مضرات چای سیاه
مضرات چای سیاه در طب سنتی
باید دانست مانند هر گیاه دیگری، چای نیز اگر بهجا و درست استفاده نشود، میتواند موجب بروز عوارضی شود که از جمله احساس ترشی در دهان، سردرد، دامنزدن به گرمی و خشکی بدن در برخی افراد، بیخوابی و… را میتوان ذکر کرد.
احمدرضا درستی مطلق، متخصص تغذیه، درباره مضرات چای سیاه چنین می گوید: « از دید علمی چای چند مزیت دارد و یکی از مزیتهای آن این است که یک لیوان چای، فلوئور مورد نیاز یک فرد را در طول روز تأمین میکند و مصرف ۳ لیوان چای در روز مانعی ندارد.
اگر بیش از ۵ لیوان چای سیاه در روز مصرف شود، به بدن ضرر میرساند و موجب افزایش فلوئور بدن و بروز فلوئوریست در بدن و بروز نقاط قهوهای رنگ بر روی دندان میشود، دندانها را از بین میبرد و استخوان را نیز پوک میکند.
چای را باید با فاصله نیم ساعت بعد از غذا مصرف کرد به دلیل اینکه از جذب آهن در بدن پیشگیری میکند؛ به همین دلیل توصیه میشود که چای را همراه با غذا مصرف نشود.
چای سرشار از آنتی اکسیدان است و زمانی که حرارت میبیند و دم میکشد، تغییراتی را از خود نشان میدهد. مواد آنتی اکسیدانی موجود در چای بر اثر حرارت طولانی مدت از بین میروند و ارزش غذایی خود را از دست میدهد. بهتر است که چای را بعد از غذا و با فاصله ۲ ساعت مصرف کرد به دلیل اینکه مصرف چای بعد از غذا، تمام آهن غذا را از بین میبرد و مانع جذب آن در بدن میشود.»
محمد صالحی سورمقی استاد فارماکولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز میگوید: « افراد روزانه به یکهزار و ۵۰۰ میلی گرم کافئین نیاز دارند که این مقدار ضرری برای بدن ایجاد نمیکند ولی متخصصان توصیه میکنند که افراد روزانه یکهزار میلی گرم کافئین مصرف کنند؛ به طور معمول یک لیوان نوشابه کولا ۷۰ میلی گرم کافئین دارد و یک لیوان چای ۱۰۰ میلی گرم کافئین دارد که مصرف روزانه ۱۰ لیوان چای مشکلی ایجاد نمیکند.
زنان حامله در دوران بارداری خود به ۳۵۰ میلی گرم کافئین احتیاج دارند و به دلیل اینکه کافئین موجب تحریک میشود، زنان باردار میتوانند روزانه ۳ لیوان چای مصرف کنند.
به دلیل اینکه مردم تمام دنیا از این نوشیدنی استفاده میکنند، تحقیقات فراوانی در این خصوص صورت گرفته و در هیچ مقاله معتبری سرطانزایی و مضرات چای مطرح نشده است.»
چای جوشیده دارای رنگ سیاه، بو و مزهای نامطبوع است و مصرف آن موجب بروز یبوست در افراد میشود. چای جوشیده سرشار از مواد قابضی به نام تانن است که بر اثر جوشیدن چای وارد آن میشود و رنگ و مزه چای را تغییر میدهد.
چایی که بیشتر از ۱۰ دقیقه دم بکشد، کهنه به شمار میرود و نوشیدن این چای کهنه موجب افزایش خستگی در فرد خواهد شد. چای کهنه دم ترشح اسید معده را تحریک می کند و به دلیل ماهیت اسیدی در بروز زخم معده موثر است.
به دلیل وجود مواد مصنوعی در چای های کیسه ای، این قبیل چای ها در مدت زمان کمتری نسبت به چای معمولی رنگ می دهند.
از عوارض مصرف چای کیسه ای و کهنه دم می توان به ریفلاکس و مشکلات گوارشی اشاره کرد. این موارد در مورد دمنوش های گیاهی آماده نیز صدق می کند و دمنوش باید با استفاده از ترکیبات گیاهی و توسط خود فرد تهیه شود.
معمولاً این طور تصور میشود که بهترین روش برای تهیه چای، قرار دادن مستقیم آن در یک قوری یا در یک چای دم کنی است که اغلب با استفاده از چای کیسهای انجام میشود. اما، چای کاملاً قابل قبول از لحاظ مصرف را میتوان با استفاده نوع کیسهای آن دم نمود.
برخی افراد هم مرحله استفاده از قوری را دور (میانبر) میزنند و چای را بطور مستقیم در یک فنجان یا لیوان تهیه میکنند. این روش بیشتر متداول است. اما برای دستیابی به کیفیت قابل قبول چای، لازم است از اصولی برای تهیه آن پیروی شود همچون اختصاص زمان کافی دم کشیدن از طریق قرار دادن چای کیسهای در داخل فنجان پیش از ریختن آب داغ.
از لحاظ تاریخی در چین، روش دم کردن چای به چند دسته تقسیم میشود. مرحله اول دم کردن که عبارتست از شستن فوری چای با آب، و سپس مراحل دوم وبعدی آن انجام میگیرد. از مرحله سوم تا پنجم تقریباً همیشه به عنوان بهترین بخشهای عمل دم کردن چای به حساب میآید، اگرچه انواع چای بطور متفاوتی پاک و شسته میشوند، و ممکن است برای دم کردن آنها نیاز به مراحل بیشتری از استفاده از آب جوش باشد.
به عنوان نمونه، بهترین دما برای دم کشیدن چای را براساس نوع آن میتوان تعیین نمود. چایهایی که دارای دوره اکسیداسیون کوتاه باشند و یا اصلاً این دوره را طی نکرده باشند، همچون چای سبز یا سفید، به خوبی در دمایی پایین حدود ۸۰ درجه سانتیگراد دم میکشند، درحالی که چایهای دارای دوره طولانی اکسیداسیون، با در دمایی بالاتر از ۱۰۰ درجه سانتیگراد دم بکشند.
منبع:مضرات چای سیاه