیت آن را برای معتاد کاهش می‌دهد و در نهایت فقدان نشئگی و مدت طولانی تأثیر متادون باعث می‌شود شخص در یک وضعیت طبیعی به زندگی عادی خود بپردازد.
درباره اعتیادآور بودن این دارو می‌توان گفت این موضوع به ظرفیت بدنی فرد بستگی دارد. عده‌ای از بیماران علایم ترک متادون را خفیف‌تر از علایم ترک مواد مخدر می‌دانند در حالیکه بعضی دیگر از بیماران ترک متادون را مشکل‌تر از ترک ماده مخدر می‌دانند چون علایم ترک بیشتر طول می‌کشد. درواقع مشکل اضافی که مصرف‌کنندگان متادون برای رهایی از هروئین تجربه می‌کنند ترک خود متادون است ! ترک اولیه هروئین شاید در مدت یک هفته تا ده روز میسر باشد ولی ترک متادون می‌تواند ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول بکشد.
مقدار مصرف معمول شربت متادون برای بزرگسالان به عنوان ضددرد ۵ تا ۲۰ میلی‌گرم و قرص یا آمپول آن ۲٫۵ تا ۱۰ میلی‌گرم هر چهار تا هشت ساعت است. برای سم‌زدایی معتادان معمولاً از ۱۵ تا ۱۰۰ میلی‌گرم شربت متادون در روز استفاده می‌شود.
یبوست ، تهوع ، استفراغ ، اختلال در وضعیت خواب (خواب‌آلودگی و یا بی‌خوابی و یا خواب نامنظم که همان بدخوابی نامیده می‌شود) ، خشکی دهان ، افزایش تعریق ، برافروختگی و خارش پوستی ، قاعدگی نامنظم در زنان ، اختلال عملکرد جنسی شامل ناتوانی جنسی و انزال زودرس در مردان ، کاهش وزن ، افزایش و یا کاهش ضربان قلب ، دردهای گوارشی به صورت افزایش حرکات روده‌ای و معده‌ای ، از بین رفتن سلامت دندان‌ها ، درد صفراوی در مصرف متادون با دوز بالا ، خستگی ، بی‌قراری ، کاهش انگیزه ، ضعف و… از عوارض مصرف بیش از اندازه این دارو می‌باشد. همچنین مصرف بیش از اندازه این دارو باعث ورم کردن پوست صورت ، احساس سرگیجه، اضطراب و کاهش میل جنسی می‌شود.
برای مصرف قرص متادون بهتر است موارد زیر را در نظر داشته باشید:
به علت اینکه مصرف قرص متادون موجب اختلالات فکری و روحی می‌شود لذا مصرف آن در هنگام رانندگی و سایر کارهایی که نیازمند تمرکز زیادی است توصیه نمی‌شود.
مصرف بیش از حد قرص متادون در ابتدای درمان با متادون و قبل از ایجاد تحمل داروئی باعث مرگ می‌شود بخصوص اگر شروع درمان بیش از 60 میلی گرم روزانه باشد.
شروع دوز متادون خوراکی باید به طور نسبی از پایین باشد و به تدریج افزایش داده تا اثرات ضد دردی بیشتری ایجاد شود.
به علت مرگ‌آور بودن این دارو بهتر است از غذاها و داروهایی که حاوی الکل است بپرهیزید.
به علت اعتیادآور بودن متادون هرگز بدون تجویز پزشک از آن مصرف نکنید.
زنانی که به طور مداوم از قرص متادون استفاده می‌کنند عادت ماهانه خود را از دست داده و پریود نمی‌شوند. تنها زمانی که مصرف خود را قطع کنند سیستم بدن آنها به حالت طبیعی بازگشته و پریود می‌شوند؛ بنابراین در صورتی که در طول این دوره از قرص‌های پیشگیری از بارداری استفاده نکنند، احتمال بارداری نیز زیاد خواهد بود.
اگر به بیماری‌هایی مانند بیماری‌های کبد و کلیه، پائین بودن فشار خون، بیماری‌های روحی بر اثر اعتیاد به مواد مخدر و مشکلات تنفسی مبتلا هستید مصرف داروی متادون موجب مرگ می‌شود.
پس از اولین بار مصرف، افراد ممکن است بیمار شده و یا به یبوست دچار شوند.
در صورتی که فرد معتاد به مواد مخدر باردار باشد، قطع ناگهانی مصرف توصیه نمی‌شود، چراکه این کار خطر سقط جنین و یا تولد زود هنگام کودک را افزایش می‌دهد. در چنین شرایطی بهتر است که مصرف متادون تا پایان دوره بارداری ادامه پیدا کند.
اگر شما مالک یا مستاجر یک خانه هستید احتمالا متوجه شده اید که دیوار ها بعد از مرور زمان جرم و گرد و خاک می گیرند. ممکن است تمیز کردن دیوار ها کار دشواری باشد اما خواهید دید که پس از این کار چه دیوار تمیز و روشنی خواهید داشت. این کار به زیبایی منزل نیز کمک به سزایی می کند. اگر طبق مراحل زیر پیش بروید دیوار خانه ی شما مانند روز اولش سفید و تمیز خواهد شد!
مراحل :
پاک کردن لکه های دیوار
ابتدا لکه ها را پاک کنید. ابتدا لکه بر را روی قسمتی از دیوارکه خیلی دیده نمی شود, امتحان کنید و اطمینان حاصل کنید که لکه بر شما رنگ دیوار را از بین نمیبرد. حتما قبل از انجام کار دستورالعمل آن را به دقت مطالعه کنید.
محلول شستشو
دیوارها را بشویید. برای بیشتر دیوار ها می توانید از آب گرم و صابون استفاده کنید. اگر فکر می کنید برای تمیز کردن دیوار نیاز به محلولی قوی تر دارید, یک فنجان سرکه ی سفید را درون یک سطل آب گرم بریزید. سرکه از خود هیچگونه لکه ای به جای نمی گذارد, پس به هنگام استفاده از آن نگران نباشید. برای پاکسازی دیوار ها از دو سطل استفاده کنید. درون یک سطل محلول تمیز کننده را درست کنید و درون سطل دیگر آب بریزید. ابتدا دیوار را با محلول تمیز کننده بشویید و بعد از 5 دقیقه با آب محل را تمیز کنید. اگر احساس کردید آب کثیف شده است و دیگر نمی تواند دیوار ها را تمیز کند, آن را دور بریزید و مجددا محلول و آب را آماده کنید.
از مواد تمیز کننده ی حاوی الکل استفاده نکنید. این مواد ممکن است رنگ را از بین ببرد و پس از تمیز کردن از خود اثری باقی بگذارند.
محلول پاک کننده ی خودتان را تهیه کنید. این کار آن طور که به نظر می رسد, دشوار نیست! 2/1 فنجان جوش شیرین را به یک سطل آب گرم اضافه کنید. این محلول را روی حوله اسپری کنید و قسمت های لکه دار دیوار را با آن پاک کنید. سپس با آب گرم محل را بشویید و سریعا خشک کنید.
پژمان بازغی، متولد 19/5/1353 در یک خانواده 5 نفره در تهران به دنیا آمده است. اصل و ریشه خانوادگی اش به شمال ایران و به شهر لاهیجان بر می گردد. در دوران کودکی به واسطه شغل پدرش در شهرهای مختلف زندگی کرده و تجربیات زیادی را بدست آورده است.
پژمان بازغی پس از تولد 4 سال در تهران و در منازل سازمانی نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران زندگی کرده و همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی ایران به شهر رشت می رود. با شروع جنگ و اعزام پدرش برای محافظت مرزهای آب ایران و خلیج همیشگی فارس به بوشهر رفته. با پایان جنگ به تهران باز می گردد.
برادران پژمان بازغی:
ما سه برادریم، من پسر دوم خانواده هستم، پیام برادر بزرگتر و پرهام برادر کوچکتر؛ جالب اینکه هر سه ما در دانشگاه امیرکبیر درس خواندیم. پیام در رشته مهندسی شیمی، صنایع غذایی خواند و پرهام در دانشگاه امیرکبیر، مهندسی صنایع خوانده است.
ورزش مورد علاقه پژمان بازغی:
پژمان بازغی یک ورزشکار همه فن حریف است، خیلی کم بسکتبال بازی کرده، فوتبال و والیبال را به صورت حرفه‌ای ادامه داد و مدتی هم اتومبیل‌رانی… «ورزش جایگاه مهمی در زندگی افراد دارد، عشق من به ورزش، بیشتر بر می‌گردد به تماشای مسابقه فوتبال، همان طور که می‌دانید عضو تیم‌های والیبال و فوتبال هنرمندان هستم. معمولا برای دیدن بازی‌های ملی به ورزشگاه آزادی میروم و این عشق تا آنجا بود که در کوران رقابت‌های جام‌جهانی 2006 آلمان، همراه تیم ملی فوتبال دو هفته در فرانکفورت آلمان بودم. تیم ملی فوتبال ایران عشق منه! با فوتبالیست‌های زیادی هم دوستم، مثل عابدزاده، دایی، جمشیدی، کریمی و… اگر به یاد داشته باشید برای افتتاح رستوران عابدزاده هم رفته بودم.» پژمان بازغی میگوید: «ای کاش مسئولین آموزش و پرورش به ورزش مدارس بیشتر رسیدگی کنند.» اما شروع ورزش: «در مدرسه با فوتبال و والیبال ورزش را آغاز کردم و البته کمی هم بسکتبال…»
تیم مورد علاقه پژمان بازغی
من و کامبیز دیرباز، از طرفداران پـرسپولیس هستیــم، داریوش مصطفوی مدیرعامل باشگاه هم لطف کرد و ما را جزو اعضای افتخاری باشگاه پرسپولیس کرده، پیراهن شماره 53 پرسپولیس را به من و شماره 54 را به کامبیز دیرباز اهدا کرد.
همسرم «مستانه مهاجر» از تدوین‌گرهای سینمای ایران است که اصولا تدوین‌گر فیلم‌های مستند است اما در عرصه سینما، فیلم‌های بمانی داریوش مهرجویی، سفر قندهار، آتش‌بس تهمینه میلانی، زنها فرشته‌اند، کلاغ پر، کنعان، خواستگار محترم و مهمان،وصل مستان و چند فیلم دیگر را که حضور ذهن ندارم، تدوین‌گری کرده اما می‌دانم پرونده کاری‌اش از من شلوغ‌تر است. پژمان بازغی و مستانه مهاجر سال ١٣٨۶ در یک فضای سینمایی با یکدیگر آشنا شدند و این آشنایی منجر به ازدواج شد. حاصل این ازدواج هم یک دختر کوچک به نام «نفس» است.
پژمان بازغی در مورد ازدواجش میگوید: ازدواج من هم منطقی بود و هم عاشقانه، زیرا هر کسی که بخواهد با یک بازیگر ازدواج کند باید از تمامی مشکلات این کار مطلع باشد و از آن جایی که مستانه مهاجر، همسرم نیز در این عرصه فعالیت می‌کند و از نزدیک دشواریهای کار ما را میداند، ازدواجمان منطقیتر بود.
دختر پژمان بازغی:
دختر پژمان بازغی نفس در سال ١٣٨٧ متولد شد. دخترم آزاد است هر رشته‌ای را که دوست دارد انتخاب کند، منتهی در کمال دانش و آگاهی، دلم می‌خواهد دخترم دنیا دیده شود و با کشورهای مختلف جهان آشنا شود، اگر دوست داشت در سینما باشد، من مخالفت نمی‌کنم.
پژمان بازغی پس از قبولی در دانشگاه آزاد در لاهیجان برای تحصیل رشته مهندسی معدن به آنجا بر می گردد و از همانجا با سینما آشنا می شود. در سال 1373 با ورود به سینمای جوانان مرکز گیلان در اولین فیلمش با نام اعتراف ساخته مجید زیم خواه باز می کند.
پس از آن پژمان بازغی به استخدام آژانس دوستی در می آید و به مدت 2 سال همراه بازیگران خوب این مجموعه علی تاخصوص مرحوم حسین پناهی به ایفای نقش می پردازد. بعد از آژانس به سراغ جوانی مجید قاریزاده می رود و با مسعود جعفر جوزانی به بلوغ می رسد پس از آن به گروه ویژه مهرداد خوشبخت می پیوندد و گمگشته اش را با رامبد جوان پیدا می کند.
پژمان بازغی همراه سیروس مقدم با دریایی ها سفر می کند و در سال 80 برای نجات دختری در قفس با قدرت الله صلح میرزایی همراه می شود پس از آن به دوئل با استاد بزرگوارش احمدرضا درویش می پردازد و با تارا و تب توت فرنگی سعید سهیلی و سربازهای جمعه کیمیایی کارش را به پایان می رساند. پس از سایه آفتاب ، نفس تازه می کند و در حال حاضر نیز با سامان مقدم برای سال آینده نفستو حبس کن را آماده می کند. برادر کوچکترش هم علاقه زیادی به این پرده نقره ای دارد و در 2 فیلم پسران مهتاب و شب برهنه سعید سهیلی بازی کرده است.
تهرون (نادر تکمیل همایون، ۱۳۸۸)
ندارها (محمدرضا عرب ۱۳۸۹)
مرگ کسب و کار من است (امیر ثقفی، ۱۳۸۹)
اینجا شهر دیگری است (احمدرضا گرشاسبی، ۱۳۹۰)
ساعت شلوغی (آرش معیریان، ۱۳۹۰)
نازنین (مهدی گلستانه، ۱۳۹۲)
دو ساعت بعد مهرآباد (علیرضا فرید، ۱۳۹۲)
انارهای نارس (مجیدرضا مصطفوی، ۱۳۹۲)
خنده‌های آتوسا (علیرضا فرید، ۱۳۹۳)
این سیب هم برای تو (سیروس الوند، ۱۳۹۳)
ناهید (آیدا پناهنده، ۱۳۹۳)
من و شارمین (بیژن شیرمرز، ۱۳۹۴)
بارکد (مصطفی کیایی، ۱۳۹۴)
هلن(علی اکبر ثقفی، ۱۳۹۴)
زار (نیما فراهی ۱۳۹۵)
اسرافیل (ایدا پناهنده ۱۳۹۵)
تلویزیون
آژانس دوستی (علیرضا ایزدی)
این یک دادگاه نیست (مجید کاشی فروشان)
گروه ویژه (مهرداد خوشبخت)
زیر آسمان شهر (مهران غفوریان)
گمگشته (رامبد جوان، ۱۳۸۰)
دریایی‌ها (سیروس مقدم)
گذر عاشقی (محمدرضا آهنج)
مرد هزار چهره (مهران مدیری، ۱۳۸۶)
مرد دو هزار چهره (مهران مدیری، ۱۳۸۷)
تاوان (شهرام شاه حسینی، ۱۳۸۹)
همچون سرو (بیژن بیرنگ ، ۱۳۸۹)
مادر (بیژن بیرنگ ، ۱۳۸۹)
دولت مخفی (عبدالحسن برزیده ۱۳۹۱)
فرشته ها بر فراز اسمان (محمدرضا آهنج، ۱۳۹۲)
گذر از رنج‌ها (فریدون حسن پور ، ۱۳۹۳)
مسابقه ستاره بیست (داور، ۱۳۹۳)
خندوانه (شرکت کننده در مسابقه لباهنگ،۱۳۹۵)
شبکه خانگی
خیابان یک طرفه (اسماعیل فلاح پور، ۱۳۹۰)
قلب یخی(فصل سوم) (سامان مقدم، ۱۳۹۱)
اگر شما مالک یا مستاجر یک خانه هستید احتمالا متوجه شده اید که دیوار ها بعد از مرور زمان جرم و گرد و خاک می گیرند. ممکن است تمیز کردن دیوار ها کار دشواری باشد اما خواهید دید که پس از این کار چه دیوار تمیز و روشنی خواهید داشت. این کار به زیبایی منزل نیز کمک به سزایی می کند. اگر طبق مراحل زیر پیش بروید دیوار خانه ی شما مانند روز اولش سفید و تمیز خواهد شد!
مراحل :
ابتدا روی وسایلی مانند مبلمان را بپوشانید. می توانید روی فرش های کنار دیوار را با روزنامه حوله یا کاغذ های قدیمی بپوشانید. باید مراقب باشید که هنگام تمیز کردن منزل به چیز دیگری آسیب نرسانید.
هر چیزی که کنار دیوار قرار دارد را جا به جا کنید. باید سعی کنید تا گرد و غبار را از پشت مبل ها و کمد ها بروبید. با این کار می توانید قسمت هایی از خانه را که قبلا قادر به تمیز کردن آن نبودید, تمیز کنید.
چوب گرد گیری جارو
دیوار ها را گرد گیری کنید. برای این کار می توانید از یک چوب گرد گیری جارو و یا جارو برقی استفاده کنید. جارو را در حرکت های عمودی از بالا به پایین, روی دیوار بکشید. از یک نردبان برای تمیز کردن قسمت های بالایی دیوار استفاده کنید.
اگر انتهای جاروی شما کمی تیز است و ممکن است روی دیوار خش بیاندازد, می توانید یک تی شرت قدیمی را به انتهای جارو ببندید. اگر هنگام تمیز کردن دیوار تی شرت خیلی کثیف شد, آن را بشوئید و دوباره از آن استفاده کنید تا کثیفی را از دیوار به دیواری دیگر منتقل نشود.
اگر می خواهید دیوار را با اسفنج شستشو دهید از قسمت بالایی دیوار شروع کنید و همزمان دیوار را خشک کنید که پس از شستن دیوار, لکه ای مشاهده نکنید.
سرکه ی سیب محصولی کاملا طبیعی است که مزایای زیادی دارد مانند افزایش استقامت و تقویت سیستم ایمنی بدن. تهیه ی این سرکه حدودا 7 ماه طول می کشد, اما بسیار آسان و مقرون به صرفه است و می توانید به راحتی آن را در منزل درست کنید. برای درست کردن این سرکه, تنها کافیست طبق مراحل زیر عمل کنید.
مراحل
تعداد 10 عدد سیب را کاملا بشویید.
سیب ها را به چند قسمت تقسیم کنید.
اجازه دهید سیبها در دمای اتاق بمانند تا قهوه ای رنگ شوند.
سیب های تکه شده
تکه های سیب قهوه ای رنگ را درون یک کاسه ی بزرگ بریزید.
داخل ظرف به مقداری آب بریزید که سطح سیب ها کاملا پوشیده شود.
روی ظرف را با پارچه بپوشانید. اجازه دهید مواد کمی استراحت کنند تا اکسیژن بیشتری وارد مواد شود.
پوشاندن ظرف
ظرف را در جای گرم و تاریک قرار دهید. درون کابینت کنار آبگرم کن جای مناسبی است. شما هم چنین می توانید در ماه های گرم سال, ظرف را در اتاق زیر شیروانی نگه دارید.
به مواد 6 ماه فرصت دهید و هر هفته آنها را هم بزنید.
بعد از 6 ماه روی مواد لایه ای از کف سفید مشاهده خواهید کرد. این کف سفید از باکتری های طبیعی که مواد را به سرکه تبدیل می کنند, تشکیل شده است.
صاف کردن مواد
مواد را از صافی رد کنید و درون کاسه ی بزرگ دیگری بریزید. می توانید با نگه داشتن پارچه روی کاسه ی اول, تنها سرکه را درون کاسه ی دیگر منتقل کنید. این کار را تا زمانیکه تمام سرکه به ظرف دوم منتقل شود, انجام دهید.
روی ظرف جدید را با پارچه بپوشانید.
اجازه دهید تا در مکان گرم و تاریک به مدت 4 تا 6 هفته استراحت کند.
سرکه سیب
سرکه ی سیب خود که به طور کامل تخمیر شده است را درون ظرف کوچکتری بریزید.
برای حفظ تازگی سرکه, آن را درون یخچال نگهداری کنید.
مستانه مهاجرزاده ۱۵ اردیبهشت ۱۳۵۳ در تهران تدوین‌گر اهل ایران و همسر پژمان بازغی است. وی فارغ‌التحصیل رشته تدوین از دانشگاه سوره است.
«مستانه مهاجر» از تدوین‌گرهای سینمای ایران است که اصولا تدوین‌گر فیلم‌های مستند است اما در عرصه سینما، فیلم‌های بمانی داریوش مهرجویی، سفر قندهار، آتش‌بس تهمینه میلانی، زنها فرشته‌اند، کلاغ پر، کنعان که الان در حال اکران است، خواستگار محترم و مهمان و چند فیلم دیگر را تدوین‌گری کرده است. آخرین کار او هم «وصل مستان» است.
گفتگو با مستانه مهاجر در پنجمین دوره جشنواره ملی حسنات:
مستانه مهاجر در گفت و گو با خبرنگار ستاد خبری پنجمین دوره جشنواره ملی حسنات در اصفهان اظهار کرد: تشکر می کنم از دست اندرکاران برگزاری جشنواره که برنامه ریزی منظم و دقیق داشته اند. تمرکز این جشنواره بر روی نیکوکاری، احسان و کارهای خیر است و وجود دیدگاه ها و نظرات متفاوت درون آثار جشنواره پیرامون موضوع احسان و نیکوکاری برای من جذاب بود.
وی با بیان اینکه احسان و نیکوکاری تنها بخشیدن مال و کمک مالی به دیگری نیست، افزود: فیلم ها با نگاه های مختلف خود حول و حوش موضوع نیکوکاری جذابیت ویژه ای را به جشنواره حسنات عطا کردند. تعداد زیادی فیلم درون این جشنواره وجود داشت و به تعداد همین آثار رسیده، فکر در مورد احسان و نیکوکاری به وجود آمده بود.
این تدوین گر سینما تعداد فیلم های این دوره از جشنواره در بخش داوری، زیاد بود و به همین دلیل کار برای داوری آثار بسیار سخت شده بود. داوران بایستی از میان بسیاری از کارها، بهترین آثار را انتخاب می کردند و انرژی زیادی از آنها گرفت.
مهاجر اضافه کرد: یک فیلم خوب باید بتواند احساسات درست خود را به طور مشخص و مناسب ارائه کند. یک فیلم خوب شامل المان های متعددی از جمله فیلمنامه، کارگردانی، تصویربرداری، تدوین، صداگذاری و بازیگری است.
وی، وجود جشنواره هایی مانند حسنات را در ترویج فرهنگ احسان و نیکوکاری در جامعه بسیار موثر دانست و گفت: جشنواره ملی فیلم کوتاه حسنات در اصفهان قابلیت بین المللی شدن را دارد.
بیوگرافی مستانه مهاجر
تدوین
زندگی خصوصی (۱۳۹۰)
دختر شاه پریون (۱۳۸۹)
دردسر بزرگ (۱۳۸۹)
شیش و بش (۱۳۸۹)
مرگ کسب و کار من است (۱۳۸۹)
دختر شاه پریون (۱۳۸۹)
سوت پایان (۱۳۸۹)
سلام بر عشق (۱۳۸۸)
آقای هفت رنگ (فیلم ۱۳۸۷) (آقای دزد) (۱۳۸۷)
دل خون (۱۳۸۷)
سوپر استار (۱۳۸۷)
تسویه‌حساب (۱۳۸۶)
کلاغ پر (۱۳۸۶)
کنعان (۱۳۸۶)
زنها فرشته‌اند (۱۳۸۶)
روایت‌های ناتمام (۱۳۸۵)
آتش‌بس (۱۳۸۴)
کارگران مشغول کارند (۱۳۸۴)
پل سیزدهم (۱۳۸۳)
یک شب (۱۳۸۳)
آبادان (۱۳۸۱)
دستیار تدوین
پنج عصر (۱۳۸۲)
سفر قندهار (۱۳۷۹)
میکس
چریکه هورام (۱۳۷۸)
امور فنی صدا
روزی که زن شدم (۱۳۷۹)
بانوی اردیبهشت (۱۳۷۶)
سینک صدا
(0)
(0)
