روغن را در ظرفی روی حرارت متوسط گرم کنید.
تره فرنگی را درشت خرد کنید.
سیرها را با چاقو له کنید.
تره فرنگی و سیرها را به مدت 5 دقیقه در روغن ریخته،تفت دهید تا نرم شوند. سپس اسفناج شسته و خرد شده را اضافه کرده و اجازه می دهیم با حرارت ملایم کمی تفت بخورد.
برای تهیه خمیرِ پای ابتدا آرد و کره سرد (کره یخ زده نباشد؛ چند ساعت قبل از استفاده از فریزر به یخچال منتقل کنید) را در غذاساز مخلوط کنید.
زرده 2 عدد از تخم مرغ ها را جدا کنید.
زرده ها و آب سرد را به مواد خمیر داخل غذاساز اضافه کرده، خوب مخلوط کنید تا خمیر یکنواخت و صافی به دست آید. سپس خمیر را روی سطحی که روی آن کمی آرد پاشیده اید ورز دهید. خمیر را داخل کیسه فریزر به مدت 30 دقیقه داخل یخچال قرار دهید تا استراحت کند.
2/3 از خمیر را روی یک سطح که روی آن آرد پاشیده اید پهن کنید تا به یک دایره به ضخامت 5 میلی متر درآید و آن را در یک قالب پای به عمق 4.5 سانتی متر و قطر 23.5 سانتی متر قرار دهید و لبه های اضافی خمیر را ببرید.
فر را با دمای 180 درجه سانتی گراد گرم کنید.
پنیر فتا (سفید) را خرد کنید.
پوست لیمو را رنده کنید.
شوید را ریز خرد کنید.
پنیر فتا، پنیر خامه ای، 2 عدد تخم مرغ کامل، شوید و پوست لیمو را در مخلوط اسفناج بریزید.
مخلوط را داخل خمیر پای بریزید.
از تخم مرغ زده شده به لبه های خمیر بمالید. باقیمانده خمیر را نیز روی یک سطح آردپاشی شده باز کنید تا به دایره ای به ضخامت 5 میلی متر درآید. خمیر را به 10 نوار با عرض 2 سانتی متر ببرید. نیمی از نوارها را با فاصله 2 سانتی متر از بالای قالب به صورت موازی بچینید. بقیه نوارها را به شکل اریب و به موازات هم روی نوارهای قبلی بچینید. آنها را فشار دهید تا کامل به هم متصل شوند و قسمت های اضافی را که خارج از قالب هستند ببرید. با استفاده از قلمو روی نوارها لایه ای از تخم مرغ زده شده بمالید.
پای را به مدت 1 ساعت و 10 دقیقه یا تا زمانی که رویه خمیر طلایی شود در فر بپزید. اجازه دهید تا به مدت 20 دقیقه در قالب خنک شود.
سپس آن را برش دهید و میل کنید.
نکات تکمیلی در مورد پای اسفناج و پنیر
طرز تهیه پای اسفناج و پنیر
پای اسفناج و پنیر جزو پیش غذا – پای و گراتن میباشد
زمان آماده سازی مواد اولیه و مایحتاج آن حدودا 30 دقیقه
و زمان پخت و انتظار آن در حدود 1 ساعت و 30 دقیقه میباشد .
پای اسفناج و پنیر را می توانید در وعده نهار – شام – پیش غذا – سرو کنید .
همچنین میتوان در ماه رمضان به عنوان افطار – میل کرد .
توجه نمایید مقدار مواد اولیه و دستور تهیه برای 8 نفر مناسب میباشد .
صله» در لغت به معنای احسان و دوستی آمده است و مراد از «رَحِم» خویشاوندان و بستگان است در اصطلاح، صله رحم محبت و سلوک داشتن با خویشان و نزدیکان است.
عروه بن یزید از امام صادق علیه السلام درباره تفسیر آیه «وَ الذینَ یصلونَ ما اَمرَ اللهُ بهِ اَن یوصلَ» پرسید. آن حضرت پاسخ داد:مراد از کسانی که خداوند پیوستن به آنان را فرمان داده، خویشاوندان توست. بنابراین، صله رحم، پیوند با تمام خویشان می باشد، بدیهی است که خویشاوند هر قدر به انسان نزدیک تر باشد. وظیفه او در حفظ پیوند، شدیدتر و لازم تر است.
اسلام تحکیم پیوندهای خویشاوندی واستحکام روابط خانوادگی را به شدت مورد تأکید و توجه قرار داده و صله رحم و رسیدگی به بستگان را به عنوان یک ارزش الهی واجب کرده است و خدای متعال آن را در ردیف پرستش خویش قرار داده، می فرماید:
«وَ اعبُدوا اللهَ وَ لاتُشرکُوا بِهِ شَیئاً وَ بالوالِدینِ احساناً و بِذِی القُربی…»
خدا را بپرستید و هیچ چیز را شریک او قرار ندهید و به پدر و مادر و خویشان نیکی کنید.
در جای دیگر می فرماید: «و اتَّقوا اللهَ الَّذی تَسائَلونَ بِهِ و الاَرحامَ انَّ اللهَ کانَ عَلیکُمْ رَقیباً» بترسید از آن خدایی که به نام او از یکدیگر درخواست می کنید؛ و درباره ارحام کوتاهی نکنید، همانا خداوند مراقب شماست.
شما می توانید چهل حدیث درباره صله رحم را اینجا بخوانید.
خدا را بپرستید و هیچ چیز را شریک او قرار ندهید! و به پدر و مادر خوبى کنید و همچنین به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و همسایه نزدیک و همسایه دور و دوست و هم نشین و در راه ماندگان و بردگان (خدمتکاران) خود، زیرا خداوند، کسى را که متکبّر و فخرفروش است، دوست ندارد.
صدقه بجا، نیکوکارى، نیکى به پدر و مادر و صله رحم، بدبختى را به خوش بختى تبدیل و عمر را زیاد و از پیشامدهاى بد جلوگیرى مى کند.
[نهج الفصاحه، ح ۱۸۶۹]
پیامبر صلی الله علیه و آله:مَنْ کانَ یُؤْمِنُ بِاللّه ِ وَالْیَوْمِ الآْخِرِ فَلْیُکْرِمْ ضَیْفَهُ؛
هر کس به خدا و روز قیامت ایمان دارد، باید میهمانش را گرامى دارد.
[کافى، ج ۶، ص ۲۸۵، ح۱]
پیامبر صلی الله علیه و آله:اَلصَّدَقَهُ بِعَشْرَهٍ وَ الْقَرْضُ بِثَمانِیَهَ عَشْرَ وَ صِلَهُ الاِْخْوانِ بِعِشْرینَ وَصِلَهُ الرَّحِمِ بِاَرْبَعَهٍ وَ عِشْرینَ؛
صدقه دادن، ده حسنه، قرض دادن، هجده حسنه، رابطه با برادران [دینى]، بیست حسنه و صله رحم، بیست و چهار حسنه دارد.
[کافى، ج ۴، ص ۱۰، ح ۳]
پیامبر صلی الله علیه و آله:اَلضَّیْفُ یَنْزِلُ بِرِزْقِهِ وَیَرْتَحِلُ بِذُنوبِ اَهْلِ الْبَیْتِ؛
میهمان، روزى خود را مى آورد و گناهان اهل خانه را مى برد.
[بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۴۶۱، ح ۱۴]
امام على علیه السلام:صِلَهُ الرَّحِمِ توجِبُ الْمَحَبَّهَ وَتَکْبِتُ العَدُوَّ؛
صله رحم، محبّت آور است و دشمنى را از بین مى برد.
[غررالحکم، ح ۵۸۵۲]
پیامبر صلی الله علیه و آله:کُلُّ بَیْتٍ لایَدْخُلُ فیهِ الضَّیْفُ لاتَدْخُلُهُ الْمَلائِکَهُ؛
هر خانه اى که میهمان بر آن وارد نشود، فرشتگان واردش نمى شوند.
[جامع الأخبار، ص ۳۷۸]
امام على علیه السلام:کَفِّروا ذُنوبَکُمْ وَتَحَبَّبوا اِلى رَبِّـکُمْ بِالصَّدَقَهِ وَ صِلَهِ الرَّحِمِ؛
با صدقه و صله رحم، گناهان خود را پاک کنید و خود را محبوب پروردگارتان گردانید.
[غررالحکم، ح ۷۲۵۸]
پیامبر صلی الله علیه و آله:لایَـتَـکَـلَّـفَنَّ أَحَدٌ لِضَیْفِهِ ما لا یَقْدِرُ؛
هیچ کس نباید بیش از توانش خود را براى میهمان به زحمت اندازد.
[کنزالعمال، ح ۲۵۸۷۶]
امام على علیه السلام:صِلَهُ الرَّحِمِ تُدِرُّ النِّعَمَ وَ تَدْفَعُ النِّقَمَ؛
صله رحم، نعمت ها را فراوان مى کند و سختى ها را از بین مى برد.
[غررالحکم، ح ۵۸۳۶]
امام رضا علیه السلام:دَعاهُ رَجُلٌ فَقالَ لَهُ عَلىٌّ علیه السلام: قَد أجَبْتُکَ عَلى اَنْ تَضْمَنَ لى ثَلاثَخِصالٍ . قالَ: وما هِىَ یا اَمیرَالمُؤمِنینَ ؟ قالَ: لاتُدْخِلْ عَلَىَّ شَیْئا مِنْ خارِ جٍ وَ لا تَدَّخِرْعَنّى شَیْئا فِى الْبَیْتِ، وَ لا تُجحِفْ بِالْعِیالِ . قالَ : ذاکَ لَکَ یا اَمیرَ الْمُؤمِنینَ ، فَاَجابـَهُعَلىُّ بنُ اَبى طالِبٍ علیه السلام ؛
مردى، امیر المؤمنین علیه السلام را به میهمانى دعوت کرد . حضرت فرمودند :مى پذیرم به شرط این که سه قول به من بدهى . عرض کرد : چه قولى اى امیر المؤمنین؟ فرمودند : ازبیرون چیزى براى من تهیه نکنى ، حاضرى خانه ات را از من دریغ ننمایى و به زنو فرزندنت زور نگویى . عرض کرد : قبول مى کنم اى امیر المؤمنین . پس على بن ابىطالب علیه السلام دعوت را پذیرفتند .
[عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۴۵، ح ۱۳۸]
امام على علیه السلام:زَکوهُ الْیَسارِ بِرُّ الْجیرانِ وَ صِلَهُ الاَْرحامِ؛
زکاتِ رفاه، نیکى با همسایگان و صله رحم است.
[غررالحکم، ح ۵۴۵۳]
امام صادق علیه السلام:اِبنُ اَبى یَعفورَ: رَاَیتُ عِندَ اَبى عَبدِاللّه ِ علیه السلام ضَیْفا، فَقامَ یَوْما فىبَعضِ الْحَوائِج، فَنَهاهُ عَنْ ذلِکَ ، وَ قامَ بِنَفْسِهِ إلى تِلکَ الْحاجَهِ، وَ قالَ علیه السلام: نَهى رَسول ُاللّه ِ صلی الله علیه و آلهعَنْ أنْ یُستَخْدَمَ الضَّیفُ؛
ابن ابى یعفور : در خانه امام صادق علیه السلام میهمانى را دیدم که روزى براى انجام کارى برخاست . حضرت او را از آن کار منع کردند و شخصا آن کار را انجام دادند و فرمودند :رسول خدا صلی الله علیه و آله از به کار گرفتن میهمان ، نهى فرموده است .
[کافى، ج ۶، ص ۲۸۳، ح ۱]
امام باقر علیه السلام:اِنَّ اَعْجَلَ الْخَیرِ ثَوابا صِلَهُ الرَّحِمِ؛
ثواب صله رحمسریع تر از هر کار خیرى به انسان مى رسد.
[کافى، ج ۲، ص ۱۵۲، ح ۱۵]
احادیث درباره ی صله ارحام
پیامبر صلی الله علیه و آله:کَفى بِالْمَرءِ إثما اَن یَستَقِلَّ ما یُقَرِّبُ اِلى اِخوانِهِ وَ کَفى بِالْقَومِ اِثما اَنْیَستَقِلّوا ما یَقْرُبُ بِهِ اِلَیهِم اَخُوهُم؛
انسان را همین گناه بس، که آنچه را که تقدیم برادران میهمان خود مى کندکم شمارد و میهمان را همین گناه بس، که آنچه را که میزبانشان براى آنها فراهم مى کندکم شمارد.
[محاسن، ج ۲، ص ۴۱۴، ح ۱۶۵]
هرگاه یکى از شما به خانه برادرش وارد شد، هر جا صاحب خانه گفت همان جابنشیند، زیرا صاحب خانه به وضع اتاق خود از میهمان آشناتر است.
[قرب الإسناد، ص ۶۹، ح ۲۲۲]
سخاوتمند، از غذاى مردم مى خورد، تا مردم از غذاى او بخورند، اما بخیل از غذاى مردم نمى خورد تا آنها نیز از غذاى او نخورند.
[عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۱۵، ح ۲۶]
به راستى که صله رحم از واجبات اسلام است و خداى سبحان، امر فرموده که آن را گرامى بدارند و خداوند متعال با هر کس که صله رحم کند، رابطه برقرار مى کند و با هر کس که قطع رحم کند، قطع رابطه مى کند و هر کس که صله رحم را گرامى بدارد، گرامى اش مى دارد.
[غررالحکم، ح ۳۶۵۱]
امام على علیه السلام:رُئِىَ اَمیرُ المُؤمِنینَ حَزینا فَقیلَ له: مِمَّ حُزْنُکَ قالَ: لِسَبعٍ اَتَتْ لَمْیَضِفْ اِلَینا ضَیفٌ؛
[روزى] امام على علیه السلام غمگین دیده شد علت را از ایشان جویا شدند. فرمودند: چونهفت روز است که میهمانى بر ما وارد نشده است.
[مناقب آل ابى طالب، ج ۱ ، ص ۳۴۷]
امام على علیه السلام:حِراسَهُ النِّعَمِ فى صِلَهِ الرَّحِمِ؛
حفظ نعمت ها در صله رحم است.
[غررالحکم، ح ۴۹۲۹]
پیامبر صلی الله علیه و آله:الوَلیمَهُ اَوَّلُ یومٍ حَقٌّ وَ الثانى مَعروفٌ وَ
مازادَ ریاءٌ وَ سُمْعَهٌ؛
ولیمه (سور) دادن، روز اول حق است و روز دوم احسان، از دو روز که گذشت،خودنمایى و شهرت طلبى است.
[کافى، ج ۵، ص ۳۶۸، ح ۴]
امام على علیه السلام:اِذا قَطَّعُوا الأْرحامَ جُعِلَتِ الأْمْوالُ فى أیدىِ الأْشْرارِ ؛
هرگاه مردم قطع رحم کنند، ثروت ها در دست افراد شرور قرار مى گیرد.
[کافى، ج ۲، ص ۳۴۸، ح ۸]
پیامبر صلی الله علیه و آله:اُوصِى الشاهِدَ مِنْ اُمَّتى وَ الغائبَ اَنْ یُجیبَ دَعْوَهَ المُسلِمِ ـ وَ لَو عَلى خَمْسَهِ اَمیالٍ ـ ، فاِنَّ ذلِکَ مِنَ الدَّینِ؛
به حاضران و غایبان امت خود سفارش مى کنم که دعوت مسلمان را، گرچه از فاصله پنج میل (حدود ۱۰ کیلومتر)، بپذیرید، زیرا این کار جزو دین است.
[محاسن، ج ۲، ص ۴۱۱، ح ۱۴۲]
امام صادق علیه السلام:أفْضَلُ ما یوصَلُ بِهِ الرَّحِمُ کَفُّ الأذى عَنْها؛
بهترین صله رحم، خوددارى از آزار و اذیت خویشاوندان است .
[بحارالأنوار، ج ۷۴، ص ۸۸ ، ح ۱]
هرگاه برادرت ناخوانده بر تو وارد شد، همان غذایى که در خانه دارى برایش بیاور وهرگاه او را دعوت کردى در پذیرایى از او خودت را به زحمت بینداز.
[محاسن، ج ۲، ص ۴۱۰، ح ۱۳۸]
امام صادق علیه السلام:صِلُوا أرحامَکُمْ و بِرّوا بِإخْوانِکُمْ وَ لَوْ بِحُسْنِ السَّلامِ وَ رَدِّالجَوابِ؛
صله رحم نمایید و به برادران (دینى) خود نیکى کنید، هر چند با سلام کردن خوب ویا جواب سلام خوب باشد.
[کافى، ج ۲، ص ۱۵۷، ح ۳۱]
پیامبر صلی الله علیه و آله:مَنْ اَحَبَّ اَنْ یُحِبّهُ اللّهُ وَ رَسولُهُ فَـلْیَاْکُلْ مَع ضَیفِهِ؛
هر کس دوست دارد که خدا و رسولش او را دوست داشته باشند، با میهمان خودغذا بخورد.
[تنبیه الخواطر، ج ۲، ص ۱۱۶]
امام صادق علیه السلام:صِلَهُ الرَّحِمِ تَعْمُرُ الدِّیارَ وَ تَزیدُ فى الأعْمارِ وَ اِنْ کانَ اَهلُها غَیرَاَخْیارٍ؛
صله رحم، خانه ها را آباد و عمرها را طولانى مى کند، هر چند صله رحم کنندگان مردمان خوبى نباشند.
[امالى طوسى، ص ۴۸۱، ح ۱۸]
هرگاه یکى از شما به میهمانى دعوت شد، فرزندش را به دنبال خود راه نیندازد که اگر چنین کند، کار حرامى کرده و غاصبانه وارد خانه میزبان شده است.
[کافى، ج ۶ ، ص ۲۷۰، ح ۱]
صلهبه معنای ایجاد ارتباط و رفت و آمد و با خبر بودن از حال یکدیگر و کمک نمودن و رفع حاجات کردن است و رحم به معنای کسانی است که از طریق پدر یا مادر با انسان قوم و خویشی و نسبت فامیلی دارند که هر چه این نسبت نزدیک تر باشد
توصیه به صله با او هم بیشتر است و در فرهنگ اسلامی و نورانی ما نسبت به صله رحمبسیار توصیه شده است و برای او آثار و فواید بسیاری در دنیا و آخرت بیان گردیده بطوریکه صله رحم در دنیا موجب طولانی شدن عمر و موجب زیاد شدن رزق و روزی و در آخرت موجب مغفرت و آمرزش خواهد بود
و متقابلا نسبت به قطع رحم نهی شدید وارد شده وخداوند در سه جای قرآن قطع رحم را لعنت و نفرین کرده است و قطع رحم موجب کوتاهی عمر و کم شدن روزی و عذاب در برزخ و آخرت خواهد شد .
فیبروم رشد غیر طبیعی است که در رحم زن ایجاد می شود. گاهی اوقات این تومورها کاملا بزرگ میشوند و باعث درد شدید شکم و پریودی های شدید میشوند. در موارد دیگر، آنها علائم و نشانه ای ایجاد نمی کنند. تومورها معمولا خوش خیم یا غیرسرطانی هستند. علت فیبروم ناشناخته است. فیبروم با نام های زیر نیز شناخته می شوند:
لیومیوم
میوما
میومای رحمی
فیبرومها
طبق گفته موسسه ملی بهداشت (NIH)، حدود 80 درصد خانم ها تا سن 50 سالگی دچار این مشکل می شوند. با این حال، اکثر خانم ها علائم زیادی ندارند و ممکن است اصلا متوجه فیبروم نشوند.
– فیبروم ها بر 30 درصد از زنان 35 ساله و 20 تا 80 درصد از زنان 50 ساله تأثیر می گذارند.
– این تومورها معمولا بین 16 تا 50 سال (سنین باروری) رشد می کنند. در این سال ها مقدار استروژن بالاتر است.
– هنگامی که فیبروئید رشد می کند، می تواند تا بعد از یائسگی رشد کند. همانطور که سطح استروژن کاهش می یابد، فیبروئید کوچک می شود.
– داشتن اضافه وزن یا چاقی به طور قابل توجه این خطر را افزایش می دهد.
فیبروم ها در سال های باروری رایج هستند.
به همین دلیل است که شکل آنها مشخص نیست، اما زمانی که مقدار استروژن بالاتر باشد، این تومورها رشد می کنند.
اکثر افراد علائمی مشاهده نمی کنند، علائم شامل کمردرد، یبوست (برای درمان یبوست چه بخوریم) و خونریزی بیش از حد واژن است که منجر به کم خونی (علائم و درمان کم خونی) می شوند.
عوارض تومورها نادر هستند اما می توانند جدی باشند.
انواع فیبروم
انواع مختلف فیبروم
نوع فیبروم بستگی به محل آن داخل رحم یا روی رحم دارد.
1- فیبروم های داخلی
فیبروم های داخلی شایع ترین نوع فیبروم هستند. این نوع فیبروم در داخل دیواره عضلانی رحم ظاهر می شود. فیبروم داخلی ممکن است بزرگ شود و رحم را بکشد.
2- فیبروم های ساب سروزال
فیبروم های ساب سروزال در خارج از رحم ایجاد می شود. آنها به قدری بزرگ می شوند که باعث بزرگ شدن یک طرف رحم می شوند.
3- فیبروم های پایه دار
تومورهای ساب سروزال می تواند ساقه، پایه بلند و باریک که از تومور پشتیبانی می کند، ایجاد کند. هنگامی که فیبروم به این صورت باشد به فیبروم پایه دار شناخته می شوند.
4- فیبروم های ساب موکوزال
این نوع تومورها در لایه عضله میانی یا میومورتیوم رحم ایجاد می شود. تومورهای ساب موکوزال مانند انواع دیگر شایع نیستند
علائم فیبروم یا میوم چیست؟
از هر 3 زن مبتلا به فیبروم یک نفر علائم را تجربه می کند. این علائم عبارتند از:
کم خونی، نتیجه پریودی سنگین
درد پشت یا درد پا
یبوست (بخوانید: یبوست را در 6 حرکت درمان کنید)
ناراحتی در قسمت پایین کمر، به خصوص در فیبروئیدهای بزرگ
تکرر ادرار
پریودی سنگین و دردناک
درد هنگام نزدیکی
سایر علائم احتمالی عبارتند از:
مشکلات زایمان
مشکلات حاملگی
مشکلات باروری
سقط جنین مکرر
اگر فیبروم بزرگ باشد، باعث افزایش وزن و تورم در پشت کمر می شود. توجه کنید که بروز هر یک از علائم بسته به محل و بزرگی فیبروم یا میوم داره و در هر فرد ممکنه یک تا چند مورد بروز کنه.
علت بوجود آمدن فیبروم چیست؟
– علل این مشکل دقیقا مشخص نیست اما ممکن است به مقدار استروژن مرتبط باشد.
– در طول سال های باروری، میزان استروژن و پروژسترون زیاد است.
– هنگامی که مقدار استروژن بالا است، به خصوص در دوران بارداری، فیبروم ها تمایل به تورم دارند. زمانی که خانم قرص های ضدسرطان مصرف می کند که دارای استروژن هستند، احتمال بزرگ شدن این تومورها افزایش پیدا می کند.
-هنگامی که مقدار استروژن کم باشد، فیبروئید کوچک می شود، مثلا در طی یائسگی.
– وراثت ممکن است نقش داشته باشد. اگر یکی از نزدیکان فیبروم داشته باشد احتمال آن در شما افزایش می یابد.
– همچنین شواهدی وجود دارد که گوشت قرمز، الکل و کافئین می تواند خطر ابتلا به فیبروم ها را افزایش دهد و افزایش مصرف میوه و سبزیجات ممکن است باعث کاهش آن شود.
چرا فیبروم ها رشد می کنند؟
علت دقیق ایجاد فیبروم ها ناشناخته است، اما رشد آنها به هورمون استروژن مرتبط می باشد. استروژن هورمون تولید مثل زنانه است که توسط تخمدانها تولید می شود. فیبروم ها معمولا در طی سالهای باروری زن (از حدود سن 16 تا 50 سالگی) رشد می کنند. در این زمان سطح استروژن در بالاترین مقدار قرار دارد. هنگامی که میزان استروژن کم باشد (پس از پریودی) فیبروم ها منقبض شده و کوچک می شوند
چطوری می فهمند که من فیبروم دارم؟
فیبروم و یا میوم معمولا در معاینه واژینال معمولی کشف می شوند.
روش های تشخیص فیبروم:
سونوگرافی شکم، یا داخل کردن پروب کوچک در مهبل (واژن). این کار باعث مشاهده فیبروم های دهانه رحم و زیر شکم می شود.
MRI، که می تواند اندازه و مقدار فیبروئیدها را تعیین کند.
هیستروسکوپی (عمل هیستروسکوپی چیست؟)، که در آن یک تلسکوپ کوچک با یک دوربین در انتها برای بررسی داخل رحم استفاده می شود. در صورت لزوم، یک نمونه بیوپسی (بافت برداری) می تواند در همان زمان گرفته شود.
لاپاراسکوپی (عمل لاپاراسکوپی رحم و لاپاراسکوپی تخمدان را بهتر بشناسیم)، که در آن یک لوله کوچک انعطاف پذیر به داخل شکم وارد شده و برای بررسی خارج از رحم مورد استفاده قرار می گیرد.
در طی این روش، در صورت لزوم، بیوپسی از لایه بیرونی رحم گرفته می شود. در این روش نیاز به برش پوست می باشد.
چه کسی دچار فیبروم می شود؟
فیبروم مشکلی رایج است و از هر 3 خانم، یک نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. فیبروم معمولا بین 30 تا 50 سالگی در خانم ها رخ می دهد. به نظر می رسد فیبروم ها بیشتر در زنان مهاجر آفریقایی-کارائیبی ایجاد می شود. همچنین تصور می شود فیبروم ها اغلب در خانم های با اضافه وزن یا چاق اتفاق می افتد زیرا اضافه وزن باعث افزایش سطح استروژن در بدن می شود. زنانی که بچه دارند کمتر در معرض خطر فیبروم هستند و هر چه تعداد فرزندان بیشتر شود، خطر فیبروم کمتر می شود.
آیا درمانی برای فیبروم یا میوم وجود داره؟
اگر علائمی وجود نداشته باشد و فیبرومها بر کیفیت زندگی افراد تأثیری نداشته باشند، درمان ضروری نیست.
اگر فیبروم ها باعث پریودی سنگین شوند، اما باعث مشکلات عمده ای نشوند، ممکن است نیازی به درمان نباشد.
در دوران یائسگی، فیبروئید اغلب کوچک می شود و علائم کمتر ظاهر می شوند و یا حتی کاملا از بین می روند.
هنگامی که درمان لازم باشد، درمان به صورت دارو یا جراحی می باشد.
محل فیبروم ها، شدت علائم، و برنامه بارداری می تواند بر تصمیم گیری در خصوص درمان تاثیر بگذارد.
1- درمان فیبروم با دارو
هورمون آزاد کننده گنادوتروپین موجب تولید استروژن کمتر می شود که فیبروئیدها را کاهش می دهد. این هورمون چرخه قاعدگی را متوقف می کند، اما پس از درمان، بر باروری تأثیری ندارد. این هورمون ها می توانند علائم یائسگی را شامل می شود، از جمله گرگرفتگی، تمایل به عرق بیشتر، خشکی واژن، و در بعضی موارد، افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان. این هورمون ها معمولا قبل از عمل جراحی برای کاهش فیبروم داده می شوند. این هورمون ها معمولا به صورت کوتاه مدت استفاده می شوند. سایر داروها ممکن است مورد استفاده قرار گیرد، اما در درمان فیبروم بزرگتر، کمتر اثر دارند.
این داروها شامل:
داروهای ضد التهاب: این داروها شامل مفنامیک و ایبوپروفن هستند. داروهای ضد التهابی تولید پروستاگلاندین ها را کاهش می دهد که به طور معمول با پریودی سنگین همراه است. داروهای ضد التهابی مسکن نیز هستند. آنها باروری را تحت تاثیر قرار نمی دهند.
قرص های کنترل قلب: قرص های ضد بارداری خوراکی به تنظیم چرخه تخمک گذاری کمک می کنند و ممکن است منوراژی (خونریزی شدید در پریودی) را کاهش دهند.
دستگاه داخل رحمی: دستگاه پلاستیکی داخل رحم قرار گرفته و هورمون پروژسترون را به نام لوونورژسترل آزاد می کند.
این هورمون از رشد بیش از حد سریع پوشش رحم جلوگیری می کند و خونریزی را کاهش می دهد. عوارض جانبی عبارتند از خونریزی نامنظم تا 6 ماه، سردرد (برای رفع سر درد چه باید کرد؟)، حساسیت پستان و آکنه. در بعضی موارد می تواند پریودی را متوقف کند.
2- عمل جراحی فیبروم ها
اگر علائم شدید باشد و درمان شکست خورده باشد، جراحی ممکن است ضروری باشد. روش های عمل جراحی عبارتند از:
هیسترکتومی: حذف رحم در صورت بزرگ شدن فیبروئیدها یا در صورت خونریزی بیش از حد بیمار. هیسترکتومی می تواند از بروز فیبروم ها جلوگیری کند. اگر یک جراح تخمدان ها و لوله های فالوپ را بردارد، عوارض جانبی می تواند شامل کاهش میل جنسی و یائسگی باشد.
Myomectomy: میومکتومی فیبروم ها از دیواره رحم برداشته می شوند. این می تواند به زنانی که می خواهند بچه دار شوند کمک کند. زنان با فیبروم های بزرگ یا فیبروم در قسمت های خاص رحم نمی توانند از این عمل جراحی استفاده کنند.
انقباض آندومتر: از بین بردن پوشش رحم ممکن است به فیبروییدهای نزدیک سطح داخلی رحم کمک کند. این عمل می تواند یک جایگزین موثر برای هیسترکتومی باشد.
آمبولیزاسیون شریان رحمی یا آمبولیزاسیون فیبروئید رحمی: قطع جریان خون باعث کوچک شدن فیبروم می شود. یک ماده شیمیایی از طریق یک کاتتر به یک رگ خونی در پا تزریق می شود که توسط اسکن اشعه ایکس هدایت می شود. این عمل علائم 90 درصد بیماران را کاهش می دهد، اما برای زنان که هنوز مایل به باردار شدن هستند مناسب نیست.
درمان میوم رحم
برش لیزر بر روی پوست از طریق : MRI یک اسکن MRI برای قرار دادن فیبروئید ها استفاده می شود. سپس، سوزن های نازک از طریق پوست بیمار وارد می شوند و فشار می آورند تا به فیبروم های هدف برسند. یک کابل فیبر نوری از طریق سوزن وارد می شود. یک نور لیزر از طریق کابل عبور می کند و فیبروئیدها را کوچک می کند.
جراحی سونوگرافی متمرکز شده توسط: MRI یک اسکن MRI فیبروئیدها را پیدا می کند و برای کوچک کردن آنها از امواج صوتی استفاده می شود.
آیا فیبروم ها عوارضی هم دارند؟
فیبروم ها معمولا عوارض ندارند، اما اگر عوارض داشته باشند جدی و خطرناک است. عوارض عبارتند از:
پریودی سنگین: این حالت مانع از اعمال طبیعی در طول پریودی می شود، که منجر به افسردگی (راه های نجات از افسردگی)، کم خونی و خستگی می شود.
درد شکم: اگر فیبروم بزرگ باشد، تورم و ناراحتی در پشت کمر ایجاد می شود. ممکن است یبوست و حرکات روده نیز دیده شود.
مشکلات حاملگی: زایمان زودرس، مشکلات زایمان و سقط جنین ممکن است رخ دهد زیرا میزان استروژن در دوران بارداری به طور قابل توجهی افزایش می یابد.
ناباروری: در بعضی موارد، فیبروئیدها باعث می شوند تخمک ها به سختی به دیواره رحم بچسبند. فیبرویسی زیر مفصل رحم که خارج از رحم رشد می کند، ممکن است شکل رحم را تغییر دهد و بارداری را سخت تر کند.
Leiomyosarcoma: این یکی از انواع بسیار نادر سرطان است که می تواند در داخل فیبروئید رشد کند.
توجه کنید: سایر عوارض جدی شامل ترومبوآمبولیک حاد، ترومبوز ورید عمقی، نارسایی کلیه و خونریزی داخلی است. اگر یک زن مبتلا به فیبروئید به طور ناگهانی درد شدید شکم داشت باید با پزشک خود تماس بگیرد.
بارداری و فیبروم ها
فیبروم ها معمولا با بارداری تداخل ایجاد نمی کنند. با این حال، ممکن است فیبروم ها باعث ناباروری یا از دست رفتن بارداری شوند. فیبروم ها خطر عوارض حاملگی خاصی مانند جداشدگی جفت، محدودیت رشد جنین و زایمان زودرس را افزایش می دهند
برداشتن رحم (هیسترکتومی) و زندگی زناشویی زنان بعد از آن
عوارض برداشتن رحم
عمل برداشتن رحم به 500 سال قبل از میلاد مسیح برمی گردد.جراحی که باعث نگرانی بسیاری از خانمها بابت عوارض پس از آن و تاثیرش در زندگی زناشویی می شود.طبیعی است، که کسی بعد از برداشتن رحم سوالات زیادی داشته باشد و نگران این باشد که زندگی آن ها چه شکلی خواهد بود، از جمله زندگی جنسی آن ها.
برداشتن رحم
هر چند که هر کسی ممکن است متفاوت عمل کند، اما فردی ممکن است برخی عوارض جانبی معمولی بعد از جراحی را تجربه کند و در ابتدا بر رابطه جنسی اش تاثیر بگذارد با این حال بعد از زمان التیام هیسترکتومی و برداشتن رحم، بسیاری از زنان همچنان از فعالیت های جنسی شان لذت می برند، اما برخی دیگر می گویند که حتی بهبود یافته است و برخی از بی میلی و کاهش آن شکایت میکنند. ادامه این بخش از سلامت نمناک را بخوانید تا بفهمید چه انتظاری باید داشته باشید.
بعد برداشتن رحم چه مدت باید صبر کرد؟
طبق تحقیقات، پس از هیسترکتومی، یک زن باید از قرار دادن هر چیزی در واژنش به مدت 6 هفته خودداری کند. این شامل آلت، انگشتان، تامپون و شستشو دهنده ها می شود. میانگین زمان التیام کمی متفاوت است و بین حدود 6 تا 8 هفته متغیر است.
با این حال، در کل افراد باهم متفاوت هستند. پزشکان توصیه می کنند که زنان پس از هیسترکتومی باید از فعالیت جنسی خودداری کنند، تا زمانی که کل ترشح واژنشان خوب شود و هر گونه زخمی در آنها التیام یابد.
هیچ راهنمایی رسمی در مورد زمان برای رسیدن به ارضا شدن وجود ندارد، به عنوان مثال، از استمنا دستی با انگشتان استفاده کنید. اما خیلی مهم است که زمان التیام بدن راست و ارگاسم در ناحیه لگن فشاری را ایجاد کند و به طور بالقوه هر گونه بهبود زخم را متوقف می کند.
داشتن رابطه جنسی بعد از برداشتن رحم
برخی از زنان ممکن است برای چند هفته پس از جراحی، خونریزی و درد واژینال را تجربه کنند و ممکن است علاقه کمی به رابطه جنسی داشته باشند. علاوه بر اثرات فیزیکی، هیسترکتومی می تواند تاثیر عاطفی قابل توجهی داشته باشد و بر نحوه احساس یک زن در رابطه اش تاثیر بگذارد.
احساسات زنان درباره ی رابطه جنسی بعد از جراحی ممکن است بسته به دلایل جراحی، وضعیت شخصی وی، و اینکه آیا جراحی یائسگی را القا کرده است یا خیر، متفاوت باشد. اگر چه یک هیسترکتومی ممکن است باعث ایجاد تغییراتی در نواحی لگن شود، اما معمولاً بر توانایی لذت بردن از رابطه جنسی تاثیری نمی گذارد.
در اغلب موارد، او می تواند یک زندگی سالم را ازسر بگیرد. به طور معمول،برداشتن رحم بر احساس واژن یا توانایی زن برای رسیدن به ارگاسم تاثیری نمی گذارد. ممکن است واژن کمی کوتاه تر از قبل از عمل جراحی باشد، اما این مساله نباید باعث بروز مشکلاتی در فعالیت جنسی شود.
برداشتن رحم و رابطه جنسی؟
تا زمانی که زن زمان کافی برای التیام زخم ها را داشته باشد، خونریزی یا درد نباید رخ دهد. اگر خونریزی یا درد در طول رابطه جنسی رخ داد، باید با پزشک خود صحبت کنند.
اغلب زنان بعد از بچه دار شدن، عملکرد جنسی خود را بهبود یا بدون تغییر گزارش می دهند. هنگامی که اختلال عملکرد جنسی رخ می دهد، به نظر می رسد که به علت بالا رفتن سن یا تغییرات هورمونی ناشی از برداشتن تخمدان ها است.
هیسترکتومی، ممکن است انواع علائمی را که پیش از جراحی، مانند درد یا خونریزی شدید، احساس ناراحتی می کردید را تسکین دهد. آسودگی از این نشانه ها می تواند رابطه جنسی بعد از جراحی را به نسبت قبل از عمل جراحی بسیار لذت بخش تر کند.
مشکلات احتمالی بعد برداشتن رحم:
با اینکه بسیاری از زنان مشکلات جنسی را بعد از هیسترکتومی را تجربه نمی کنند، اما برخی مشکلات دیگری را تجربه می کنند. این گزینه ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
کاهش توانایی جنسی:
اگر تخمدان های زنی برداشته شود، ممکن است که توان جنسی او را کاهش دهد، چرا که باعث کمبود استروژن می شود.
مشکلات بعد برداشتن رحم و نحوه رفع آن ها
ضعف کف لگن:
انجام تمرینات کف لگن مانند کگل می تواند ماهیچه ها را پس از عمل جراحی تقویت کند، که موجب بهبود روابط جنسی و کاهش خطر بی اختیاری می شود.
خشکی واژن:
برخی از زنان پس از جراحی هیسترکتومی، خشکی واژینال را تجربه می کنند. این کار اغلب می تواند با یک روان کننده مدیریت شود.
تغییر در احساسات جنسی:
برخی از زنان کاهش احساس را در واژن در طول رابطه جنسی شان گزارش می کنند.این موضوع تاثیری منفی بر توانایی زن برای رسیدن به ارگاسم ندارد، چون لابیا و کلوتری هنوز بسیار حساس هستند.
آیا برداشتن رحم باعث یائسگی زودرس می شود؟
یائسگی:
برداشتن تخمدان ها در طول یک هیسترکتومی باعث یائسگی می شود، بدون توجه به سن زن.اگر چه تمام زنان بعد از یائسگی با مشکلات جنسی مواجه نمی شوند، اما این می تواند تاثیری بر زندگی جنسی زنان داشته باشد.
سطح استروژن به دلیل یائسگی کاهش می یابد که می تواند منجر به نازک شدن بافت های واژن شود. بافت های نازک شده ممکن است باعث درد و رنج جنسی وی شوند.
خشکی واژینال نیز می تواند در یائسگی ایجاد شود و فعالیت جنسی را ناراحت کننده کند. برخی از زنان برای کمک به مدیریت مسائلشان، از جمله خشکی واژینال و کاهش توانایی جنسی شان، هورمون درمانی جایگزین را انتخاب می کنند (hrt).
همچنین می توان از چندین محصول برای مقابله با خشکی واژینال استفاده کرد
نکاتی برای رابطه جنسی پس از هیسترکتومی یا برداشتن رحم:
طبیعی است که کمی نگران رابطه جنسی تان پس از هیسترکتومی باشید. کارهایی است که می توان انجام داد تا آن را آسان تر کرد، از جمله:
عجله نداشتن:
داشتن رابطه جنسی خیلی زود بعد از جراحی می تواند دردآور باشد و باعث عفونت شود. باید توصیه های پزشک را در مورد زمانی که باید تا داشتن رابطه جنسی صبر کنید، دنبال کنید،و به خاطر داشته باشید که 6 هفته تنها یک راهنما است.
استفاده از روان کننده:
استفاده از روان کننده ممکن است باعث شود که رابطه جنسی تان آسان تر و لذت بخش تر شود. روان کننده به ویژه برای زنانی مفید است که تخمدان ها را برداشته و در دوران یائسگی جراحی کردند.
صحبت کردن با همسرتان:
برای فرد ضروری است که با همسرش در مورد نحوه احساسش بعد از هیسترکتومی صحبت کند، به خصوص اگر چیزی دردآور یا ناراحت کننده باشد.
آیا بعد برداشتن رحم می توانم رابطه جنسی داشته باشم؟
امتحان کردن موقعیت های مختلف:
وضعیت های خاصی ممکن است راحت تر از بقیه باشند، به خصوص برای افرادی که خشکی واژینال دارند. در این موارد، آن ها می توانند موقعیت های مختلفی را آزمایش کنند تا مدلی را پیدا کنند که احساس بهتری داشته باشد.
رایج نیست که بدانید چه تاثیری می تواند در زندگی جنسی فرد داشته باشد. اغلب هیسترکتومی تاثیر منفی بر رابطه جنسی در بلند مدت ندارد. هر کس به طور متفاوت و با سرعت متفاوتی بهبود می یابد.
یک زن باید به بدنش گوش دهد و صبر کند تا بهبود یابد، هم از لحاظ عاطفی و هم از نظر فیزیکی، قبل از درگیر شدن در فعالیت های جنسی.
عوارض برداشتن رحم
زنانی که مشکلات جنسی را بعد از هیسترکتومی تجربه می کنند، مانند درد یا کاهش محرک جنسی، باید در مورد راهکارهای ممکن با پزشک خود صحبت کنند. خبر خوب این است که زندگی جنسی زن می تواند بعد از هیسترکتومی خوب یا بهتر باشد.
سوالات متداول درباره بدن پس از هیسترکتومی یا برداشتن رحم:
آیا هیسترکتومی بر سلامت روان من تاثیر می گذارد؟
چنانچه در این بخش از سلامت جنسی در نمناک گفته شده است تجربیات زنان پس از هیسترکتومی منحصر به فرد هستند. برخی از زنان زمان زیادی برای تنظیم تغییرات بدن خود می گذارند، در حالی که برخی دیگر می توانند فوری بهبود یابند.
از آنجا که هیسترکتومی در نهایت زنان را نابارور می سازد، این می تواند تاثیر عمیقی بر زنانی بگذارد که می خواهند بچه دار شوند. در حالی که رحم جایگزین و فرزند خواندگی همیشه وجود دارد، اما نباید این احساسات را نادیده گرفت.
تمام زنان ممکن است کمی از افسردگی را تجربه کرده و یا احساس کنند که بعد از هیسترکتومی متحمل زیان شده اند. قبل از جراحی و یا پس از جراحی، از متخصص مراقبت های بهداشتی خود بخواهید که شما را به یک گروه پشتیبانی معرفی کنند.
صحبت کردن درباره نگرانی های شما با زنان دیگر در شرایط مشابه اغلب مفید است.
بارداری قبل برداشتن رحم
اگر بخواهم بچه دار شوم چه؟
گاهی اوقات پزشکان می توانند راه هایی برای کمک به شما پیدا کنند و در صورتی که می خواهید قبل از هیسترکتومی باردار شوید، شرایط خود را مدیریت کنید.
با این حال، اگر شما مبتلا به سرطان در اندام های جنسی خود هستید، تاخیر در جراحی ممکن است امکان پذیر نباشد.
اگر شما با هیسترکتومی به تاخیر افتاده مواجه هستید، از پزشک خود در مورد گزینه های جایگزین فرزند داری مانند رحم جایگزین، فرزند خواندگی، یا سرپرستی فرزندمشورت کنید.
مقابله با این واقعیت که شما دارای کودکان مبتلا به مشکل بیولوژیکی هستید، می تواند برای شما و شریک زندگی تان بسیار آزاردهنده باشد.
آیا برداشتن رحم خطرناک است؟
اگر آن ها تخمدان ها را بردارند، چه اتفافی می افتد؟
جراح می تواند تخمدان شما را همراه با رحم تان بیرون آورد. بعد از این روند، بدن شما از آنچه که سرطان یائسگی نامیده می شود، عبور می کند و ممکن است گرگرفتگی و یا دیگر علائم یائسگی را تجربه کنید.
برای رسیدگی به علائم یائسگی، پزشک ممکن است درمان جایگزینی استروژن و یا نوع دیگری از داروها را توصیه کند تا علائم شما را تسکین دهد.
اگر متوجه شدید که هورمون های ترکیبی معمول خیلی زیاد هستند، می توانید درباره جایگزینی هورمون زیستی یا طبیعی سوال کنید.
در حاملگی طبیعی، یک تخمک در یکی از لولههای فالوپ که تخمدانها را به رحم متصل میکند، توسط اسپرم لقاح مییابد. تخمک لقاح یافته سپس به سمت رحم حرکت میکند و خود را در دیواره داخلی رحم یا اندومتر مستقر میکند و اصطلاحا لانه گزینی میکند، و در آنجا باقی میماند و رشد مییابد.
اگر لانه گزینی سلول تخم تشکیل شده در هر جایی غیر از دیواره داخلی رحم ایجاد شود (مثلا در لولههای فالوپ، گردن رحم و یا دیگر قسمتهای اندام تناسلی زن) به آن بارداری خارج رحمی گفته میشود. از آنجا که اکثر بارداریهای خارج رحمی در یکی از لولههای رحم رخ میدهند آنرا بارداری لولهای نیز مینامند.
عوامل خطر بارداری خارج رحمی
باید بدانیم احتمال اینکه بارداری خارج رحمی در هر بارداری اتفاق بیفتد، حدود ۲ درصد میباشد. بارداری خارج رحمی معمولا طی چند هفته پس از لقاح و در اولین هفتههای بارداری ایجاد میشود.
عوامل خطر مهمی وجود دارد که شانس فرد را برای ابتلا به بارداری خارج رحمی بالا میبرد. از قبیل:
بیماریهای مقاربتی
بیماریهای التهابی لگن
اندومتریوز در صورتی که درمان نشود و به بارداری منجر شود
لولههای فالوپ اسیب دیده
مصرف داروهای ضدبارداری
باردار شدن به روشهای آزمایشگاهی (لقاح آزمایشگاهی)
بستن ناموفق لولههای رحمی
سابقه خانوادگی فرد برای داشتن بارداری خارج رحمی
عمل جراحی لگن
چسبندگیهای لگنی
استفاده از آی یو دی. تقریبا ۵۰ درصد بارداری زنانی که برای جلوگیری از بارداری از IUD استفاده میکنند، خارج از رحم صورت میپذیرد.
علایم بارداری خارج رحمی
– خونریزی واژینال یا لکه بینی
– آمنوره یا عدم قاعدگی
– تهوع
– استفراغ
– درد در ناحیه شکم
– گرفتگی عضلات
– احساس درد تنها در یک طرف بدن
– سرگیجه
– ضعف
– غش کردن
– درد در ناحیه مقعد
– درد در ناحیه گردن یا شانه
اگر یکی از عوامل خطر ذکر شده را دارید، سریعا به پزشک زنان خود مراجعه کنید. بارداری خارج رحمی میتواند سبب اختلال در بارداریهای بعدی شود؛ بنابراین غنیمت شمردن فرصت و مراجعه سریع به پزشک لازم است.
کسی که دچار بارداری خارج رحمی شده است، باید تحت درمان قرار بگیرد.
اگر لوله فالوپ او دچار آسیب و پارگی شده است و خونریزی کرده است، باید سریعا تشخیص داده شود و برای توقف خونریزی به اتاق عمل فرستاده شود.
برخی پزشکان بسته به میزان پارگی ایجاد شده نسبت به برداشتن تخمدان و لوله فالوپ اقدام میکنند. اگر لوله فالوپ پاره نشده باشد، پزشک از جراحی لاپاروسکوپی برای برداشتن جنین و ترمیم لوله فالوپ استفاده میکند.
در اغلب موارد، عملکرد لوله فالوپ طی این عمل جراحی تحت تاثیر قرار نمیگیرد.
برخی از پزشکان نیز بسته به شرایط بیمار، اگر لوله فالوپ او دچار آسیب نشده باشد، اقدام به تجویز دارو برای بیمار میکنند تا بتوانند جنین را زنده نگه دارند و فرد را نسبت به ادامه بارداری ترغیب کنند.
اگر فردی هستید که به بارداری خارج رحمی مبتلا شده اید و جنین خود را از دست داده اید، باید مدتی صبر کنید و دوباره باردار نشوید.
اما احتمال دارد بارداری طبیعی داشته باشید، حتی اگر یکی از لولههای رحمی شما آسیب دیده شده باشد و طی عمل جراحی برداشته شده باشد، بازهم از طریق لوله دیگر فالوپ خود میتوانید باردار شوید.
خونریزی داخلی به علت پارگی لوله رحمی میتواند منجر به شوک شود، زیرا شوک در اثر افت فشار خون ایجاد میشود. لبها و انگشتان رنگ طبیعی خود را از دست میدهند و کبود میشوند و اغلب فرد عرق زیادی میکند. فرد آشفته و بی قرار به نظر میرسد و تعداد تنفس او کم میشود و نبض او سریع میشود. این علائم خطرناک است و باید فورا به پزشک مراجعه شود.
درمان بارداری خارج رحمی
کسی که دچار بارداری خارج رحمی شده است، باید سریعا تحت درمان قرار بگیرد.
باید بدانید که در مواردی که حاملگی خارج از رحم اتفاق میافتد امکان ادامه بارداری نیست و ختم بارداری یا سقط جنین باید انجام شود تا اتفاقی برای مادر نیفتد. (در مواردی که دیر تشخیص داده شود خطر مرگ مادر هم وجود دارد).
روش درمان به زمان تشخیص و اینکه تشخیص چقدر قطعی باشد و همچنین به اندازه جنین و تکنیکهای در دسترس بستگی دارد و هدف پزشک خارج کردن جنین و حفظ توانایی باروری است.
درمان دارویی بارداری خارج از رحمی
در صورتی که بارداری خارج از رحم زود تشخیص داده شود از داروی متوتروکسات استفاده میشود. متوتروکسات یک داروی ضد سرطان است که به صورت وریدی تزریق میگردد و از رشد سلولها جلوگیری مینماید و سلولهای موجود را در طول زمان در بدن شما حل میکند.
پس از تزریق این دارو، پزشک میزان هورمون بارداری شما را بررسی میکند و در صورت بالا باقی ماندن سطح هورمون بارداری یا hCG ممکن است پزشک تزریق یک متوتروکسات دیگر را تجویز نماید.
درمان دارویی معمولا اولین انتخاب برای درمان این مشکل میباشد و آزمایش خون به مدت چند روز تا چند هفته پس از تزریق دارو، مورد پیگیری منظم قرار میگیرد.
تزریق متوتروکسات معمولا در موارد زیر موثر واقع میشود:
* هنگامی که سطح هورمون بارداری پایین باشد.
* هنگامی که جنین دارای هیچ گونه فعالیت قلبی نباشد.
درمان بارداری خارج از رحمی با جراحی
اگر وضعیت مادر خوب بوده و جنین نیز هنوز خیلی بزرگ نشده باشد که آسیب به لولههای رحمی وارد کرده باشد میتوان از جراحی لاپاروسکوپی نیز برای خارج کردن آن استفاده کرد. با استفاده از یک دوربین بسیار کوچک داخل لگن مشاهده شده و جراحی نیز با لوازم بسیار ریز و دقیق انجام میشود. این عمل با بی حسی موضعی انجام میشود و نقاهت آن کمتر از یک هفته خواهد بود. البته نیاز به تجهیزات و پزشک متخصص کاملا ورزیده در استفاده از این روش دارد.
در صورتی که افزایش سن بارداری و سایز جنین منجر به آسیب جدی در ناحیه شده و یا خونریزی شروع شده باشد بهترین روش جراحی با بیهوشی و باز کردن شکم است تا جنین و کلیه نسوج آسیب دیده خارج شود.
ممکن است در شرایطی بتوان لوله رحم را ترمیم کرد، اما گاهی لازم است کل یک لوله خارج شود و این مساله روی توانایی باروری در آینده تاثیرگذار خواهد بود.
نشانه های بارداری خارج از رحم
دوره نقاهت در جراحی شکمی حدود ۶ هفته خواهد بود؛ بنابراین بهتر است سعی شود که پیش از پارگی و تخریب لوله، بارداری خارج از رحمی تشخیص داده شود. با تشخیص زود هنگام میتوان مانع از بروز خونریزی داخلی بدلیل پارگی و خونریزی لوله و احتمالا از دست دادن لوله رحمی شد.
اغلب بارداریهای خارج رحمی حدود هفتههای ۶ تا ۸ بارداری شناسایی میشوند. کلید تشخیص زود هنگام، توجه به علائم و رابطه مناسب بین شما و پزشک و بحث در مورد وجود هر نوع علامت و شدت آن است.
چگونه میتوان از بارداریهای خارج رحمی پیشگیری کرد؟
بانوان عزیز باید نظارت کامل بر بهداشت بارداری خود داشته باشند، مخصوصا اگر باردار هستند و یا به زودی قصد باردار شدن را دارند، باید از هر گونه بیماریهای منتقله از راه جنسی مانند سوزاک و … پیشگیری کنند.
از هر گونه شرایطی که منجر به زخم و آسیب لولههای فالوپ میشود، پرهیز کنند.
اگر قصد باردار شدن دارید و در عین حال سیگار مصرف میکنید، باید بدانید خود را در معرض خطر بارداری خارج رحمی قرار میدهید.
اگر سابقه ابتلا به PID (عفونت لگن) و آندومتریوز و یا جراحیهای ناحیه شکمی دارید، خطر شما برای ابتلا به بارداری خارج رحمی افزایش یافته است؛ بنابراین بهتر است قبل از بارداری و اوایل بارداری شرایط خود را در زمینه بارداری افزایش دهید.
باید با علائم بارداری خارج رحمی آشنا باشید و در صورت مواجهه با علائم آن، فورا به پزشک مراجعه کنید.
اگر در گذشته سابقه ابتلا به بارداری خارج رحم را داشته اید، باید قبل از اقدام برای بارداری مجدد تحت نظر پزشک زنان قرار بگیرید.
اگر تست بارداری شما مثبت شده است و در عین حال خونریزی دارید و یا علایم گفته شده در بالا را تجربه میکنید، باید به پزشک مراجعه کنید تا متخصص زنان به معاینات ناحیه لگن شما بپردازد و در صورت صلاحدید، سونوگرافی واژینال را به شما پیشنهاد دهد.
اغلب زنانی که به این عارضه مبتلا هستند، از آن بی اطلاعند. این عارضه را میتوان از تغییر سایز لباس، مخصوصا دور کمر و ایجاد نفخ مکرر تشخیص داد. در کل برای اطمینان پیدا کردن از وجود این عارضه، باید معاینه لگنی انجام شود. در ادامه به شرح عوامل خطرناک بزرگ شدن رحم خواهیم پرداخت.
۱. فیبروئید ها
یکی از شایعترین علل برای بزرگی رحم، فیبروئیدها هستند؛ فیبروئیدها تودههای کوچک غیر سرطانی هستند که میتوانند تا چندین کیلو وزن داشته باشند. این تودهها در امتداد دیوارههای رحم یافت میشوند. این عارضه در زنان بالای ۴۰ سال و اوایل ۵۰ سالگی شایعتر است. اگر فیبروئیدها بیش از اندازه رشد کنند، موجب بزرگ شدن رحم خواهند شد و همچنین به تکرر ادرار و فشار به روده منجر میشوند.
۲. آدنومیوز
علائم وجود آدنومیوز مانند فیبروئید است و حتی ممکن است با وجود انجام سونوگرافی نیز باز هم اشتباه گرفته شود. این بیماری غیر سرطانی باعث میشود آستر رحم به طور مستقیم در دیواره عضلانی رحم رشد کند. در این حالت در طی دوره قاعدگی، سلولهای عضلانی خونریزی میکنند و باعث درد و تورم میشوند.
۳. سندرم تخمدان پلی کیستیک
این سندرم نتیجه عدم تعادل هورمونی در قاعدگی و ریزش پوشش اندومتری رحم است. بدن معمولا پوشش اندومتر را در طی دوره قاعدگی از طریق خونریزی دفع میکند. اما در برخی از زنان، این پوشش کاملا از بین نمی رود و با چرخه ماهانه تداخل پیدا می کند. انباشت پوشش اندومتری باعث التهاب و بزرگ شدن رحم می شود.
۴. سرطان آندومتر
سرطان آندومتر اغلب در زنان یائسه و بین سنین ۵۵ تا ۶۵ سال رخ میدهد. از نشانههای این سرطان میتوان به بزرگ شدن رحم اشاره کرد.
۵. یائسگی
به علت نوسان سطح هورمونهای ایجاد شده قبل از یائسگی، رحم بزرگتر میشود. پس از وارد شدن به یائسگی رحم به حالت طبیعی خود برمیگردد.
۶. کیست های تخمدان
کیستهای تخمدان، تودههای پر از مایع هستند. این تودهها اغلب بی ضرر هستند اما در صورت متورمتر شدن موجب بزرگتر شدن رحم و مشکلات جدیتر میشوند.
علائم بزرگ شدن رحم
اختلالات چرخه قاعدگی
تغییر در اندازه فیزیکی این اندام
کم خونی، ضعف عمومی و رنگ پریدگی ناشی از خونریزی بیش از حد قاعدگی
گرفتگی و احساس فشار در ناحیه لگن
یبوست
کمر درد، تورم و گرفتگی در پاها
تکرر ادرار و ترشحات آبکی
خونریزی پس از یائسگی
درد هنگام رابطه جنسی
راه های درمان بزرگ شدن رحم
راه های درمان این عارضه به نوع آن بستگی دارد، ولی در اکثر موارد، در این خصوص درمانی انجام نمیشود مگر در شرایط وخیم. به طور کلی راه های درمان بزرگ شدن رحم را بیان میکنیم:
قرصهای جلوگیری از بارداری و دستگاه های داخلی رحم (IUD)
انجام عمل هیسترکتومی در موارد شدید
در موارد سرطان رحم، برداشتن رحم، لوله های فالوپ، و تخمدان ها و پس از آن شیمی درمانی یا پرتو درمانی
توصیه مهم
در صورت وجود یکی از علائم بالا، خودسرانه دارویی مصرف نکنید و حتما به پزشک زنان رجوع کنید. پزشک با انجام سونوگرافی و سی تی اسکن میتواند تشخیص دهد که عارضه جدی است یا نه و سپس به درمان میپردازد.
سرطان دهانه رحمبه عنوان قاتلی خاموش در میان زنان شناخته می شود. این بیماری تا زمانی که به مراحل پایانی خود نرسیده ممکن است هیچ نشانه و علامت خاصی نداشته باشد. از این رو، تشخیص زودهنگام سرطان دهانه رحم می تواند دشوار بوده و شرایط درمان را پیچیده سازد.
علائم و نشانه های سرطان رحم
خونریزی یا لکه بینی
خونریزی بی دلیل می تواند نشانه ای از سرطان دهانه رحم باشد. علائم سرطان دهانه رحم مبهم هستند و ممکن است دلایل دیگری موجب بروز آنها شده باشند، اما خونریزی بین دوره های قاعدگی، پس از رابطه جنسی، یا پس از یائسگی می تواند نشانه ای از سرطان دهانه رحم باشد.
این شامل خونریزی قاعدگی شدیدتر از حد معمول، خونریزی پس از یک آزمایش لگن، خونریزی پس از دوش گرفتن، یا دوره های قاعدگی طولانیتر از حد معمول نیز می شود.
ترشحات بدبو
دلایل مختلفی در پس ترشحات واژنی قرار دارند، اما مواجهه با ترشحات آبکی و بدبو ممکن است نشانه ای نگران کننده باشد. در شرایطی که ترشحات شفاف تا شیری رنگ و چسبناک واژن کاملا طبیعی محسوب می شوند، ترشحات بدبو می توانند نشانه ای از عفونت باشند. البته مواجهه با این شرایط بسیار رایج است و نباید در ابتدا موجب ترس و نگرانی شما از بروز مساله ای جدی شود.
لگن درد پایدار
احساس درد در قسمت کمر و لگن می تواند با مشکلاتی در اندام های تولیدمثلی که دهانه رحم نیز را در بر می گیرند، مرتبط باشد. لگن درد پایدار شرایطی است که نباید نادیده گرفته شود. اگر درد نزدیک به آپاندیس احساس شود، این می تواند به معنای آن باشد که سرطان در مرحله پایانی خود قرار دارد. بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
درد هنگام رابطه جنسی
رشد تومور در بافت دهانه رحم موجب احساس درد هنگام رابطه جنسی برای زنانی می شود که در مرحله پیشرفته سرطان دهانه رحم قرار دارند. درد یا خونریزی هنگام رابطه جنسی می تواند در نتیجه شرایطی غیر جدی نیز شکل بگیرد. این می تواند نشانه ای از التهاب دهانه رحم، یک عفونت واژنی یا پولیپ دهانه رحم باشد که همگی شرایطی غیر جدی بوده و نگران کننده نیستند.
نتایج غیر طبیعی آزمایش پاپ اسمیر
اگر با نتایج غیر طبیعی آزمایش پاپ اسمیر مواجه هستید، نباید بلافاصله نگران ابتلا به سرطان دهانه رحم شوید. پزشک نتایج را بررسی کرده تا نوع ناهنجاری را کشف کند. تمام ناهنجاری های سلولی در دهانه رحم به سرطان اشاره ندارند. گاهی اوقات پزشک ممکن است آزمایش بیشتر برای تایید نتایج را تجویز کند.
از دست دادن اشتها یا کاهش وزن بی دلیل
همانند بسیاری دیگر از انواع سرطان، بی اشتهایی یا کاهش وزن بی دلیل می تواند نشانه ای نگران کننده باشد. این نشانه به خودی خود به معنای سرطان دهانه رحم نیست، اگر افزون بر بی اشتهایی یا کاهش وزن طیف گسترده ای از نشانه های هشدار دهنده دیگر را تجربه می کنید. برای بررسی دقیق شرایط به پزشک مراجعه کنید.
خستگی شدید
خستگی شرایطی شایع است که شکل گرفته و از بین می رود و به تنهایی نباید به عنوان نشانگری برای سرطان دهانه رحم مد نظر قرار بگیرد. با این وجود، اگر علائم هشدار دهنده دیگر را به همراه خستگی شدید تجربه می کنید، مراجعه به پزشک برای بررسی دقیق شرایط بهترین گزینه است.
تورم یا درد در پا
احساس درد یا تورم در پا نشانه ای از سرطان دهانه رحم است، اگرچه ممکن است تا مراحل پایانی بیماری پدیدار نشود. سرطان دهانه رحم می تواند به غدد لنفاوی در ناحیه بین استخوان های کفل گسترش یابد. سلول های سرطانی می توانند موجب توقف تخلیه مایع لنفاوی شوند. این شرایط می تواند به بروز تورم در پاها به واسطه انباشت مایع منجر شود.
ابتلا به ویروس پاپیلوم انسانی
این بیشتر یک عامل خطرآفرین برای سرطان دهانه رحم محسوب می شود تا این که یک علامت باشد. به گفته انجمن سرطان آمریکا، سرطان دهانه رحم بیشتر در زنانی رخ می دهد که به ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) مبتلا هستند. ویروس پاپیلوم انسانی یک عفونت قابل انتقال از طریق رابطه جنسی است که تولید دو پروتئین E6 و E7 را در پی داشته و آنها برخی ژن های سرکوب کننده تومور را غیر فعال کرده و اجازه رشد بیش از حد و بروز جهش را به سلول های دیواره دهانه رحم می دهند که می تواند به سرطان منجر شود.
ابتلا به اچآیوی یا ایدز
یکی دیگر از عوامل خطرآفرین برای سرطان دهانه رحم ابتلا به اچآیوی است. زنان مبتلا به اچآیوی هرچه بیشتر مستعد ابتلا به سرطان دهانه رحم هستند زیرا از سیستم ایمنی آسیب پذیرتری برخوردار هستند. ضعف سیستم ایمنی ابتلا به بیماری را تسهیل می کند. نتایج یک پژوهش نشان داد که زنان مبتلا به اچآیوی پنج برابر احتمال بیشتری دارد به سرطان دهانه رحم مبتلا شوند.
اگر خونریزی دوران قاعدگی بیش از حد و زیاد باشد، به آن منوراژی (Menorrhagia) می گویند.
خونریزی زیاد قاعدگی باعث می شود دچار کم خونی شوید و گرفتگی عضلانی در شما بوجود آید و نتوانید فعالیت های روزانه خود را انجام دهید.
علائم منوراژی
– کثیف شدن یک و یا چند نوار بهداشتی در هر ساعت
– نیاز به تعداد بیشتر نوار بهداشتی در هر بار
– طی شب، بیدار شدن به علت تعویض نوار بهداشتی
– وجود لخته های خونی بزرگ در خونریزی
– کاهش فعالیت های روزانه به علت خونریزی بیش از حد
– کم خونی
– خستگی
– تنگی نفس
چه هنگام باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر دارای علائم زیر بودید، باید به پزشک مراجعه کنید:
– خونریزی زیاد
– خونریزی نامنظم
– هر گونه خونریزی بعد از یائسگی
علل شایع منوراژی
1- عدم تعادل هورمونی: در یک چرخه قاعدگی طبیعی، تعادل بین هورمون های استروژن و پروژسترون موجب تنظیم ساخته شدن دیواره داخلی رحم (آندومتر) می شود. آندومتر در طی خونریزی قاعدگی ریزش پیدا می کند. اگر تعادل بین هورمون ها به هم بخورد، آندومتر به مقدار زیاد ساخته می شود و در نهایت از طریق خونریزی زیاد از بدن خارج می شود.
2- اختلال عملکرد تخمدان ها: اگر در یک چرخه قاعدگی، تخمک گذاری انجام نشود، هورمون پروژسترون تولید نمی شود. این اختلال باعث عدم تعادل هورمونی و در نتیجه خونریزی بیش از حد می شود.
3- فیبروئید رحمی: تومورهای خوش خیم سرطانی هستند که در طی سال های باروری خود را نشان می دهند. فیبروم های رحمی ممکن است باعث خونریزی شدید و یا طولانی مدت گردند.
4- پولیپ ها: غده های خوش خیم و کوچک در پوشش دیواره رحم هستند که ممکن است باعث خونریزی شدید و طولانی مدت قاعدگی گردد. در زنان، در سنین باروری و به علت بالا بودن میزان هورمون ها، پولیپ های رحمی بیشتر شایع است.
5- آدنومیوز: هنگامی است که غده های آندومتر در عضلات رحم قرار می گیرند و اغلب باعث خونریزی زیاد و درد قاعدگی می گردد.
6- سرطان: به ندرت، سرطان رحم، تخمدان و گردن رحم می تواند موجب خونریزی بیش از حد در دوران قاعدگی شود.
7- مشکلات بارداری: خونریزی شدید ممکن است به علت سقط جنین رخ دهد. اگر خونریزی در زمان معمول رخ دهد، سقط جنین علت آن نمی باشد. حاملگی خارج رحم نیز ممکن است باعث خونریزی بیش از حد شود.
8- آی یو دی (IUD) : در زنانی که از آی یو دی برای جلوگیری از بارداری استفاده می کنند، منوراژی شایع است. اگر IUD موجب خونریزی بیش از حد قاعدگی گردد، باید آن را بیرون بیاورید.
9- اختلالات خونی ارثی: برخی از اختلالات انعقادی خونی مانند کمبود پلاکت خون، موجب خونریزی بیش از حد در دوران قاعدگی می شوند.
10- داروها: برخی داروها مانند داروهای ضدالتهاب و ضدانعقاد می توانند موجب خونریزی زیاد و طولانی گردند. استفاده نادرست از داروهای هورمونی نیز می تواند موجب خونریزی زیاد گردد.
11- سایر بیماری ها: بیماری التهابی لگن در زنان، مشکلات غده تیروئید، آندومتریوز، بیماری کبد و کلیه نیز ممکن است با خونریزی بیش از حد در ارتباط باشند.
عوامل خطر منوراژی
منوراژی اغلب در اثر عدم تعادل هورمونی در بدن رخ می دهد و باعث می شود دوره قاعدگی، بدون تخمک گذاری طی شود.در یک چرخه طبیعی قاعدگی، در اثر تولید پروژسترون، تخمک از تخمدان آزاد می شود.به طور کلی، هورمون زنانه مسئول تنظیم عادت ماهانه می باشند.هنگامی که هیچ تخمکی آزاد نشود، پروژسترون کم می تواند باعث خونریزی بیش از حد قاعدگی شود.
چرخه قاعدگی بدون تخمک گذاری، در بین دو گروه از خانم ها شایع است:
الف- دختران نوجوان که به تازگی عادت ماهیانه شده اند و در یک سال و نیم بعد از عادت ماهانه شدن، مستعد چرخه قاعدگی بدون تخمک گذاری می باشند.
ب- زنان مسنی که نزدیک دوران یائسگی قرار دارند. زنان 40 تا 50 ساله در معرض خطر زیاد ابتلا به تغییرات هورمونی قرار دارند و این تغییرات هورمونی منجر به ایجاد چرخه قاعدگی بدون تخمک گذاری می گردد.
عوارض منوراژی
1- کم خونی ناشی از کمبود آهن: در این نوع کم خونی، هموگلوبین خون کم می شود. ماده ای که موجب می شود که گلبول های قرمز خون، اکسیژن را به بافت ها ببرند، هموگلوبین می باشد. مقدار کم هموگلوبین ممکن است در نتیجه مقدار ناکافی آهن باشد.
منوراژی ممکن است میزان آهن بدن را کم کند و فرد را در معرض خطر کم خونی آهن قرار دهد. علائم این کم خونی شامل: رنگ پریدگی، ضعف و خستگی می باشد.گرچه رژیم غذایی در بهبود کم خونی آهن نقش دارد، مشکل اصلی کم خونی، قاعدگی های با خونریزی زیاد می باشد.
بیشتر موارد کم خونی، خفیف است، اما کم خونی خفیف نیز می تواند موجب ضعف و خستگی گردد.کم خونی شدید تا متوسط می تواند موجب تنگی نفس، تندی ضربان قلب، سرگیجه و سردرد گردد.
2- درد شدید: خونریزی شدید قاعدگی زیاد اغلب با قاعدگی دردناک (دیسمنوره) همراه می باشد. برخی مواقع، این دردها نیاز به دارو و یا عمل جراحی دارند.
تشخیص علت منوراژی
علت خونریزی زیاد پریود
پزشک متخصص زنان و زایمان، درباره وضعیت سلامتی و نحوه قاعدگی، سئوالاتی از شما می پرسد.
همچنین ممکن است آزمایش های زیر را از شما بخواهد:
– آزمایش خون: برای بررسی کم خونی، اختلالات تیروئید و غیرطبیعی بودن لخته های خونی.
– تست پاپ اسمیر: جمع آوری سلول های گردن رحم برای بررسی التهاب، عفونت و سرطان.
– نمونه برداری از دیواره داخلی رحم
– عکسبرداری از رحم، تخمدان و لگن
عادات دفع مدفوع از فردی به فرد دیگر متفاوت است ؛ تعداد دفعات مشخصی که فرد باید از دستشویی در روز استفاده کند وجود ندارد.برخی افراد ممکن است چند روز بدون حرکت منظم روده باشند و برخی دیگر یک یا دو بار در روز به طور متوسط به دستشویی بروند.زیاد دستشویی رفتن
چند دلیل وجود دارد که چرا حرکات روده شما ممکن است کاهش و یا افزایش یابد، از جمله عادات غذایی و فعالیت فیزیکی شماست. افزایش حرکات روده در هر روز ضرورتا دلیلی برای هشدار نیست مگر این که علایم ناخوشایند دیگری را همراه داشته باشند. در این بخش از سلامت به بررسی کامل علل زیاد دستشویی رفتن هم برای ادرار و هم برای مدفوع خواهیم پرداخت.
9 دلیل زیاد دستشویی رفتن و دفع مدفوع زیاد
1. تغذیه:
حرکات روده منظم نشانه مثبتی است که سیستم گوارشی شما درست کار می کند.اگر اخیرا عادت های غذایی خود را تغییر داده اید و میوه ها، سبزیجات و دانه های کامل را می خورید، ممکن است شاهد افزایش حرکات روده باشید.به این دلیل است که این غذاها حاوی انواع خاصی از فیبر رژیمی می باشند. فیبر یک عنصر ضروری در رژیم غذایی شما است، به این دلیل که:
به حفظ سطح قند خون کمک می کند.
به جلوگیری از بیماری های قلبی کمک می کند.
سلامت روده بزرگ را بهبود می بخشد.
به غیر از بهبود سلامت سیستم گوارشی، رژیم فیبر بالا به افزایش اندازه مدفوع و نرم کردن آن برای جلوگیری از یبوست کمک می کند.مصرف زیاد آب نیز می تواند به بودن آب اضافی کمک کند، چون آب توسط فیبر جذب می شود و به تخلیه مواد زائد از بدن شما نیز کمک می کند.
2. ورزش:
ورزش منظم و یا افزایش فعالیت فیزیکی می تواند حرکات روده را تنظیم کند.ورزش کردن روند گوارش شما را بهبود می بخشد و انقباضات عضلانی را در روده بزرگ افزایش می دهد که به حرکت منظم مدفوع کمک می کند.اگر یبوست دارید، ورزش کردن می تواند به کاهش علائمتان کمک کند و باعث شود که شما به طور مرتب مدفوع کنید.
3. قهوه زیاد:
اگر شما عاشق قهوه هستید، ممکن است متوجه باشید که باید بلافاصله بعد از اولین فنجان خود از دستشویی استفاده کنید چون کافئین فعالیت ماهیچه روده بزرگ را تحریک می کند.کافئین باعث اثر لاسکاتیو می شود و به انتقال مدفوع از کلون کمک می کند.
4. قاعدگی زنان:
پریود زنان می تواند حرکات روده را تحریک کند ؛ دانشمندان بر این باورند که سطح هورمون پایین تر (استروژن و پروژسترون) ممکن است مربوط به سلول های رحمی باشد که رحم شما را تحریک می کند، که می تواند به علائم روده بزرگ مرتبط باشد.زمانی که ماهیچه های شکم بزرگ منقبض می شوند، شما مستعد حرکات روده بیشتری هستید.
5. استرس:
استرس و اضطراب می تواند حرکت روده و نظمش را تغییر دهد ؛ وقتی تحت فشار زیادی قرار می گیرید، عملکرد بدن شما نامتوازن می شود و می تواند فرآیند گوارش و سرعتتان را تغییر دهد.این می تواند باعث افزایش حرکات روده با اسهال شود اما در برخی موارد استرس و اضطراب می تواند موجب کند شدن حرکات روده با یبوست شود.
6. داروها:
اگر شما به تازگی داروهای جدید یا درمان آنتی بیوتیک را شروع کرده اید، نظم روده شما می تواند تغییر کند. آنتی بیوتیک ها می توانند تعادل نرمال باکتری را که در سیستم هاضمه زندگی می کنند، خراب کنند. داروهای دیگر ممکن است باعث تحریک حرکت معده و روده شوند در نتیجه، ممکن است متوجه شوید که خیلی بیشتر دستشویی می روید و یا علائم اسهال دارید.
آنتی بیوتیک ها و یا داروهای خاصی ممکن است نظم روده شما را برای مدت زمانی که آن ها را مصرف می کنید، تغییر دهند.به طور معمول، مدفوع شل در ارتباط با استفاده از آنتی بیوتیک در عرض چند روز پس از اتمام درمان، حل می شوند. اگر برنامه مدفوع کردنتان به حالت عادی باز نگردد، ممکن است علائم دیگری از جمله اینها را داشته باشید:
درد شکمی
تب
تهوع
استفراغ
مدفوع متعفن
7. بیماری سلیاک:
آلرژی ها یا عدم تحمل برخی مواد غذایی، مانند بیماری سلیاک می تواند دستشویی شما را بیشتر کند ؛ بیماری سلیاک یک بیماری خود ایمنی است که باعث می شود بدن شما به طور منفی به گلوتن واکنش نشان دهد.
گلوتن عمدتا در گندم، چاودار و محصولات جو یافت می شود.اگر به خاطر بیماری سلیاک دچار اختلالات گلوتنی شده باشید، هنگامی که غذاهای حاوی گلوتن را هضم می کنید، یک واکنش خودایمنی دریافت خواهید کرد.این می تواند باعث آسیب به پوشش روده کوچک در طول زمان شود که منجر به جذب ناقص مواد غذایی می شود.
به غیر از مدفوع کردن زیاد، بیماری سلیاک می تواند در کنار دیگر علائم ناراحت کننده از جمله این موارد وجود داشته باشد:
اسهال
خستگی
کم خونی
نفخ
کاهش وزن
سردرد
زخم و آفت دهان
برگشت اسید معده
8. بیماری کوهن:
بیماری کوهن نوعی بیماری روده ملتهب است و این یک بیماری خود ایمنی است که می تواند باعث التهاب و ناراحتی در بخش گوارشی شما شود و در هر جایی از دهان شما تا انتهای روده بزرگ اجرا شود. این التهاب می تواند منجر به تعدادی از علائم شود، از جمله:
دفع مدفوع زیاد
اسهال شدید
مدفوع خونی
زخم و آفت دهان
درد شکمی
از دست دادن اشتها
کاهش وزن
خستگی
فیستول
9. سندروم روده تحریک پذیر:
سندرم روده تحریک پذیر اختلال معده و روده است که بر روی فرکانس حرکات روده شما تاثیر می گذارد. چندین عامل خطر برای پیشرفت IBS وجود دارد که شامل این است که شما چگونه مواد غذایی خود را از طریق دستگاه گوارش خود منتقل می کنید.سندرم روده تحریک پذیر هم چنین موجب بروز علائم دیگری می شود، از جمله:
نفخ
درد شکمی
مدفوع نرم با اسهال و یا مدفوع سخت با یبوست
در خواست ناگهانی برای مدفوع
زیاد دستشویی رفتن و ادرار مکرر؛ علل و درمان ها
آیا همیشه می خواهید به دستشویی بروید؟
همانطور که در ادامه این بخش از سلامت نمناک خواهیم گفت نام پزشکی این مشکل تکرر ادرار است. در اکثر مردم مثانه می تواند ادرار را ذخیره کند تا زمانی که برای دستشویی رفتن مناسب است، به طور معمول چهار تا هشت بار در روز.
نیاز به دستشویی رفتن بیش از هشت بار در روز یا بیدار شدن در شب برای رفتن به دستشویی می تواند به این معنی باشد که شما بیش از حد می نوشید و یا خیلی نزدیک به زمان خوابتان می نوشید.یا می تواند نشانه یک مشکل مربوط به سلامتیتان باشد.
علل ادرار مکرر:
ادرار مکرر می تواند نشانه ای از بسیاری از مشکلات مختلف، از بیماری کبدی تا نوشیدن زیاد مایعات باشد.زمانی که ادرار مکرر همراه با تب همراه است، نیاز مبرم به ادرار، و درد یا ناراحتی شکم وجود دارد، و یا حتی ممکن است عفونت دستگاه ادراری داشته باشید.
دیگر علل احتمالی ادرار مکرر، عبارتند از:
بارداری:
از اولین هفته های بارداری، رحم رو به رشد به مثانه فشار وارد می کند و باعث ادرار مکرر می شود.
مشکلات پروستات:
پروستات بزرگ می تواند بر روی مجرای ادراری فشار بیاورد و جریان ادرار را مسدود می کند و این باعث حساسیت دیواره مثانه می شود.مثانه با مقدار کمی از ادرار شروع به منقبض شدن می کند و باعث ادرار مکرر می شود.
کیستیک:
این وضعیت علت نامعلوم دارد و با درد در ناحیه مثانه و لگن مشخص می شود.اغلب علائم، عبارتند از؛ یک نیاز فوری و یا مکرر برای ادرار کردن.
دیابت:
ادرار مکرر با مقدار بسیار زیاد ادرار، اغلب علایم اولیه نوع دیابت نوع 1 و 2 است، چون بدن سعی دارد از طریق ادرار خود را از گلوکز بلا استفاده پاک کند.
استفاده از دیورتیک:
این داروها که برای درمان فشار خون بالا یا ترشح مایع در کلیه استفاده می شوند، ادرار، مایع اضافی را از بدن دفع می کند و باعث ادرار مکرر می شوند.
سکته مغزی یا دیگر بیماری های عصبی:
آسیب به عصب مثانه می تواند منجر به مشکلاتی با عملکرد مثانه، از جمله عجله برای ادرار مکرر و ناگهانی شود.عوامل کم تر شایع، عبارتند از سرطان مثانه، اختلال عملکرد مثانه و اشعه درمانی.
اغلب ادرار مکرر نشانه یک مشکل نیست، بلکه خود مشکل است ؛در افراد مبتلا به سندرم مثانه بیش فعال، انقباض غیر ارادی مثانه منجر به ادرار مکرر می شود، به این معنی که حالا باید به دستشویی بروید- حتی اگر مثانه تان پر نباشد همچنین ممکن است باعث شود که شما یک یا چند بار در طول شب بیدار شوید تا از دستشویی استفاده کنید.
تشخیص علت ادرار مکرر
اگر فرکانس ادرار با سبک زندگی شما تداخل داشته باشد و یا همراه با علایم دیگری مثل تب، کمر یا پلو درد، استفراغ، افزایش اشتها و یا تشنگی، خستگی، ادرار خونی یا ترشحات از آلت تناسلی یا واژن باشد، باید به پزشک مراجعه کنید. برای تشخیص علت تکرر، پزشک شما یک تست فیزیکی انجام می دهد و سابقه پزشکی شما را می گیرد و سوالاتی مانند موارد زیر را مطرح می کند:
آیا شما دارو مصرف می کنید؟
آیا شما علائم دیگری دارید؟
آیا شما تنها در طول روز و یا در طول شب این مشکل را دارید؟
آیا ادرار شما تیره یا روشن تر از همیشه است؟
مشروبات الکلی یا کافئینی می نوشید؟
بسته به یافته های آزمایش فیزیکی و سابقه پزشکی شما، پزشکتان ممکن است آزمایش هایی را توصیه کند، از جمله:
آزمایش ادرار:
معاینه میکروسکوپی ادرار نیز شامل تعدادی از آزمایش ها برای تشخیص و اندازه گیری ترکیبات مختلف است که در ادرار وجود دارد.یک کلمه وسیع تر به نام اگرودینامیک وجود دارد که شامل تست هایی از قبیل سیستومتری، اوروفلومتری، فشار مجرای ادرار و غیره است.
سیستومتری:
یک آزمایشی است که فشار داخل مثانه را اندازه گیری می کند تا ببیند مثانه چگونه کار می کند، تا مشخص شود که آیا یک مشکل عضلانی یا عصبی ممکن است موجب مشکلاتی با میزان نگهداری مثانه و یا ترشح ادرار شود یا خیر.
سیستوسکوپ:
یک آزمایشی است که به پزشک اجازه می دهد که داخل مثانه و مجرای ادراری را با استفاده از یک وسیله نازک و نور دار به نام سیستوسکوپ نگاه کند.
آزمایش ها عصبی:
تست های تشخیص و دستورالعمل هایی که به پزشک کمک می کنند حضور یک اختلال عصبی را تایید یا رد کند .
اولتراسونوگرافی:
یک آزمایش تصویربرداری تشخیصی با استفاده از امواج صوتی برای تجسم یک ساختار درونی بدن است.
درمان برای ادرار مکرر
درمان ادرار مکرر مشکل اساسی را حل می کند که موجب حل مشکل می شود. به عنوان مثال، اگر دیابت عامل اصلی باشد، درمانش شامل نگه داشتن سطح قند خون در حالت تحت کنترل خواهد بود.
درمان مثانه بیش فعال باید با روش های درمانی مانند این موارد انجام شود:
آموزش مجدد مثانه:
علت مدفع زیاد
این شامل افزایش فواصل بین استفاده از دستشویی در طول حدود 12 هفته است. این کار به آموزش مجدد مثانه تان کمک می کند که ادرار بیشتری داشته باشد و کم تر به دستشویی بروید.
اصلاح رژیم غذایی:
شما باید از هر غذایی که به نظر می رسد مثانه تان را تحریک می کند و یا به عنوان یک دیورتیک عمل می کند اجتناب کنید.این ممکن است شامل حذف کافئین، ، نوشابه های گازدار، محصولات گوجه فرنگی، شکلات، شیرین کننده های مصنوعی و غذاهای تند می باشد.همچنین خوردن غذاها با فیبر بالا مهم است، چون یبوست ممکن است علائم سندرم مثانه بیش فعال را تشدید کند.
مراقبت در نوشیدن مایعات:
شما باید به اندازه کافی آب بنوشید تا از یبوست و غلظت ادرار اجتناب کنید، اما نباید درست قبل از خواب بنوشید، چون می تواند منجر به ادرار شبانه شود.
انجام ورزش:
این تمرینات به تقویت ماهیچه های اطراف مثانه و مجرای ادرار کمک می کند و به بهبود کنترل مثانه و کاهش فشار و فرکانس ادرار هم کمک می کند.
5 دقیقه ورزش کردن روی ماهیچه های لگن در روز می تواند تفاوتی در کنترل مثانه ایجاد کند.
همچنین می توان از موادی مانند داریفناسین ( اینبلکس ) ، دسموپرسین استات ( نوکتیوا ) ، ایمیپرامین ( توفرانیل ) ، اوکسیبوتینین ( دیتروپان ) ، پچ ( اوکسیترول ) ، اوکسیبوتینین ( اوکسیترول ) ، سولیناسین ( وسیکار ) استفاده کرد . تولترودین ( دترول لا ) ، و تروسپیوم ( دترول ایکس آر ) ، و تروسپیوم ( سنچورا ایکس آر ) ، اوکسیترول برای زنان تنها دارویی است که بدون نسخه است.
داریفناسین به طور خاص برای افرادی است که بیش از دو بار در شب بیدار می شوند موثر است.گزینه های دیگری برای کسانی وجود دارند که به تغییرات سبک زندگی و دارو واکنش نشان نمی دهند. بوتاکس می تواند به ماهیچه مثانه تزریق شود که زمان تخلیه مثانه را کاهش داده، ظرفیت ذخیره سازی آن را افزایش می دهد و اپیزودهای نشت را کاهش می دهد.
چندین نوع جراحی نیز در دسترس است . کمترین نوع تهاجمی آن محرک ها و عصب کوچک را درست زیر سیستم عصبی پوست دستکاری می کند و همینطور کنترل کف لگن و انقباضات روده ها را در اندام ها و ماهیچه ها در کف لگن هم دستکاری می کنند.