دعاى پرارزشى است که پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) در روز جنگ بدر و احزاب و امام حسین(علیه السلام) در روز عاشورا آن را خواندند. این دعا از امام صادق(علیه السلام) نیز نقل شده است:
اَللّهُمَّ اَنْتَ ثِقَتى فى کُلِّ کُرْبَه، وَ اَنْتَ رَجآئى فى کُلِّ شِدَّه، وَ اَنْتَ لى فى خدایا تویى تکیه گاه من در هر گرفتارى و تویى امید من در هر سختى و تو براى من در
کُلِّ اَمْر نَزَلَ بى ثِقَهٌ وَعُدَّهٌ، کَمْ مِنْ کَرْب یَضْعُفُ عَنْهُ الْفُؤادُ، وَ تَقِلُّ فیهِ هر پیش آمدى تکیه گاه و ذخیره ام هستى چه بسیار گرفتارى که ناتوان شود از آن دل و کم شود در آن
الْحیلَهُ، وَ یَخْذُلُ عَنْهُ الْقَریبُ وَ الْبَعیدُ، وَ یَشْمَتُ بِهِ الْعَدُوُّ، وَ تَعْنِینى فیهِ چاره و یارى ندهد در آن خویش و بیگانه و شماتت کند بدان دشمن و خسته ام کند در آن
الاْمُورُ، اَنْزَلْتُهُ بِکَ، وَ شَکَوْتُهُ اِلَیْکَ، راغِباً فیهِ عَمَّنْ سِواکَ، فَفَرَّجْتَهُ کارها و من آن را به درگاه تو آوردم و شکوه اش به تو کردم و به جز تو از دیگران روگرداندم و تو بگشودى
وَکَشَفْتَهُ وَ کَفَیْتَنیهِ، فَأَنْتَ وَلِىُّ کُلِّ نِعْمَه، وَ صاحِبُ کُلِّ حاجَه، وَ مُنْتَهى و برطرف کردى و کفایت کردى پس تویى سرپرست هر نعمت و صاحب هر حاجت و سرحد نهایى
کُلِّ رَغْبَه، فَلَکَ الْحَمْدُ کَثیراً، وَ لَکَ الْمَنُّ فاضِلاً هر شوق پس تو راست ستایش بسیار و تو راست منّت فزون
خدایا گرفتارى بزرگ شد، و پوشیده بر ملا گشت، و پرده کنار رفت، و امید بریده گشت، و زمین تنگ شد، و خیرات آسمان دریغ شد، و پشتیبان تویى، و شکایت تنها به جانب تو است، در سختى و آسانی تنها بر تو اعتماد است، خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، آن صاحبان فرمانى که اطاعتشان را بر ما فرض نمودى، و به این سبب مقامشان را به ما شناساندى، پس به حق ایشان به ما گشایش ده، گشایشى زود و نزدیک همچون چشم بر هم نهادن یا زودتر، اى محمّد و اى على، اى على و اى محمّد، مرا کفایت کنید، که تنها شما کفایت کنندگان من هستید، و یارى ام دهید که تنها شما یارى کنندگان من هستید، اى مولاى ما اى صاحب زمان، فریادرس، فریادرس، فریادرس، مرا دریاب، مرا دریاب، مرا دریاب، اکنون، اکنون، اکنون، با شتاب، با شتاب، با شتاب، اى مهربان ترین مهربانان به حق محمّد و خاندان پاک او.
آیات شریفه ذیل برای باز کردن رزق و روزی کسانی است که رزق و روزیشان بسته شده و یا مورد چشم زخم و نظر قرار گرفته است. این آیات به اذن و اراده باریتعالی، وسعت دهنده رزق و روزی و خنثی کننده و از بین برنده اثر چشم زخم و نظر و هر گونه سحر و طلسمی است که موجب بسته شدن رزق و روزی است .
این آیات را بخواند و یا بنویسد و با خود به همراه داشته باشد:
مرحوم کشمیری فرمود روزی از استادم مرحوم قاضی کیمیا خواستم گفت فردا بیا روز بعد که پیش او رفتم گفت این ذکر را زیاد بگو که خود کیمیاست. از حضرت استاد بهجت نقل شده در آغاز وپایان ذکر ،صلوات بفرستدمثلاًاگر میخواهد110مرتبه بگوید،ابتدا صلوات بفرستد بعد110 بار بگوید ذکر را وباز صلوات بفرستد .
ذکر این است: اللّهُمَ اَغنِنِی بِحلالِکَ عَن حَرامِک و بِفَضِلکَ عَمَّن سِواک
دعای رزق و روزی قوی جهت وسعت رزق و معیشت از شب شنبه ، هر شب سه بار سوره مبارکه واقعه را بخواند وشب جمعه 8مرتبه بخواند واین عمل را پنج هفته بجای آورد و قبل از هر بار خواندن سوره این دعا را بخواند:
دعای کسب ثروت اللهم ارزقنی من فضلک الواسع الطیب رزقا واسعا حلالا طیبا بلاغا لدنیا و الاخره صبا و صباهنیئا مریئامن غیر کد ولا من احد من خلقک الاسعه من فضلک الواسع فانک قلب واسئلوا الله من فضله فمن فصلک اسئل ومن عطیتک اسئل و من یدک الملا اسئل
با توجه به محدودیت مجال؛ برخی از اهم این راهکارها را ذکر میکنیم: 1. ایمان به خدا و اینکه باور داشـته باشیم که همه امور به دست اوست و تا او نخواهد هیچ خیر و شری از ما دور یا به ما نمیرسد؛ از این روی خداوند میفرماید: «ادعونی استجب لکم» (غافر ـ 60) مفسـرین میگویند از آیه اسـتفاده میشود که از این روی خداونـد میفرماید: [«مرا» بخوانید [و امید به دیگران نداشته باشید] تا دعایتان مستجاب شود]. در روایت آمـده: که هرگـاه یکی از شـما اراده کرد که از خداونـد چیزی بخواهـد و دوست داشت تـا دعایش مسـتجاب شود، بایـد از همه مردم «ناامیـد» شود و فقط به او «امیـدوار» باشـد پس هرگاه این حالت را خداوند در قلب او دید هرچه او بخواهد خداوند به او عطا میکند. (وسائل ج 7، ص 143) پس چنین نباشد که ما خداوند را بخوانیم در حالیکه چشم به دست دیگران بدوزیم و به غیراو امیدوار باشیم. 2. حسن ظن و اعتماد به خداوند در همین رابطه از پیامبر(ص) نقل شده: باب دعا به روی هیـچ کس باز نمیشود مگر اینکه خداوند باب اسـتجابت را هم باز خواهد کرد، پس هرگاه توفیق دعا پیدا کردید کوشش کنید و خسته نشوید چرا که تا زمانی که شما از دعا کردن خسته نشوید خداوند از عطاکردن خسته نمیشود. (وسائل، ج 7، ص 28) پس هرگاه دعا کردیم «حسن ظن و اعتماد» داشته باشیم که خداوند مستجاب میکند و امیدوارانه دعا کنیم. 3. حضور قلب موقع دعـا حضور قلب داشـته باشـیم و بـا تمـام وجود از او درخواست کنیم چرا که حکـایت شـده: دعایی که با بیتوجهی و بـدون حضور قلب باشد خداوند مستجاب نمیکند. (کافى ج 2 ص 473) 4. توسل به اهل بیت(ع) راهی که همه اولیاء خدا و خوبان عالم از آن اسـتفاده میکنند و حتی اهل بیت(ع) هم مثل امام صادق(ع) بهترین چیزی که در دعا بر آن اصرار داشتند، درخواست از خدا به حق «خمسه طیبه» بوده است. (وسائل، ج 7، ص 98) به ویژه توسل به امام زمان(ع) بسـیار مهم است چرا که در دعای ندبه میخوانیم: «أین باب الله الذی منه یؤتی أین وجه الله الـذی الیه یتوجه الاولیاء»؛ «کجاست آن درگاه خدایی که از آنجا به سوی خدا روند؟ کجاست آن آئینه خدایی که به سویش توجه کنند اولیاء؟» 5. تکرار و پافشاری در دعا از امام باقر(ع) نقل شـده: هیـچ بنـدهای در حاجت خود اصـرار و پافشاری نمیکند مگر اینکه خداوند دعای او را مسـتجاب میکند. (وسائل الشیعه، ج 7، ص 55) 6. صلوات یکی دیگر از امور مؤثر صـلوات بر پیامبر و اهل بیت او، قبل، وسط، و بعـد از دعاهاست چرا که فرمودند: خداوند کریمتر است از آن که قبل و بعد دعا را مستجاب کند ولی خود آن را مستجاب نکند. (کافى، ج 2، ص 494) 7. دل شکستگی و منقلب شدن و گریه در موقع دعا امام صادق(ع) فرمود: هرگاه، اشک چشـمت جاری شـد و بـدنت لرزید پس آگاه باش که در آن موقع حاجتت برآورده شده است. (وسائل، ج 7، ص 73) 8. توجه به زمان استجابت دعا دعا در زمانهایی که وعده داده شده به اجابت نزدیکتر است مانند: الف. موقع اذان ظهر ب. بعد از هر نماز ج. قبل از غروب د. سحرگاه ه. شب جمعه و. موقع نزول باران ز. در نماز وتر (نافله شب) ح. به هنگام قرائت قرآن ت. وقت اذان ی. موقع ریخته شدن خون شهید ک. شب قدر و شبهای مانند آن مثل شب عید فطر و قربان و روز عرفه 9. توجه به مکانهای استجابت دعا دعاکردن در مکانهای شریف به اجابت نزدیکتر است مثل دعا در مسجد یا حرمهای اهل بیت(ع) مخصوصاً زیر بقعه سیدالشهداء(ع) 10. صدقه صـدقه دادن قبل از دعا نیز در فراهم شـدن مقدمات اسـتجابت مؤثر است؛ چنانچه از امام صادق(ع) حکایت شده: پدرم هر گاه حاجتی داشت موقع زوال خورشـید(ظهر)، اول صـدقه میداد، بعـد عطر اسـتعمال میکرد و به مسـجد میرفت و حاجت خود را طلب میکرد. 11. بلندکردن دستها به هنگام دعا چنانچه سـنت رسول خدا(ص) هم بوده است و حکایت شده خداوند متعال به حضـرت موسی(ع) چنین سفارش میکند: ای موسـی ذلیلانه دستهـایت را به سوی من بلنـد کن همانطورکه بنـدهها در برابر مولای خود انجام میدهنـد که هرکس چنین کرد حتمًا مورد رحم من قرار میگیرد. (وسائل الشیعه، ج 7 و ص 113) 12. حضور در جمع مؤمنین و دعا کردن از امام صادق(ع) نقل شده: هیچ جماعت چهل نفری نیستند که دعا کنند مگر اینکه خداوند دعایشان را مستجاب میکند و … (کافى، ج 2، ص 487) و خود ایشان هم به هنگام مشکلات زن و فرزندان را جمع میکرد و دعا میکرد و آنها آمین میگفتند. (کافى، ج 2، ص 487) 13. به صورت جمع دعا کردن و نه فقط برای خود دعا کردن [بلکه به فکر دیگران هم باشیم] از پیامبر اکرم(ص) روایت شده: «اذا دعا احدکم فلیعم فانه اوجب للدعاء» هرگاه شخصی از شما دعا کرد پس به صورت جمع دعا کند، چرا که برای همه خواستن، دعا را به استجابت نزدیکتر میکند. (کافى، ج 2، ص 487) 14. دعا برای دیگران در این زمینه روایات و تأکیدات فراوانی رسـیده است چنانکه حضـرت زهرا(س) نیز شب تا به صـبح را به عبادت و در حال دعای به دیگران میگذراند و میفرمود: «الجار ثم الدار» «اول همسایه بعـد خودمان». (وسائل الشیعه، ج 7، ص 113) و در روایات فراوانی نقل شـده که دعای به دیگران از جمله دعاهایی است که خداوند وعده اسـتجابت آن را داده (کافى، ج 2، ص 509) و چندین برابر آن دعا را در حق خود دعاکننده مستجاب میکند. (کافى، ج 2، ص 508) 15. دعای پدر و مادر یکی از دعاهایی که به استجابت نزدیک است دعای والدین به فرزندان میباشد. (بحارالانوار و امالى شیخ طوسى ص 541 – 280) ان شاء الله با نیکی به پدر و مادر و درخواست خاضعانه از آنها خود را از دعای آنها بهره مند کنیم. 16. استغفار و اقرار به گناه یکی از مسائلی که در استجابت دعا مؤثر است طلب بخشش از خداوند و اقرار به گناهان میباشد. (بحارالانوار، ج 22، ص 318) 17. ستایش خداوند در روایات و دعاهایی (مانند دعاى کمیل، ابوحمزه ثمالى و…) که از اهل بیت(ع) رسیده این مطلب را بطور عملی به ما آموزش میدهند که قبل از دعا و طلب حاجت، شـکر نعمتهای الهی را بجا آوریم و به خاطر نعمتهایی که خداوند به ما داده از او تشـکر کنیم و خداوند را با اسـماء و صفاتش ستایش کنیم و بعد طلب حاجت کنیم. و در روایتی از امام صادق(ع) به این ترتیب سفارش شده است: «اول مدح خداوند متعال، سپس اقرار به گناهان [و طلب بخشش]، و آنگاه خواستن حاجت.» (بحارالانوار، ج 22، ص 318) 18. خواندن اسماء خداوند با آن معانی بلند و دلنشین قبل از دعا از امام صادق(ع) روایت شده: هرکس ده مرتبه «یا الله » و «یا رب» بگوید به او لبیک گفته میشود و از حاجت او میپرسند. (وسائل الشیعه، ج 7، ص 85) و همچنین: هرکس هفت مرتبه بگوید: «یا ارحم الراحمین» خداوند به او میگوید: آری من «ارحم الراحمین» هسـتم حاجت خود را درخواست کن. (وسائل ج 7 ص 88) 19. بندگی و اطاعت خدا هرچه خـدا را بیشتر بنـدگی کنیم، خـدا هم بیشتر به ما لطف میکنـد. «من کان لله کان الله له» «هرکه برای خدا بود خدا هم برای اوست.» لذا پیامبر اکرم(ص) بیان شیرین و پر معنایی در همین رابطه به ابوذر دارند: ابوذر! وقتی انسان مطیع و بنده باشد، به اندازه نمکی که به غذا میزنند، دعا کافی است تا به مرادت برسی. (وسائل ج 7، ص 85) و همچنین از امـام صادق(ع) حکایت شـده: «هرکس مسـتجاب شـدن دعایش خوشـحالش میکنـد پس کسب و کارش را حلال کند.» (وسائل ج 7، ص 84)
موانع استجاب دعا
1. گناه، مهمترین مانع استجابت دعا
چنـانچه از امـام بـاقر(ع) روایت شـده: «گـاهی بنـدهای به درجهای میرسـد که بناست دعایش به زودی یا آینـده نزدیک مسـتجاب شود ولی گناهی از او سر میزند، آنگاه خداوند به ملائکه خطاب میکند: حاجت او را برآورده نکنید چرا که او متعرض سخط من شد و مستحق محرومیت. (وسائل ج 7، ص 145) و امام سجاد(ع) برخی گناهانی که مانع استجابت دعاست را چنین بر میشمارند: (عدهًْالداعى، ص 214) 1. نیت بد داشتن 2. بد طینتی 3. نفاق 4. عقب انداختن نمازهای واجب تا بعد از وقت 2 شک داشتن به ولایت اهل بیت(ع) (بحار ج 75، ص 311)، مانع دیگر استجابت دعا 3. ظلم به دیگران خداوند به حضرت عیسی(ع) فرمود: به مردم بگو دعای کسی که به دیگران ظلم کرده را مستجاب نخواهم کرد. (عدهًْ الداعى، ص 66) یادآوریها: در پایان برای تکمیل بحث توجه به چند نکته لازم است: 1. دعایی که با حکمت خدا یا مصلحت ما منافات دارد مستجاب نمیشود: از خداوند حکیم در حدیث زیبای قدسـی حکایت شده: ای بندگان من در آنچه به شما امر کردهام عبادت و بندگی مرا انجام دهید و مصالح خود را به من یاد ندهید، چرا که من عالمترین به مصالح شما هستم و نسبت به مصالح شما بخل نمیورزم. (تنبیه الخواطر، ص 350) 2. آنچه از روایات به دست میآیـد این است که ممکن است دعاکننده به همان حاجت مورد نظر خود نرسد ولی به هرحال دعای او اثرات دیگری خواهد داشت. از این رو از رسول خدا(ص) حکایت شده: هیچ دعایی نمیشود (در صورتی که گناه و قطع رحم درخواست نکند) مگر اینکه خـدا یا همان درخواست را در دنیا به او میدهـد یا در آخرت برای او مسـتجاب میکنـد یا گناهان او را به اندازه همان دعا میآمرزد. (وسائل ج 7 ص 27) و از حضـرت امیرالمـؤمنین علی(ع) روایت شـده: چه بسـا چیزی را از خـدا درخواست میکنی ولی همـان را به تو نمیدهد بلکه بهتر از آن را به تو میدهد. (غررالحکم ص 193، ح 3765) یا در حدیثی از پیامبر اکرم(ص) میخوانیم: وقتی شما دعا میکنید یا همان زمان به شما میدهند یا موکول به آینده میکنند و یا به ازای دعای تان بلا و مشکلی را از شما دور میکنند. (وسائل ج 7 ص 27) از امـام صـادق حکـایت شـده: «گـاهی بنـدهای که دوست خـدا باشـد برای مشـکل خـود دعـا میکنـد پس به مَلَک مخصـوص آن امر میشـود حـاجت بنـده من را برآورده کن ولی عجله نکن چرا که من دوست دارم صـدا و صوت بنـده خود را بشـنوم؛ و گاهی هم بندهای که دشمن خداست دعا میکند و به ملک مخصوص گفته میشود حاجت او را برآورده کن و عجله هم بکن چرا که من کراهت دارم صدای او را بشنوم. آنگاه حضرت فرمودند: در حالیکه مردم میگویند: به این دشمن خدا به خاطر ارزشی که داشت عطا شد و به آن دیگری به خاطر بیارزشی او عطا نشد.» (وسائل ج 7 ص 62)«یعنی حکمت آن را نمیدانند و قضاوت بیجا میکنند». 4. انسان باید در راستای همان دعایی که کرده تلاش و کوشش کند و گرنه دعای او مستجاب نخواهد شد. از حضرت امیرالمؤمنین(ع) نقل شده: «الداعی بلا عمل کالقوس بلا وتر»؛ «دعاکننده ای که بدون عمل است مثل کمان بدون چّله [زه] میباشد. (غرر ص 193، ح 3767) و همچنین در روایات آمده: شخصی که در خانه نشسته و از خدا درخواست رزق میکند خدا دعای او را مستجاب نمیکند. (کافى ج 2 ص 511) انسان سـعی کند چه در موقعی که مشکل و ناراحتی دارد و چه موقعی که مشکل ندارد، همیشه در درگاه خدا ندای نیاز سر دهد و دعا کند، تا دعایش در موقع گرفتاری زودتر مستجاب شود. از امام صادق(ع) حکایت شـده: «ان الـدعاء فی الرخاء یسـتخرج الحوائج فی البلاء» دعاکردن در موقع راحتی و خوشـی باعث میشود در موقع گرفتاری حاجتها زودتر برآورده شود. (کافى ج 2 ص 472)
اگر شخصی بخواهد نزد دیگری عزیز و محترم شود به طرف راست و چپ و جهت خودش هر کدام 4 مرتبه بگوید (یا عَزیز) سپس به طرف مقابل بدمد البته عزیز خواهد شد . این عمل مجرب وصحیح هست
دعا برای عزیز شدن
برای ایجاد محبت در دل معشوق برای ایجاد محبت در دل مقابل در روز جمعه 1000 مرتبه( اَلوَدُود) را بر انار شیرین بخواند و به خورد مطلوب بدهد تا بخورد دوستی او بی نهایت گردد به گونه ای که تا روز قیامت از او جدا نشود.
ختم عجیب ادریسیه برای عزیز شدن نزد مردم از مرحوم شیخ بهایی نقل است:هر کس این اذکار را بخواند دعای او مستجاب می شود. اگر کسی این اسماء را بخواند، هر قدر نزد مردم بی ارزش و بی قدر باشد، محترم و مکرم می گردد و خدای تعالی چندان نعمت ظاهری و باطنی به او عنایت فرماید که از حساب آن عاجر می ماند: یا حمیدِی الفِعالِ ذَالمَنِّ عَلی جَمیعِ خَلْقِهِ بِلُطْفِهِ
منبع :چهل طلوع، سید حسین رضوی حائری ص 63- 64 نقل از مهج الدعوات سید ابن طاووس
ذکر مجرب برای رفع بدخویی و دوست داشته شدن توسط مردم اگر کسی را بدخوی باشد هر روز 95 بار بخواند حق تعالی آن بدخویی برطرف گرداند
و اگر دوستی خواهند هر روز 63 بار بخواند آنکس مطیع شود اگر پیش پادشاهان خواند هر روز 111 بار بخواند تا 161 روز مسخر می شود
و اگر هر روز 25 بار بخواند خلق او را دوست دارند و اگر در کشت زراعت خواند بار بسیار آورد
یا حَلیمُ تَحَمَّلتَ بالحِلمِ و الحِلمُ فی حِلمِ حِلمِکَ یا حَلیمُ
کونوز الاسرار ج 1 ص 120 و121
برای عزیز و محترم شدن هر که سوره یوسف را بنویسد و سه روز در خانه نگهدارد و بعد از سه روز آن را در بیرون خانه دفن کند نزد پادشاه مملکت عزیز و مکرم گردد.
«قرآن درمانی روحی و جسمی محسن آشتیانی، سید محسن موسوی»
برای فروش زمین یا ملک خود ، هفت بار آیه شریفه ذیل را بر کاسه ای از آب بخواند و آب را در زمین یا در ملک خود بپاشد . به اذن خداوند تبارک و تعالی ، با خواندن دعای قرآنی برای فروش ملک و زمین سریع و فوری ذیل زمین یا ملکش به فروش میرسد.
بسیار مجرب است . وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللّهِ فَاسْتَبْشِرُواْ بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بَایَعْتُم بِهِ وَذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ
مجمع الدعوات
دعای فروش خانه و ملک
آیات کریمه ذیل را در کاغذ بدون خط و با گلاب و زعفران بنویسد و در میان خانه یا ملک یا نزدیک آنها دفن کند به اذن خداوند سبحان بزودی ملک یا خانه اش به فروش میرسد.
این آیات را بنویسد : (بقره آیه ۱۹۹) ثُمَّ أَفِیضُواْ مِنْ حَیْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ
برای فروش ملک و زمین یا آپارتمان ، آیه الکرسی را با اعتقاد قلبی در یک کاغذ بدون خط و با گلاب و زعفران بنویسد و سپس در پایین آن دعای ذیل را بنویسد. دعا را در منزل یا آپارتمان یا ملک قرار دهد.
?یا حفیظ یاحفیظ احفظنی فاستبشروا ببیعکم الذی بایعتم به و ذلک هو الفوز العظیم.?
دعای اجاره رفتن منزل و آپارتمان و مغازه
برای اجاره رفتن خانه و آپارتمان ، روزانه هفت مرتبه سوره زلزال را قرائت کند و این عمل را تا ده روز ادامه دهد. منزل یا آپارتمان یا مغازه اش بزودی با شرایط خوب به اجاره خواهد رفت.
هر کسی که هنگام رفتن به بستر خواب رود سوره «قُلْ یا أَیُّهَا الْکافِرُونَ» و «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را بخواند خداى عزوجل بیزارى (و دورى) از آتش را برایش بنویسد.
از آیهالله بهجت سوال شد کسی که سحر یا همان جادو شده باشد یا دچار چشم زخم شده باشد برای باطل کرد سحر و دفع چشمزخم باید چه کاری انجام دهد؟ ایشان در پاسخ فرمودند: قرآن کوچک همیشه همراه خود داشته باشید، معوذتین (سورههای مبارکه فلق و ناس) را خوانده و با خود تکرار نمائید. آیه الکرسی را بخوانید و در منزل نصب کنید.
خواص سوره های چهار قل سوره اخلاص – اولین سوره از چهار قل
این سوره از توحید پروردگار و یگانگی او سخن می گوید و در چهار آیه کوتاه چنان توصیفی از یگانگی خداوند کرده است که نیازی به اضافه ندارد.
در فضیلت خواندن این سوره آورده اند که رسول اکرم فرمود: هرکه این سوره را تلاوت نماید گویی که یک سوم قرآن را تلاوت نموده است.
نیز در خبر آمده است که رسول خدا بر جنازه «سعد بن معاذ» نماز گزارد. در آن هنگام هفتاد هزار ملک، که جبراییل نیز در میان آنها بود بر جنازه او نماز گزاردند، رسول اکرم از جبراییل از علت حضور ملائک پرسید و او درپاسخ گفت: این میت کسی است که «قل هوالله» را در حال نشستن، ایستادن، سوارشدن و پیاده روی و رفت و آمد قرائت می نمود.
اگر این سوره را 1000 بار برای کسی که بی جهت به زندان افتاده بخوانند، او از زندان نجات پیدا می کند.
امام صادق (ع) فرمودند: کسی که به خدا و روز قیامت ایمان دارد، باید پس از نماز واجب خود سوره توحید را بخواند. کسی که این کار را انجام دهد، خداوند خیر دنیا و آخرت را به او عطا نموده و او و پدر و مادر و خواهران و برادرانش را می آمرزد.
امام صادق (ع) فرمودند: کسی که در یک روز، پنج نماز بخواند و سوره توحید را در آن قرائت نکند، به او می گویند: ای بنده خدا تو از نماز گزاران نیستی.
امام صادق (ع) فرمودند: اگر کسی در روز جمعه سوره توحید را نخواند و بمیرد، بر دین ابی لهب مرده است.
امام صادق (ع) فرمودند: کسی که بیمار یا گرفتار شود و در آن هنگام سوره توحید را نخواند و در آن بیماری یا گرفتاری مرگش فرا رسد، جهنمی است.
امیرالمومنین (ع) نقل می نماید که رسول خدا (ص) فرمودند: کسی که به هنگام خواب 100 بار سوره توحید را بخواند، خداوند گناهان 50 سال او را می بخشد.
امام صادق(ع) فرمودند: کسی که به بستر خواب رود و 11 بار سوره توحید را بخواند، خداوند او را در خانه اش و در خانه های اطرافش حفظ می نماید.
راوی می گوید از امیر المومنین (ع) شنیدم که فرمودند: کسی که پس از نماز صبح 11 بار «قل هو الله احد…» را بخواند، در آن روز گناهی از او سر نمی زند، گر چه شیطان خوار شود (یعنی شیطان هر چه تلاش کند، نتواند انسان را به گناه بکشاند و بدین ترتیب خوار می شود).
راوی می گوید از امام کاظم (ع) شنیدم که فرمودند: کسی که پیش از ملاقات با ظالمی «قل هو الله احد…» را بخواند، خداوند از روبرو، پشت سر، سمت راست، سمت چپ از او دفاع کرده و مانع رسیدن شری از طرف ظالم به او شده و خیر آن ظالم را نصیب او می نماید. سوره فلق – دومین سوره از چهار قل
محتوای این سوره تعلیماتی است که خداوند به رسول اکرم به صورت خاص و به سایر مسلمانان به صورت عام، در زمینه پناه بردن به ذات پاک او از شر همه اشرار می دهد.
پیامبر اکرم در فضیلت تلاوت این سوره فرموده است: آیاتی بر من نازل شده است که همانند آنها نازل نشده و آن دو سوره فلق و ناس است.
همچنین از امام باقر (ع) منقول است که هرکه در نماز «وتر» (نمازی یک رکعتی است که در نافله شب بجا می آورند) سوره های فلق، ناس و اخلاص را بخواند به او گفته می شود: ای بنده خدا! بشارت باد بر تو، که خداوند نماز وتر ترا قبول کرد.
سوره ناس – سومین سوره از چهار قل
در این سوره خداوند به پیامبرش به عنوان یک سرمشق و پیشوا و رهبر دستور می دهد که از شر همه وسوسه گران به خدا پناه برد. نقل است که در ایام بیماری پیامبر اکرم، جبرائیل نزد سر پیامبر نشست و میکائیل نزد پای او، جبرئیل سوره فلق را تلاوت کرد و پیغمبر را با آن در پناه خدا قرار داد و میکائیل سوره ناس را.
سوره های چهار قل قرآن کریم
سوره کافرون – چهارمین سوره از چهار قل
آنچه از این سوره به دست می آید آن است که مسلمین نباید در هیچ شرایطی در اساس دین و اسلام با دشمنان سازش کنند. از پیامبر اکرم نقل شده است که هر که این سوره را تلاوت کند گوئی ربع قرآن را خوانده است.
اگر این سوره را 3 بار بخواند مشمول این برکات می شود: از شرک مبرا شدن، بخشیده شدن گناهان او پدر و مادر و فرزندانش، سعادتمند شدن شهید مردن و شهید بر انگیخته شدن دور ماندن از گزند شیطان، در امان ماندن از وحشت قیامت، حفظ در هنگام در خواب، برآورده شدن حاجات
مطالبی به عنوان دعای جلب محبت در اینترنت به وفور یافت می شود و متاسفانه در این دوره با توجه به رواج بی رویه خرافات، مشتری فراوانی دارد. ولی هیچ کدام سندی از معصوم ندارند. برای این که دعا یا ذکر و دستوری را برای رسیدن به حاجتی به نحو خاص بخوانیم و انجام دهیم، باید دستور آن به طریق قابل اطمینان از معصومین رسیده باشد اما به دستوری که فردخودش آن را ابداع کرده و به آن عمل نموده و حاجتش برآورده شده و دیگران را به تکرار آن فرا می خواند، نمی توان بهایی داد.
دعا برای جلب محبت شدید از راه دور
اولین گام برای جلب محبت برای جلب محبت افراد باید اول خود را دوست داشتنی سازیم یعنی با به دست آوردن کمالات و با دوست داشتن بندگان خدا و با خدمت به آنان و حسن خلق و… زمینه های جلب محبت آنان را فراهم کنیم. انسان ها به طور طبیعی جمال و زیبایی و کمال را دوست دارند و اگر ما در عقاید، اخلاق و اعمال زیبا شویم و پسندیده گردیم، ما را دوست خواهند داشت. طلب دعای جلب محبت از خداوند دعا و طلب از خدا هم همیشه مهم است. در عین این که با کسب کمالات خود را دوست داشتنی می سازیم، باید از خدا هم بخواهیم ما را محبوب بندگان خودش کند و عرض کنیم:
«مسلّماً کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده اند، خداوند رحمان محبّتى براى آنان در دلها قرار می دهد!»
این راه صحیح جلب محبت بندگان خداست و دستورهای بی اعتباری که نقل می شود، قابل توصیه نیستند.
نمونه ای از دعای جلب محبت
اگر شوهر به زن محبت نمیکند، زن میتواند آیات زیر را بر قند و نبات بخواند و بدمد و بدهد تا شوهرش از آن قند و نبات بخورد. یا اینکه این آیات شریفه را بر گلاب بخواند و بدمد و سپس گلاب را به صورت بمالد. انشاءالله شوهرش مهربان و مطیع میگردد: «إِنَّ أَصْحابَ الْجَنَّهِ الْیَوْمَ فی شُغُلٍ فاکِهُون هُمْ وَ أَزْواجُهُمْ فی ظِلالٍ عَلَى الْأَرائِکِ مُتَّکِؤُنَ لَهُمْ فیها فاکِهَهٌ وَ لَهُمْ ما یَدَّعُونَ»؛
آیا این دعای جلب محبت صحت دارد؟
باید توجه داشت که قرآن کریم، کتاب انسانسازى است و هدف آن، هدایت انسان به سوى کمال و برآوردن نیازهاى بشر در این مسیر است. این هدف، عمدتاً در محورهای اعتقادیات، اخلاقیات و احکام، پیریزى شده است؛ بنابراین قرآن کتاب کیهانشناسى، زیستشناسى، طبابت و… نیست، بلکه شأنش بالاتر از این معناست.
اما قرآن میتواند عاملى معنوى براى شفاى امراض جسمى و روحی باشد. در این مورد نیز هم خود قرآن اشاره دارد: «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَهٌ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ لا یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَساراً»؛ «و آنچه از قرآن نازل میکنیم (همه مایه) شفا و رحمت براى مؤمنان است و ستمگران را جز خسارت نمیافزاید». و هم از اهل بیت عصمت و طهارت(ع) روایات و احادیث متعددى به دست ما رسیده است، ولی با تحقیق و جستجو در منابع حدیثی در می یابیم که چیزی همانند دستور بالا در منابع فقهی وجود ندارد و تنها در کتابهای مربوط به علوم غریبه و طلسمات چنین چیزی آمده است که نمیتوان منشأ آن را روایات دانست.
به علاوه؛ شرع مقدس برای جلب محبت و مهربانی میان زن و شوهر آداب و دستوراتی دارد که لازم است یک مسلمان به آنها که جنبه الهی دارند و برآمده از وحی است، پایبند باشد و در زندگی خود اجرا نماید.
جایگزین های دعای جلب محبت از امام صادق (ع) امام صادق (ع) سفارشات زیر را به هر یک از زن و شوهر ارائه فرمودهاند:
«مرد در پیوند میان خود و همسرش از سه چیز بینیاز نیست:
همدلى با زن تا از این راه محبت و دلبستگى زن را به خود جلب کند.
حُسن خلق و متوجه کردن دل زن به سوى خویش با قیافهاى که در چشم زن خوشایند باشد.
توسعه دادن در معیشت همسر.
زن هم در ارتباط میان خود و همسر همدلش از سه خصلت بینیاز نیست:
خویشتنداری از هر آلودگى تا دل شوهر در اعتماد به وى در هر خوش و ناخوش مطمئن باشد.
مراقب حال شوهر بودن تا اگر لغزشى از او سر زد شوهر با او مهربان باشد.
اظهار عشق به شوهر با دلرُبایى و زیبا ساختن خویش در چشم وى».
در اهمیت این ماه همین بس که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: ماه رجب ماه بزرگ خداست و ماهى که حرمت و فضیلت به آن نمىرسد و جنگیدن با کافران در این ماه حرام است و رجب ماه خداست و شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امت من است کسى که یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد، موجب خشنودى خدای بزرگ میشود و غضب الهى از او دور میشود و درى از درهاى جهنم بر روى او بسته شود.
امام موسی کاظم(ع) در یک روایتی در باب اهمیت ماه رجبالمرجب فرمود: هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد، آتش جهنم یک سال، از او دور شود و هر کس سه روز از آن را روزه بگیرد، بهشت بر او واجب میشود، همچنین فرمود: رجب نام نهرى است در بهشت که از شیر سفیدتر و از عسل شیرینتر است، هر کس یک روز از رجب را روزه بگیرد، البته از آن نهر بیاشامد.
برای این ماه خدا اعمال مختلفی ذکر شده است که در ادامه به برخی از آنها اشاره میشود:
*اعمال شب اول ماه رجب
دعای شب اول ماه رجب
-از رسول خدا(ص) نقل شده است که به هنگام رؤیت هلال ماه رجب، این دعا را مىخواند: «اَللّـهُمَّ اَهِلَّهُ عَلَیْنا بِالاْمْنِ وَالاْیمانِ وَالسَّلامَهِ وَالاْسْلامِ رَبّى وَرَبُّکَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ»؛ خدایا این ماه را بر ما به امنیت و ایمان و سلامت و دین اسلام نو کن، پروردگار من و پروردگار تو (اى ماه) خداى عزوجل است و همچنین از آن حضرت نقل شده است که وقتى هلال ماه رجب را مىدید، مىفرمود: «اَللّـهُمَّ بارِکْ لَنا فى رَجَب وَشَعْبانَ، وَبَلِّغْنا شَهْرَ رَمَضانَ، وَاَعِنّا عَلَى الصِّیامِ وَالْقِیامِ، وَحِفْظِ اللِّسانِ، وَغَضِّ الْبَصَرِ، وَلا تَجْعَلْ حَظَّنا مِنْهُ الْجُوعَ وَالْعَطَشَ»؛ خدایا برکت ده بر ما در ماه رجب و شعبان و ما را به ماه رمضان برسان و کمکمان ده براى گرفتن روزه و شب زندهدارى و نگهدارى زبان و پوشیدن چشم و بهره ما را از آن ماه تنها گرسنگى و تشنگى قرار مده.
– غسل کردن: سیّد بن طاووس مىگوید در کتب «عبادات» روایتى از رسول خدا (ص) یافتم که آن حضرت فرمود: هر کس ماه رجب را درک کند و در اول، وسط و آخر آن، غسل کند همانند روزى که از مادر متولد شده، از گناهان خارج شود (و پاک شود).
– زیارت امام حسین(ع) در این شب فضیلت بسیار دارد.
– بعد از نماز مغرب، ۲۰ رکعت نماز بخواند (هر دو رکعت به یک سلام) و در هر رکعت یک بار سوره «حمد» و یک بار سوره «توحید» بخواند، رسول خدا(ص) در پاداش این عمل فرمود: هر کس چنین کند، به خدا سوگند خودش، خانوادهاش، مالش و فرزندانش محفوظ بمانند و از عذاب قبر پناه داده شود… و در قیامت به سرعت از صراط بگذرد.
-بعد از نماز عشا، دو رکعت نماز به جا آورد، در رکعت اول «حمد» و «الم نشرح» را یک مرتبه و سوره «توحید» را سه مرتبه بخواند و در رکعت دوم، سورههاى «حمد»، «الم نشرح»، «توحید» و «معوّذتین» (سورههاى ناس و فلق) را یک بار بخواند و پس از سلام ۳۰ مرتبه بگوید: «لا اله الاّ الله» و ۳۰ مرتبه «صلوات» بفرستد، رسول اکرم(ص) فرمود: کسى که این عمل را انجام دهد، خداوند گناهانش را مىآمرزد و از گناه پاک مىشود.
– ۳۰ رکعت نماز بخواند، (هر دو رکعت به یک سلام) در هر رکعت یک مرتبه «حمد» و یک مرتبه «کافرون» و سه مرتبه «توحید» را بخواند. در روایتى رسول خدا(ص) فرمود: هر مرد و زن مؤمنى چنین کند، خداوند تمام گناهان کوچک و بزرگ وى را مىآمرزد و تا سال بعد، خداوند نامش را در فهرست «نمازگزاران» مىنویسد و از نفاق پاک مىشود.
– احیاى شب اول ماه رجب: شیخ طوسى در «مصباح المتهجّد» از امام صادق(ع) از جدش از امیرمؤمنان على(ع) نقل کرده است که آن حضرت دوست داشت که در چهار شب از شبهاى سال، فارغ از هر چیز، به عبادت بپردازد شب اوّل ماه رجب، شب نیمه شعبان، شب عید فطر و شب عید قربان، در حدیثى دیگر، از امام صادق(ع) نقل شده است که «تا مىتوانى بر احیاى شبهاى عید فطر، عید قربان و… شب اول رجب مراقبت کن.
– خواندن دعایى که از امام جواد(ع) نقل شده است که فرمود: مستحب است انسان، در شب اول رجب، با این کلمات، دعا کند: «اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ مَلیکٌ، وَاَنَّکَ عَلى کُلِّ شَىْء مُقْتَدِرٌ، وَاَنَّکَ ما تَشآءُ مِنْ أَمْر یَکُونَ اَللّـهُمَّ اِنّى اَتَوَجَّهُ اِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ مُحَمَّد نَبِىِّ الرَّحْمَهِ، صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، یا مُحَمَّدُ یا رَسُولَ اللهِ، اِنّى اَتَوَجَّهُ بِکَ اِلَى اللهِ رَبِّکَ وَرَبِّى لِیُنْجِحَ بِکَ طَلِبَتى»
*اعمال روز اول رجب
– روزه: روایت شده که حضرت نوح(ع) در این روز به کشتى سوار شد و به کسانى که همراه او بودند امر فرمود روزه بگیرند که هر کس این روز را روزه بگیرد، آتش جهنم یک سال از او دور شود .
-غسل
-زیارت امام حسین(ع): از امام جعفر صادق(ع) روایت شده است که هر کس امام حسین(ع) را در روز اول رجب زیارت کند، خداوند او را بیامرزد.
*اعمال مشترک ماه رجب
این اعمال که مخصوص روز معینى نیست، بلکه در تمام ماه انجام مىشود، بسیار است؛ از جمله:
-همچنین رسول خدا(ص) فرمودند: هر کس در ماه رجب صد مرتبه بگوید «أَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذِی لا إلهَ إِلاّ هُوَ، وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَأَتُوبُ إِلَیْهِ» و در پایان صدقهاى بدهد، خداوند کارش را به رحمت و مغفرت پایان دهد و هر کس ۴۰۰ مرتبه آن را بگوید فضیلت شهیدان را دارد، همچنین ایشان فرمود: کسى که در ماه رجب هزار مرتبه «لا اِلهَ اِلاَّ اللّه» بگوید، خداوند براى او حسنات فراوانى مىنویسد.
در روایتى آمده است: «هر کس در ماه رجب، در وقت صبح، ۷۰ مرتبه و شبانگاه نیز ۷۰ مرتبه بگویداَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَأَتُوبُ اِلَیْهِ و پس از آن، دستها را بلند کند و بگوید أَللّهُمَّ اغْفِرْلی وَ تُبْ عَلَىَّ اگر در همان ماه رجب بمیرد، خداوند از او راضى خواهد بود…».
-در طول این ماه هزار مرتبه بگوید «اَسْتَغْفِرُ اللّهَ ذَاالْجَلالِ وَالاْکْرامِ مِنْ جَمیعِ الذُّنُوبِ وَالاْثامِ» تا خداوند رحمان وى را بیامرزد.
-سیّد بن طاووس در «اقبال» فضیلت فراوانى براى خواندن سوره «توحید» در ماه رجب نقل کرده است. از جمله از رسول خدا(ص) روایت کرده است که هر کس با نیت پاک در ماه رجب، ۱۰ هزار مرتبه سوره «توحید» را بخواند، وارد عرصه قیامت شود در حالى که از گناه پاک باشد مانند روزى که از مادر متولد شده است و ۷۰ فرشته به استقبال او مىآیند و به وى بشارت بهشت را مىدهند، همچنین آن حضرت براى هزار بار خواندن سوره «توحید» در این ماه و حتى صد بار نیز پاداش زیادى ذکر کرد.
-در روایتى از رسول خدا (ص) نقل شده است که آن حضرت فرمود: «هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بدارد و چهار رکعت نماز بگزارد (هر دو رکعت با یک سلام) و در رکعت اول صد مرتبه «آیهالکرسى» بخواند و در رکعت دوم دویست مرتبه «توحید»، پیش از مردن جاى خود را در بهشت مىبیند و یا دیگرى جاى او را ببیند (و براى او توصیف کند)».
اولین شب جمعه ماه پربرکت رجب را «لیله الرّغائب» گویند. رسول خدا (ص) در روایتی که فضیلت ماه رجب را بیان می کرد، فرمودند:«از اولین شب جمعه ماه رجب غافل نشوید که فرشتگان آن را «لیله الرغائب» نامیدند.»اعمال لیله الرغائب
لیله به معنای شب است و کلمهٔ «رغائب» جمع «رغیبه» به معنای چیزی است که مورد رغبت و میل و نیز به معنای عطا و بخشش فراوان است. بنابراین «لیلهالرغائب» هم می تواند به معنای شبی باشد که میل و توجه به آن بسیار است و هم می تواند به معنای شبی باشد که در آن عطا و بخشش خدا بسیار است. با توجه به روایاتی که در فضیلت این شب وجود دارد هر دو معنا درست است.
فضیلت لیله الرغائب
در این شب فرشتگان از آسمان به زمین خاکی سرازیر می شوند و ساکن زمین می شوند و پیغامبر نیت های پاک بندگان خداوند هستند. بنابراین ضمن تاکید بر اعمالی که مربوط به چنین شبی است، فرصت نیت خواسته های به حق و آرزوهای دست یافتنی را نمی توان از دست داد.
نماز مخصوص اعمال لیله الرغائب
رسول خدا (ص) اعمالی را برای آن شب به این کیفیت بیان فرموده اند:« روز پنج شنبه اول ماه رجب را در صورت امکان روزه می گیری . چون شب جمعه فرا رسید، میان نماز مغرب و عشاء 12 رکعت نماز می گزاری (هر دو رکعت به یک سلام) و در هر رکعت از آن، یک مرتبه سوره «حمد» و سه مرتبه «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ» و 12 مرتبه «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را می خوانی. پس از اتمام نماز 70 مرتبه می گویی:أللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد النَّبِیِّ الاُْمِّیِّ وَ عَلی آلِهِ آنگاه به سجده می روی و 70 بار می گویی:«سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَهِ وَ الرُّوحِ» سپس سر از سجده برمی داری و 70 بار می گویی:«رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ أنْتَ العَلِیُّ الاْعْظَمُ» بار دیگر نیز به سجده می روی و 70 مرتبه می گویی:«سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَهِ وَ الرُّوحِ» آنگاه حاجت خود را می طلبی که ان شاءالله برآورده خواهد شد.
رسول خدا(ص) در فضیلت این اعمال فرمود:«کسی که چنین نمازی را بخواند، خداوند همه گناهانش را بیامرزد…و در قیامت درباره هفتصد تن از خاندانش شفاعت می کند، و چون شب اوّل قبر فرا رسد، خداوند پاداش این نماز را به نیکوترین چهره، با رویی گشاده و درخشان و زبانی فصیح و گویا، به سوی قبر او می فرستد، آن چهره نیکو به وی گوید:«ای حبیب من! بر تو بشارت باد! که از هر شدّت و سختی نجات یافتی» از آن چهره نورانی می پرسد:«تو کیستی؟ من تاکنون چهره ای از تو زیباتر ندیده ام و بویی از بویت خوشتر به مشامم نرسیده؟!»
آن چهره نیکو پاسخ دهد:«ای حبیب من! من پاداش آن نمازی هستم که تو در فلان شهر، فلان ماه و در فلان سال به جا آورده ای؛ من امشب به نزد تو آمدم، تا حقّت را ادا کنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو مرتفع سازم (و همواره در کنارت بمانم) تا زمانی که همگی در روز رستاخیز برخیزند و در عرصه قیامت بر سرت سایه بیفکنم. (خلاصه هیچ زمانی پاداش این کار نیک از تو قطع نخواهد شد)».